Discours, par.
[32, 45]	βράδιον οὐδὲ χεῖρον ᾄσεταί τις	τῶν	ᾀδόντων, ἂν εὐσχημονῆτε ὑμεῖς. νυνὶ
[32, 35]	λέγοντος, ὥσπερ ὑπὸ τῶν ἄλλων	τῶν	ἀεὶ θωπευόντων ὑμᾶς· ἐγὼ δὲ
[32, 20]	ὁρωμένους καὶ ὁμοίους τοῖς ἀγεννέσι	τῶν	ἀθλητῶν, οἳ τὰς παλαίστρας ἐνοχλοῦσι
[32, 100]	ἧκεν εἰς Μέμφιν, ἐκπληττομένων αὐτὸν	τῶν	Αἰγυπτίων ἐκάλεσεν. ἐπεδείκνυτο οὖν πάσῃ
[32, 65]	καὶ διὰ τοῦτο δὴ τὸν	τῶν	Ἀλεξανδρέων δῆμον ἄγεσθαι μὲν ὑπὸ
[32, 25]	Περσέως ἢ Βελλεροφόντου. τὸν οὖν	τῶν	Ἀλεξανδρέων δῆμον τὸν ἄπειρον, ὥς
[32, 95]	ὑμῶν μὴ πολυπραγμονεῖν, ὁποῖος ὁ	τῶν	Ἀλεξανδρέων δῆμος. οὐκοῦν ἂν ἀκούσωσιν
[32, 5]	λεγόντων, κύριοι καθεστηκότες, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων ἄρχοντες, καὶ ἐξὸν
[32, 10]	ἀλλ´ ἐπὶ εὐνοίᾳ καὶ κηδεμονίᾳ	τῶν	ἄλλων ἕτοιμον, εἰ δέοι, καὶ
[32, 50]	ἡγουμένων αἰδοῦς τυγχάνουσιν· ἐπεὶ καὶ	τῶν	ἄλλων εὑρήσομεν τὰ πλεῖστα ταὐτὰ
[32, 50]	ποιοῦντες εἰκότως οἶμαι παρά τε	τῶν	ἄλλων καὶ τῶν ἡγουμένων αἰδοῦς
[32, 15]	θεραπεία κακίας καὶ πρόνοια, καθάπερ	τῶν	ἄλλων νόσων· ἡ μὲν ἐοικυῖα
[32, 35]	ἀπὸ Αἰθιοπίας. σχεδὸν δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων οἱ πλείους ἐπὶ τοῖς
[32, 20]	ταῦτα ἀκούων Ὁμήρου τε καὶ	τῶν	ἄλλων ποιητῶν ὑμνούντων ἀεὶ τὸν
[32, 30]	ἡσυχάσασιν. καὶ μὴν περί γε	τῶν	ἄλλων τὸ μὲν πάντα ἐπεξελθεῖν,
[32, 35]	ταῦτα ἐμοῦ λέγοντος, ὥσπερ ὑπὸ	τῶν	ἄλλων τῶν ἀεὶ θωπευόντων ὑμᾶς·
[32, 70]	ἔχει μέτρον οὐδὲν ἡ ἄνοια	τῶν	ἁμαρτημάτων, ἀλλ´ ἐπὶ πᾶν ὁμοίως
[32, 30]	ἀναγκάσαι καταγνῶναι τῆς κακίας καὶ	τῶν	ἁμαρτημάτων οὐ δυνατόν· οὐδ´ εἴ
[32, 10]	καὶ λόγῳ σαφεῖ, διδάσκοντι περὶ	τῶν	ἀναγκαιοτάτων, ἂν ὑπομένητε, μετὰ γνώμης
[32, 40]	τὰ μὲν ἄλλα θαυμαστὴν καὶ	τῶν	ἀνθρωπίνων θεαμάτων πάντων κρεῖττον θέαμα,
[32, 20]	τὴν μεταξὺ τῶν πόλεων {καὶ	τῶν}	ἀνθρώπων ἐρημίαν· ἐγὼ δὲ ἄνθρωπος
[32, 95]	εἰδὼς ὅτι οὔτ´ ἂν ὠνήσαιτο	τῶν	ἀνθρώπων τούτων οὐθεὶς οὔτ´ ἂν
[32, 45]	ἀσθένειαν. φασὶ γοῦν ἤδη τινὰς	τῶν	ἀπολωλότων διὰ τὴν τοιαύτην πρόφασιν
[32, 75]	ἵππους πτοεῖσθαι καὶ πλεῖστα διαφθείρεσθαι	τῶν	ἁρμάτων. ἔδοξεν οὖν τοῖς Ἠλείοις
[32, 55]	τῶν ὀρχηστῶν μᾶλλον, συντείνεσθε ὑπὸ	τῶν	ᾀσμάτων· τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους
[32, 50]	προσκυνοῦντες ταὐτὰ προσφέρησθε καὶ διὰ	τῶν	αὐτῶν ἀναγκάζησθε τιμᾶν τὸ δαιμόνιον;
[32, 75]	ἡττωμένων, νῦν δὲ νικώντων, ἀεὶ	τῶν	αὐτῶν· εἰ λέγοι ταῦτα, τί
[32, 40]	ἐρεῖ τις τῶν Περσῶν ἢ	τῶν	Βακτρίων, ὡς αὐτοὶ μὲν ἴσασιν
[32, 55]	ἰδεῖν. παρὰ μὲν γὰρ ἐνίοις	τῶν	βαρβάρων μέθην φασὶ γίγνεσθαι πραεῖαν
[32, 45]	καὶ σχολήν· ἴσως δὲ καὶ	τῶν	βελτιόνων εἰσὶν οἱ δεόμενοι διατριβῆς
[32, 90]	αὐτὸ πάσχουσιν· ὥσπερ καὶ ἀπὸ	τῶν	βελτιόνων τινὲς ἐθαυμάσθησαν καὶ δόξαν
[32, 30]	βέλτιον· καὶ θέαν ἵππων· ὡς	τῶν	γε ἄλλων οὐδενὸς αὐτοῖς μέλει.
[32, 10]	αὐτῶν οἱ δ´ ἔτι αὔξουσιν.	~τῶν	δὲ εἰς ὑμᾶς παρϊόντων ὡς
[32, 55]	μέντοι κακὸν οὐδὲν ἀλλήλους ἐργάζονται·	τῶν	δὲ Ἑλλήνων ὑμεῖς μόνοι δι´
[32, 5]	λαβόντες ἀκροατὰς καὶ χειροήθεις ἑαυτοῖς.	τῶν	δὲ Κυνικῶν λεγομένων ἔστι μὲν
[32, 60]	τὸ εὔηθες καὶ τὴν φιλανθρωπίαν,	τῶν	δὲ ὀρνίθων μουσικὸν δήπου τὸ
[32, 5]	καὶ οὐ δέος μήποτε ἐπιλίπῃ·	τῶν	δὲ τοιούτων λόγων, δι´ οὓς
[32, 25]	τῶν μὲν ἀγαθῶν ἑκούσιοι ταμίαι,	τῶν	δὲ χαλεπῶν σπανίως μεταδιδόντες καὶ
[32, 15]	ἑτέραν ἐπιμέλειαν ἔργον εἶναί φημι	τῶν	δυναμένων διὰ πειθοῦς καὶ λόγου
[32, 45]	ἔδοξαν; μὴ τὰ ὦτα ἐπαλήλιπται	τῶν	ἐκεῖ; τί οὖν τοῦτο δείκνυσι;
[32, 15]	βιάζηταί τις, ὥσπερ οἶμαι καὶ	τῶν	ἑλκῶν τὰ δυσχερῆ λίαν οὐκ
[32, 55]	ὥσπερ οἱ ἰατροὶ τὰ φλεγμαίνοντα	τῶν	ἑλκῶν ὑγραίνοντες καὶ μαλακοποιοῦντες ἀνώδυνα
[32, 40]	ἀληθέστερον οὗτοι λέγωσιν ἢ περὶ	τῶν	Ἑλλήνων Ἀνάχαρσιν τὸν Σκύθην φασὶν
[32, 40]	ὡς ἔστιν ἐν ἑκάστῃ πόλει	τῶν	Ἑλλήνων ἀποδεδειγμένον χωρίον, ἐν ᾧ
[32, 25]	ἴσως δὲ καὶ ἄλλος προαιρήσεται	τῶν	ἐμοῦ κρειττόνων. καὶ μὴν οὐδὲν
[32, 95]	παραπλήσιον γάρ, ὥσπερ εἴ τις	τῶν	ἐμπόρων πολλὰ καὶ τίμια ἔχων
[32, 15]	ταῖς πόλεσι, πολὺ δὲ ἐπιεικεστέρων	τῶν	ἐν ταῖς ἐξουσίαις. κολάζειν μὲν
[32, 70]	αὐτοὶ δ´ ὑπὸ μαστίγων ἠλαύνεσθε	τῶν	ἐν ταῖς τραγῳδίαις, οὐκ ἂν
[32, 70]	ὅταν τις ὑμῖν διαλέγηται περὶ	τῶν	ἐν τοῖς θεάτροις θορύβων. οὐ
[32, 40]	ἱερῶν καὶ πλήθει πολιτῶν καὶ	τῶν	ἐπιτηδείων περιουσίᾳ, πάντα ἀκριβῶς διεξιόντας
[32, 100]	ᾄδειν. ὁ δὲ τύραννος ἀκούσας	τῶν	ἑρμηνέων οἷα ἔλεγεν ἔδει καὶ
[32, 80]	λοιδορεῖσθαι Ἰδομενεῖ περὶ τῶν ἵππων	τῶν	Εὐμήλου. οὗτος μέντοι ἐστὶν ὁ
[32, 50]	παρά τε τῶν ἄλλων καὶ	τῶν	ἡγουμένων αἰδοῦς τυγχάνουσιν· ἐπεὶ καὶ
[32, 75]	φασὶν ἀρχαίαν βασιλίδα ἐν Κρήτῃ	τῶν	Ἡλιαδῶν ἐρασθῆναι ταύρου, καὶ συγγενομένην
[32, 80]	μᾶλλον πέτεσθε τῶν ἵππων καὶ	τῶν	ἡνιόχων, καὶ γελοίως ἐλαύνετε καὶ
[32, 45]	ὑμεῖς. νυνὶ δὲ τὸ μὲν	τῶν	ἡνιόχων τινὰ ἐκπεσεῖν ἐκ τοῦ
[32, 15]	μὴ κατὰ γνώμην καὶ δύναμιν	τῶν	θεῶν ἀφικνεῖται πρὸς ἡμᾶς, ἀλλὰ
[32, 75]	αὐτόν, μὰ Δί´ οὐχ ὑπὲρ	τῶν	ἵππων, ἀλλ´ ὑπὲρ ὑμῶν αὐτῶν,
[32, 80]	καθέστηκεν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον πέτεσθε	τῶν	ἵππων καὶ τῶν ἡνιόχων, καὶ
[32, 45]	οὐ γὰρ παρὰ τοῦτο οὔτε	τῶν	ἵππων οὐδεὶς δραμεῖται βράδιον οὐδὲ
[32, 80]	ἀπρεπέστερον καὶ λοιδορεῖσθαι Ἰδομενεῖ περὶ	τῶν	ἵππων τῶν Εὐμήλου. οὗτος μέντοι
[32, 90]	αἱ λοιπαὶ νόσοι μέχρι μὲν	τῶν	καθ´ ἕνα εἰσὶν οὐ μεγάλης
[32, 55]	Ἀλεξίκακον προσαγορεύουσιν, ὡς ἀποτρ έποντα	τῶν	κακῶν καὶ ὑγίειαν ἐμποιοῦντα ταῖς
[32, 85]	δ´ ἂν ᾖ πάντων ἀμέλεια	τῶν	καλῶν, ἑνὸς δὲ πράγματος ἀγεννοῦς
[32, 70]	ὡς ἡ κακία πρόεισιν ἐκ	τῶν	κατὰ μέρος τούτων ἁμαρτημάτων καὶ
[32, 95]	οἴεσθε ὑμᾶς μὲν πυνθάνεσθαι περὶ	τῶν	καταπλεόντων, ὁποῖοί τινες τυγχάνουσιν ὄντες,
[32, 65]	δὲ τοῦτο αὐτὸ τὸ γένος	τῶν	κιθαρῳδῶν· διὸ μὴ δύνασθαι παντάπασιν
[32, 65]	βεβαίους. ἔλεγε δὲ καὶ περὶ	τῶν	κιθαρῳδῶν τῶν παρ´ ὑμῖν ἕτερον
[32, 90]	ἀνὴρ καὶ πόλις, ἥτις ἂν	τῶν	κρειττόνων ἐπιτηδευμάτων ἀφεμένη καὶ μήτε
[32, 55]	ἀλλὰ καὶ ταύτην ἐκ τῆς	τῶν	κρειττόνων χειρὸς λαμβάνετε· ὥστε ἴσως
[32, 65]	ἐκπεπλῆχθαι, μιμεῖσθαι δὲ μηδὲν ἐπιχειρεῖν·	τῶν	κυνῶν δὲ ἐνίους, οἷα δὴ
[32, 85]	μᾶλλον, οὐκ ἄνδρας ἐρρωμένους, {ὡς	τῶν	κωμικῶν ἔφη τις ἐπὶ τοῖς
[32, 30]	ὑμεῖς μέν, ἄν τις ἀσχημονῇ	τῶν	μειζόνων ἐν τῷ μέσῳ πάντων
[32, 70]	ἡμέραν, τἄλλα σωφρονεῖν καὶ περὶ	τῶν	μειζόνων ὀρθῶς βουλεύεσθαι. ἡ γὰρ
[32, 25]	καὶ προστάται χρηστοὶ καὶ δίκαιοι,	τῶν	μὲν ἀγαθῶν ἑκούσιοι ταμίαι, τῶν
[32, 65]	γὰρ ἄρχειν ἦσαν ἱκανοί, καὶ	τῶν	μὲν Ἑλλήνων προέστησαν πολλὰ ἔτη,
[32, 90]	γίγνεται. ποία γὰρ πόλις ἐστὶ	τῶν	μὴ σφόδρα ἐρήμων καὶ μικρῶν,
[32, 55]	μᾶλλον ἐοίκατε κραιπαλῶσιν. καίτοι τὰ	τῶν	Μουσῶν καὶ τὰ τοῦ Ἀπόλλωνος
[32, 55]	καὶ Σατύρους· οὐκοῦν ὑμῖν τὰ	τῶν	νεβρίδων τε καὶ θύρσων ἐνδεῖ
[32, 50]	πόλει δοκεῖ μέτριον, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ξένων ἐπιπλήττουσι τοῖς εἰκῇ βαδίζουσι.
[32, 95]	οὐ γὰρ οὕτως τὸ κάλλος	τῶν	οἰκοδομημάτων προσάγειν αὐτὸν δύναται· πάντα
[32, 15]	δὲ σωτῆρές εἰσι καὶ φύλακες	τῶν	οἵων τε σώζεσθαι, πρὶν ἐλθεῖν
[32, 55]	ἡρμόσαντο ἕωθεν, ἀποπαύοντες τῆς διὰ	τῶν	ὀνειράτων ταραχῆς. καὶ θεοῖς μετὰ
[32, 95]	γὰρ κρείττω καὶ πολυτελέστερα ἔχει	τῶν	ὅπου δήποτε· ἀλλ´ ὅταν ἀκούσῃ
[32, 55]	ὑμεῖς, ἀλλ´ ἐκπεπληγμένοι κάθησθε, ἀναπηδᾶτε	τῶν	ὀρχηστῶν μᾶλλον, συντείνεσθε ὑπὸ τῶν
[32, 15]	σκέπην μηδὲ προβολὴν ἔχοντες ἀπὸ	τῶν	παθῶν, ἀλλ´ ἐν ἀκαλύπτῳ καὶ
[32, 55]	ἕνεκα τοῖς ἀνθρώποις εὑρῆσθαι δοκεῖ	τῶν	παθῶν καὶ μάλιστα δὴ μεταστρέφειν
[32, 1]	τὸ κάλλιστον ἐμβάλλειν τοῖς ὠσὶ	τῶν	παίδων, οἱ δὲ τρήσαντες τὸ
[32, 1]	οὖν κακῶς ἐχρήσαντο τοῖς ὠσὶ	τῶν	παίδων, ὑμεῖς δὲ τοῖς αὑτῶν
[32, 35]	λιμένων καὶ μεγέθει στόλου καὶ	τῶν	πανταχοῦ γιγνομένων ἀφθονίᾳ καὶ διαθέσει,
[32, 60]	αὐτῷ, πολύ τι πλῆθος οἶμαι	{τῶν}	πάντων θηρίων. πλεῖστα δὲ ἐν
[32, 65]	δὲ καὶ περὶ τῶν κιθαρῳδῶν	τῶν	παρ´ ὑμῖν ἕτερον τοιοῦτόν τινα
[32, 70]	ἢ δίς, ὥσπερ οἱ καταχέοντες	τῶν	παριόντων, κατέκειντο εὐθὺς ᾄδοντες, οἱ
[32, 55]	σφαλλομένους καὶ πολὺ κάκιον ἔχοντας	τῶν	παροινούντων εὐθὺς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς,
[32, 90]	ἦν αὐτοῖς ἄνδρας ἀγαθοὺς ὑπὲρ	τῶν	πατρίδων γίγνεσθαι; τί οὖν μόνοι
[32, 45]	καὶ τυραννοκτόνοι μνημονεύονται, σωτηρίας ἕνεκεν	τῶν	πατρίδων ἐπιδιδόντες αὑτούς· παρὰ δὲ
[32, 95]	εὐνοίας καὶ πίστεως ἀξίους καὶ	τῶν	πεμπομένων ἕκαστος καὶ διοικούντων ὑμᾶς
[32, 40]	φλεγόμενα. καίτοι τάχα ἐρεῖ τις	τῶν	Περσῶν ἢ τῶν Βακτρίων, ὡς
[32, 35]	τινὶ τῆς ὅλης γῆς καὶ	τῶν	πλεῖστον ἀπῳκισμένων ἐθνῶν, ὥσπερ ἀγορὰ
[32, 15]	ἐξ ἑτέρας τινὸς πηγῆς ἔρχεται	{τῶν}	πλησίον οὔσης παρ´ ἡμῖν, ὥσπερ
[32, 40]	ὑμῖν οὐδ´ Ἰταλοὺς οὐδὲ ἀπὸ	τῶν	πλησίον Συρίας, Λιβύης, Κιλικίας, οὐδὲ
[32, 55]	κατέχεσθε, καὶ πιστὰ ποιεῖτε τὰ	τῶν	ποιητῶν μυθολογήματα· ὡς ἐκεῖνοί γε
[32, 1]	ἄνδρες ἀγαθοὶ γίγνονται καὶ σωτῆρες	τῶν	πόλεων. ἐκεῖνοι μὲν οὖν κακῶς
[32, 20]	τὸ πέλαγος καὶ τὴν μεταξὺ	τῶν	πόλεων {καὶ τῶν} ἀνθρώπων ἐρημίαν·
[32, 50]	οἶμαι, καὶ φέρει πρᾴως τὴν	τῶν	πολλῶν ἄνοιαν. τοιγαροῦν ὡς παισὶν
[32, 45]	καὶ ἀναγκαῖόν ἐστι διὰ τὴν	τῶν	πολλῶν ἀσθένειαν καὶ σχολήν· ἴσως
[32, 65]	καλῶς ἐπίστασθε. τοιγαροῦν εἰ μὴ	τῶν	προεστηκότων ἐτύχετε, χαλεπῶς ἂν οἶμαι
[32, 40]	αὐτοῖς ἐκεῖ κατορωρυγμένων, οὐδὲν οἴδασι	τῶν	προτέρων οὐδὲ αἰσχύνονται λέγειν ἢ
[32, 65]	μοι δοκεῖ τὸ πρᾶγμα καὶ	τῶν	ῥητόρων ἅπτεσθαι καὶ φιλοσόφων ἐνίων·
[32, 80]	τοιγαροῦν οὐ κακῶς τις παρεποίησε	τῶν	σαπρῶν τούτων ποιητῶν· ἅρματα δ´
[32, 95]	μὲν πολλάκις ἀκηκόατε καὶ διαμέμνησθε	τῶν	σκωμμάτων αὐτοῦ καὶ τῶν τοῦ
[32, 40]	εἰπεῖν· ἐδόκει μὲν γὰρ εἶναι	τῶν	σοφῶν· ἧκε δὲ εἰς τὴν
[32, 100]	ὄντος. ἐπεὶ δὲ ὁ τύραννος	τῶν	Σύρων ἧκεν εἰς Μέμφιν, ἐκπληττομένων
[32, 5]	καὶ δημοκρατούμενοι, καὶ οὐ μόνον	τῶν	σφετέρων πολιτῶν, εἴ τινα ἤθελον
[32, 100]	συμβέβηκεν ὅ φασιν Αἰγυπτίων τινὶ	τῶν	σφόδρα ἀρχαίων μουσικῷ. ἐκείνῳ γὰρ
[32, 45]	αὐτούς. τοσαύτη δ´ ἐστὶ δυστυχία	τῶν	ταλαιπώρων, ὥστε ἀνδρεῖον ἡγοῦνται τὸ
[32, 5]	τινα ἤθελον πρὸς ὀργὴν ἀπολέσαι	τῶν	ταῦτα λεγόντων, κύριοι καθεστηκότες, ἀλλὰ
[32, 15]	πολλή τις εἶναι σπάνις ὑμῖν	τῶν	τὸ〉 ὕστερον ἐπισταμένων. οὔτε γὰρ
[32, 80]	κακίας καὶ ἀνοίας ὅμοιος ἐκ	τῶν	τοιούτων ἀνθρώπων τοῖς παρ´ ὑμῖν
[32, 95]	διαμέμνησθε τῶν σκωμμάτων αὐτοῦ καὶ	τῶν	τοῦ δεῖνος ᾀσμάτων, Θεοφίλου δὲ
[32, 70]	μειζόνων ὀρθῶς βουλεύεσθαι. ἡ γὰρ	τῶν	τρόπων κουφότης καὶ τὸ ἀλόγιστον
[32, 85]	ἕτερον ἔργον πράττειν· οὐδὲ ἡ	τῶν	Τρώων πόλις εὐδαίμων, ὅτι πονηρῶν
[32, 60]	καὶ ὑμᾶς ἔλεγεν. ἔστι δὲ	τῶν	ὑμετέρων σκωμμάτων ἀτοπώτερος καὶ μακρότερος.
[32, 35]	διαφέρει καὶ περιφανῶς ἀποδέδεικται δευτέρα	τῶν	ὑπὸ τὸν ἥλιον. ἥ τε
[32, 90]	μήτε ὁρῶσα μηδὲν μήτε ἀκούουσα	τῶν	φερόντων εἰς σωτηρίαν, ἀλλ´ αἱρεθεῖσα
[32, 55]	ἀγρίως διακειμένας. διὰ τοῦτο καὶ	τῶν	φιλοσόφων ἔνιοι πρὸς λύραν αὑτοὺς
[32, 5]	μέγιστον, καταγελᾶν ἐθίζοντες τοὺς ἀνοήτους	τῶν	φιλοσόφων, ὥσπερ ἂν παῖδάς τις
[32, 20]	ἐνίων ζῴων ὠφελεῖν πρός τι	τῶν	χαλεπῶν. ἐγὼ γοῦν, εἰ ἦν
[32, 25]	αὐτῶν. καὶ γὰρ ἕν τι	τῶν	χρησίμων ἐστὶ καὶ μᾶλλον ἂν
[32, 10]	καὶ ἀθρόοις μηδὲν ἂν δεῖξαι	τῶν	χρησίμων. πολλάκις γὰρ ἤδη καὶ
[32, 95]	ἐκεῖ χρόνον συχνὸν μήτε προθείη	τῶν	ὠνίων μηδὲν μήτε δείξειε μηδέποτε·
[32, 50]	ψυχὰς ἔχοντας, καθάπερ οἶμαι διὰ	τῶν	ὤτων τὴν εὐδαιμονίαν δεχομένους, σωτῆρα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/10/2007