| Discours, par. |
| [32, 20] |
με
φαίητε,
ῥητέα
δ´
ὅμως·
|
Ζεὺς |
ἐμέ
γ´
ἠνώγει
δεῦρ´
ἐλθέμεν |
| [32, 95] |
~μὴ
οὖν
καὶ
ὑμεῖς
κατὰ
|
ζῆλον |
τὸν
ἐπ´
Ἀλεξάνδρῳ·
καὶ
γὰρ |
| [32, 60] |
ἀπὸ
κύκνων
οὐδὲ
ἀηδόνων
ὁ
|
ζῆλος |
αὐτῶν
ὠνόμασται
παρ´
ὑμῖν
αὐτοῖς, |
| [32, 85] |
μηδὲν
σεμνὸν
λέγεσθαι
μηδ´
ἄξιον
|
ζήλου, |
τοὐναντίον
δὲ
ὡς
φαύλους
τοὺς |
| [32, 70] |
συμβαίνειν
διὰ
τὰς
κατ´
ὀλίγον
|
ζημίας, |
ὡς
ἡ
κακία
πρόεισιν
ἐκ |
| [32, 50] |
ψαλτρίας
ἀπάγχεσθαι,
καθάρματος
ἀγεννοῦς
καὶ
|
ζῆν |
οὐκ
ἀξίου,
πόσης
αἰσχύνης;
καὶ |
| [32, 90] |
Κορινθίων
τὰ
σώματα
ἀσκεῖν
καὶ
|
ζῆν |
φιλοπόνως
{πολλοὺς
δῆλον
ὅτι}
καὶ |
| [32, 35] |
ὀρθῶς
λέγουσι,
τὸ
μὴ
πάντοτε
|
ζητεῖν
|
ἡδονάς.
ἀναγωγαὶ
δὲ
καὶ
κατάρσεις |
| [32, 85] |
ἵπποι.
~τὸν
δ´
ἄρ´
ὑπὸ
|
ζυγόφιν |
προσέφη
πόδας
αἰόλος
ἵππος·
οὐχ |
| [32, 80] |
ἠὲ
κολοιῶν,
αἵτ´
ἐπεὶ
οὖν
|
ζῦθόν |
τ´
ἔπιον
καὶ
ἀθέσφατον
οἶνον, |
| [32, 65] |
τοιοῦτόν
τινα
λόγον.
τὰ
γὰρ
|
ζῷα |
ἐν
τῇ
συνουσίᾳ
τῇ
πρὸς |
| [32, 60] |
μελῳδεῖν,
καθάπερ
εἴρηται,
κἀκεῖ
τὰ
|
ζῷα |
προσιέναι
αὐτῷ,
πολύ
τι
πλῆθος |
| [32, 50] |
{ἴστε
Ῥοδίους
ἐγγὺς
οὕτως
ὑμῶν
|
ζῶντας |
ἐν
ἐλευθερίᾳ
καὶ
μετὰ
πάσης |
| [32, 60] |
τὸ
γένος
αὐτὸ
καὶ
φιλῳδόν.
|
ζῶντος |
μὲν
οὖν
Ὀρφέως
συνέπεσθαι
αὐτῷ |
| [32, 75] |
Ἀθήνησι
δὲ
αὐτὸ
τοῦτο
τὸ
|
ζῷον |
ἀγαπηθῆναι
τὸ
καὶ
παρ´
ὑμῖν
|
| [32, 15] |
χρόνου
ποτὲ
περιτυχόντες
ἄλλοτε
μὲν
|
ζώους´ |
ἑτερήμεροι,
ἄλλοτε
δ´
αὖτε
τεθνᾶσιν· |
| [32, 20] |
ὑμῶν,
καθάπερ
στέαρ
φασὶν
ἐνίων
|
ζῴων |
ὠφελεῖν
πρός
τι
τῶν
χαλεπῶν. |
