Discours, par. |
[32, 15] |
ταλαιπώρῳ
βίῳ
χειμαζόμενοι,
καθάπερ
σκάφει
|
σαθρῷ |
καὶ
λελυμένῳ
πάντων
ἐν
ἀγνώμονι |
[32, 55] |
ἂν
μόνον
ἀκούσητε
χορδῆς,
ὥσπερ
|
σάλπιγγος |
ἀκηκοότες,
οὐκέτι
δύνασθε
εἰρήνην
ἄγειν. |
[32, 80] |
οὐ
κακῶς
τις
παρεποίησε
τῶν
|
σαπρῶν
|
τούτων
ποιητῶν·
ἅρματα
δ´
ἄλλοτε |
[32, 95] |
τὴν
γοῦν
βοτάνην
ἀκηκόατε
τὴν
|
σαρδόνιον |
καλουμένην,
ἣ
γέλωτα
μὲν
ποιεῖ, |
[32, 55] |
μοι
δοκεῖτε
ἐοικέναι
Νύμφαις
καὶ
|
Σατύροις. |
ἱλαροί
τε
γὰρ
ἀεὶ
καὶ |
[32, 55] |
τινὰς
μαινομένας
ὑπὸ
μέλους
καὶ
|
Σατύρους· |
οὐκοῦν
ὑμῖν
τὰ
τῶν
νεβρίδων |
[32, 10] |
καὶ
πλήρει
κληδόνι
καὶ
λόγῳ
|
σαφεῖ, |
διδάσκοντι
περὶ
τῶν
ἀναγκαιοτάτων,
ἂν |
[32, 30] |
καὶ
βασιλεὺς
ὅταν
προέλθῃ,
τότε
|
σαφέστατα |
ὁρᾶται
καὶ
δεῖ
μηδὲν
ἀγεννὲς |
[32, 25] |
παντὸς
δεῖ
τοὺς
πεπαιδευμένους
φεύγειν.
|
~σαφέστερον |
δ´
ὑμῖν,
εἰ
βούλεσθε,
διελεύσομαι |
[32, 65] |
λόγου,
καὶ
δέδοικα
πρὸς〉
ὑμᾶς
|
σαφῶς |
αὐτὸ
εἰπεῖν.
ἔλεγε
γὰρ
ἐξ |
[32, 95] |
οὐκ
ἂν
θέλοι
μάτην
ἐνοχλεῖσθαι,
|
σαφῶς |
εἰδὼς
ὅτι
οὔτ´
ἂν
ὠνήσαιτο |
[32, 40] |
καὶ
ἀκούειν
ἐθέλοντες
οὐκ
ἀκούουσι,
|
σαφῶς |
ἐξεστηκότες
καὶ
παρανοοῦντες,
οὐκ
ἄνδρες |
[32, 30] |
οὐδὲν
ὑμῖν
συμβεβούλευκα
οὐδὲ
εἴρηκα
|
σαφῶς, |
ἐφ´
ᾧ
μάλιστα
ἐπιτιμῶ·
τοῦτο |
[32, 45] |
μὲν
γὰρ
πάντες.
αἱ
δὲ
|
Σειρῆνες |
ἄλλο
τι
ἐποίουν,
ὡς
ὁ |
[32, 80] |
ποτ´
ἠέλιον
σόον
ἔμμεναι
οὔτε
|
σελήνην. |
οἵηπερ
φύλλων
γενεή,
τοίη
δὲ |
[32, 30] |
τινὰ
ἐξουσίαν,
αὐτοὶ
δὲ
δύνασθε
|
σεμνοὶ |
δοκεῖν
καὶ
σπουδαῖοι
τοιαῦτα
πράττοντες. |
[32, 25] |
προσεχόντων.
θεῖον
γὰρ
δὴ
καὶ
|
σεμνὸν
|
ἀληθῶς
καὶ
μεγαλοπρεπὲς
δήμου
πρόσωπον |
[32, 85] |
περὶ
δὲ
ὑμῶν
αὐτῶν
μηδὲν
|
σεμνὸν |
λέγεσθαι
μηδ´
ἄξιον
ζήλου,
τοὐναντίον |
[32, 45] |
ἡγοῦνται
τὸ
πάντων
ἀνανδρότατον
καὶ
|
σεμνὸν |
τὸ
αἴσχιστον.
ἑλοίμην
γὰρ
ἂν |
[32, 60] |
διαθρύψαντες
γὰρ〉
καὶ
κατάξαντες
τὸ
|
σεμνὸν |
τοῦ
μέλους
καὶ
πάντα
τρόπον |
[32, 1] |
καινὸν
ἕτερον
μείζω
τε
καὶ
|
σεμνότερον, |
ὅτι
τοσοῦτοι
ὄντες
λόγων
χρησίμων |
[32, 20] |
μηδὲ
τολμῶντας
ὑμῖν
διαλέγεσθαι,
ἀλλὰ
|
σεμνοὺς |
μὲν
εἶναι
βουλομένους,
ἀνωφελεῖς
δ´ |
[32, 15] |
ἐᾷ
προσάψασθαι,
καὶ
τοῦτο
αὐτὸ
|
σημεῖόν |
ἐστι
τοῦ
πάνυ
πονήρως
αὐτὰ |
[32, 1] |
βραδὺ
μὲν
φθεγγομένους,
ἐγκρατῶς
δὲ
|
σιγῶντας, |
ὀρθῶς
δὲ
διανοουμένους,
ὃ
καὶ |
[32, 70] |
καθ´
αὑτοὺς
διαφθείροντες
τὰ
πράγματα,
|
Σιμάριστοι |
καὶ
τοιαῦθ´
ἕτερα
ἑταιρειῶν
ὀνόματα· |
[32, 95] |
παρ´
ὑμῖν
γενόμενον
ἄνδρα
σοφὸν
|
σιωπᾶν |
πρὸς
ὑμᾶς
καὶ
μηδὲν
ἐθέλειν |
[32, 80] |
αὖθ´
Ἱπποκόων
ἀπαμειβόμενος
προσέειπε·
τέττα,
|
σιωπῇ |
ἧσο,
ἐμῷ
δ´
ἐπιπείθεο
μύθῳ· |
[32, 15] |
διὰ
τὴν
ἐκείνων
ἀναχώρησιν
καὶ
|
σιωπὴν |
ἐρίδων
ὑμῖν
φύεται
πλῆθος
καὶ
|
[32, 55] |
πολλὰ
δυσχερῆ
πράττειν
ἀναγκάζεσθαι
τοὺς
|
σκαιῶς
|
αὐτῷ
καὶ
ἀμέτρως
χρωμένους·
ὑπὸ |
[32, 15] |
καὶ
ταλαιπώρῳ
βίῳ
χειμαζόμενοι,
καθάπερ
|
σκάφει |
σαθρῷ
καὶ
λελυμένῳ
πάντων
ἐν |
[32, 15] |
ἀκοὰς
ὑπέχοντες
ὁλοκλήρως
ἄθλιοι
μηδεμίαν
|
σκέπην |
μηδὲ
προβολὴν
ἔχοντες
ἀπὸ
τῶν |
[32, 35] |
{εὔβοτον,
εὔμηλον,
ἢ
πρὸς
ὄρεσι
|
σκιεροῖς |
ἢ
πηγαῖς
διαυγέσιν·
ὧν
οὐδὲν |
[32, 25] |
πόλεων
ἡδόμενοι.
οἱ
δὲ
τοὐναντίον
|
σκληροὶ |
καὶ
ἄγριοι
τύραννοι,
χαλεποὶ
μὲν |
[32, 15] |
τὸ
μὲν
γὰρ
τῆς
τιμωρίας
|
σκληρὸν |
ἀπόλλυσι,
τὸ
δὲ
τοῦ
λόγου |
[32, 55] |
ἐν
πένθεσιν,
ἰωμένων
οἶμαι
τὸ
|
σκληρὸν |
καὶ
ἄτεγκτον
τοῦ
πάθους,
θηλυτέραν |
[32, 75] |
φασιν
οὕτω
διαφθαρῆναι
τὴν
κόρην.
|
σκοπεῖτε |
δὲ
μὴ
καὶ
ὑμεῖς
ὑπὸ |
[32, 40] |
ἀστράτευτοι
πολλὰς
ἤδη
νενικήκατε
ἱππομαχίας.
|
σκοπεῖτε |
δὲ
μὴ
περὶ
ὑμῶν
ἀληθέστερον |
[32, 90] |
θαυμάζεσθαι
διὰ
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν.
|
σκοπεῖτε |
δὲ
μὴ
ὑμεῖς
οὐχ
ὁμοίας |
[32, 60] |
ὑμετέρων
σκωμμάτων
ἀτοπώτερος
καὶ
μακρότερος.
|
σκοπεῖτε |
οὖν,
εἰ
βούλεσθε
ἀκοῦσαι,
καὶ |
[32, 45] |
μακρὰν
ἀπῳκισμέναι
καθ´
αὑτὰς
ἐπὶ
|
σκοπέλου |
τινός,
ὅπου
μηδεὶς
ῥᾳδίως
παρέβαλλε· |
[32, 40] |
Ἄραβας
ἀλλὰ
καὶ
Βακτρίους
καὶ
|
Σκύθας |
καὶ
Πέρσας
καὶ
Ἰνδῶν
τινας, |
[32, 40] |
περὶ
τῶν
Ἑλλήνων
Ἀνάχαρσιν
τὸν
|
Σκύθην |
φασὶν
εἰπεῖν·
ἐδόκει
μὲν
γὰρ |
[32, 5] |
καὶ
ναύτας
καὶ
τοιοῦτον
ὄχλον,
|
σκώμματα |
καὶ
πολλὴν
σπερμολογίαν
συνείροντες
καὶ |
[32, 20] |
οὐδὲ
τοὺς〉
συριγμοὺς
οὐδὲ
τὰ
|
σκώμματα, |
οἷς
πάντας
ἐκπλήττετε
καὶ
πανταχοῦ |
[32, 30] |
ὡσαύτως
δὴ
καὶ
παρ´
ὑμῖν
|
σκώμματα, |
πληγαί,
γέλως.
τίς
ἂν
οὖν
|
[32, 60] |
ἔλεγεν.
ἔστι
δὲ
τῶν
ὑμετέρων
|
σκωμμάτων |
ἀτοπώτερος
καὶ
μακρότερος.
σκοπεῖτε
οὖν, |
[32, 95] |
πολλάκις
ἀκηκόατε
καὶ
διαμέμνησθε
τῶν
|
σκωμμάτων |
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
τοῦ
δεῖνος |
[32, 70] |
ἐν
τῇ
γενομένῃ
ταραχῇ
μέχρι
|
σκωμμάτων |
ἐθρασύνοντο
οἱ
πολλοί,
τινὲς
δὲ |
[32, 1] |
καὶ
θορύβου
καὶ
βωμολοχίας
καὶ
|
σκωμμάτων |
οὐδὲν
ἐοικότων
χρυσῷ.
διὰ
τοῦτο |
[32, 60] |
φιλοτιμίαν;
οὐ
φυλάξεσθε
τοὺς
ἄλλους
|
σκώπτοντες |
καὶ
ταῦτα
ἐν
ἀνθρώποις,
εἰ |
[32, 95] |
τροφῆς.
ἀλλ´
ἐστὲ
ἱλαροὶ
καὶ
|
σκῶψαι |
πάντων
δεινότατοι.
οὐ
δήμου
τὸ |
[32, 1] |
ἄν,
ὦ
ἄνδρες,
σπουδάσαι
χρόνον
|
σμικρὸν
|
καὶ
προσέχειν;
ἐπειδὴ
παίζοντες
ἀεὶ |
[32, 80] |
κε
φαίης
οὔτε
ποτ´
ἠέλιον
|
σόον |
ἔμμεναι
οὔτε
σελήνην.
οἵηπερ
φύλλων |
[32, 35] |
δεινοὶ
γὰρ
ἐκεῖνοι
καὶ
μεγάλοι
|
σοφισταὶ |
καὶ
γόητες·
τὰ
δ´
ἡμέτερα |
[32, 65] |
δὴ
ᾄδουσι
καὶ
ῥήτορες
καὶ
|
σοφισταί, |
καὶ
πάντα
περαίνεται
δι´
ᾠδῆς· |
[32, 65] |
ἔνδον
πίνουσιν
ἢ
δικάζονται·
κἂν
|
σοφιστοῦ |
δὲ
οἴκημα
πλησίον
ᾖ,
οὐκ |
[32, 10] |
δὲ
κολάκων
καὶ
γοήτων
καὶ
|
σοφιστῶν. |
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἀπ´ |
[32, 95] |
φασι
παρ´
ὑμῖν
γενόμενον
ἄνδρα
|
σοφὸν |
σιωπᾶν
πρὸς
ὑμᾶς
καὶ
μηδὲν |
[32, 1] |
καίτοι
τινὲς
ἐπαινοῦσιν
ὑμᾶς
ὡς
|
σοφούς |
τε
καὶ
δεινούς,
ὅτι
τοσαῦται |
[32, 95] |
νομίζετε
αὐτὸν
ἔχειν;
πότερον
ὡς
|
σοφοὺς |
ὑμᾶς
καὶ
μὴ
δεομένους
θεραπείας; |
[32, 40] |
ἐδόκει
μὲν
γὰρ
εἶναι
τῶν
|
σοφῶν· |
ἧκε
δὲ
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα |
[32, 10] |
πάνυ
εὐτυχοῦς
πόλεως,
ἐν
τοσαύτῃ
|
σπάνει |
γενναίων
καὶ
ἐλευθέρων
ἀνδρῶν,
ἀφθονίᾳ |
[32, 15] |
κινδυνεύει
μέντοι
πολλή
τις
εἶναι
|
σπάνις |
ὑμῖν
τῶν
τὸ〉
ὕστερον
ἐπισταμένων. |
[32, 15] |
ὑγιὲς
καὶ
εὔδαιμον·
οἱ
δὲ
|
σπανίως |
καὶ
διὰ
χρόνου
ποτὲ
περιτυχόντες
|
[32, 25] |
ἑκούσιοι
ταμίαι,
τῶν
δὲ
χαλεπῶν
|
σπανίως |
μεταδιδόντες
καὶ
κατὰ
ἀνάγκην,
κόσμῳ
|
[32, 1] |
ἢ
τίμιον
οὐδὲν
ὑμῖν
ἢ
|
σπανίως |
ποτὲ
εἰσέρχεται·
κρουμάτων
δὲ
ἀεὶ |
[32, 65] |
καὶ
ἀνόητον,
ὡς
ἐκ
τοιούτου
|
σπέρματος· |
ἐπεὶ
τούς
γε
ἄλλους
Μακεδόνας |
[32, 5] |
τοιοῦτον
ὄχλον,
σκώμματα
καὶ
πολλὴν
|
σπερμολογίαν |
συνείροντες
καὶ
τὰς
ἀγοραίους
ταύτας |
[32, 1] |
ὑμᾶς
σπουδῆς.
οὔτε
γὰρ
αὐτοὶ
|
σπουδαῖοί |
ἐστε
οὔτε
οἱ
ὑμέτεροι
συνήθεις |
[32, 30] |
δὲ
δύνασθε
σεμνοὶ
δοκεῖν
καὶ
|
σπουδαῖοι |
τοιαῦτα
πράττοντες.
οὐκ
ἴστε
ὅτι |
[32, 30] |
ἡσυχάσασιν.
ἐν
δὲ
ταῖς
ἄλλαις
|
σπουδαῖς, |
ὅταν
ὑμῖν
ἐμπέσῃ
τὸ
τῆς |
[32, 1] |
γε
βούλοισθ´
ἄν,
ὦ
ἄνδρες,
|
σπουδάσαι |
χρόνον
σμικρὸν
καὶ
προσέχειν;
ἐπειδὴ |
[32, 60] |
λίαν
ἐμπειρία
περὶ
τοῦτο
καὶ
|
σπουδή. |
καὶ
πόσῳ
κρεῖττον
μιμεῖσθαι
τὸν |
[32, 50] |
τοῦ
δὲ
ταραχήν
καὶ〉
ἀναίδειαν·
|
σπουδῇ |
πρόσεισι,
φθέγγεται
βαδίζων
{ἢ}
πεσών |
[32, 75] |
σφόδρα
οὕτω
κυκᾶσθε;
τίς
ἡ
|
σπουδή; |
τίς
ὁ
ἀγών;
οὐ
γὰρ |
[32, 10] |
μᾶλλον
ἢ
διδάξαντες
ὑμᾶς,
κατὰ
|
σπουδὴν |
ἀπίασιν,
εὐλαβούμενοι
μὴ
μεταξὺ
θορυβήσητε |
[32, 65] |
ῥᾴδιον.
ὡς
γὰρ
ὁρῶσι
τὴν
|
σπουδὴν |
ὑμῶν
τὴν
περὶ
τοῦτο
καὶ |
[32, 10] |
δι´
ἀνδρῶν
ὑμᾶς
καὶ
μετὰ
|
σπουδῆς |
βούλεται
ὠφελεῖν,
οὐ
δι´
ὀλίγων |
[32, 1] |
καὶ
διακόνους
πολλοὺς
τούτων
ἔχετε·
|
σπουδῆς |
δὲ
ὑμῖν
τὴν
πᾶσαν
ἔνδειαν |
[32, 1] |
οὖν
ὀρθῶς
ἔφην
ἀπορεῖν
ὑμᾶς
|
σπουδῆς. |
οὔτε
γὰρ
αὐτοὶ
σπουδαῖοί
ἐστε |
[32, 80] |
κλαγγῇ
ταί
γε
πέτονται
ἀπὸ
|
σταδίοιο |
κελεύθου.
οἱ
δ´
ὥστε
ψαρῶν |
[32, 70] |
θέατρον.
ἀλλ´
ὅταν
εἰς
τὸ
|
στάδιον |
ἔλθητε,
τίς
ἂν
εἰπεῖν
δύναιτο |
[32, 20] |
καὶ
παλαίοντες,
εἰς
δ´
τὸ
|
στάδιον |
οὐκ
ἐθέλουσιν
ἰέναι,
τὸν
ἥλιον |
[32, 40] |
τὸ
θέατρον
εἰσέλθωσιν
ἢ
τὸ
|
στάδιον, |
ὥσπερ
φαρμάκων
αὐτοῖς
ἐκεῖ
κατορωρυγμένων, |
[32, 70] |
μὲν
ἀπεχθῶς,
πρὸς
ἀλλήλους
δὲ
|
στασιαστικῶς |
διέκεισθε,
χωρὶς
ἕκαστοι
καὶ
καθ´ |
[32, 20] |
πρὸς
τὸν
δῆμον
ὑμῶν,
καθάπερ
|
στέαρ |
φασὶν
ἐνίων
ζῴων
ὠφελεῖν
πρός |
[32, 5] |
δὲ
ἔν
τε
τριόδοις
καὶ
|
στενωποῖς |
καὶ
πυλῶσιν
ἱερῶν
ἀγείρουσι
καὶ |
[32, 40] |
δὲ
ἔν
τε
συνόδοις
καὶ
|
στενωποῖς |
μένει
καὶ
δι´
ὅλης
τῆς |
[32, 10] |
αὐτῶν
καὶ
τῆς
θεραπείας
ἀμελήσειε,
|
στεφάνους |
δὲ
καὶ
ἑταίρας
καὶ
μύρον |
[32, 35] |
κάλλει
τε
λιμένων
καὶ
μεγέθει
|
στόλου |
καὶ
τῶν
πανταχοῦ
γιγνομένων
ἀφθονίᾳ |
[32, 30] |
δέκα
μὲν
γλῶσσαι,
δέκα
δὲ
|
στόματ´ |
εἶεν,
φωνὴ
δ´
ἄρρηκτος,
χάλκεον |
[32, 70] |
καθάπερ
παισὶ
προσπαίζων.
ἐπεὶ
τὸ
|
στράτευμα |
ἐφειστήκει
κἀκεῖνος
οὐδένα
εἴα
ἅπτεσθαι, |
[32, 85] |
οὐδὲ
γὰρ
τὸ
τοῦ
Ξέρξου
|
στράτευμα |
λαμπρὸν
ἦν,
πλὴν
εἰ
μή |
[32, 85] |
τοὺς
ὁποίους
δήποτε
συνελθόντας,
οὐδὲ
|
στρατόπεδον |
πάντα
ὄχλον.
οὐδὲ
γὰρ
τὸ |
[32, 75] |
τῶν
Ἡλιαδῶν
ἐρασθῆναι
ταύρου,
καὶ
|
συγγενομένην |
χαλεπόν
τι
καὶ
μέγα
τεκεῖν |
[32, 60] |
λόγον
ἀνθρώπου
Φρυγὸς
ἀκούσας,
Αἰσώπου
|
συγγενοῦς, |
δεῦρο
ἐπιδημήσαντος,
ὃν
εἰς
Ὀρφέα |
[32, 15] |
καὶ
χρηστοῦ
μέν
ἐστιν
ἡγεμόνος
|
συγγνώμη, |
φιλοσόφου
δὲ
κακοῦ
μὴ
πικρὸν |
[32, 75] |
κόρης
ἄβατον.
ὁ
γὰρ
πατὴρ
|
συγκαθεῖρξε |
τὴν
παῖδα
τῷ
ἵππῳ,
καί |
[32, 55] |
μετὰ
ξυγγενοῦς
δυνάμεως,
ὥσπερ
αὐτῷ
|
συγκεραννύμενον |
ἐμμελὲς
γίγνεται
καὶ
μέτριον.
ταῦτα |
[32, 70] |
ἀκόλαστοι
καὶ
ἐπίτηδες
ἀνατρέψαι
καὶ
|
συγχέαι |
πάντα
ἐπιβουλεύσαντες,
καὶ
οὐ
πρότερον
|
[32, 100] |
τὰς
Χάριτας
Μούσαις
ἀναμιγνύς,
ἁδίσταν
|
συζυγίαν· |
ἵνα
μὴ
τὸ
Μουσεῖον
ὑμῖν |
[32, 15] |
γλῶτται
βλαβεραὶ
καὶ
ἀκόλαστοι,
κατήγοροι,
|
συκοφαντήματα, |
γραφαί,
ῥητόρων
ὄχλος,
καθάπερ
οἶμαι |
[32, 15] |
ἐν
ἀγνώμονι
γνώμῃ
καὶ
πονηρίᾳ.
|
συμβαίνει |
δὲ
τοὺς
κακίστους
καὶ
ἀτυχεστάτους |
[32, 70] |
οὕτως
ἡ
πενία
ταχὺ
πέφυκε
|
συμβαίνειν |
διὰ
τὰς
κατ´
ὀλίγον
ζημίας, |
[32, 75] |
ἢ
τίς
ἀνθρώπων
δύναται
τὰ
|
συμβαίνοντα
|
εἰπεῖν;
οὐ
γὰρ
οὕτως
ἐκεῖνός |
[32, 10] |
τοῦτο
πείσθητε
βεβαίως,
ὅτι
τὰ
|
συμβαίνοντα |
τοῖς
ἀνθρώποις
ἐπ´
ἀγαθῷ
πάνθ´ |
[32, 25] |
χαλεποὶ
μὲν
ἀκοῦσαι,
χαλεποὶ
δὲ
|
συμβαλεῖν· |
τούτων
ἡ
μὲν
ὀργὴ
πρὸς |
[32, 70] |
ἐσῴζεσθε.
~τεκμήριον
δὲ
τὰ
τελευταῖα
|
συμβάντα |
περὶ
ὑμᾶς,
ὅτε
{γὰρ}
καθ´ |
[32, 100] |
ἀλλὰ
γὰρ
δέδοικα
μὴ
κἀμοὶ
|
συμβέβηκεν |
ὅ
φασιν
Αἰγυπτίων
τινὶ
τῶν |
[32, 30] |
ὡς
πολλὰ
λέγων
οὐδὲν
ὑμῖν
|
συμβεβούλευκα |
οὐδὲ
εἴρηκα
σαφῶς,
ἐφ´
ᾧ |
[32, 75] |
πολὺ
δὴ
μᾶλλον
ἔγωγε
ὑμῖν
|
συμβουλεύω |
τὸν
θεὸν
τοῦτον
ἐξιλάσασθαι
καὶ |
[32, 10] |
θεοὶ
προνοοῦσιν,
ἐκείνοις
παρασκευάζουσι
καὶ
|
συμβούλους |
ἀγαθοὺς
αὐτομάτους
καὶ
λόγους
ἐπιτηδείους |
[32, 25] |
οὐ
μιᾶς
οὐδὲ
ἁπλῆς,
ἀλλὰ
|
συμπεφορημένης |
ἐκ
μυρίων·
ὥστε
πάνυ
ποικίλον |
[32, 50] |
τελευτῶντες
ἀπίασι
κακόν
τι
τοῖς
|
συμπόταις |
δόντες
ἢ
παρ´
ἐκείνων
λαβόντες· |
[32, 50] |
ἡγοῖσθε
ἀνθρώπους,
οἷς
ἐλευθερία
μὴ
|
συμφέρει; |
νὴ
Δία,
τὸ
γὰρ
πρᾶγμά |
[32, 10] |
κατ´
ἰδίαν
ἑκάστῳ
μηνύοντα
τὸ
|
συμφέρον, |
ἐγρηγορότων
δὲ
ἀμελεῖν
καὶ
κοινῇ |
[32, 5] |
ἀκοῦσαι
καὶ
τὴν
ἐπὶ
τῷ
|
συμφέροντι |
δέξασθαι
παρρησίαν·
ἐπεὶ
καὶ
τοὺς |
[32, 45] |
τοῦ
δίφρου
δεινὸν
ἡγεῖσθε
καὶ
|
συμφορὰν |
πασῶν
μεγίστην·
αὐτοὶ
δὲ
ἐκπίπτοντες |
[32, 5] |
τι
μὴ
καλῶς
ἔπραττον·
ὥστε
|
σὺν |
πολλοῖς
ἑτέροις
καὶ
τοιαῦτα
ἐν |
[32, 35] |
παρ´
ὑμῖν.
κεῖται
γὰρ
ἐν
|
συνδέσμῳ |
τινὶ
τῆς
ὅλης
γῆς
καὶ
|
[32, 75] |
Ταραξίππου
Ποσειδῶνος
βωμός,
ἔνθα
μάλιστα
|
συνέβαινε |
τοὺς
ἵππους
πτοεῖσθαι
καὶ
πλεῖστα |
[32, 95] |
ἔνδον
ὤνια
παρ´
αὑτῷ
ταῦτα,
|
συνειδὼς
|
ὑμῖν
τὴν
ἐσχάτην
ἀπορίαν,
οὐ |
[32, 5] |
ὄχλον,
σκώμματα
καὶ
πολλὴν
σπερμολογίαν
|
συνείροντες |
καὶ
τὰς
ἀγοραίους
ταύτας
ἀποκρίσεις. |
[32, 70] |
οὗ
μάλιστα
τὸ
πλῆθος
ὑμῶν
|
συνειστήκει, |
καὶ
δείξας
τινὰ
τόπον
βραχὺν |
[32, 45] |
λέγειν;
καὶ
γὰρ
ὑμεῖς
ὅταν
|
συνέλθητε, |
πυκτεύετε,
βοᾶτε,
ῥιπτεῖτε,
ὀρχεῖσθε,
ποίῳ
|
[32, 85] |
γε
χορὸν
τοὺς
ὁποίους
δήποτε
|
συνελθόντας, |
οὐδὲ
στρατόπεδον
πάντα
ὄχλον.
οὐδὲ |
[32, 1] |
τὸ
ἕτερον
χρυσίον
ἐνέβαλον,
οὐ
|
συνέντες |
τοῦ
θεοῦ.
τοῦτο
μὲν
γὰρ |
[32, 60] |
φιλῳδόν.
ζῶντος
μὲν
οὖν
Ὀρφέως
|
συνέπεσθαι |
αὐτῷ
πανταχόθεν
ἀκούοντα
{αὐτοῦ}
ὁμοῦ |
[32, 95] |
οὐ
χρημάτων,
ἀλλὰ
νοῦ
καὶ
|
συνέσεως. |
τοιγαροῦν
τέθνηκε
κατασιωπήσας
ὑμῶν
τὴν |
[32, 100] |
δέ,
οὐ
γὰρ
ἦν
οἱ
|
σύνεσις |
μουσικῆς,
ἐκέλευε
παύσασθαι
αὐτὸν
ἀτιμάσας. |
[32, 25] |
καὶ
ἀκολάστῳ
βρασσόμενον
μήτε
θορύβῳ
|
συνεχεῖ |
καὶ
ἀτάκτῳ
τεταραγμένον,
ἀλλ´
ἀκοὴ |
[32, 5] |
ὑμᾶς,
ὥσπερ
τούτοις
ἑτοίμως
καὶ
|
συνεχῶς |
αὑτοὺς
παρέχετε,
οὕτω
καὶ
λόγου |
[32, 15] |
βίου
μέν
τις
χρώμενος
καὶ
|
συνεχῶς |
ἦλθέ
ποτε
πρὸς
τέλος
ὑγιὲς |
[32, 70] |
ἵππους
ἑωρᾶτε
ἁμιλλωμένους
καὶ
τούτους
|
συνήθεις, |
αὐτοὶ
δ´
ὑπὸ
μαστίγων
ἠλαύνεσθε
|
[32, 1] |
σπουδαῖοί
ἐστε
οὔτε
οἱ
ὑμέτεροι
|
συνήθεις |
καὶ
πολλάκις
εἰς
ὑμᾶς
εἰσιόντες, |
[32, 30] |
τῷ
παρόντι
καὶ
ὅταν
τὰ
|
συνήθη |
θεωρῆτε,
οἷοί
ἐστε.
ἐμοὶ
γὰρ |
[32, 40] |
οὕτω
τύχῃ,
κιθαρῳδοῦ,
καὶ
τούτου
|
συνήθους, |
ἀκούεσθε
δὲ
ὑπὸ
μυρίων
ἐθνῶν |
[32, 35] |
οὔτε
ὑμᾶς
ἐπαίρων
οὔτε
τοῖς
|
συνήθως |
ὑμνοῦσιν
αὐτὰ
ῥήτορσιν
ἢ
ποιηταῖς |
[32, 10] |
τοὺς
ἀμαθεῖς,
οἱ
δὲ
ποιήματα
|
συνθέντες |
ᾄδουσιν,
ὡς
πάνυ
φιλῳδῶν
ὑμῶν |
[32, 40] |
Πέρσας
καὶ
Ἰνδῶν
τινας,
οἳ
|
συνθεῶνται |
καὶ
πάρεισιν
ἑκάστοτε
ὑμῖν·
ὥστε |
[32, 45] |
ᾄδῃ
καὶ
παρὰ
τὸν
τόνον,
|
συνίετε· |
αὐτοὶ
δὲ
παντελῶς
ἔξω
τῆς |
[32, 40] |
ταραχῆς·
ἔτι
δὲ
ἔν
τε
|
συνόδοις
|
καὶ
στενωποῖς
μένει
καὶ
δι´ |
[32, 50] |
οὐ
παροινίας,
ἄρχοντες,
φιλοφρονούμενοι
τοὺς
|
συνόντας, |
οὐ
θρασυνόμενοι
πρὸς
αὐτούς·
οἱ |
[32, 65] |
τὰ
γὰρ
ζῷα
ἐν
τῇ
|
συνουσίᾳ |
τῇ
πρὸς
τὸν
Ὀρφέα
τὰ |
[32, 50] |
οἵαν
ποτὲ
γενέσθαι
φασὶ
Κενταύρων
|
συνουσίαν. |
καὶ
τί
δεῖ
τἄλλα
ἐπεξιέναι |
[32, 55] |
οὐχ
ἧττον
δὲ
καὶ
περὶ
|
συνουσίας |
ἔδοξε
πρέπειν
ἡ
μουσικῆς
δύναμις, |
[32, 55] |
κάθησθε,
ἀναπηδᾶτε
τῶν
ὀρχηστῶν
μᾶλλον,
|
συντείνεσθε |
ὑπὸ
τῶν
ᾀσμάτων·
τοὺς
μὲν
|
[32, 10] |
τὴν
θάλατταν
βραχύν
τινα
καὶ
|
σύντομον |
πλοῦν.
ἄνδρα
δὲ
λαβεῖν
καθαρῶς |
[32, 60] |
ὥσπερ
κακοὶ
καὶ
περίεργοι
μάγειροι
|
συντρίψαντες |
{τοὺς
νόμους}
ἰδιώτας
καὶ
λίχνους |
[32, 40] |
Ἰταλοὺς
οὐδὲ
ἀπὸ
τῶν
πλησίον
|
Συρίας, |
Λιβύης,
Κιλικίας,
οὐδὲ
τοὺς
ὑπὲρ |
[32, 20] |
οὐδὲ
τὴν
ὀργὴν
οὐδὲ
τοὺς〉
|
συριγμοὺς
|
οὐδὲ
τὰ
σκώμματα,
οἷς
πάντας |
[32, 100] |
ἐπεὶ
δὲ
ὁ
τύραννος
τῶν
|
Σύρων |
ἧκεν
εἰς
Μέμφιν,
ἐκπληττομένων
αὐτὸν |
[32, 40] |
δι´
ὅλης
τῆς
πόλεως
ἐπὶ
|
συχνὰς |
ἡμέρας·
καθάπερ
ἐμπρησμοῦ
μεγάλου
λήξαντος |
[32, 95] |
κρατούμενος
καὶ
διατρίβων
ἐκεῖ
χρόνον
|
συχνὸν |
μήτε
προθείη
τῶν
ὠνίων
μηδὲν |
[32, 55] |
ταῖς
ψυχαῖς
ἐπεισάγουσα
καὶ
τὸ
|
σφαλερὸν |
τῆς
ἐν
οἴνῳ
τέρψεως
παραμυθουμένη |
[32, 55] |
ἀμέτρως
χρωμένους·
ὑπὸ
δὲ
ᾠδῆς
|
σφαλλομένους |
καὶ
πολὺ
κάκιον
ἔχοντας
τῶν |
[32, 45] |
ὅσον
οἰόμενοι
καὶ
βουλόμενοι
προΐενται
|
σφᾶς |
αὐτούς.
τοσαύτη
δ´
ἐστὶ
δυστυχία |
[32, 80] |
τοὶ
δὲ
θεαταὶ
θώκοις
ἐν
|
σφετέροις |
οὔθ´
ἕστασαν
οὔτε
κάθηντο,
χλωροὶ |
[32, 5] |
δημοκρατούμενοι,
καὶ
οὐ
μόνον
τῶν
|
σφετέρων |
πολιτῶν,
εἴ
τινα
ἤθελον
πρὸς |
[32, 25] |
δημιουργοὶ
πλάττουσι
Κενταύρους
τε
καὶ
|
Σφίγγας |
καὶ
Χιμαίρας,
ἐκ
παντοδαπῶν
φύσεων |
[32, 45] |
τῆς
κατὰ
φύσιν
γιγνόμενοι
καὶ
|
σφόδρα |
ἀμούσως
ἔχοντες
οὐ
διαφέρεσθε.
καίτοι |
[32, 25] |
μαινομένου
τινὸς
ἀληθῶς
ἔργον
ἢ
|
σφόδρα |
ἀνδρείου
καὶ
πτηνοῦ,
Περσέως
ἢ |
[32, 100] |
ὅ
φασιν
Αἰγυπτίων
τινὶ
τῶν
|
σφόδρα |
ἀρχαίων
μουσικῷ.
ἐκείνῳ
γὰρ
τὸ |
[32, 90] |
γὰρ
πόλις
ἐστὶ
τῶν
μὴ
|
σφόδρα |
ἐρήμων
καὶ
μικρῶν,
ἐν
ᾗ |
[32, 45] |
μῦθός
φησιν,
οὐκ
ἀπώλλυον
τοὺς
|
σφόδρα |
ἡσθέντας
αὐταῖς;
ἀλλ´
ἐκεῖναι
μὲν |
[32, 25] |
ἐοικέναι
μάλιστα
ἀνδρὶ
δυνάστῃ
καὶ
|
σφόδρα |
ἰσχυρῷ,
μεγάλην
τινὰ
ἐξουσίαν
καὶ |
[32, 90] |
εἰσάγοντες
μεθύοντα
καὶ
Δᾶον
οὐ
|
σφόδρα |
κινοῦσι
γέλωτα,
τὸν
δὲ
Ἡρακλέα |
[32, 85] |
{ὁ}
τῆς
μικρᾶς
καὶ
ἀδόξου
|
σφόδρα |
οὖσαν
εὐρύχωρον.
φοβοῦμαι
δὴ
μὴ |
[32, 75] |
θυμῷ
βρωτὺν
οὐδὲ
ποτῆτα.
τί
|
σφόδρα |
οὕτω
κυκᾶσθε;
τίς
ἡ
σπουδή; |
[32, 100] |
καὶ
ἐπ´
ὀλέθρῳ.
~μὴ
οὖν
|
σφόδρα |
οὕτως
περιέχεσθε
τούτου,
μηδὲ
ἀμούσους |
[32, 75] |
ἅρματα
ταπεινὰ
γίγνεσθαι
μεταξὺ
καὶ
|
σφόδρα |
ὑψηλὰ
κατὰ
τὸν
δρόμον,
ὡς |
[32, 25] |
καὶ
καθεστηκὸς
καὶ
μήτε
γέλωτι
|
σφοδρῷ |
καὶ
ἀκολάστῳ
βρασσόμενον
μήτε
θορύβῳ
|
[32, 65] |
ᾄδοντες.
κινδυνεύει
δ´
ὁ
βίος
|
σχεδὸν |
ἅπας
γεγονέναι
κῶμος
εἷς,
οὐχ |
[32, 35] |
πορθμῶν
τινων
καὶ
ἰσθμῶν,
ἀλλὰ
|
σχεδὸν |
ἁπάσης
τῆς
οἰκουμένης
γίγνεσθαι
παρ´ |
[32, 40] |
αὐτοὶ
μὲν
ἴσασιν
ἱππεύειν
καὶ
|
σχεδὸν |
ἄριστοι
δοκοῦσιν
ἱππεῖς·
τὸ
γὰρ |
[32, 35] |
ὥσπερ
αὐτοὶ
ῥέοντες
ἀπὸ
Αἰθιοπίας.
|
σχεδὸν |
δὲ
καὶ
τῶν
ἄλλων
οἱ
|
[32, 45] |
μεθ´
ἡσυχίας
ἤκουσεν.
αὗται
δὲ
|
σχεδὸν |
ἐν
μέσῳ
τῆς
οἰκουμένης
ἐν |
[32, 45] |
δεῖ
δὲ
μετὰ
κόσμου
καὶ
|
σχήματος |
πρέποντος
ἀνθρώποις
ἐλευθέροις.
οὐ
γὰρ |
[32, 70] |
καὶ
θόρυβον
καὶ
ἀγωνίαν
καὶ
|
σχημάτων |
μεταβολὰς
καὶ
χρωμάτων
καὶ
βλασφημίας |
[32, 45] |
τὴν
τῶν
πολλῶν
ἀσθένειαν
καὶ
|
σχολήν· |
ἴσως
δὲ
καὶ
τῶν
βελτιόνων |
[32, 15] |
τὸ
δὲ
τοῦ
λόγου
πικρὸν
|
σῴζειν |
πέφυκε.
κινδυνεύει
μέντοι
πολλή
τις |
[32, 15] |
καὶ
φύλακες
τῶν
οἵων
τε
|
σώζεσθαι, |
πρὶν
ἐλθεῖν
εἰς
τέλος
τὴν |
[32, 15] |
τοῦδε
τοῦ
ὕδατος
τὸ
μὲν
|
σῷζον |
καὶ
τρέφον
καὶ
γόνιμον
ὄντως |
[32, 95] |
πεπωκότι
καὶ
ἐρῶντι,
τὸ
μὲν
|
σῶμα |
ἰσχυρῷ
καὶ
μεγάλῳ,
τὴν
δὲ |
[32, 35] |
γὰρ
Αἴγυπτος
{ὑμῶν}
τηλικοῦτον
ἔθνος,
|
σῶμα |
τῆς
πόλεώς
ἐστι,
μᾶλλον
δὲ |
[32, 90] |
οὐ
γὰρ
ἂν
μὲν
τὸ
|
σῶμά |
τινος
κρατῆται
καὶ
περιέχηται
δεσμοῖς |
[32, 55] |
ὑγίειαν
ἐμποιοῦντα
ταῖς
ψυχαῖς
καὶ
|
σώμασιν, |
οὐ
νόσον
οὐδὲ
μανίαν·
τὰς |
[32, 90] |
ἢ
Μεγαρέων
ἢ
Κορινθίων
τὰ
|
σώματα |
ἀσκεῖν
καὶ
ζῆν
φιλοπόνως
{πολλοὺς |
[32, 60] |
φιλίαν
αἰτησαμένην
παρὰ
Διὸς
τὰ
|
σώματα |
αὐτῶν
μεταβαλεῖν
εἰς
ἀνθρώπων
τύπον, |
[32, 60] |
κατὰ
τύχην
τινὰ
ἀναλαβεῖν
καὶ
|
σῶσαι, |
πῶς
ἂν
διέκεισθε;
τούτων
μὲν |
[32, 50] |
τῶν
ὤτων
τὴν
εὐδαιμονίαν
δεχομένους,
|
σωτῆρα |
καὶ
θεὸν
καλοῦντας
ἄνθρωπον
ἄθλιον; |
[32, 15] |
πραΰνειν
καὶ
μαλάττειν.
οὗτοι
δὲ
|
σωτῆρές |
εἰσι
καὶ
φύλακες
τῶν
οἵων |
[32, 1] |
{ἄν}
ἄνδρες
ἀγαθοὶ
γίγνονται
καὶ
|
σωτῆρες |
τῶν
πόλεων.
ἐκεῖνοι
μὲν
οὖν |
[32, 25] |
οὖν
εἰσι
βασιλεῖς,
θεοὶ
ἐπὶ
|
σωτηρίᾳ |
κοινῇ
γεγονότες,
κηδεμόνες
ὄντως
καὶ
|
[32, 90] |
μήτε
ἀκούουσα
τῶν
φερόντων
εἰς
|
σωτηρίαν, |
ἀλλ´
αἱρεθεῖσα
ὑπὸ
μέθης
ἢ |
[32, 30] |
τοῖς
νοσοῦσι
μεγάλη
ῥοπὴ
πρὸς
|
σωτηρίαν |
μικρὸν
ἡσυχάσασιν.
ἐν
δὲ
ταῖς |
[32, 30] |
τοῖς
νοσοῦσι
μεγάλη
ῥοπὴ
πρὸς
|
σωτηρίαν |
μικρὸν
ἡσυχάσασιν.
καὶ
μὴν
περί |
[32, 10] |
κάμνοντας
ἀνθρώπους
εἰσιὼν
τῆς
μὲν
|
σωτηρίας |
αὐτῶν
καὶ
τῆς
θεραπείας
ἀμελήσειε, |
[32, 45] |
ἄλλοις
ἀριστεῖς
καὶ
τυραννοκτόνοι
μνημονεύονται,
|
σωτηρίας |
ἕνεκεν
τῶν
πατρίδων
ἐπιδιδόντες
αὑτούς· |
[32, 55] |
ὡς
ἂν
αἰδουμένας
τε
καὶ
|
σώφρονας. |
ἥ
τε
μουσικὴ
θεραπείας
ἕνεκα |
[32, 95] |
κόσμῳ,
τῷ
δεικνύειν
ὑμᾶς
αὐτοὺς
|
σώφρονας |
καὶ
βεβαίους.
οὕτως
γὰρ
ἂν |
[32, 50] |
ταὐτὰ
πράττοντας
τοῖς
ἀνοήτοις
τοὺς
|
σώφρονας, |
οἷον
ἐσθίοντας,
βαδίζοντας,
παίζοντας,
θεωροῦντας· |
[32, 55] |
τοιαύτη
φύσις,
τὸ
μὴ
δύνασθαι
|
σωφρονεῖν, |
ἀλλὰ
πολλὰ
δυσχερῆ
πράττειν
ἀναγκάζεσθαι |
[32, 70] |
ἃ
πράττουσι
καθ´
ἡμέραν,
τἄλλα
|
σωφρονεῖν |
καὶ
περὶ
τῶν
μειζόνων
ὀρθῶς |
[32, 30] |
οἶμαι
καὶ
τὸν
ἄλλον
χρόνον
|
σωφρονεῖν |
ὑμᾶς·
ἀλλ´
ὅμως
ὅ,
τι |
[32, 35] |
εἶπον
ὥς
ἐστε
φρόνιμοι
καὶ
|
σώφρονες |
καὶ
δίκαιοι;
οὐχὶ
τἀναντία
τούτων; |
[32, 5] |
ἄνθρωποι
εὐδαιμονοῦσι
καὶ
κρείττους
καὶ
|
σωφρονέστεροι |
γίγνονται
καὶ
βέλτιον
οἰκεῖν
δύνανται |
[32, 30] |
παρέσχηκεν
οὐ
μικρόν,
μίαν
ὥραν
|
σωφρονῆσαι. |
καὶ
γὰρ
τοῖς
νοσοῦσι
μεγάλη
|
[32, 30] |
γοῦν
ὅτι
τοσοῦτον
χρόνον
κάθησθε
|
σωφρονοῦντες. |
καὶ
γὰρ
τοῖς
νοσοῦσι
μεγάλη |
[32, 15] |
τοῦ
φαρμάκου
τούτου
καὶ
μηδέποτε
|
σωφρονοῦντι |
λόγῳ
τὰς
ἀκοὰς
ὑπέχοντες
ὁλοκλήρως |
[32, 25] |
θέαμα
κάλλιον
καὶ
παραδοξότερον
αὑτῶν
|
σωφρονούντων |
καὶ
προσεχόντων.
θεῖον
γὰρ
δὴ |
[32, 40] |
ποιήσαντες,
ἀποξυσάμενοι
τὸ
φάρμακον
αὐτίκα
|
σωφρονοῦσι, |
καὶ
φιλικῶς
αὑτοῖς
ἤδη
ἔχοντες |
[32, 30] |
δέον
αὐτάς,
κἂν
οἴκοι
μὴ
|
σωφρονῶσιν, |
ἔξω
γε
προϊέναι
κοσμίως,
αἱ |
[32, 80] |
προπετὴς
οὐδὲ
τἄλλα
εἶναι
δύναται
|
σώφρων, |
ὥσπερ
καὶ
εἶπον
ἤδη.
τοῦτο |