Discours, par. |
[32, 75] |
θανάτου
πρόκειται
κρίσις,
ἀλλ´
ἔστιν
|
ὁ |
ἀγὼν
ἀνδραπόδων
ὑπὲρ
τοῦ
τυχόντος |
[32, 75] |
κυκᾶσθε;
τίς
ἡ
σπουδή;
τίς
|
ὁ |
ἀγών;
οὐ
γὰρ
Πέλοψ
ἐστὶν |
[32, 95] |
τοῦ
Διὸς
οὐχ
ὁρᾶτε
ὅσην
|
ὁ |
αὐτοκράτωρ
ὑμῶν
πεποίηται
τῆς
πόλεως |
[32, 70] |
ἐκεῖνο
μέμνησθε
τὸ
γελοῖον
ὡς
|
ὁ |
βέλτιστος
ὑμῖν
Κόνων
ἐχρήσατο
προελθών, |
[32, 15] |
καὶ
τρυφὴν
καὶ
φιλοτιμίαν
δυσχερὴς
|
ὁ |
βίος
καὶ
μεστὸς
ἀπάτης,
πονηρίας, |
[32, 65] |
ἡμῖν
διαλέγονται
ᾄδοντες.
κινδυνεύει
δ´
|
ὁ |
βίος
σχεδὸν
ἅπας
γεγονέναι
κῶμος |
[32, 80] |
ναυαγίας
τοῖς
πᾶσιν
αἴτιος
γενόμενος.
|
ὁ
|
γὰρ
ἐν
τοιούτοις
θρασὺς
καὶ |
[32, 75] |
καλούμενος
Ἵππου
καὶ
κόρης
ἄβατον.
|
ὁ |
γὰρ
πατὴρ
συγκαθεῖρξε
τὴν
παῖδα
|
[32, 100] |
μουσικῆς,
ἐκέλευε
παύσασθαι
αὐτὸν
ἀτιμάσας.
|
ὁ |
δὲ
ἀναμνησθεὶς
ἐκείνου
τοῦ
ὀνείρατος, |
[32, 75] |
μὲν
δεύτερος
ἀπὸ
Διὸς
γεγονώς,
|
ὁ |
δὲ
Ἑρμοῦ
παῖς,
οὐδὲ
περὶ |
[32, 100] |
προθυμίᾳ
καὶ
τἀκριβέστερα
τῆς
τέχνης·
|
ὁ |
δέ,
οὐ
γὰρ
ἦν
οἱ
|
[32, 100] |
τὸ
εἰς
ὄνου
ὦτα
ᾄδειν.
|
ὁ |
δὲ
τύραννος
ἀκούσας
τῶν
ἑρμηνέων |
[32, 10] |
θεῷ,
καὶ
τοῦτο
ἀψευδὲς
πέφηνεν.
|
ὁ |
δὲ
ὑμέτερος
θεὸς
οἶμαι,
τελειότερος |
[32, 95] |
ἴσως
οὐχ
Ἡρακλεῖ
προσέοικεν
ὑμῶν
|
ὁ |
δῆμος,
ἀλλὰ
Κενταύρῳ
τινὶ
ἢ |
[32, 25] |
ὅσῳπερ
ἂν
αὐτὸς
ᾖ
πλείων
|
ὁ |
δῆμος
καὶ
πόλεως
γενναιοτέρας.
ἐκείνων |
[32, 75] |
ἀγών;
οὐ
γὰρ
Πέλοψ
ἐστὶν
|
ὁ |
διώκων,
οὐδ´
Οἰνόμαος
οὐδὲ
Μυρτίλος, |
[32, 60] |
οὐκ
ἀπὸ
κύκνων
οὐδὲ
ἀηδόνων
|
ὁ |
ζῆλος
αὐτῶν
ὠνόμασται
παρ´
ὑμῖν |
[32, 50] |
τὸ
δαιμόνιον;
ἀλλ´
ἔστιν
εὐγνώμων
|
ὁ |
θεός,
ὡς
θεός,
οἶμαι,
καὶ |
[32, 45] |
οὐ
φροντίζετε.
κἂν
μὲν
ὑμῖν
|
ὁ |
κιθαρῳδὸς
ἐκμελῶς
ᾄδῃ
καὶ
παρὰ |
[32, 30] |
μηδὲν
ἄλλο,
τοῦτό
γε
ὑμῖν
|
ὁ |
λόγος
παρέσχηκεν
οὐ
μικρόν,
μίαν |
[32, 30] |
μηδὲν
ἄλλο
παρέσχηκεν
ὑμῖν
μέγα
|
ὁ |
λόγος,
τοῦτο
γοῦν
ὅτι
τοσοῦτον |
[32, 70] |
{γὰρ}
καθ´
αὑτοὺς
ἦτε.
οὐχ
|
ὁ |
μὲν
βασιλεὺς
ὑμῶν
περὶ
αὔλησιν |
[32, 60] |
ἐστιν
οὐδεὶς
Ἀμφίων
οὐδὲ
Ὀρφεύς·
|
ὁ
|
μὲν
γὰρ
υἱὸς
ἦν
Μούσης, |
[32, 75] |
διώκων,
οὐδ´
Οἰνόμαος
οὐδὲ
Μυρτίλος,
|
ὁ |
μὲν
δεύτερος
ἀπὸ
Διὸς
γεγονώς, |
[32, 60] |
Κυνικοὶ
παρὰ
μόνοις
ὑμῖν
γεγόνασιν.
|
ὁ |
μὲν
οὖν
Ἀμφίων
πρὸς
τὸ |
[32, 25] |
αὐτοῖς.
ὁμοίως
δὲ
καὶ
δῆμος
|
ὁ
|
μέν
τις
εὐγνώμων
καὶ
πρᾷος |
[32, 45] |
Σειρῆνες
ἄλλο
τι
ἐποίουν,
ὡς
|
ὁ |
μῦθός
φησιν,
οὐκ
ἀπώλλυον
τοὺς |
[32, 45] |
μηδεὶς
ῥᾳδίως
παρέβαλλε·
κἀκεῖ
δ´
|
ὁ
|
νοῦν
ἔχων
ἐσώθη
καὶ
μεθ´ |
[32, 55] |
οὐκ
αὐτόματος
ὑμῖν
ἀναβλύει
διψήσασιν
|
ὁ |
οἶνος
ἐκ
πέτρας
ποθέν
τινος
|
[32, 60] |
παρ´
ὑμῖν
ἢ
Τιμόθεος
ᾖδεν
|
ὁ |
παλαιὸς
ἢ
Ἀρίων,
ὑφ´
οὗ |
[32, 80] |
τῶν
Εὐμήλου.
οὗτος
μέντοι
ἐστὶν
|
ὁ |
περὶ
τὴν
Ἀθηνᾶν
αὖθις
ἀσεβήσας
|
[32, 85] |
καὶ
ἔνδοξος
ἦν·
ἀλλ´
ὅμως
|
ὁ
|
τῆς
Ἰθάκης
πολίτης
ἐπόρθησεν
αὐτήν, |
[32, 85] |
τῆς
Ἰθάκης
πολίτης
ἐπόρθησεν
αὐτήν,
|
{ὁ} |
τῆς
μικρᾶς
καὶ
ἀδόξου
σφόδρα |
[32, 45] |
ὀλέθρους
ἀκλεῶς
ἀπολλύμενος.
ἔστι
δὲ
|
ὁ
|
τοιοῦτος
μυίας
θάνατος.
καὶ
γὰρ |
[32, 75] |
καιρόν,
οὐδὲ
ἂν
αὐτὸς
ὑμῖν
|
ὁ |
τοῦ
Πέλοπος
διαλέγηται
πρόγονος;
τίνα |
[32, 100] |
ὡς
οὐδενὸς
ὄντος.
ἐπεὶ
δὲ
|
ὁ |
τύραννος
τῶν
Σύρων
ἧκεν
εἰς |
[32, 95] |
περὶ
ὑμῶν
μὴ
πολυπραγμονεῖν,
ὁποῖος
|
ὁ |
τῶν
Ἀλεξανδρέων
δῆμος.
οὐκοῦν
ἂν |
[32, 65] |
μέλους.
ταῦτα
μὲν
ἐκεῖνος
ἔπαιζεν
|
ὁ |
Φρύξ.
ἐγὼ
δ´
ὑμῖν
βούλομαι |