Page |
[199] |
βούλομαι.
εἰ
γὰρ
ἐροίμην,
τί
|
δέ; |
ἀδελφός,
αὐτὸ
τοῦθ᾽
ὅπερ
ἔστιν, |
[204] |
καὶ
τέλεον
καὶ
μακαριστόν·
τὸ
|
δέ |
γε
ἐρῶν
ἄλλην
ἰδέαν
τοιαύτην |
[203] |
ἐστὶ
καὶ
ὁ
Ἔρως.
Πατρὸς
|
δέ, |
ἦν
δ᾽
ἐγώ,
τίνος
ἐστὶ |
[212] |
καταγελάσεσθέ
μου
ὡς
μεθύοντος;
ἐγὼ
|
δέ, |
κἂν
ὑμεῖς
~(γελᾶτε,
ὅμως
εὖ |
[213] |
μὲν
εἰσαῦθις
σε
τιμωρήσομαι·
νῦν
|
(δέ |
μοι,
Ἀγάθων,
φάναι,
μετάδος
τῶν |
[194] |
μὲν
ἀκούω
Σωκράτους
διαλεγομένου,
ἀναγκαῖον
|
δέ |
μοι
ἐπιμεληθῆναι
τοῦ
ἐγκωμίου
τῷ |
[210] |
ἥ
ἐστι
καλοῦ
(τοιοῦδε.
πειρῶ
|
δέ |
μοι,
ἔφη,
τὸν
νοῦν
προσέχειν |
[172] |
τοῦ
ἑταίρου
λόγους
ἀπαγγέλλειν·
πρότερον
|
δέ |
μοι,
ἦ
δ᾽
ὅς,
εἰπέ· |
[197] |
ἄλλων
τοιούτων
αἴτιος
εἶναι.
ἐπέρχεται
|
δέ |
μοί
τι
καὶ
ἔμμετρον
εἰπεῖν, |
[212] |
εἰς
Ἔρωτα
νόμισον
εἰρῆσθαι,
εἰ
|
δέ, |
ὅτι
καὶ
ὅπῃ
χαίρεις
ὀνομάζων, |
[206] |
τἀγαθοῦ
ἐρῶσιν;
Ναί,
ἔφην.
Τί
|
δέ; |
οὐ
προσθετέον,
ἔφη,
ὅτι
καὶ |
[203] |
(Μακρότερον
μέν,
ἔφη,
διηγήσασθαι·
ὅμως
|
δέ |
σοι
ἐρῶ.
ὅτε
γὰρ
ἐγένετο |
[175] |
τὸν
παῖδα
ἵνα
κατακέοιτο·
ἄλλον
|
δέ |
τινα
τῶν
παίδων
ἥκειν
ἀγγέλλοντα |
[220] |
ἑωθινοῦ
φροντίζων
τι
ἕστηκε.
τελευτῶντες
|
δέ |
τινες
τῶν
Ἰώνων,
ἐπειδὴ
ἑσπέρα |
[194] |
ὁ
θεὸς
αὐτοῖς
αἴτιος·
ὁποῖος
|
δέ |
τις
αὐτὸς
ὢν
~(ταῦτα
ἐδωρήσατο, |
[204] |
καλῶν,
ὡς
σὺ
φῄς.
εἰ
|
δέ |
τις
ἡμᾶς
ἔροιτο·
τί
τῶν |
[201] |
Ἔρως
κάλλος.
Ἀνάγκη,
φάναι.
Τί
|
δέ; |
τὸ
ἐνδεὲς
κάλλους
καὶ
μηδαμῇ |
[194] |
ἕνεκα
ἡμῶν
ὀλίγων
ἀνθρώπων.
Τί
|
δέ, |
ὦ
Σώκρατες;
τὸν
Ἀγάθωνα
φάναι, |
[204] |
(εἶναι,
θαυμαστὸν
οὐδὲν
ἔπαθες.
ᾠήθης
|
δέ, |
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ
τεκμαιρομένῃ
ἐξ |
[197] |
οὐκ
ἔνι
Ἔρως)
πρὸ
τοῦ
|
δέ, |
ὥσπερ
ἐν
ἀρχῇ
εἶπον,
πολλὰ |