Page |
[203] |
παρ᾽
αὐτῷ
καὶ
ἐκύησε
τὸν
|
ἔρωτα. |
διὸ
δὴ
καὶ
τῆς
Ἀφροδίτης |
[198] |
ἔοικεν,
ὅπως
ἕκαστος
ἡμῶν
τὸν
|
ἔρωτα |
ἐγκωμιάζειν
δόξει,
οὐχ
ὅπως
ἐγκωμιάσεται. |
[207] |
λόγου
καὶ
τῆς
ἀθανασίας
τὸν
|
ἔρωτα |
εἶναι.
Ταῦτά
τε
οὖν
πάντα |
[199] |
Πειρῶ
δή,
φάναι,
καὶ
τὸν
|
ἔρωτα |
εἰπεῖν.
ὁ
Ἔρως
ἔρως
ἐστὶν |
[186] |
(πάντα
τὰ
τοιαῦτα·
τούτοις
ἐπιστηθεὶς
|
ἔρωτα |
ἐμποιῆσαι
καὶ
ὁμόνοιαν
ὁ
ἡμέτερος |
[187] |
ὅσον
παρείκει,
φυλακτέον
ἑκάτερον
τὸν
|
ἔρωτα· |
ἔνεστον
~(γάρ.
Ἐπεὶ
καὶ
ἡ |
[187] |
ἰατρική,
ἐνταῦθα
ἡ
μουσικὴ
ἐντίθησιν,
|
ἔρωτα |
καὶ
ὁμόνοιαν
ἀλλήλων
ἐμποιήσασα·
καὶ |
[187] |
χαρίζεσθαι
καὶ
φυλάττειν
τὸν
τούτων
|
ἔρωτα, |
καὶ
οὗτός
ἐστιν
ὁ
καλός, |
[193] |
εὔδαιμον
γένοιτο,
εἰ
ἐκτελέσαιμεν
τὸν
|
ἔρωτα |
καὶ
τῶν
παιδικῶν
τῶν
αὑτοῦ |
[201] |
θεοῖς
κατεσκευάσθη
τὰ
πράγματα
δι᾽
|
ἔρωτα |
καλῶν·
αἰσχρῶν
γὰρ
οὐκ
εἴη |
[180] |
θεοὶ
τιμῶσιν
τὴν
περὶ
(τὸν
|
ἔρωτα, |
μᾶλλον
μέντοι
θαυμάζουσιν
καὶ
ἄγανται |
[182] |
δὴ
καὶ
ὁ
περὶ
τὸν
|
ἔρωτα |
νόμος
ἐν
μὲν
ταῖς
ἄλλαις |
[202] |
οὖν,
ἔφη,
ὅτι
καὶ
σὺ
|
ἔρωτα |
οὐ
θεὸν
νομίζεις;
Τί
οὖν |
[207] |
πιστεύεις
ἐκείνου
εἶναι
φύσει
τὸν
|
ἔρωτα, |
οὗ
πολλάκις
ὡμολογήκαμεν,
μὴ
θαύμαζε. |
[205] |
οὔτε
ἡμίσεός
φησιν
εἶναι
τὸν
|
ἔρωτα |
οὔτε
ὅλου,
ἐὰν
μὴ
τυγχάνῃ |
[186] |
τὸν
(καλόν
τε
καὶ
αἰσχρὸν
|
ἔρωτα, |
οὗτός
ἐστιν
ὁ
ἰατρικώτατος,
καὶ |
[179] |
καὶ
θεοὶ
τὴν
περὶ
τὸν
|
ἔρωτα |
σπουδήν
τε
καὶ
ἀρετὴν
μάλιστα |
[205] |
τὸ
τοῦ
ὅλου
ἐπιτιθέντες
ὄνομα,
|
ἔρωτα, |
τὰ
δὲ
ἄλλα
ἄλλοις
καταχρώμεθα |
[205] |
(Οὕτω
τοίνυν
καὶ
περὶ
τὸν
|
ἔρωτα· |
τὸ
μὲν
κεφάλαιόν
ἐστι
πᾶσα |
[180] |
Πάνδημον
καλοῦμεν.
ἀναγκαῖον
δὴ
καὶ
|
ἔρωτα |
τὸν
μὲν
τῇ
ἑτέρᾳ
συνεργὸν |
[205] |
δὴ
τὴν
βούλησιν
καὶ
τὸν
|
ἔρωτα |
τοῦτον
πότερα
κοινὸν
οἴει
εἶναι |
[179] |
ὑπερεβάλετο
τῇ
φιλίᾳ
διὰ
τὸν
|
ἔρωτα, |
ὥστε
ἀποδεῖξαι
αὐτοὺς
ἀλλοτρίους
ὄντας |