Discours, par. |
[32, 20] |
ὑμῖν
διαλέγεσθαι,
ἀλλὰ
σεμνοὺς
μὲν
|
εἶναι
|
βουλομένους,
ἀνωφελεῖς
δ´
ὁρωμένους
καὶ |
[32, 85] |
ὀλίγα,
ὅπως
μὴ
μόνοι
δοκῆτε
|
εἶναι |
γελοῖοι.
καὶ
μὴν
αἰσχρόν
ἐστιν, |
[32, 65] |
εἰς
ἀνθρώπους
διαφυλάττειν
τὴν
ἐπιμέλειαν.
|
εἶναι |
δὲ
τοῦτο
αὐτὸ
τὸ
γένος |
[32, 65] |
φρίττειν
κατὰ
μνήμην
τὴν
Ὀρφέως.
|
εἶναι |
δὲ
τῷ
τρόπῳ
κοῦφον
καὶ |
[32, 100] |
μὴ
τὸ
Μουσεῖον
ὑμῖν
ἄλλως
|
εἶναι |
δοκῇ
τόπος
ἐν
τῇ
πόλει, |
[32, 80] |
θρασὺς
καὶ
προπετὴς
οὐδὲ
τἄλλα
|
εἶναι |
δύναται
σώφρων,
ὥσπερ
καὶ
εἶπον |
[32, 25] |
πάνυ
ποικίλον
τε
καὶ
δεινὸν
|
εἶναι
|
θηρίον,
οἷα
ποιηταὶ
καὶ
δημιουργοὶ |
[32, 30] |
γὰρ
νῦν
μὲν
ἀξιοθέατοι
δοκεῖτε
|
εἶναι |
καὶ
ἰδιώταις
καὶ
βασιλεῦσι,
καὶ |
[32, 20] |
εὖ
ἴστε,
καὶ
φήσουσι
δοξοκόπον
|
εἶναι
|
καὶ
μαινόμενον,
ὅστις
ἐμαυτὸν
ὄχλῳ |
[32, 60] |
ἀλκὴν
καὶ
τὴν
ἀγριότητα
δυσπιστότερα
|
εἶναι, |
καὶ
τὰ
μὲν
οὐδ´
ὅλως |
[32, 65] |
λίαν
ἡδὺς
ἐδόκει
καὶ
περιττὸς
|
εἶναι, |
μὰ
Δί´
οὐκ
ἐτίμησαν
αὐτόν, |
[32, 95] |
γὰρ
αὐτὸς
ἔλεγε
Διὸς
υἱὸς
|
εἶναι. |
μᾶλλον
δ´
ἴσως
οὐχ
Ἡρακλεῖ |
[32, 85] |
γὰρ
τοῦτο
μόνον
ἡγεῖσθε
ἅλωσιν
|
εἶναι |
πόλεως,
ἄν
τινες
τὸ
τεῖχος |
[32, 15] |
πέφυκε.
κινδυνεύει
μέντοι
πολλή
τις
|
εἶναι |
σπάνις
ὑμῖν
τῶν
τὸ〉
ὕστερον |
[32, 15] |
φιλοσόφου
δὲ
κακοῦ
μὴ
πικρὸν
|
εἶναι. |
τὸ
μὲν
γὰρ
τῆς
τιμωρίας |
[32, 70] |
μὴ
οὖν
οἴεσθε
περὶ
μικρῶν
|
εἶναι |
τὸν
λόγον,
ὅταν
τις
ὑμῖν |
[32, 30] |
μάλιστα
ἐπιτιμῶ·
τοῦτο
δὲ
ἔργον
|
εἶναι |
τοῦ
διδάσκοντος.
ἐγὼ
δὲ
καὶ
|
[32, 60] |
θηρίων.
πλεῖστα
δὲ
ἐν
αὐτοῖς
|
εἶναι |
τούς
τε
ὄρνιθας
καὶ
τὰ |
[32, 40] |
φασὶν
εἰπεῖν·
ἐδόκει
μὲν
γὰρ
|
εἶναι |
τῶν
σοφῶν·
ἧκε
δὲ
εἰς
|