Page |
[213] |
τὸν
Σωκράτη·
Ἀγάθων,
φάναι,
ὅρα
|
εἴ |
μοι
ἐπαμύνεις·
ὡς
ἐμοὶ
ὁ |
[198] |
ὑπ᾽
αἰσχύνης
ὀλίγου
(ἀποδρὰς
ᾠχόμην,
|
εἴ |
πῃ
εἶχον.
καὶ
γάρ
με |
[188] |
ἔργον,
ὦ
Ἀριστόφανες,
ἀναπληρῶσαι·
ἢ
|
εἴ |
πως
ἄλλως
ἐν
νῷ
ἔχεις |
[211] |
παιδικὰ
καὶ
ξυνόντες
ἀεὶ
αὐτοῖς,
|
εἴ |
πως
οἷόν
τ᾽
ἦν,
μήτ᾽ |
[178] |
τοίνυν
ἐγὼ
ἄνδρα
ὅστις
ἐρᾷ,
|
εἴ |
τι
αἰσχρὸν
ποιῶν
κατάδηλος
γίγνοιτο |
[218] |
οὐ
καὶ
τοῦτο
χαρίζεσθαι
καὶ
|
εἴ |
τι
ἄλλο
ἢ
τῆς
οὐσίας |
[188] |
οὐ
μέντοι
ἑκών
γε.
ἀλλ᾽
|
εἴ |
τι
ἐξέλιπον,
σὸν
ἔργον,
ὦ |
[213] |
πίητε,
ἐμαυτόν.
ἀλλὰ
φερέτω,
Ἀγάθων,
|
εἴ |
τι
ἔστιν
ἔκπωμα
μέγα.
μᾶλλον |
[194] |
σοφοῖς,
τάχ᾽
ἂν
αἰσχύνοιο
αὐτούς,
|
εἴ |
τι
ἴσως
οἴοιο
αἰσχρὸν
ὂν |
[199] |
ὄφλω.
ὅρα
οὖν,
ὦ
Φαῖδρε,
|
εἴ |
τι
καὶ
τοιούτου
λόγου
δέῃ, |
[194] |
δὲ
πολλοὺς
οὐκ
ἂν
αἰσχύνοιο
|
εἴ |
τι
οἴοιο
αἰσχρὸν
ποιεῖν;
(καὶ |
[196] |
οὔτε
γὰρ
αὐτὸς
βίᾳ
πάσχει,
|
εἴ |
τι
πάσχει—
βία
γὰρ
Ἔρωτος |
[213] |
ὡς
οὐ
παρὰ
Ἀριστοφάνει
οὐδὲ
|
εἴ |
τις
ἄλλος
γελοῖος
ἔστι
τε |
[218] |
λεγομένοις·
οἱ
δὲ
οἰκέται,
καὶ
|
εἴ |
τις
ἄλλος
ἐστὶν
βέβηλός
τε |
[204] |
σοφὸς
γενέσθαι·
ἔστι
γάρ·
οὐδ᾽
|
εἴ |
τις
ἄλλος
σοφός,
οὐ
φιλοσοφεῖ· |
[221] |
παντὶ
καὶ
πάνυ
πόρρωθεν
ὅτι
|
εἴ |
τις
ἅψεται
τούτου
τοῦ
ἀνδρός, |
[220] |
ἢ
οὐκ
ἐξιόντων
ἔνδοθεν,
ἢ
|
εἴ |
τις
ἐξίοι,
ἠμφιεσμένων
τε
θαυμαστὰ |
[216] |
αὐτοῦ
καὶ
ἀνοιχθέντος
οὐκ
οἶδα
|
εἴ |
τις
ἑώρακε
τὰ
ἐντὸς
ἀγάλματα· |
[216] |
συμπόται,
σωφροσύνης;
ἴστε
ὅτι
οὔτε
|
εἴ |
τις
καλός
ἐστι
μέλει
αὐτῷ |
[204] |
ἀποκρίνασθαι.
(Ἀλλ᾽
ἔφη,
ὥσπερ
ἂν
|
εἴ |
τις
μεταβαλὼν
ἀντὶ
τοῦ
καλοῦ |
[216] |
οὐδ᾽
ἂν
εἷς
οἰηθείη,
οὔτ᾽
|
εἴ |
τις
πλούσιος,
οὔτ᾽
εἰ
ἄλλην |
[205] |
οἶμαι
ἕκαστοι
ἀσπάζονται,
εἰ
μὴ
|
εἴ |
τις
τὸ
μὲν
ἀγαθὸν
οἰκεῖον |
[182] |
θαυμαστὰ
ἔργα
ἐργαζομένῳ
ἐπαινεῖσθαι,
ἃ
|
εἴ |
τις
τολμῴη
ποιεῖν
ἄλλ᾽
ὁτιοῦν |
[185] |
τὸν
αὐτὸν
δὴ
λόγον
κἂν
|
εἴ |
τις
ὡς
ἀγαθῷ
χαρισάμενος
καὶ |
[194] |
δοξάζων·
ἀλλ᾽
εὖ
οἶδα
ὅτι
|
εἴ |
τισιν
ἐντύχοις
οὓς
ἡγεῖο
σοφούς, |
[211] |
συνεῖναι.
τί
δῆτα,
ἔφη,
οἰόμεθα,
|
εἴ |
τῳ
γένοιτο
(αὐτὸ
τὸ
καλὸν |