Alphabétiquement     [«   »]
ὅταν 14
ὅτε 2
ὅτι 22
οὐ 65
οὗ 3
οὐδ´ 17
οὐδαμόθεν 1
Fréquences     [«    »]
62 ἂν
62 τὴν
62 τῆς
65 οὐ
67 ἐν
96 τὸ
104 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Au peuple d'Alexandrie (discours 32; traduction anglaise)

οὐ


Discours, par.
[32, 5]   τὰς πόλεις, οὐ πολλάκις ἀκηκόατε·  οὐ   βούλομαι γὰρ εἰπεῖν, ἀνήκοοί ἐστε.
[32, 90]   Λακεδαιμονίοις, ἀλλὰ μᾶλλον ἑτέροις τισίν·  οὐ   βούλομαι γὰρ ὀνομάσαι. ὅπερ γὰρ
[32, 90]   ὃς οὕτως ἑάλωκε καὶ περιηγκωνίσθαι.  οὐ   γὰρ ἂν μὲν τὸ σῶμά
[32, 30]   οὖν τοὺς οὕτω διακειμένους ἐπαινέσειεν;  οὐ   γὰρ διὰ τοῦτο καὶ τοῖς
[32, 55]   νῦν καὶ μεθέστηκεν εἰς τοὐναντίον.  οὐ   γὰρ ἐκ Μουσῶν, ἀλλ´ ἐκ
[32, 70]   περὶ τὸν βίον ταύτης ἀταξίας.  οὐ   γὰρ ἔστι τοὺς οὕτως ἐπτοημένους
[32, 45]   μικράν, μᾶλλον δὲ δόξαν κενήν.  οὐ   γὰρ ἡδόμενοι τοσοῦτον ὅσον οἰόμενοι
[32, 100]   τἀκριβέστερα τῆς τέχνης· δέ,  οὐ   γὰρ ἦν οἱ σύνεσις μουσικῆς,
[32, 50]   γὰρ πρᾶγμά ἐστι φύσει τοιοῦτον.  οὐ   γὰρ καὶ ἐν ἄλλαις πόλεσιν
[32, 75]   ἀνθρώπων δύναται τὰ συμβαίνοντα εἰπεῖν;  οὐ   γὰρ οὕτως ἐκεῖνός φησι τὰ
[32, 70]   τῶν ἐν τοῖς θεάτροις θορύβων.  οὐ   γὰρ οὕτως πενία ταχὺ
[32, 95]   τῆς ἐνθάδε ἀφίξεως παράσχοιτε πόθον.  οὐ   γὰρ οὕτως τὸ κάλλος τῶν
[32, 45]   καὶ σχήματος πρέποντος ἀνθρώποις ἐλευθέροις.  οὐ   γὰρ παρὰ τοῦτο οὔτε τῶν
[32, 75]   σπουδή; τίς ἀγών;  οὐ   γὰρ Πέλοψ ἐστὶν διώκων,
[32, 20]   δυσχερὲς ὄντως καὶ δι´ ὑμᾶς.  οὐ   γὰρ ῥᾴδιον ἐνεγκεῖν τοσοῦδε πλήθους
[32, 30]   γε ἄλλων οὐδενὸς αὐτοῖς μέλει.  οὐ   γὰρ ὑμεῖς μέν, ἄν τις
[32, 5]   εἶπον, ἀεὶ ὑμῖν πάρεστι, καὶ  οὐ   δέος μήποτε ἐπιλίπῃ· τῶν δὲ
[32, 95]   ἱλαροὶ καὶ σκῶψαι πάντων δεινότατοι.  οὐ   δήμου τὸ ἐπιτήδευμα· πόθεν; οὐδὲ
[32, 45]   πόλει τοιαῦτα ἐργάζονται, μὰ Δί´  οὐ   δι´ αὑτῶν τινα ἡδονὴν
[32, 10]   καὶ μετὰ σπουδῆς βούλεται ὠφελεῖν,  οὐ   δι´ ὀλίγων ῥημάτων, ἀλλ´ ἰσχυρᾷ
[32, 5]   ἀνήκοοί ἐστε. καὶ τοῦτο ἴσως  οὐ   δι´ ὑμᾶς· δηλώσετε δέ, ἂν
[32, 45]   γιγνόμενοι καὶ σφόδρα ἀμούσως ἔχοντες  οὐ   διαφέρεσθε. καίτοι πόσοι διὰ ταῦθ´
[32, 40]   αὐτοὶ θιγόντες οὐδ´ ἐπιβάντες ἵππων  οὐ   δύνασθε κατέχειν αὑτοὺς, ἀλλ´ ἐστὲ
[32, 95]   προπυλαίοις· εἰς〉 ταῦτα μὲν γὰρ  οὐ   δύνασθε ὑμεῖς ἀναλίσκειν οὐδ´ ἂν
[32, 30]   τῆς κακίας καὶ τῶν ἁμαρτημάτων  οὐ   δυνατόν· οὐδ´ εἴ μοι δέκα
[32, 50]   παροινίας, ἄρχοντες, φιλοφρονούμενοι τοὺς συνόντας,  οὐ   θρασυνόμενοι πρὸς αὐτούς· οἱ δὲ
[32, 10]   τὴν αὑτοῦ δύναμιν καὶ μόνον  οὐ   καθ´ ἑκάστην ἡμέραν διά τε
[32, 80]   καὶ ἡγεῖσθε καὶ πίπτετε. τοιγαροῦν  οὐ   κακῶς τις παρεποίησε τῶν σαπρῶν
[32, 30]   ἂν πράττῃ τις καθ´ αὑτόν,  οὐ   κοινόν ἐστι τοῦτο οὐδὲ τῆς
[32, 95]   πατρίδα κρείττω ποιεῖν, μὰ Δί´  οὐ   κρήναις οὐδὲ προπυλαίοις· εἰς〉 ταῦτα
[32, 35]   ὡς ὅ, τι ἂν ἀσχημονῆτε  οὐ   κρύφα γίγνεται τοῦτο οὐδ´ ἐν
[32, 35]   {τὰ μὲν γὰρ λεγόμενα αὐτὰ  οὐ   μεγάλα, περὶ μεγίστων δὲ ὡς
[32, 90]   μὲν τῶν καθ´ ἕνα εἰσὶν  οὐ   μεγάλης οὐδὲ φοβερᾶς προσηγορίας τυγχάνουσιν·
[32, 55]   πάντα ποιοῦσιν ὅσα ἄνθρωποι πεπωκότες,  οὐ   μέντοι κακὸν οὐδὲν ἀλλήλους ἐργάζονται·
[32, 35]   καὶ πεζὰ ἐν τοῖς λόγοις,  οὐ   μέντοι περὶ φαύλων. {τὰ μὲν
[32, 25]   δὴ τῆς κακίας αὐτῶν οὔσης  οὐ   μιᾶς οὐδὲ ἁπλῆς, ἀλλὰ συμπεφορημένης
[32, 30]   γε ὑμῖν λόγος παρέσχηκεν  οὐ   μικρόν, μίαν ὥραν σωφρονῆσαι. καὶ
[32, 40]   ἅπασιν ἀνθρώποις. ~ὁρῶ γὰρ ἔγωγε  οὐ   μόνον Ἕλληνας παρ´ ὑμῖν οὐδ´
[32, 1]   καὶ πρὸς τούτῳ ἐδείξατε ὅτι  οὐ   μόνον ἐστὲ ἱκανοὶ νοήσαντες εἰπεῖν,
[32, 20]   τέλους πᾶσι θαυμαστοὶ δόξετε, καὶ  οὐ   μόνον κρουμάτων ἔμπειροι καὶ ὀρχημάτων,
[32, 5]   ἤκουον ἑορτάζοντες καὶ δημοκρατούμενοι, καὶ  οὐ   μόνον τῶν σφετέρων πολιτῶν, εἴ
[32, 45]   οὖν τοῦτο δείκνυσι; μὰ Δί´  οὐ   μουσικῆς ἰσχὺν οὐδ´ ὑπερβολὴν τέχνης,
[32, 35]   χαλεπὸν ἦν· ὥστε τὰς ἐμπορίας  οὐ   νήσων οὐδὲ λιμένων οὐδὲ πορθμῶν
[32, 55]   ἐμποιοῦντα ταῖς ψυχαῖς καὶ σώμασιν,  οὐ   νόσον οὐδὲ μανίαν· τὰς δὲ
[32, 20]   ὅπως οὖν ἔχω λέγειν ὅτι  οὐ   πᾶν πλῆθος ἀσελγές ἐστιν οὐδὲ
[32, 5]   Ἀθηναίους, ὧν μικρῷ πρότερον ἐμνήσθην,  οὐ   πάντως εὑρήσομεν ἁμαρτάνοντας· ἀλλὰ τοῦτό
[32, 35]   διοικεῖτε τὴν οἰκίαν ἕκαστος  οὐ   πάνυ δῆλός ἐστιν· ὅπως μέντοι
[32, 50]   ὀργιζόμενοι καὶ γελῶντες, πλεονεκτοῦντες ἀλλήλους,  οὐ   παρακαλοῦντες, τελευτῶντες ἀπίασι κακόν τι
[32, 50]   εὐσχημόνως ἅμα καὶ προσηνῶς, εὐωχίας,  οὐ   παροινίας, ἄρχοντες, φιλοφρονούμενοι τοὺς συνόντας,
[32, 35]   λιμένος καὶ ἀγορᾶς ἐστιν ἐγκώμιον,  οὐ   πόλεως· οὐδέ γε, ἂν ὕδωρ
[32, 5]   βέλτιον οἰκεῖν δύνανται τὰς πόλεις,  οὐ   πολλάκις ἀκηκόατε· οὐ βούλομαι γὰρ
[32, 100]   δὴ τὸν μὲν ἄλλον χρόνον  οὐ   προσεῖχεν οὐδὲ ἐφρόντιζε τοῦ ὀνείρατος,
[32, 1]   ἐπειδὴ παίζοντες ἀεὶ διατελεῖτε καὶ  οὐ   προσέχοντες καὶ παιδιᾶς μὲν καὶ
[32, 70]   καὶ συγχέαι πάντα ἐπιβουλεύσαντες, καὶ  οὐ   πρότερον ὑμᾶς ἀνῆκαν ἕως ἐγεύσασθε
[32, 10]   ἀταξίαν πλήθους ἐνεγκεῖν καὶ θόρυβον,  οὐ   ῥᾴδιον, ἀλλὰ καὶ πάνυ εὐτυχοῦς
[32, 1]   τρήσαντες τὸ ἕτερον χρυσίον ἐνέβαλον,  οὐ   συνέντες τοῦ θεοῦ. τοῦτο μὲν
[32, 90]   μὲν εἰσάγοντες μεθύοντα καὶ Δᾶον  οὐ   σφόδρα κινοῦσι γέλωτα, τὸν δὲ
[32, 10]   ἕνεκεν καὶ δόξης τῆς ἑαυτῶν,  οὐ   τῆς ὑμετέρας ὠφελείας, τοῦτο δ´
[32, 95]   εἴσαιτο γελοίιον Ἀργείοισιν ἔμμεναι. ἀλλ´  οὐ   τὸ γελοῖον ἀγαθόν ἐστιν οὐδὲ
[32, 45]   ~ἐκεῖνος μὲν παίζων καὶ καταγελῶν  οὐ   φαύλου πράγματος, ὡς ἐγὼ δοκῶ,
[32, 50]   καὶ ἀποθνῄσκειν ἀγαθῆς ἐστι καὶ  οὐ   φιλοζῴου ψυχῆς· ὑπὲρ δὲ τῆς
[32, 45]   καὶ τῆς ἀξίας τῆς ἑαυτῶν  οὐ   φροντίζετε. κἂν μὲν ὑμῖν
[32, 60]   αἰσχρὰν ταύτην καὶ ἄμετρον φιλοτιμίαν;  οὐ   φυλάξεσθε τοὺς ἄλλους σκώπτοντες καὶ
[32, 45]   τοῦτό με〉 οἴεσθε λέγειν ὡς  οὐ   χρὴ καὶ τὰ τοιαῦτα γίγνεσθαι
[32, 95]   συνειδὼς ὑμῖν τὴν ἐσχάτην ἀπορίαν,  οὐ   χρημάτων, ἀλλὰ νοῦ καὶ συνέσεως.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/10/2007