Discours, par. |
[32, 35] |
δεῖξαι
βουλόμενος
ὑμῖν
ὡς
ὅ,
|
τι |
ἂν
ἀσχημονῆτε
οὐ
κρύφα
γίγνεται |
[32, 40] |
αἰσχύνονται
λέγειν
ἢ
ποιεῖν
ὅ,
|
τι |
ἂν
αὐτοῖς
ἐπέλθῃ.
τὸ
δὲ |
[32, 45] |
θάνατος.
καὶ
γὰρ
ἐκείναις
ὅ,
|
τι |
ἂν
γευσαμέναις
γλυκὺ
φανῇ,
πρὸς |
[32, 1] |
ἐννοεῖτε
καὶ
ταχὺ
φθέγγεσθε
ὅ,
|
τι |
ἂν
ἐννοήσητε·
ἐγὼ
δὲ
μᾶλλον |
[32, 30] |
σωφρονεῖν
ὑμᾶς·
ἀλλ´
ὅμως
ὅ,
|
τι |
ἂν
πράττῃ
τις
καθ´
αὑτόν, |
[32, 65] |
αὑτῶν
φύσιν,
ἀλλὰ
μικρὸν
μέν
|
τι |
διασῴζειν
τῆς
Ὀρφέως
διδασκαλίας,
τὸ |
[32, 85] |
λαμπρὸν
ἦν,
πλὴν
εἰ
μή
|
τι |
διορύττειν
ἢ
διασκάπτειν
ἢ
τοιοῦτον |
[32, 75] |
τοῦτον
ἔρωτα
τῆς
πόλεως,
μή
|
τι |
δυσχερὲς
ὑμῖν
καὶ
ξένον
ἐνέγκῃ |
[32, 45] |
πάντες.
αἱ
δὲ
Σειρῆνες
ἄλλο
|
τι |
ἐποίουν,
ὡς
ὁ
μῦθός
φησιν, |
[32, 70] |
τινὲς
δὲ
ὀλίγοι
βάλλοντες
ὅ,
|
τι |
ἔτυχον
ἅπαξ
ἢ
δίς,
ὥσπερ |
[32, 45] |
νόμους
ἀμύνασθαι
πειρώμενος,
καὶ
τάχα
|
τι |
καὶ
γενναῖον
ἐδύνατο
πρᾶξαι
μὴ |
[32, 75] |
ἐρασθῆναι
ταύρου,
καὶ
συγγενομένην
χαλεπόν
|
τι |
καὶ
μέγα
τεκεῖν
τέρας.
δέδοικα |
[32, 5] |
καὶ
κοινῇ
τὴν
πόλιν,
εἴ
|
τι
|
μὴ
καλῶς
ἔπραττον·
ὥστε
σὺν |
[32, 75] |
οὕτως,
ἵν´
ὑμῖν
καὶ
χαρίσωμαί
|
τι |
μικρόν·
ἅρματα
δ´
ἄλλοτε
μὲν |
[32, 60] |
τὰ
ζῷα
προσιέναι
αὐτῷ,
πολύ
|
τι |
πλῆθος
οἶμαι
{τῶν}
πάντων
θηρίων. |
[32, 50] |
οὐ
παρακαλοῦντες,
τελευτῶντες
ἀπίασι
κακόν
|
τι |
τοῖς
συμπόταις
δόντες
ἢ
παρ´ |
[32, 20] |
φασὶν
ἐνίων
ζῴων
ὠφελεῖν
πρός
|
τι
|
τῶν
χαλεπῶν.
ἐγὼ
γοῦν,
εἰ |
[32, 25] |
ὑμῶν
αὐτῶν.
καὶ
γὰρ
ἕν
|
τι |
τῶν
χρησίμων
ἐστὶ
καὶ
μᾶλλον |
[32, 65] |
ἔλεγε
γὰρ
ἐξ
ἐκείνων
γένος
|
τι |
φῦναι
Μακεδόνων,
καὶ
τοῦτο
αὖθις |