Page
[191]	παλαιοῦ πάθους. ἐπειδὴ οὖν ἡ	φύσις	δίχα ἐτμήθη, ποθοῦν ἕκαστον τὸ
[207]	αὐτὸν ἐκείνῳ λόγον ἡ θνητὴ	φύσις	ζητεῖ κατὰ τὸ δυνατὸν ἀεί
[192]	τὸ αἴτιον, ὅτι ἡ ἀρχαία	φύσις	ἡμῶν ἦν αὕτη καὶ ἦμεν
[189]	αὐτῆς. ἡ γὰρ πάλαι ἡμῶν	φύσις	οὐχ αὑτὴ ἦν ἥπερ νῦν,
[206]	γένωνται, τίκτειν ἐπιθυμεῖ ἡμῶν ἡ	φύσις.	τίκτειν δὲ ἐν μὲν αἰσχρῷ
[204]	καὶ ἀπόρου· ἡ μὲν οὖν	φύσις	τοῦ δαίμονος, ὦ φίλε Σώκρατες,
[186]	πρεσβεύωμεν τὴν τέχνην. ἡ γὰρ	φύσις	τῶν σωμάτων τὸν διπλοῦν Ἔρωτα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005