Alphabétiquement     [«   »]
τήμερον 1
τὴν 62
τήν 3
τῆς 62
τί 17
τι 19
τίθημι 1
Fréquences     [«    »]
62 ἂν
61
62 τὴν
62 τῆς
65 οὐ
67 ἐν
96 τὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Au peuple d'Alexandrie (discours 32; traduction anglaise)

τῆς


Discours, par.
[32, 20]   Ὀδυσσείᾳ πεποίηται Καλυψοῖ ἀπολογούμενος ὑπὲρ  τῆς   ἀγγελίας, ἣν ἀηδῆ οὖσαν ἐκόμιζε,
[32, 60]   ἦν Μούσης, οἱ δὲ ἐκ  τῆς   Ἀμουσίας αὐτῆς γεγόνασι· διαθρύψαντες γὰρ〉
[32, 45]   χρισάμενοι φαρμάκῳ; δῆλον ὅτι τῷ  τῆς   ἀνοίας· ὡς οὐκ ἦν ὑμῖν
[32, 45]   τοῦ κόσμου τοῦ προσήκοντος καὶ  τῆς   ἀξίας τῆς ἑαυτῶν οὐ φροντίζετε.
[32, 45]   συνίετε· αὐτοὶ δὲ παντελῶς ἔξω  τῆς   ἁρμονίας τῆς κατὰ φύσιν γιγνόμενοι
[32, 55]   ἔχοντας τῶν παροινούντων εὐθὺς ἀπὸ  τῆς   ἀρχῆς, οὐχ ὥσπερ ἐν τῷ
[32, 30]   σπουδαῖς, ὅταν ὑμῖν ἐμπέσῃ τὸ  τῆς   ἀταξίας πνεῦμα, ὥσπερ ἂν τραχὺς
[32, 25]   θῶμεν; ἐγὼ μὲν γὰρ ὡς  τῆς   βελτίονος οὖσιν ὑμῖν παρέσχηκα ἐμαυτόν·
[32, 95]   μηδέποτε γεύσασθαι, μηδ´ ἂν ἐκχέηται,  τῆς   δὲ ἑτέρας τροφῆς. ἀλλ´ ἐστὲ
[32, 90]   αἰχμαλωσίαν καὶ δουλείαν καὶ ἀπαγωγήν,  τῆς   δὲ ψυχῆς ἠνδραποδισμένης καὶ ἀπολωλυίας
[32, 55]   λύραν αὑτοὺς ἡρμόσαντο ἕωθεν, ἀποπαύοντες  τῆς   διὰ τῶν ὀνειράτων ταραχῆς. καὶ
[32, 90]   τοῦτ´ ἔσχον τὸ ὄνομα καὶ  τῆς   δόξης ἀπολαύουσιν ἔτι καὶ νῦν;
[32, 10]   πράττουσι κέρδους ἕνεκεν καὶ δόξης  τῆς   ἑαυτῶν, οὐ τῆς ὑμετέρας ὠφελείας,
[32, 45]   τοῦ προσήκοντος καὶ τῆς ἀξίας  τῆς   ἑαυτῶν οὐ φροντίζετε. κἂν μὲν
[32, 55]   ψυχαῖς ἐπεισάγουσα καὶ τὸ σφαλερὸν  τῆς   ἐν οἴνῳ τέρψεως παραμυθουμένη μετὰ
[32, 95]   καὶ ἴσως ἂν αὐτῷ καὶ  τῆς   ἐνθάδε ἀφίξεως παράσχοιτε πόθον. οὐ
[32, 40]   Νείλου καὶ τῆς χώρας καὶ  τῆς   θαλάττης καὶ τὸ μέγιστον τὴν
[32, 85]   ῥιπτοῦντες καὶ γυμνοὶ βαδίζοντες ἀπὸ  τῆς   θέας ἐνίοτε, τοῦτ´ ἔστιν αἰσχρὰ
[32, 25]   χάριν εἰδώς· ὃν ἐγὼ τίθημι  τῆς   θείας καὶ βασιλικῆς φύσεως, καὶ
[32, 10]   τῆς μὲν σωτηρίας αὐτῶν καὶ  τῆς   θεραπείας ἀμελήσειε, στεφάνους δὲ καὶ
[32, 85]   ἔνδοξος ἦν· ἀλλ´ ὅμως  τῆς   Ἰθάκης πολίτης ἐπόρθησεν αὐτήν, {ὁ}
[32, 70]   πρόεισι καὶ παντὸς ἅπτεται μετὰ  τῆς   ἴσης εὐχερείας. μὴ οὖν οἴεσθε
[32, 25]   καὶ πολὺ χείρους· οἷα δὴ  τῆς   κακίας αὐτῶν οὔσης οὐ μιᾶς
[32, 30]   καὶ τελέως ὑμᾶς ἀναγκάσαι καταγνῶναι  τῆς   κακίας καὶ τῶν ἁμαρτημάτων οὐ
[32, 45]   δὲ παντελῶς ἔξω τῆς ἁρμονίας  τῆς   κατὰ φύσιν γιγνόμενοι καὶ σφόδρα
[32, 10]   ἰατρὸς ἐπὶ κάμνοντας ἀνθρώπους εἰσιὼν  τῆς   μὲν σωτηρίας αὐτῶν καὶ τῆς
[32, 85]   Ἰθάκης πολίτης ἐπόρθησεν αὐτήν, {ὁ}  τῆς   μικρᾶς καὶ ἀδόξου σφόδρα οὖσαν
[32, 80]   κεραυνωθεὶς καὶ τοῦ χειμῶνος καὶ  τῆς   ναυαγίας τοῖς πᾶσιν αἴτιος γενόμενος.
[32, 35]   καὶ ἰσθμῶν, ἀλλὰ σχεδὸν ἁπάσης  τῆς   οἰκουμένης γίγνεσθαι παρ´ ὑμῖν. κεῖται
[32, 45]   αὗται δὲ σχεδὸν ἐν μέσῳ  τῆς   οἰκουμένης ἐν τῇ πολυανθρωποτάτῃ πασῶν
[32, 35]   κεῖται γὰρ ἐν συνδέσμῳ τινὶ  τῆς   ὅλης γῆς καὶ τῶν πλεῖστον
[32, 65]   ἀλλὰ μικρὸν μέν τι διασῴζειν  τῆς   Ὀρφέως διδασκαλίας, τὸ πολὺ δ´
[32, 70]   ὅπως εἰδῆτε τὰ φυόμενα ἐκ  τῆς   περὶ τὸν βίον ταύτης ἀταξίας.
[32, 25]   δῆμον τὸν ἄπειρον, ὥς φασι,  τῆς   ποίας μερίδος θῶμεν; ἐγὼ μὲν
[32, 5]   εὐνοίας καὶ φανερὰ ποιήσει τὰ  τῆς   πόλεως ἀρρωστήματα. τοιγαροῦν ὅταν ποτὲ
[32, 35]   καὶ νῦν εἶπον τὰ περὶ  τῆς   πόλεως, δεῖξαι βουλόμενος ὑμῖν ὡς
[32, 45]   θαυμαστὸν ἐπ´ ὀνείδει καὶ καταγέλωτι  τῆς   πόλεως, εἰ παρὰ μὲν τοῖς
[32, 65]   χορδὰς ἐξέτεμον, ἀπιέναι προειπόντες ἐκ  τῆς   πόλεως. ἐκεῖνοι μὲν οὖν τὸ
[32, 30]   οὐ κοινόν ἐστι τοῦτο οὐδὲ  τῆς   πόλεως· ἐν τῷ θεάτρῳ δὲ
[32, 40]   στενωποῖς μένει καὶ δι´ ὅλης  τῆς   πόλεως ἐπὶ συχνὰς ἡμέρας· καθάπερ
[32, 95]   ὅσην αὐτοκράτωρ ὑμῶν πεποίηται  τῆς   πόλεως ἐπιμέλειαν; οὐκοῦν χρὴ καὶ
[32, 35]   Αἴγυπτος {ὑμῶν} τηλικοῦτον ἔθνος, σῶμα  τῆς   πόλεώς ἐστι, μᾶλλον δὲ προσθήκη,
[32, 5]   τὰς τοιαύτας ψυχαγωγίας καὶ ἀπάτας  τῆς   πόλεως· μαινοίμην γὰρ ἄν· ἀλλ´
[32, 50]   ὑμῖν παιδαγωγοὺς δέδωκε τοὺς φρονιμωτέρους  τῆς   πόλεως, μεθ´ ὧν καὶ θεωρεῖτε
[32, 75]   κἀγὼ τὸν ἱππικὸν τοῦτον ἔρωτα  τῆς   πόλεως, μή τι δυσχερὲς ὑμῖν
[32, 85]   ἄνδρες Ἀλεξανδρεῖς, τοὺς πυνθανομένους περὶ  τῆς   πόλεως τὰ μὲν ἄλλ´ ἀκούειν
[32, 30]   ἔχετε καὶ προήσεσθε τὴν δόξαν  τῆς   πόλεως· ὥσπερ αἱ κακαὶ γυναῖκες,
[32, 75]   ὅπως μὴ ταράττησθε μηδὲ ἐκπίπτητε  τῆς   τάξεως. μὴ γὰρ δαιμόνια πάντ´
[32, 40]   διαλυθῶσι, τὸ μὲν ἀκμαιότερον ἔσβεσται  τῆς   ταραχῆς· ἔτι δὲ ἔν τε
[32, 65]   τοὺς κάμνοντας ἰάσονται. περὶ γὰρ  τῆς   τέχνης καὶ νῦν ἡμῖν διαλέγονται
[32, 100]   οὖν πάσῃ προθυμίᾳ καὶ τἀκριβέστερα  τῆς   τέχνης· δέ, οὐ γὰρ
[32, 15]   πικρὸν εἶναι. τὸ μὲν γὰρ  τῆς   τιμωρίας σκληρὸν ἀπόλλυσι, τὸ δὲ
[32, 75]   δὲ μὴ καὶ ὑμεῖς ὑπὸ  τῆς   τοιαύτης ἐπιθυμίας ἀπόλησθε. ποῖος γὰρ
[32, 65]   δὲ οὕτως ἀγεννῶς δεδούλωσθε ὑπὸ  τῆς   τοιαύτης ἡδονῆς. δι´ ὑμᾶς δὲ
[32, 80]   τὴν Ἀθηνᾶν αὖθις ἀσεβήσας ἁλισκομένης  τῆς   Τροίας, καὶ αὐτός τε διὰ
[32, 55]   δήπουθεν, ἀλλὰ καὶ ταύτην ἐκ  τῆς   τῶν κρειττόνων χειρὸς λαμβάνετε· ὥστε
[32, 10]   καὶ δόξης τῆς ἑαυτῶν, οὐ  τῆς   ὑμετέρας ὠφελείας, τοῦτο δ´ ἤδη
[32, 95]   πρὸς αὐτούς, οἵας ἂν μετάσχητε  τῆς   φήμης, ἐκείνους δὲ περὶ ὑμῶν
[32, 35]   τοῦ τε ποταμοῦ τὸ ἴδιον  τῆς   φύσεως {καὶ} παρὰ τοὺς ἄλλους
[32, 40]   εἶπον, τὰ τοῦ Νείλου καὶ  τῆς   χώρας καὶ τῆς θαλάττης καὶ
[32, 50]   οὐ φιλοζῴου ψυχῆς· ὑπὲρ δὲ  τῆς   ψαλτρίας ἀπάγχεσθαι, καθάρματος ἀγεννοῦς καὶ
[32, 60]   ἡμέρου καὶ μουσικὰ ἐποίει διὰ  τῆς   ᾠδῆς· οὗτοι δὲ ὑμᾶς, ἀνθρώπους




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/10/2007