HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Au peuple d'Alexandrie (discours 32; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


φ  =  108 formes différentes pour 142 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, par.
[32, 80]   μάρναντο πυρὸς δέμας· οὐδέ κε  φαίης   οὔτε ποτ´ ἠέλιον σόον ἔμμεναι
[32, 20]   ἐκόμιζε, τάχ´ ἂν〉 ληρεῖν με  φαίητε,   ῥητέα δ´ ὅμως· Ζεὺς ἐμέ
[32, 60]   τοὺς δήμους κἀγὼ παρέβαλον, Νέρωνι  φαίνεσθαι   τὴν αὐτὴν ἔχοντες νόσον; ἀλλ´
[32, 30]   τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι  φαίνεσθε;   καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί·
[32, 5]   πόλεως ἀρρωστήματα. τοιγαροῦν ὅταν ποτὲ  φαίνηται   τὸ πρᾶγμα, προθύμως δέχεσθαι δεῖ
[32, 90]   τῷ παντὶ δὲ αἰσχίω δημοσίᾳ  φαινόμενα.   καὶ γὰρ αἱ λοιπαὶ νόσοι
[32, 90]   ἅλωσις. ~καὶ γὰρ ἀνθρώπους ἑαλωκέναι  φαμὲν   οὐχ ὑπὸ λῃστῶν μόνον, {ἢ
[32, 5]   ὑμῖν ὀνειδιεῖ μετ´ εὐνοίας καὶ  φανερὰ   ποιήσει τὰ τῆς πόλεως ἀρρωστήματα.
[32, 45]   ὅ, τι ἂν γευσαμέναις γλυκὺ  φανῇ,   πρὸς τούτῳ διαφθείρονται. ~τί οὖν
[32, 15]   μὲν ἐοικυῖα διαίτῃ καὶ  φαρμάκοις,   δὲ καύσει καὶ τομῇ,
[32, 40]   ταῦτα δὲ ποιήσαντες, ἀποξυσάμενοι τὸ  φάρμακον   αὐτίκα σωφρονοῦσι, καὶ φιλικῶς αὑτοῖς
[32, 15]   τούτων δὲ ἓν ἴαμα καὶ  φάρμακον   ἐποίησαν οἱ θεοὶ παιδείαν καὶ
[32, 20]   δὲ τούτου μὲν ἀπορῶ τοῦ  φαρμάκου·   θεὸς δ´, ὅπερ ἔφην, θαρρῆσαί
[32, 15]   δὲ διὰ παντὸς ἄπειροι τοῦ  φαρμάκου   τούτου καὶ μηδέποτε σωφρονοῦντι λόγῳ
[32, 45]   βοᾶτε, ῥιπτεῖτε, ὀρχεῖσθε, ποίῳ χρισάμενοι  φαρμάκῳ;   δῆλον ὅτι τῷ τῆς ἀνοίας·
[32, 40]   ἐπειδὰν γὰρ ἐλθόντες ἀποδύσωνται, χρίονται  φαρμάκῳ.   τοῦτο δὲ ἔφη κινεῖν αὐτοῖς
[32, 40]   εἰσέλθωσιν τὸ στάδιον, ὥσπερ  φαρμάκων   αὐτοῖς ἐκεῖ κατορωρυγμένων, οὐδὲν οἴδασι
[32, 55]   γὰρ ἐνίοις τῶν βαρβάρων μέθην  φασὶ   γίγνεσθαι πραεῖαν δι´ ἀτμοῦ θυμιαμάτων
[32, 60]   ~ἆρά γε μὴ Λακεδαιμονίους μιμεῖσθε;  φασὶ   γοῦν αὐτοὺς τὸ ἀρχαῖον πρὸς
[32, 45]   ἀκροατῶν κουφότητα καὶ πόλεως ἀσθένειαν.  φασὶ   γοῦν ἤδη τινὰς τῶν ἀπολωλότων
[32, 50]   ἐκείνων λαβόντες· οἵαν ποτὲ γενέσθαι  φασὶ   Κενταύρων συνουσίαν. καὶ τί δεῖ
[32, 95]   οὐκ ἄδηλον ὅπως ἕξουσιν. Θεόφιλόν  φασι   παρ´ ὑμῖν γενόμενον ἄνδρα σοφὸν
[32, 25]   Ἀλεξανδρέων δῆμον τὸν ἄπειρον, ὥς  φασι,   τῆς ποίας μερίδος θῶμεν; ἐγὼ
[32, 30]   φαίνεσθε; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι  φασί·   τὸ δὲ Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί
[32, 100]   δέδοικα μὴ κἀμοὶ συμβέβηκεν  φασιν   Αἰγυπτίων τινὶ τῶν σφόδρα ἀρχαίων
[32, 75]   ἱδρύσασθαι βωμόν. καὶ τὸ λοιπόν  φασιν   ἀπ´ ἐκείνου γεγονέναι τὸν τόπον
[32, 75]   τοιαῦτα καὶ μείζονος δεόμενα ἀποτροπῆς.  φασὶν   ἀρχαίαν βασιλίδα ἐν Κρήτῃ τῶν
[32, 40]   τῶν Ἑλλήνων Ἀνάχαρσιν τὸν Σκύθην  φασὶν   εἰπεῖν· ἐδόκει μὲν γὰρ εἶναι
[32, 20]   τὸν δῆμον ὑμῶν, καθάπερ στέαρ  φασὶν   ἐνίων ζῴων ὠφελεῖν πρός τι
[32, 60]   Ἀμφίων πρὸς τὸ μέλος, ὥς  φασιν,   ἤγειρε καὶ ἐπύργου τὴν πόλιν·
[32, 75]   τὴν παῖδα τῷ ἵππῳ, καί  φασιν   οὕτω διαφθαρῆναι τὴν κόρην. σκοπεῖτε
[32, 35]   καὶ γόητες· τὰ δ´ ἡμέτερα  φαῦλα   καὶ πεζὰ ἐν τοῖς λόγοις,
[32, 90]   καὶ γαστρὸς καὶ ἄλλης τινὸς  φαύλης   ἐπιθυμίας. αἰχμάλωτος οὖν γενέσθαι καλῶς
[32, 45]   μὲν παίζων καὶ καταγελῶν οὐ  φαύλου   πράγματος, ὡς ἐγὼ δοκῶ, ταῦτα
[32, 85]   ἄξιον ζήλου, τοὐναντίον δὲ ὡς  φαύλους   τοὺς ἀνθρώπους διαβεβλῆσθαι, μίμους καὶ
[32, 20]   ἄνθρωπος οὐδεὶς οὐδαμόθεν ἐν τριβωνίῳ  φαύλῳ   μήτε ᾄδειν ἡδὺς μήτε μεῖζον
[32, 85]   μὲν ὑμῖν ἀπὸ πολλῶν καὶ  φαύλων   ὀλίγα, ὅπως μὴ μόνοι δοκῆτε
[32, 35]   τοῖς λόγοις, οὐ μέντοι περὶ  φαύλων.   {τὰ μὲν γὰρ λεγόμενα αὐτὰ
[32, 30]   τις, τοῦτο μόνον ἁμαρτάνομεν, τὸ  φαύλως   θεωρεῖν; καὶ περὶ τούτου μόνου
[32, 70]   τὰ μικρὰ καὶ μηδενὸς ἄξια,  φαύλως   καὶ ἀκρατῶς ἔχοντας ἐν τούτοις
[32, 15]   ἐξουσίαις. κολάζειν μὲν γὰρ προσήκει  φειδόμενον,   διδάσκειν δὲ μὴ φειδόμενον· καὶ
[32, 15]   προσήκει φειδόμενον, διδάσκειν δὲ μὴ  φειδόμενον·   καὶ χρηστοῦ μέν ἐστιν ἡγεμόνος
[32, 70]   κἀγὼ βαδιοῦμαι· ταῦτα δὲ ἔλεγε,  φειδόμενος   ὑμῶν καὶ καταγελῶν καὶ καθάπερ
[32, 75]   κολαζόμενον διὰ τοιαύτην τινὰ ἀσέβειαν.  φέρε   οὖν, εἰ μεταξὺ θεῶν τις
[32, 80]   ἰόντα ἵππον, ὃς ἀνθρώποισι φόνον  φέρει   ἠλιθίοισιν· ὣς οἱ κεκλήγοντες ἐπ´
[32, 80]   πῦρ, πάντῃ δ´ εἰλυφόων ἄνεμος  φέρει,   οἱ δέ τε θάμνοι πρόρριζοι
[32, 50]   θεός, ὡς θεός, οἶμαι, καὶ  φέρει   πρᾴως τὴν τῶν πολλῶν ἄνοιαν.
[32, 55]   θύρσων ἐνδεῖ καὶ τὸ λέοντας  φέρειν   ἐν ταῖς ἀγκάλαις· τὰ δὲ
[32, 60]   δὲ ἐρημωθέντα ὀδύρεσθαι καὶ χαλεπῶς  φέρειν·   ὥστε τὴν μητέρα αὐτοῦ Καλλιόπην
[32, 90]   γυναικῶν ἁρμάτων ἄγηται καὶ  φέρηται   καὶ πᾶσα δι´ ὅλης θορυβῆται
[32, 90]   ὁρῶσα μηδὲν μήτε ἀκούουσα τῶν  φερόντων   εἰς σωτηρίαν, ἀλλ´ αἱρεθεῖσα ὑπὸ
[32, 1]   νηπιάχοις, ξυνὸν δὲ κακὸν πολέεσσι  φέρουσιν.   ~τοῦτο γὰρ ἀεὶ ὁρᾶτε καὶ
[32, 15]   κακίστους καὶ ἀτυχεστάτους ὡς πορρωτάτω  φεύγειν   ἀπὸ τοῦ λόγου καὶ μὴ
[32, 20]   ἀπὸ παντὸς δεῖ τοὺς πεπαιδευμένους  φεύγειν.   ~σαφέστερον δ´ ὑμῖν, εἰ βούλεσθε,
[32, 10]   ἴστε δήπου τὰς τοῦ Ἄπιδος  φήμας   ἐνθάδε ἐν Μέμφει πλησίον ὑμῶν,
[32, 95]   αὐτούς, οἵας ἂν μετάσχητε τῆς  φήμης,   ἐκείνους δὲ περὶ ὑμῶν μὴ
[32, 25]   οὐρανοῦ καὶ γῆς εἰ λέγοιμι.  φημὶ   δὴ δῆμον ἐοικέναι μάλιστα ἀνδρὶ
[32, 25]   καὶ βασιλικῆς φύσεως, καὶ προσιέναι  φημὶ   καὶ διαλέγεσθαι τούτῳ πρέπειν, καθάπερ
[32, 15]   δὲ ἑτέραν ἐπιμέλειαν ἔργον εἶναί  φημι   τῶν δυναμένων διὰ πειθοῦς καὶ
[32, 30]   περὶ πάντων ἐπεξελθεῖν. {καίτοι τάχα  φήσει   τις ὡς πολλὰ λέγων οὐδὲν
[32, 75]   ὑμετέρας ψυχὰς ἰδεῖν ἔστι πασχούσας.  φησὶ   δ´ οὕτως, ἵν´ ὑμῖν καὶ
[32, 90]   γὰρ τοῦτο Εὐριπίδης τὸν Ἡρακλέα  φησὶ   παθεῖν μαινόμενον· ἐκ τοῦδε βαίνων
[32, 75]   εἰπεῖν; οὐ γὰρ οὕτως ἐκεῖνός  φησι   τὰ ἅρματα ταπεινὰ γίγνεσθαι μεταξὺ
[32, 35]   λέγῃ τις, τοὺς ἀνθρώπους εἶναί  φησιν   ἀγαθούς, ἀλλὰ τὴν χώραν· οὐδ´
[32, 80]   μόνον δ´ ἐπὶ τῷ τέλει  φησὶν   Αἴαντα τὸν Λοκρὸν ὁρᾶν ἀπρεπέστερον
[32, 45]   τι ἐποίουν, ὡς μῦθός  φησιν,   οὐκ ἀπώλλυον τοὺς σφόδρα ἡσθέντας
[32, 20]   αἰτιάσονται γάρ, εὖ ἴστε, καὶ  φήσουσι   δοξοκόπον εἶναι καὶ μαινόμενον, ὅστις
[32, 85]   ὅτι κἀκείνην ὑπὸ ἵππου τινὸς  φθαρῆναι   λέγεται· πλὴν οἱ μὲν ἴσως
[32, 1]   τὰ δέοντα ἐννοεῖτε καὶ ταχὺ  φθέγγεσθε   ὅ, τι ἂν ἐννοήσητε· ἐγὼ
[32, 50]   ταραχήν καὶ〉 ἀναίδειαν· σπουδῇ πρόσεισι,  φθέγγεται   βαδίζων {ἢ} πεσών τινα ἔωσε,
[32, 20]   ᾄδειν ἡδὺς μήτε μεῖζον ἑτέρου  φθεγγόμενος,   οὐκ ἄρα ἔδεισα τὸν ὑμέτερον
[32, 1]   ἂν ὑμᾶς ἐπῄνουν βραδὺ μὲν  φθεγγομένους,   ἐγκρατῶς δὲ σιγῶντας, ὀρθῶς δὲ
[32, 45]   μόνον καὶ ἀνοίᾳ διὰ〉 δυστυχῆ  φθόγγον   καὶ κακὴν ἔγκλισιν καὶ τὰς
[32, 60]   διὰ τὸ εὔηθες καὶ τὴν  φιλανθρωπίαν,   τῶν δὲ ὀρνίθων μουσικὸν δήπου
[32, 80]   δὲ καὶ ἀνδρῶν, ἀνδρῶν κουφονόων,  φιλαοιδοτάτων,   ἀγερώχων. ἠχὴ δ´ ἀμφοτέρων ἵκετ´
[32, 60]   πρὸς τὸν υἱὸν εὔνοιαν καὶ  φιλίαν   αἰτησαμένην παρὰ Διὸς τὰ σώματα
[32, 40]   τὸ φάρμακον αὐτίκα σωφρονοῦσι, καὶ  φιλικῶς   αὑτοῖς ἤδη ἔχοντες βαδίζουσι κάτω
[32, 55]   ἱλαροί τε γὰρ ἀεὶ καὶ  φιλογέλωτες   καὶ φιλορχησταί· πλὴν οὐκ αὐτόματος
[32, 50]   ἀποθνῄσκειν ἀγαθῆς ἐστι καὶ οὐ  φιλοζῴου   ψυχῆς· ὑπὲρ δὲ τῆς ψαλτρίας
[32, 90]   τὰ σώματα ἀσκεῖν καὶ ζῆν  φιλοπόνως   {πολλοὺς δῆλον ὅτι} καὶ ταῦθ´
[32, 55]   γὰρ ἀεὶ καὶ φιλογέλωτες καὶ  φιλορχησταί·   πλὴν οὐκ αὐτόματος ὑμῖν ἀναβλύει
[32, 10]   ἴσως δεινόν· εἰ δ´ ὡς  φιλόσοφοι   ταῦτα πράττουσι κέρδους ἕνεκεν καὶ
[32, 15]   χρηστοῦ μέν ἐστιν ἡγεμόνος συγγνώμη,  φιλοσόφου   δὲ κακοῦ μὴ πικρὸν εἶναι.
[32, 60]   κνυζηθμοῖς καὶ ὑλαγμοῖς εἰκάζετε. καίτοι  φιλοσόφους   μὲν ᾔδειν οὕτως καλουμένους, κιθαρῳδοὶ
[32, 5]   ἀλλὰ μᾶλλον παρὰ τοὺς καλουμένους  φιλοσόφους.   οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν ὅλως
[32, 55]   διακειμένας. διὰ τοῦτο καὶ τῶν  φιλοσόφων   ἔνιοι πρὸς λύραν αὑτοὺς ἡρμόσαντο
[32, 65]   καὶ τῶν ῥητόρων ἅπτεσθαι καὶ  φιλοσόφων   ἐνίων· μᾶλλον δὲ τοὺς ῥήτορας
[32, 5]   καταγελᾶν ἐθίζοντες τοὺς ἀνοήτους τῶν  φιλοσόφων,   ὥσπερ ἂν παῖδάς τις ἐθίζοι
[32, 5]   κτήσασθαι, ἔριν δὲ ἀμαθῆ καὶ  φιλοτιμίαν   ἄμετρον καὶ κενὴν λύπην καὶ
[32, 15]   ἀνθρώπων ἄνοιαν καὶ τρυφὴν καὶ  φιλοτιμίαν   δυσχερὴς βίος καὶ μεστὸς
[32, 60]   τὴν αἰσχρὰν ταύτην καὶ ἄμετρον  φιλοτιμίαν;   οὐ φυλάξεσθε τοὺς ἄλλους σκώπτοντες
[32, 90]   νῦν; ὅτι κοινῇ ἐκτήσαντο τὴν  φιλοτιμίαν.   τοὺς δὲ Ἀθηναίους τὰ περὶ
[32, 80]   μὲν ἡνιόχους πεποίηκεν ἀγωνιστὰς καὶ  φιλοτιμουμένους,   τοὺς δὲ θεατὰς καθ´ ἡσυχίαν
[32, 50]   προσηνῶς, εὐωχίας, οὐ παροινίας, ἄρχοντες,  φιλοφρονούμενοι   τοὺς συνόντας, οὐ θρασυνόμενοι πρὸς
[32, 60]   δήπου τὸ γένος αὐτὸ καὶ  φιλῳδόν.   ζῶντος μὲν οὖν Ὀρφέως συνέπεσθαι
[32, 10]   ποιήματα συνθέντες ᾄδουσιν, ὡς πάνυ  φιλῳδῶν   ὑμῶν κατεγνωκότες. οὗτοι δ´ εἰ
[32, 55]   γόων, ὥσπερ οἱ ἰατροὶ τὰ  φλεγμαίνοντα   τῶν ἑλκῶν ὑγραίνοντες καὶ μαλακοποιοῦντες
[32, 40]   τε λιγνὺν καὶ μέρη τινὰ  φλεγόμενα.   καίτοι τάχα ἐρεῖ τις τῶν
[32, 20]   ὅς τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα  φοβεῖ   καὶ ἀφείλετο νίκης ῥηιδίως, τοτὲ
[32, 90]   ἕνα εἰσὶν οὐ μεγάλης οὐδὲ  φοβερᾶς   προσηγορίας τυγχάνουσιν· ὅταν δὲ κοινὸν
[32, 85]   καὶ ἀδόξου σφόδρα οὖσαν εὐρύχωρον.  φοβοῦμαι   δὴ μὴ καὶ ὑμεῖς ἀπόλησθε
[32, 75]   παρθένον ποταμοῦ τινος ἐρασθεῖσαν ὁσημέραι  φοιτᾶν   ἐπὶ τὸ ῥεῦμα, καὶ τόν
[32, 80]   προΐδωσιν ἰόντα ἵππον, ὃς ἀνθρώποισι  φόνον   φέρει ἠλιθίοισιν· ὣς οἱ κεκλήγοντες
[32, 5]   ἄλλου τινὸς πράγματος καὶ τούτου  φορὰ   γέγονε· νόθον μέντοι γε καὶ
[32, 80]   ἔπιπτον. ὡς δ´ ἄνεμος ἄχνας  φορέει   ἱερὰς κατ´ ἀλωάς, ὡς δ´
[32, 100]   περιέχεσθε τούτου, μηδὲ ἀμούσους καὶ  φορτικὰς   καὶ ἀμαθεῖς ποιεῖτε τὰς Χάριτας,
[32, 35]   ἀνθρώπων ἔπαινος οὗτός ἐστιν, ἀλλὰ  φρεάτων·   οὐδ´ ἂν περὶ εὐκρασίας λέγῃ
[32, 65]   ἀκούσωσι κιθάρας ὁποιασοῦν, ἐξεστάναι καὶ  φρίττειν   κατὰ μνήμην τὴν Ὀρφέως. εἶναι
[32, 5]   ἀφ´ ὧν νοῦν μὲν  φρόνησιν   δικαίαν διάθεσιν πρὸς
[32, 35]   ποῦ γὰρ εἶπον ὥς ἐστε  φρόνιμοι   καὶ σώφρονες καὶ δίκαιοι; οὐχὶ
[32, 95]   δῆμος. οὐκοῦν ἂν ἀκούσωσιν ὅτι  φρόνιμος,   ἀλλ´ οὐχ οἷα τὰ νῦν
[32, 10]   θεοῦ, κἂν λόγων τις ἀκούσῃ  φρονίμων,   ἐκεῖθεν ἐπιπεμφθῆναι. ~καθόλου γὰρ οὐδὲν
[32, 20]   καὶ ὀρχημάτων, ἀλλὰ καὶ λόγων  φρονίμων,   ἵνα κἀμοὶ πρὸς τοὺς αἰτιωμένους
[32, 50]   παισὶν ὑμῖν παιδαγωγοὺς δέδωκε τοὺς  φρονιμωτέρους   τῆς πόλεως, μεθ´ ὧν καὶ
[32, 15]   προπηλακισμός· ὧν ἴσως οὐκ ἔδει  φροντίζειν·   τοιγαροῦν διὰ τὴν ἐκείνων ἀναχώρησιν
[32, 45]   τῆς ἀξίας τῆς ἑαυτῶν οὐ  φροντίζετε.   κἂν μὲν ὑμῖν κιθαρῳδὸς
[32, 90]   καὶ περιέχηται δεσμοῖς τισιν  φρουροῖς,   τὰ δυσχερῆ δεῖ ταῦτα νομίζειν
[32, 60]   καὶ ἄλλον εἰπεῖν λόγον ἀνθρώπου  Φρυγὸς   ἀκούσας, Αἰσώπου συγγενοῦς, δεῦρο ἐπιδημήσαντος,
[32, 1]   ἔπρεπε καὶ παισὶ Λυδῶν  Φρυγῶν·   Ἑλλήνων δὲ παισί, καὶ ταῦτα
[32, 65]   ταῦτα μὲν ἐκεῖνος ἔπαιζεν  Φρύξ.   ἐγὼ δ´ ὑμῖν βούλομαι Λακεδαιμονίων
[32, 70]   τοιαῦθ´ ἕτερα ἑταιρειῶν ὀνόματα· ὥστε  φυγεῖν   αὐτὸν ἠναγκάσατε καὶ μετὰ ταῦτα
[32, 15]   ἀναχώρησιν καὶ σιωπὴν ἐρίδων ὑμῖν  φύεται   πλῆθος καὶ δικῶν καὶ βοὴ
[32, 30]   ἀφρός τε καὶ ἄχνη καὶ  φυκίων   πλῆθος ἐκχεομένων· ὡσαύτως δὴ καὶ
[32, 15]   οὗτοι δὲ σωτῆρές εἰσι καὶ  φύλακες   τῶν οἵων τε σώζεσθαι, πρὶν
[32, 70]   αὐτῶν ἠγάγετε, ὥστε ἐπιμελεστέρας χρῆναι  φυλακῆς   ᾠήθησαν πρότερον· καὶ τοῦτο
[32, 60]   ταύτην καὶ ἄμετρον φιλοτιμίαν; οὐ  φυλάξεσθε   τοὺς ἄλλους σκώπτοντες καὶ ταῦτα
[32, 80]   σόον ἔμμεναι οὔτε σελήνην. οἵηπερ  φύλλων   γενεή, τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν,
[32, 65]   γὰρ ἐξ ἐκείνων γένος τι  φῦναι   Μακεδόνων, καὶ τοῦτο αὖθις ὕστερον
[32, 70]   τούτων ἐπεμνήσθην; ὅπως εἰδῆτε τὰ  φυόμενα   ἐκ τῆς περὶ τὸν βίον
[32, 50]   Δία, τὸ γὰρ πρᾶγμά ἐστι  φύσει   τοιοῦτον. οὐ γὰρ καὶ ἐν
[32, 25]   Σφίγγας καὶ Χιμαίρας, ἐκ παντοδαπῶν  φύσεων   {εἰς} μίαν μορφὴν εἰδώλου ξυντιθέντες.
[32, 35]   τε ποταμοῦ τὸ ἴδιον τῆς  φύσεως   {καὶ} παρὰ τοὺς ἄλλους ἅπαντας
[32, 30]   περὶ θεοῦ καὶ περὶ δήμου  φύσεως   καὶ περὶ τοῦ δεῖν ἀκούειν,
[32, 25]   τίθημι τῆς θείας καὶ βασιλικῆς  φύσεως,   καὶ προσιέναι φημὶ καὶ διαλέγεσθαι
[32, 25]   εἰ βούλεσθε, διελεύσομαι περὶ δήμου  φύσεως,   τοῦτ´ ἔστι περὶ ὑμῶν αὐτῶν.
[32, 65]   δύνασθαι παντάπασιν ἐκβῆναι τὴν αὑτῶν  φύσιν,   ἀλλὰ μικρὸν μέν τι διασῴζειν
[32, 45]   ἔξω τῆς ἁρμονίας τῆς κατὰ  φύσιν   γιγνόμενοι καὶ σφόδρα ἀμούσως ἔχοντες
[32, 50]   βαδίζοντας, παίζοντας, θεωροῦντας· γὰρ  φύσις   ἀναγκάζει πολλῶν ὁμοίων δεῖσθαι· διαφέρουσι
[32, 55]   παράνοιαν. οἴνου μὲν οὖν τοιαύτη  φύσις,   τὸ μὴ δύνασθαι σωφρονεῖν, ἀλλὰ
[32, 5]   δ´ ἐν τοῖς καλουμένοις ἀκροατηρίοις  φωνασκοῦσιν,   ἐνσπόνδους λαβόντες ἀκροατὰς καὶ χειροήθεις
[32, 30]   γλῶσσαι, δέκα δὲ στόματ´ εἶεν,  φωνὴ   δ´ ἄρρηκτος, χάλκεον δέ μοι
[32, 55]   ὑμεῖς μόνοι δι´ ὤτων καὶ  φωνῆς   αὐτὸ πάσχετε, μᾶλλον δὲ ληρεῖτε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/10/2007