Page
[183]	αἰσχρόν, ἀλλὰ καλῶς μὲν πραττόμενον	καλόν,	αἰσχρῶς δὲ αἰσχρόν. αἰσχρῶς μὲν
[211]	τὸ αἰσχρόν. οὐδ᾽ ἔνθα μὲν	καλόν,	ἔνθα δὲ αἰσχρόν, ὡς τισὶ
[211]	γνῷ αὐτὸ τελευτῶν ὃ ἔστι	(καλόν.	ἐνταῦθα τοῦ βίου, ὦ φίλε
[202]	(Μὴ τοίνυν ἀνάγκαζε ὃ μὴ	καλόν	ἐστιν αἰσχρὸν εἶναι, μηδὲ ὃ
[185]	ὁτῳοῦν ὑπηρετοῖ, τοῦτο δὲ οὐ	καλόν.	κατὰ τὸν αὐτὸν δὴ λόγον
[202]	ὁμολογεῖς μὴ εἶναι ἀγαθὸν μηδὲ	καλόν,	μηδέν τι μᾶλλον οἴου δεῖν
[211]	βιωτὸν ἀνθρώπῳ, θεωμένῳ αὐτὸ τὸ	καλόν.	ὃ ἐάν ποτε ἴδῃς, οὐ
[210]	δεῖ διώκειν τὸ ἐπ᾽ εἴδει	καλόν,	πολλὴ ἄνοια μὴ οὐχ ἕν
[211]	οὔ, οὐδὲ πρὸς μὲν τὸ	καλόν,	πρὸς δὲ τὸ αἰσχρόν. οὐδ᾽
[186]	ὁ διαγιγνώσκων ἐν τούτοις τὸν	(καλόν	τε καὶ αἰσχρὸν ἔρωτα, οὗτός
[202]	τολμήσαις ἄν τινα μὴ φάναι	καλόν	τε καὶ εὐδαίμονα θεῶν εἶναι;
[211]	φθίνον, ἔπειτα οὐ τῇ μὲν	καλόν,	τῇ δ᾽ αἰσχρόν, οὐδὲ τοτὲ
[212]	γενήσεται, ὁρῶντι ᾧ ὁρατὸν τὸ	καλόν,	τίκτειν οὐκ εἴδωλα ἀρετῆς, ἅτε
[211]	αἰσχρόν, ὡς τισὶ μὲν ὂν	καλόν,	τισὶ δὲ αἰσχρόν· οὐδ᾽ αὖ
[210]	κατόψεταί τι θαυμαστὸν τὴν φύσιν	καλόν,	τοῦτο ἐκεῖνο, ὦ Σώκρατες, οὗ
[204]	δ᾽ ἐστὶν ἔρως περὶ τὸ	καλόν,	ὥστε ἀναγκαῖον Ἔρωτα φιλόσοφον εἶναι,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005