HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Au peuple d'Alexandrie (discours 32; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ς  =  163 formes différentes pour 214 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, par.
[32, 15]   ταλαιπώρῳ βίῳ χειμαζόμενοι, καθάπερ σκάφει  σαθρῷ   καὶ λελυμένῳ πάντων ἐν ἀγνώμονι
[32, 55]   ἂν μόνον ἀκούσητε χορδῆς, ὥσπερ  σάλπιγγος   ἀκηκοότες, οὐκέτι δύνασθε εἰρήνην ἄγειν.
[32, 80]   οὐ κακῶς τις παρεποίησε τῶν  σαπρῶν   τούτων ποιητῶν· ἅρματα δ´ ἄλλοτε
[32, 95]   τὴν γοῦν βοτάνην ἀκηκόατε τὴν  σαρδόνιον   καλουμένην, γέλωτα μὲν ποιεῖ,
[32, 55]   μοι δοκεῖτε ἐοικέναι Νύμφαις καὶ  Σατύροις.   ἱλαροί τε γὰρ ἀεὶ καὶ
[32, 55]   τινὰς μαινομένας ὑπὸ μέλους καὶ  Σατύρους·   οὐκοῦν ὑμῖν τὰ τῶν νεβρίδων
[32, 10]   καὶ πλήρει κληδόνι καὶ λόγῳ  σαφεῖ,   διδάσκοντι περὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων, ἂν
[32, 30]   καὶ βασιλεὺς ὅταν προέλθῃ, τότε  σαφέστατα   ὁρᾶται καὶ δεῖ μηδὲν ἀγεννὲς
[32, 25]   παντὸς δεῖ τοὺς πεπαιδευμένους φεύγειν.  ~σαφέστερον   δ´ ὑμῖν, εἰ βούλεσθε, διελεύσομαι
[32, 65]   λόγου, καὶ δέδοικα πρὸς〉 ὑμᾶς  σαφῶς   αὐτὸ εἰπεῖν. ἔλεγε γὰρ ἐξ
[32, 95]   οὐκ ἂν θέλοι μάτην ἐνοχλεῖσθαι,  σαφῶς   εἰδὼς ὅτι οὔτ´ ἂν ὠνήσαιτο
[32, 40]   καὶ ἀκούειν ἐθέλοντες οὐκ ἀκούουσι,  σαφῶς   ἐξεστηκότες καὶ παρανοοῦντες, οὐκ ἄνδρες
[32, 30]   οὐδὲν ὑμῖν συμβεβούλευκα οὐδὲ εἴρηκα  σαφῶς,   ἐφ´ μάλιστα ἐπιτιμῶ· τοῦτο
[32, 45]   μὲν γὰρ πάντες. αἱ δὲ  Σειρῆνες   ἄλλο τι ἐποίουν, ὡς
[32, 80]   ποτ´ ἠέλιον σόον ἔμμεναι οὔτε  σελήνην.   οἵηπερ φύλλων γενεή, τοίη δὲ
[32, 30]   τινὰ ἐξουσίαν, αὐτοὶ δὲ δύνασθε  σεμνοὶ   δοκεῖν καὶ σπουδαῖοι τοιαῦτα πράττοντες.
[32, 25]   προσεχόντων. θεῖον γὰρ δὴ καὶ  σεμνὸν   ἀληθῶς καὶ μεγαλοπρεπὲς δήμου πρόσωπον
[32, 85]   περὶ δὲ ὑμῶν αὐτῶν μηδὲν  σεμνὸν   λέγεσθαι μηδ´ ἄξιον ζήλου, τοὐναντίον
[32, 45]   ἡγοῦνται τὸ πάντων ἀνανδρότατον καὶ  σεμνὸν   τὸ αἴσχιστον. ἑλοίμην γὰρ ἂν
[32, 60]   διαθρύψαντες γὰρ〉 καὶ κατάξαντες τὸ  σεμνὸν   τοῦ μέλους καὶ πάντα τρόπον
[32, 1]   καινὸν ἕτερον μείζω τε καὶ  σεμνότερον,   ὅτι τοσοῦτοι ὄντες λόγων χρησίμων
[32, 20]   μηδὲ τολμῶντας ὑμῖν διαλέγεσθαι, ἀλλὰ  σεμνοὺς   μὲν εἶναι βουλομένους, ἀνωφελεῖς δ´
[32, 15]   ἐᾷ προσάψασθαι, καὶ τοῦτο αὐτὸ  σημεῖόν   ἐστι τοῦ πάνυ πονήρως αὐτὰ
[32, 1]   βραδὺ μὲν φθεγγομένους, ἐγκρατῶς δὲ  σιγῶντας,   ὀρθῶς δὲ διανοουμένους, καὶ
[32, 70]   καθ´ αὑτοὺς διαφθείροντες τὰ πράγματα,  Σιμάριστοι   καὶ τοιαῦθ´ ἕτερα ἑταιρειῶν ὀνόματα·
[32, 95]   παρ´ ὑμῖν γενόμενον ἄνδρα σοφὸν  σιωπᾶν   πρὸς ὑμᾶς καὶ μηδὲν ἐθέλειν
[32, 80]   αὖθ´ Ἱπποκόων ἀπαμειβόμενος προσέειπε· τέττα,  σιωπῇ   ἧσο, ἐμῷ δ´ ἐπιπείθεο μύθῳ·
[32, 15]   διὰ τὴν ἐκείνων ἀναχώρησιν καὶ  σιωπὴν   ἐρίδων ὑμῖν φύεται πλῆθος καὶ
[32, 55]   πολλὰ δυσχερῆ πράττειν ἀναγκάζεσθαι τοὺς  σκαιῶς   αὐτῷ καὶ ἀμέτρως χρωμένους· ὑπὸ
[32, 15]   καὶ ταλαιπώρῳ βίῳ χειμαζόμενοι, καθάπερ  σκάφει   σαθρῷ καὶ λελυμένῳ πάντων ἐν
[32, 15]   ἀκοὰς ὑπέχοντες ὁλοκλήρως ἄθλιοι μηδεμίαν  σκέπην   μηδὲ προβολὴν ἔχοντες ἀπὸ τῶν
[32, 35]   {εὔβοτον, εὔμηλον, πρὸς ὄρεσι  σκιεροῖς   πηγαῖς διαυγέσιν· ὧν οὐδὲν
[32, 25]   πόλεων ἡδόμενοι. οἱ δὲ τοὐναντίον  σκληροὶ   καὶ ἄγριοι τύραννοι, χαλεποὶ μὲν
[32, 15]   τὸ μὲν γὰρ τῆς τιμωρίας  σκληρὸν   ἀπόλλυσι, τὸ δὲ τοῦ λόγου
[32, 55]   ἐν πένθεσιν, ἰωμένων οἶμαι τὸ  σκληρὸν   καὶ ἄτεγκτον τοῦ πάθους, θηλυτέραν
[32, 75]   φασιν οὕτω διαφθαρῆναι τὴν κόρην.  σκοπεῖτε   δὲ μὴ καὶ ὑμεῖς ὑπὸ
[32, 40]   ἀστράτευτοι πολλὰς ἤδη νενικήκατε ἱππομαχίας.  σκοπεῖτε   δὲ μὴ περὶ ὑμῶν ἀληθέστερον
[32, 90]   θαυμάζεσθαι διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν.  σκοπεῖτε   δὲ μὴ ὑμεῖς οὐχ ὁμοίας
[32, 60]   ὑμετέρων σκωμμάτων ἀτοπώτερος καὶ μακρότερος.  σκοπεῖτε   οὖν, εἰ βούλεσθε ἀκοῦσαι, καὶ
[32, 45]   μακρὰν ἀπῳκισμέναι καθ´ αὑτὰς ἐπὶ  σκοπέλου   τινός, ὅπου μηδεὶς ῥᾳδίως παρέβαλλε·
[32, 40]   Ἄραβας ἀλλὰ καὶ Βακτρίους καὶ  Σκύθας   καὶ Πέρσας καὶ Ἰνδῶν τινας,
[32, 40]   περὶ τῶν Ἑλλήνων Ἀνάχαρσιν τὸν  Σκύθην   φασὶν εἰπεῖν· ἐδόκει μὲν γὰρ
[32, 5]   καὶ ναύτας καὶ τοιοῦτον ὄχλον,  σκώμματα   καὶ πολλὴν σπερμολογίαν συνείροντες καὶ
[32, 20]   οὐδὲ τοὺς〉 συριγμοὺς οὐδὲ τὰ  σκώμματα,   οἷς πάντας ἐκπλήττετε καὶ πανταχοῦ
[32, 30]   ὡσαύτως δὴ καὶ παρ´ ὑμῖν  σκώμματα,   πληγαί, γέλως. τίς ἂν οὖν
[32, 60]   ἔλεγεν. ἔστι δὲ τῶν ὑμετέρων  σκωμμάτων   ἀτοπώτερος καὶ μακρότερος. σκοπεῖτε οὖν,
[32, 95]   πολλάκις ἀκηκόατε καὶ διαμέμνησθε τῶν  σκωμμάτων   αὐτοῦ καὶ τῶν τοῦ δεῖνος
[32, 70]   ἐν τῇ γενομένῃ ταραχῇ μέχρι  σκωμμάτων   ἐθρασύνοντο οἱ πολλοί, τινὲς δὲ
[32, 1]   καὶ θορύβου καὶ βωμολοχίας καὶ  σκωμμάτων   οὐδὲν ἐοικότων χρυσῷ. διὰ τοῦτο
[32, 60]   φιλοτιμίαν; οὐ φυλάξεσθε τοὺς ἄλλους  σκώπτοντες   καὶ ταῦτα ἐν ἀνθρώποις, εἰ
[32, 95]   τροφῆς. ἀλλ´ ἐστὲ ἱλαροὶ καὶ  σκῶψαι   πάντων δεινότατοι. οὐ δήμου τὸ
[32, 1]   ἄν, ἄνδρες, σπουδάσαι χρόνον  σμικρὸν   καὶ προσέχειν; ἐπειδὴ παίζοντες ἀεὶ
[32, 80]   κε φαίης οὔτε ποτ´ ἠέλιον  σόον   ἔμμεναι οὔτε σελήνην. οἵηπερ φύλλων
[32, 35]   δεινοὶ γὰρ ἐκεῖνοι καὶ μεγάλοι  σοφισταὶ   καὶ γόητες· τὰ δ´ ἡμέτερα
[32, 65]   δὴ ᾄδουσι καὶ ῥήτορες καὶ  σοφισταί,   καὶ πάντα περαίνεται δι´ ᾠδῆς·
[32, 65]   ἔνδον πίνουσιν δικάζονται· κἂν  σοφιστοῦ   δὲ οἴκημα πλησίον ᾖ, οὐκ
[32, 10]   δὲ κολάκων καὶ γοήτων καὶ  σοφιστῶν.   ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ ἀπ´
[32, 95]   φασι παρ´ ὑμῖν γενόμενον ἄνδρα  σοφὸν   σιωπᾶν πρὸς ὑμᾶς καὶ μηδὲν
[32, 1]   καίτοι τινὲς ἐπαινοῦσιν ὑμᾶς ὡς  σοφούς   τε καὶ δεινούς, ὅτι τοσαῦται
[32, 95]   νομίζετε αὐτὸν ἔχειν; πότερον ὡς  σοφοὺς   ὑμᾶς καὶ μὴ δεομένους θεραπείας;
[32, 40]   ἐδόκει μὲν γὰρ εἶναι τῶν  σοφῶν·   ἧκε δὲ εἰς τὴν Ἑλλάδα
[32, 10]   πάνυ εὐτυχοῦς πόλεως, ἐν τοσαύτῃ  σπάνει   γενναίων καὶ ἐλευθέρων ἀνδρῶν, ἀφθονίᾳ
[32, 15]   κινδυνεύει μέντοι πολλή τις εἶναι  σπάνις   ὑμῖν τῶν τὸ〉 ὕστερον ἐπισταμένων.
[32, 15]   ὑγιὲς καὶ εὔδαιμον· οἱ δὲ  σπανίως   καὶ διὰ χρόνου ποτὲ περιτυχόντες
[32, 25]   ἑκούσιοι ταμίαι, τῶν δὲ χαλεπῶν  σπανίως   μεταδιδόντες καὶ κατὰ ἀνάγκην, κόσμῳ
[32, 1]   τίμιον οὐδὲν ὑμῖν  σπανίως   ποτὲ εἰσέρχεται· κρουμάτων δὲ ἀεὶ
[32, 65]   καὶ ἀνόητον, ὡς ἐκ τοιούτου  σπέρματος·   ἐπεὶ τούς γε ἄλλους Μακεδόνας
[32, 5]   τοιοῦτον ὄχλον, σκώμματα καὶ πολλὴν  σπερμολογίαν   συνείροντες καὶ τὰς ἀγοραίους ταύτας
[32, 1]   ὑμᾶς σπουδῆς. οὔτε γὰρ αὐτοὶ  σπουδαῖοί   ἐστε οὔτε οἱ ὑμέτεροι συνήθεις
[32, 30]   δὲ δύνασθε σεμνοὶ δοκεῖν καὶ  σπουδαῖοι   τοιαῦτα πράττοντες. οὐκ ἴστε ὅτι
[32, 30]   ἡσυχάσασιν. ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις  σπουδαῖς,   ὅταν ὑμῖν ἐμπέσῃ τὸ τῆς
[32, 1]   γε βούλοισθ´ ἄν, ἄνδρες,  σπουδάσαι   χρόνον σμικρὸν καὶ προσέχειν; ἐπειδὴ
[32, 60]   λίαν ἐμπειρία περὶ τοῦτο καὶ  σπουδή.   καὶ πόσῳ κρεῖττον μιμεῖσθαι τὸν
[32, 50]   τοῦ δὲ ταραχήν καὶ〉 ἀναίδειαν·  σπουδῇ   πρόσεισι, φθέγγεται βαδίζων {ἢ} πεσών
[32, 75]   σφόδρα οὕτω κυκᾶσθε; τίς  σπουδή;   τίς ἀγών; οὐ γὰρ
[32, 10]   μᾶλλον διδάξαντες ὑμᾶς, κατὰ  σπουδὴν   ἀπίασιν, εὐλαβούμενοι μὴ μεταξὺ θορυβήσητε
[32, 65]   ῥᾴδιον. ὡς γὰρ ὁρῶσι τὴν  σπουδὴν   ὑμῶν τὴν περὶ τοῦτο καὶ
[32, 10]   δι´ ἀνδρῶν ὑμᾶς καὶ μετὰ  σπουδῆς   βούλεται ὠφελεῖν, οὐ δι´ ὀλίγων
[32, 1]   καὶ διακόνους πολλοὺς τούτων ἔχετε·  σπουδῆς   δὲ ὑμῖν τὴν πᾶσαν ἔνδειαν
[32, 1]   οὖν ὀρθῶς ἔφην ἀπορεῖν ὑμᾶς  σπουδῆς.   οὔτε γὰρ αὐτοὶ σπουδαῖοί ἐστε
[32, 80]   κλαγγῇ ταί γε πέτονται ἀπὸ  σταδίοιο   κελεύθου. οἱ δ´ ὥστε ψαρῶν
[32, 70]   θέατρον. ἀλλ´ ὅταν εἰς τὸ  στάδιον   ἔλθητε, τίς ἂν εἰπεῖν δύναιτο
[32, 20]   καὶ παλαίοντες, εἰς δ´ τὸ  στάδιον   οὐκ ἐθέλουσιν ἰέναι, τὸν ἥλιον
[32, 40]   τὸ θέατρον εἰσέλθωσιν τὸ  στάδιον,   ὥσπερ φαρμάκων αὐτοῖς ἐκεῖ κατορωρυγμένων,
[32, 70]   μὲν ἀπεχθῶς, πρὸς ἀλλήλους δὲ  στασιαστικῶς   διέκεισθε, χωρὶς ἕκαστοι καὶ καθ´
[32, 20]   πρὸς τὸν δῆμον ὑμῶν, καθάπερ  στέαρ   φασὶν ἐνίων ζῴων ὠφελεῖν πρός
[32, 5]   δὲ ἔν τε τριόδοις καὶ  στενωποῖς   καὶ πυλῶσιν ἱερῶν ἀγείρουσι καὶ
[32, 40]   δὲ ἔν τε συνόδοις καὶ  στενωποῖς   μένει καὶ δι´ ὅλης τῆς
[32, 10]   αὐτῶν καὶ τῆς θεραπείας ἀμελήσειε,  στεφάνους   δὲ καὶ ἑταίρας καὶ μύρον
[32, 35]   κάλλει τε λιμένων καὶ μεγέθει  στόλου   καὶ τῶν πανταχοῦ γιγνομένων ἀφθονίᾳ
[32, 30]   δέκα μὲν γλῶσσαι, δέκα δὲ  στόματ´   εἶεν, φωνὴ δ´ ἄρρηκτος, χάλκεον
[32, 70]   καθάπερ παισὶ προσπαίζων. ἐπεὶ τὸ  στράτευμα   ἐφειστήκει κἀκεῖνος οὐδένα εἴα ἅπτεσθαι,
[32, 85]   οὐδὲ γὰρ τὸ τοῦ Ξέρξου  στράτευμα   λαμπρὸν ἦν, πλὴν εἰ μή
[32, 85]   τοὺς ὁποίους δήποτε συνελθόντας, οὐδὲ  στρατόπεδον   πάντα ὄχλον. οὐδὲ γὰρ τὸ
[32, 75]   τῶν Ἡλιαδῶν ἐρασθῆναι ταύρου, καὶ  συγγενομένην   χαλεπόν τι καὶ μέγα τεκεῖν
[32, 60]   λόγον ἀνθρώπου Φρυγὸς ἀκούσας, Αἰσώπου  συγγενοῦς,   δεῦρο ἐπιδημήσαντος, ὃν εἰς Ὀρφέα
[32, 15]   καὶ χρηστοῦ μέν ἐστιν ἡγεμόνος  συγγνώμη,   φιλοσόφου δὲ κακοῦ μὴ πικρὸν
[32, 75]   κόρης ἄβατον. γὰρ πατὴρ  συγκαθεῖρξε   τὴν παῖδα τῷ ἵππῳ, καί
[32, 55]   μετὰ ξυγγενοῦς δυνάμεως, ὥσπερ αὐτῷ  συγκεραννύμενον   ἐμμελὲς γίγνεται καὶ μέτριον. ταῦτα
[32, 70]   ἀκόλαστοι καὶ ἐπίτηδες ἀνατρέψαι καὶ  συγχέαι   πάντα ἐπιβουλεύσαντες, καὶ οὐ πρότερον
[32, 100]   τὰς Χάριτας Μούσαις ἀναμιγνύς, ἁδίσταν  συζυγίαν·   ἵνα μὴ τὸ Μουσεῖον ὑμῖν
[32, 15]   γλῶτται βλαβεραὶ καὶ ἀκόλαστοι, κατήγοροι,  συκοφαντήματα,   γραφαί, ῥητόρων ὄχλος, καθάπερ οἶμαι
[32, 15]   ἐν ἀγνώμονι γνώμῃ καὶ πονηρίᾳ.  συμβαίνει   δὲ τοὺς κακίστους καὶ ἀτυχεστάτους
[32, 70]   οὕτως πενία ταχὺ πέφυκε  συμβαίνειν   διὰ τὰς κατ´ ὀλίγον ζημίας,
[32, 75]   τίς ἀνθρώπων δύναται τὰ  συμβαίνοντα   εἰπεῖν; οὐ γὰρ οὕτως ἐκεῖνός
[32, 10]   τοῦτο πείσθητε βεβαίως, ὅτι τὰ  συμβαίνοντα   τοῖς ἀνθρώποις ἐπ´ ἀγαθῷ πάνθ´
[32, 25]   χαλεποὶ μὲν ἀκοῦσαι, χαλεποὶ δὲ  συμβαλεῖν·   τούτων μὲν ὀργὴ πρὸς
[32, 70]   ἐσῴζεσθε. ~τεκμήριον δὲ τὰ τελευταῖα  συμβάντα   περὶ ὑμᾶς, ὅτε {γὰρ} καθ´
[32, 100]   ἀλλὰ γὰρ δέδοικα μὴ κἀμοὶ  συμβέβηκεν   φασιν Αἰγυπτίων τινὶ τῶν
[32, 30]   ὡς πολλὰ λέγων οὐδὲν ὑμῖν  συμβεβούλευκα   οὐδὲ εἴρηκα σαφῶς, ἐφ´
[32, 75]   πολὺ δὴ μᾶλλον ἔγωγε ὑμῖν  συμβουλεύω   τὸν θεὸν τοῦτον ἐξιλάσασθαι καὶ
[32, 10]   θεοὶ προνοοῦσιν, ἐκείνοις παρασκευάζουσι καὶ  συμβούλους   ἀγαθοὺς αὐτομάτους καὶ λόγους ἐπιτηδείους
[32, 25]   οὐ μιᾶς οὐδὲ ἁπλῆς, ἀλλὰ  συμπεφορημένης   ἐκ μυρίων· ὥστε πάνυ ποικίλον
[32, 50]   τελευτῶντες ἀπίασι κακόν τι τοῖς  συμπόταις   δόντες παρ´ ἐκείνων λαβόντες·
[32, 50]   ἡγοῖσθε ἀνθρώπους, οἷς ἐλευθερία μὴ  συμφέρει;   νὴ Δία, τὸ γὰρ πρᾶγμά
[32, 10]   κατ´ ἰδίαν ἑκάστῳ μηνύοντα τὸ  συμφέρον,   ἐγρηγορότων δὲ ἀμελεῖν καὶ κοινῇ
[32, 5]   ἀκοῦσαι καὶ τὴν ἐπὶ τῷ  συμφέροντι   δέξασθαι παρρησίαν· ἐπεὶ καὶ τοὺς
[32, 45]   τοῦ δίφρου δεινὸν ἡγεῖσθε καὶ  συμφορὰν   πασῶν μεγίστην· αὐτοὶ δὲ ἐκπίπτοντες
[32, 5]   τι μὴ καλῶς ἔπραττον· ὥστε  σὺν   πολλοῖς ἑτέροις καὶ τοιαῦτα ἐν
[32, 35]   παρ´ ὑμῖν. κεῖται γὰρ ἐν  συνδέσμῳ   τινὶ τῆς ὅλης γῆς καὶ
[32, 75]   Ταραξίππου Ποσειδῶνος βωμός, ἔνθα μάλιστα  συνέβαινε   τοὺς ἵππους πτοεῖσθαι καὶ πλεῖστα
[32, 95]   ἔνδον ὤνια παρ´ αὑτῷ ταῦτα,  συνειδὼς   ὑμῖν τὴν ἐσχάτην ἀπορίαν, οὐ
[32, 5]   ὄχλον, σκώμματα καὶ πολλὴν σπερμολογίαν  συνείροντες   καὶ τὰς ἀγοραίους ταύτας ἀποκρίσεις.
[32, 70]   οὗ μάλιστα τὸ πλῆθος ὑμῶν  συνειστήκει,   καὶ δείξας τινὰ τόπον βραχὺν
[32, 45]   λέγειν; καὶ γὰρ ὑμεῖς ὅταν  συνέλθητε,   πυκτεύετε, βοᾶτε, ῥιπτεῖτε, ὀρχεῖσθε, ποίῳ
[32, 85]   γε χορὸν τοὺς ὁποίους δήποτε  συνελθόντας,   οὐδὲ στρατόπεδον πάντα ὄχλον. οὐδὲ
[32, 1]   τὸ ἕτερον χρυσίον ἐνέβαλον, οὐ  συνέντες   τοῦ θεοῦ. τοῦτο μὲν γὰρ
[32, 60]   φιλῳδόν. ζῶντος μὲν οὖν Ὀρφέως  συνέπεσθαι   αὐτῷ πανταχόθεν ἀκούοντα {αὐτοῦ} ὁμοῦ
[32, 95]   οὐ χρημάτων, ἀλλὰ νοῦ καὶ  συνέσεως.   τοιγαροῦν τέθνηκε κατασιωπήσας ὑμῶν τὴν
[32, 100]   δέ, οὐ γὰρ ἦν οἱ  σύνεσις   μουσικῆς, ἐκέλευε παύσασθαι αὐτὸν ἀτιμάσας.
[32, 25]   καὶ ἀκολάστῳ βρασσόμενον μήτε θορύβῳ  συνεχεῖ   καὶ ἀτάκτῳ τεταραγμένον, ἀλλ´ ἀκοὴ
[32, 5]   ὑμᾶς, ὥσπερ τούτοις ἑτοίμως καὶ  συνεχῶς   αὑτοὺς παρέχετε, οὕτω καὶ λόγου
[32, 15]   βίου μέν τις χρώμενος καὶ  συνεχῶς   ἦλθέ ποτε πρὸς τέλος ὑγιὲς
[32, 70]   ἵππους ἑωρᾶτε ἁμιλλωμένους καὶ τούτους  συνήθεις,   αὐτοὶ δ´ ὑπὸ μαστίγων ἠλαύνεσθε
[32, 1]   σπουδαῖοί ἐστε οὔτε οἱ ὑμέτεροι  συνήθεις   καὶ πολλάκις εἰς ὑμᾶς εἰσιόντες,
[32, 30]   τῷ παρόντι καὶ ὅταν τὰ  συνήθη   θεωρῆτε, οἷοί ἐστε. ἐμοὶ γὰρ
[32, 40]   οὕτω τύχῃ, κιθαρῳδοῦ, καὶ τούτου  συνήθους,   ἀκούεσθε δὲ ὑπὸ μυρίων ἐθνῶν
[32, 35]   οὔτε ὑμᾶς ἐπαίρων οὔτε τοῖς  συνήθως   ὑμνοῦσιν αὐτὰ ῥήτορσιν ποιηταῖς
[32, 10]   τοὺς ἀμαθεῖς, οἱ δὲ ποιήματα  συνθέντες   ᾄδουσιν, ὡς πάνυ φιλῳδῶν ὑμῶν
[32, 40]   Πέρσας καὶ Ἰνδῶν τινας, οἳ  συνθεῶνται   καὶ πάρεισιν ἑκάστοτε ὑμῖν· ὥστε
[32, 45]   ᾄδῃ καὶ παρὰ τὸν τόνον,  συνίετε·   αὐτοὶ δὲ παντελῶς ἔξω τῆς
[32, 40]   ταραχῆς· ἔτι δὲ ἔν τε  συνόδοις   καὶ στενωποῖς μένει καὶ δι´
[32, 50]   οὐ παροινίας, ἄρχοντες, φιλοφρονούμενοι τοὺς  συνόντας,   οὐ θρασυνόμενοι πρὸς αὐτούς· οἱ
[32, 65]   τὰ γὰρ ζῷα ἐν τῇ  συνουσίᾳ   τῇ πρὸς τὸν Ὀρφέα τὰ
[32, 50]   οἵαν ποτὲ γενέσθαι φασὶ Κενταύρων  συνουσίαν.   καὶ τί δεῖ τἄλλα ἐπεξιέναι
[32, 55]   οὐχ ἧττον δὲ καὶ περὶ  συνουσίας   ἔδοξε πρέπειν μουσικῆς δύναμις,
[32, 55]   κάθησθε, ἀναπηδᾶτε τῶν ὀρχηστῶν μᾶλλον,  συντείνεσθε   ὑπὸ τῶν ᾀσμάτων· τοὺς μὲν
[32, 10]   τὴν θάλατταν βραχύν τινα καὶ  σύντομον   πλοῦν. ἄνδρα δὲ λαβεῖν καθαρῶς
[32, 60]   ὥσπερ κακοὶ καὶ περίεργοι μάγειροι  συντρίψαντες   {τοὺς νόμους} ἰδιώτας καὶ λίχνους
[32, 40]   Ἰταλοὺς οὐδὲ ἀπὸ τῶν πλησίον  Συρίας,   Λιβύης, Κιλικίας, οὐδὲ τοὺς ὑπὲρ
[32, 20]   οὐδὲ τὴν ὀργὴν οὐδὲ τοὺς〉  συριγμοὺς   οὐδὲ τὰ σκώμματα, οἷς πάντας
[32, 100]   ἐπεὶ δὲ τύραννος τῶν  Σύρων   ἧκεν εἰς Μέμφιν, ἐκπληττομένων αὐτὸν
[32, 40]   δι´ ὅλης τῆς πόλεως ἐπὶ  συχνὰς   ἡμέρας· καθάπερ ἐμπρησμοῦ μεγάλου λήξαντος
[32, 95]   κρατούμενος καὶ διατρίβων ἐκεῖ χρόνον  συχνὸν   μήτε προθείη τῶν ὠνίων μηδὲν
[32, 55]   ταῖς ψυχαῖς ἐπεισάγουσα καὶ τὸ  σφαλερὸν   τῆς ἐν οἴνῳ τέρψεως παραμυθουμένη
[32, 55]   ἀμέτρως χρωμένους· ὑπὸ δὲ ᾠδῆς  σφαλλομένους   καὶ πολὺ κάκιον ἔχοντας τῶν
[32, 45]   ὅσον οἰόμενοι καὶ βουλόμενοι προΐενται  σφᾶς   αὐτούς. τοσαύτη δ´ ἐστὶ δυστυχία
[32, 80]   τοὶ δὲ θεαταὶ θώκοις ἐν  σφετέροις   οὔθ´ ἕστασαν οὔτε κάθηντο, χλωροὶ
[32, 5]   δημοκρατούμενοι, καὶ οὐ μόνον τῶν  σφετέρων   πολιτῶν, εἴ τινα ἤθελον πρὸς
[32, 25]   δημιουργοὶ πλάττουσι Κενταύρους τε καὶ  Σφίγγας   καὶ Χιμαίρας, ἐκ παντοδαπῶν φύσεων
[32, 45]   τῆς κατὰ φύσιν γιγνόμενοι καὶ  σφόδρα   ἀμούσως ἔχοντες οὐ διαφέρεσθε. καίτοι
[32, 25]   μαινομένου τινὸς ἀληθῶς ἔργον  σφόδρα   ἀνδρείου καὶ πτηνοῦ, Περσέως
[32, 100]   φασιν Αἰγυπτίων τινὶ τῶν  σφόδρα   ἀρχαίων μουσικῷ. ἐκείνῳ γὰρ τὸ
[32, 90]   γὰρ πόλις ἐστὶ τῶν μὴ  σφόδρα   ἐρήμων καὶ μικρῶν, ἐν
[32, 45]   μῦθός φησιν, οὐκ ἀπώλλυον τοὺς  σφόδρα   ἡσθέντας αὐταῖς; ἀλλ´ ἐκεῖναι μὲν
[32, 25]   ἐοικέναι μάλιστα ἀνδρὶ δυνάστῃ καὶ  σφόδρα   ἰσχυρῷ, μεγάλην τινὰ ἐξουσίαν καὶ
[32, 90]   εἰσάγοντες μεθύοντα καὶ Δᾶον οὐ  σφόδρα   κινοῦσι γέλωτα, τὸν δὲ Ἡρακλέα
[32, 85]   {ὁ} τῆς μικρᾶς καὶ ἀδόξου  σφόδρα   οὖσαν εὐρύχωρον. φοβοῦμαι δὴ μὴ
[32, 75]   θυμῷ βρωτὺν οὐδὲ ποτῆτα. τί  σφόδρα   οὕτω κυκᾶσθε; τίς σπουδή;
[32, 100]   καὶ ἐπ´ ὀλέθρῳ. ~μὴ οὖν  σφόδρα   οὕτως περιέχεσθε τούτου, μηδὲ ἀμούσους
[32, 75]   ἅρματα ταπεινὰ γίγνεσθαι μεταξὺ καὶ  σφόδρα   ὑψηλὰ κατὰ τὸν δρόμον, ὡς
[32, 25]   καὶ καθεστηκὸς καὶ μήτε γέλωτι  σφοδρῷ   καὶ ἀκολάστῳ βρασσόμενον μήτε θορύβῳ
[32, 65]   ᾄδοντες. κινδυνεύει δ´ βίος  σχεδὸν   ἅπας γεγονέναι κῶμος εἷς, οὐχ
[32, 35]   πορθμῶν τινων καὶ ἰσθμῶν, ἀλλὰ  σχεδὸν   ἁπάσης τῆς οἰκουμένης γίγνεσθαι παρ´
[32, 40]   αὐτοὶ μὲν ἴσασιν ἱππεύειν καὶ  σχεδὸν   ἄριστοι δοκοῦσιν ἱππεῖς· τὸ γὰρ
[32, 35]   ὥσπερ αὐτοὶ ῥέοντες ἀπὸ Αἰθιοπίας.  σχεδὸν   δὲ καὶ τῶν ἄλλων οἱ
[32, 45]   μεθ´ ἡσυχίας ἤκουσεν. αὗται δὲ  σχεδὸν   ἐν μέσῳ τῆς οἰκουμένης ἐν
[32, 45]   δεῖ δὲ μετὰ κόσμου καὶ  σχήματος   πρέποντος ἀνθρώποις ἐλευθέροις. οὐ γὰρ
[32, 70]   καὶ θόρυβον καὶ ἀγωνίαν καὶ  σχημάτων   μεταβολὰς καὶ χρωμάτων καὶ βλασφημίας
[32, 45]   τὴν τῶν πολλῶν ἀσθένειαν καὶ  σχολήν·   ἴσως δὲ καὶ τῶν βελτιόνων
[32, 15]   τὸ δὲ τοῦ λόγου πικρὸν  σῴζειν   πέφυκε. κινδυνεύει μέντοι πολλή τις
[32, 15]   καὶ φύλακες τῶν οἵων τε  σώζεσθαι,   πρὶν ἐλθεῖν εἰς τέλος τὴν
[32, 15]   τοῦδε τοῦ ὕδατος τὸ μὲν  σῷζον   καὶ τρέφον καὶ γόνιμον ὄντως
[32, 95]   πεπωκότι καὶ ἐρῶντι, τὸ μὲν  σῶμα   ἰσχυρῷ καὶ μεγάλῳ, τὴν δὲ
[32, 35]   γὰρ Αἴγυπτος {ὑμῶν} τηλικοῦτον ἔθνος,  σῶμα   τῆς πόλεώς ἐστι, μᾶλλον δὲ
[32, 90]   οὐ γὰρ ἂν μὲν τὸ  σῶμά   τινος κρατῆται καὶ περιέχηται δεσμοῖς
[32, 55]   ὑγίειαν ἐμποιοῦντα ταῖς ψυχαῖς καὶ  σώμασιν,   οὐ νόσον οὐδὲ μανίαν· τὰς
[32, 90]   Μεγαρέων Κορινθίων τὰ  σώματα   ἀσκεῖν καὶ ζῆν φιλοπόνως {πολλοὺς
[32, 60]   φιλίαν αἰτησαμένην παρὰ Διὸς τὰ  σώματα   αὐτῶν μεταβαλεῖν εἰς ἀνθρώπων τύπον,
[32, 60]   κατὰ τύχην τινὰ ἀναλαβεῖν καὶ  σῶσαι,   πῶς ἂν διέκεισθε; τούτων μὲν
[32, 50]   τῶν ὤτων τὴν εὐδαιμονίαν δεχομένους,  σωτῆρα   καὶ θεὸν καλοῦντας ἄνθρωπον ἄθλιον;
[32, 15]   πραΰνειν καὶ μαλάττειν. οὗτοι δὲ  σωτῆρές   εἰσι καὶ φύλακες τῶν οἵων
[32, 1]   {ἄν} ἄνδρες ἀγαθοὶ γίγνονται καὶ  σωτῆρες   τῶν πόλεων. ἐκεῖνοι μὲν οὖν
[32, 25]   οὖν εἰσι βασιλεῖς, θεοὶ ἐπὶ  σωτηρίᾳ   κοινῇ γεγονότες, κηδεμόνες ὄντως καὶ
[32, 90]   μήτε ἀκούουσα τῶν φερόντων εἰς  σωτηρίαν,   ἀλλ´ αἱρεθεῖσα ὑπὸ μέθης
[32, 30]   τοῖς νοσοῦσι μεγάλη ῥοπὴ πρὸς  σωτηρίαν   μικρὸν ἡσυχάσασιν. ἐν δὲ ταῖς
[32, 30]   τοῖς νοσοῦσι μεγάλη ῥοπὴ πρὸς  σωτηρίαν   μικρὸν ἡσυχάσασιν. καὶ μὴν περί
[32, 10]   κάμνοντας ἀνθρώπους εἰσιὼν τῆς μὲν  σωτηρίας   αὐτῶν καὶ τῆς θεραπείας ἀμελήσειε,
[32, 45]   ἄλλοις ἀριστεῖς καὶ τυραννοκτόνοι μνημονεύονται,  σωτηρίας   ἕνεκεν τῶν πατρίδων ἐπιδιδόντες αὑτούς·
[32, 55]   ὡς ἂν αἰδουμένας τε καὶ  σώφρονας.   τε μουσικὴ θεραπείας ἕνεκα
[32, 95]   κόσμῳ, τῷ δεικνύειν ὑμᾶς αὐτοὺς  σώφρονας   καὶ βεβαίους. οὕτως γὰρ ἂν
[32, 50]   ταὐτὰ πράττοντας τοῖς ἀνοήτοις τοὺς  σώφρονας,   οἷον ἐσθίοντας, βαδίζοντας, παίζοντας, θεωροῦντας·
[32, 55]   τοιαύτη φύσις, τὸ μὴ δύνασθαι  σωφρονεῖν,   ἀλλὰ πολλὰ δυσχερῆ πράττειν ἀναγκάζεσθαι
[32, 70]   πράττουσι καθ´ ἡμέραν, τἄλλα  σωφρονεῖν   καὶ περὶ τῶν μειζόνων ὀρθῶς
[32, 30]   οἶμαι καὶ τὸν ἄλλον χρόνον  σωφρονεῖν   ὑμᾶς· ἀλλ´ ὅμως ὅ, τι
[32, 35]   εἶπον ὥς ἐστε φρόνιμοι καὶ  σώφρονες   καὶ δίκαιοι; οὐχὶ τἀναντία τούτων;
[32, 5]   ἄνθρωποι εὐδαιμονοῦσι καὶ κρείττους καὶ  σωφρονέστεροι   γίγνονται καὶ βέλτιον οἰκεῖν δύνανται
[32, 30]   παρέσχηκεν οὐ μικρόν, μίαν ὥραν  σωφρονῆσαι.   καὶ γὰρ τοῖς νοσοῦσι μεγάλη
[32, 30]   γοῦν ὅτι τοσοῦτον χρόνον κάθησθε  σωφρονοῦντες.   καὶ γὰρ τοῖς νοσοῦσι μεγάλη
[32, 15]   τοῦ φαρμάκου τούτου καὶ μηδέποτε  σωφρονοῦντι   λόγῳ τὰς ἀκοὰς ὑπέχοντες ὁλοκλήρως
[32, 25]   θέαμα κάλλιον καὶ παραδοξότερον αὑτῶν  σωφρονούντων   καὶ προσεχόντων. θεῖον γὰρ δὴ
[32, 40]   ποιήσαντες, ἀποξυσάμενοι τὸ φάρμακον αὐτίκα  σωφρονοῦσι,   καὶ φιλικῶς αὑτοῖς ἤδη ἔχοντες
[32, 30]   δέον αὐτάς, κἂν οἴκοι μὴ  σωφρονῶσιν,   ἔξω γε προϊέναι κοσμίως, αἱ
[32, 80]   προπετὴς οὐδὲ τἄλλα εἶναι δύναται  σώφρων,   ὥσπερ καὶ εἶπον ἤδη. τοῦτο




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/10/2007