Discours, par. |
[32, 25] |
προστάται
χρηστοὶ
καὶ
δίκαιοι,
τῶν
|
μὲν |
ἀγαθῶν
ἑκούσιοι
ταμίαι,
τῶν
δὲ |
[32, 45] |
τὸ
δὲ
ἀνδραπόδου
δυστυχοῦς.
κἀκεῖνος
|
μὲν |
ἀδικηθεὶς
ἴσως
ἐπὶ
τοῦτο
ἦλθεν, |
[32, 40] |
τὸ
δεινὸν
καὶ
διαλυθῶσι,
τὸ
|
μὲν |
ἀκμαιότερον
ἔσβεσται
τῆς
ταραχῆς·
ἔτι |
[32, 40] |
πάρεισιν
ἑκάστοτε
ὑμῖν·
ὥστε
ὑμεῖς
|
μὲν |
ἀκούετε
ἑνός,
ἂν
οὕτω
τύχῃ, |
[32, 25] |
σκληροὶ
καὶ
ἄγριοι
τύραννοι,
χαλεποὶ
|
μὲν |
ἀκοῦσαι,
χαλεποὶ
δὲ
συμβαλεῖν·
τούτων |
[32, 85] |
πυνθανομένους
περὶ
τῆς
πόλεως
τὰ
|
μὲν |
ἄλλ´
ἀκούειν
θαυμαστὰ
οἷα,
περὶ |
[32, 65] |
τῇ
πρὸς
τὸν
Ὀρφέα
τὰ
|
μὲν
|
ἄλλα
ἥδεσθαι
μόνον
καὶ
ἐκπεπλῆχθαι, |
[32, 40] |
οὐχ
ὡς
πόλιν
εἴδομεν
τὰ
|
μὲν |
ἄλλα
θαυμαστὴν
καὶ
τῶν
ἀνθρωπίνων |
[32, 100] |
ὦτα
ᾄσεται.
καὶ
δὴ
τὸν
|
μὲν
|
ἄλλον
χρόνον
οὐ
προσεῖχεν
οὐδὲ |
[32, 30] |
οἷοί
ἐστε.
ἐμοὶ
γὰρ
νῦν
|
μὲν |
ἀξιοθέατοι
δοκεῖτε
εἶναι
καὶ
ἰδιώταις |
[32, 70] |
προσεῖχεν,
ὑμεῖς
δὲ
πρὸς
ἐκεῖνον
|
μὲν |
ἀπεχθῶς,
πρὸς
ἀλλήλους
δὲ
στασιαστικῶς |
[32, 20] |
ἢ
ᾄσματος.
νῦν
δὲ
τούτου
|
μὲν |
ἀπορῶ
τοῦ
φαρμάκου·
θεὸς
δ´, |
[32, 70] |
διὰ
Ῥωμαίων;
καὶ
τέλος
ἐκεῖνος
|
μὲν |
αὐλῶν,
ὑμεῖς
δὲ
ὀρχούμενοι
τὴν |
[32, 70] |
τόπον
βραχὺν
προηγόρευεν
ὡς
εἰ
|
μὲν |
αὐτὸς
ἐκεῖ
προέλθοι,
νενικηκὼς
εἴη |
[32, 70] |
καθ´
αὑτοὺς
ἦτε.
οὐχ
ὁ
|
μὲν |
βασιλεὺς
ὑμῶν
περὶ
αὔλησιν
ἠσχολεῖτο |
[32, 20] |
χωρὶς
ᾠδῆς
καὶ
κιθάρας.
τοῦτο
|
μὲν |
γὰρ
ἀλεξιφάρμακόν
ἐστι
πρὸς
τὸν
|
[32, 55] |
συντείνεσθε
ὑπὸ
τῶν
ᾀσμάτων·
τοὺς
|
μὲν
|
γὰρ
ἄλλους
ἀνθρώπους
ἡ
μέθη |
[32, 1] |
δὲ
τὸ
καλῶς
ἀκοῦσαι.
νῦν
|
μὲν |
γὰρ
ἁμαρτάνετε
τὸ
Ἀθηναίων
ποτὲ |
[32, 65] |
ὡς
ἔφην,
εὐλαβῶς
ἔχοντες.
οἱ
|
μὲν |
γὰρ
ἄρχειν
ἦσαν
ἱκανοί,
καὶ |
[32, 5] |
παρὰ
τοὺς
καλουμένους
φιλοσόφους.
οἱ
|
μὲν
|
γὰρ
αὐτῶν
ὅλως
εἰς
πλῆθος |
[32, 50] |
τοῦτο
λαμπρόν,
ὦ
κακοδαίμονες;
ὑπὲρ
|
μὲν |
γὰρ
δικαιοσύνης
καὶ
ἀρετῆς
καὶ
|
[32, 40] |
τὸν
Σκύθην
φασὶν
εἰπεῖν·
ἐδόκει
|
μὲν |
γὰρ
εἶναι
τῶν
σοφῶν·
ἧκε |
[32, 55] |
οὐκ
ἔστιν
ἄλλους
ἰδεῖν.
παρὰ
|
μὲν |
γὰρ
ἐνίοις
τῶν
βαρβάρων
μέθην |
[32, 1] |
ἀλλὰ
καὶ
ἀκούσαντες
νοῆσαι.
χοροῦ
|
μὲν |
γὰρ
ἔπαινος
τὸ
ἅμα
εἰπεῖν, |
[32, 35] |
ἠρξάμην,
ὁρᾶτε
ἡλίκον
ἐστίν.
ὅπως
|
μὲν |
γὰρ
ἑστιᾶσθε
καθ´
ἑαυτοὺς
ἢ |
[32, 45] |
ἢ
διὰ
τοιαύτην
αἰτίαν.
τὸ
|
μὲν |
γάρ
ἐστιν
ἀνδρὸς
πονηροῦ
θάνατος, |
[32, 60] |
σῶσαι,
πῶς
ἂν
διέκεισθε;
τούτων
|
μὲν |
γάρ
ἐστιν
οὐδεὶς
Ἀμφίων
οὐδὲ |
[32, 1] |
οὐ
συνέντες
τοῦ
θεοῦ.
τοῦτο
|
μὲν |
γὰρ
κόραις
μᾶλλον
ἔπρεπε
καὶ
|
[32, 35] |
οὐ
μέντοι
περὶ
φαύλων.
{τὰ
|
μὲν |
γὰρ
λεγόμενα
αὐτὰ
οὐ
μεγάλα, |
[32, 60] |
ὄρνιθας
καὶ
τὰ
πρόβατα.
τοὺς
|
μὲν |
γὰρ
λέοντας
καὶ
τὰ
τοιαῦτα |
[32, 30] |
προέλθῃ
καὶ
ἀθρόος
γένηται;
χρὴ
|
μὲν |
γὰρ
οἶμαι
καὶ
τὸν
ἄλλον |
[32, 5] |
λῆρος
ἢ
τοιοῦτος
ἕτερος;
ἐκεῖνο
|
μὲν
|
γάρ,
ὅπερ
εἶπον,
ἀεὶ
ὑμῖν |
[32, 95] |
κρήναις
οὐδὲ
προπυλαίοις·
εἰς〉
ταῦτα
|
μὲν |
γὰρ
οὐ
δύνασθε
ὑμεῖς
ἀναλίσκειν |
[32, 10] |
καὶ
γοήτων
καὶ
σοφιστῶν.
ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
οὐκ
ἀπ´
ἐμαυτοῦ
μοι |
[32, 55] |
ἤπια
δῶρα
καὶ
προσηνῆ.
τὸν
|
μὲν |
γὰρ
Παιήονα
καὶ
Ἀλεξίκακον
προσαγορεύουσιν, |
[32, 45] |
διὰ
ταῦθ´
ὑμῶν
ἀπολώλασιν;
ἀδοξοῦσι
|
μὲν |
γὰρ
πάντες.
αἱ
δὲ
Σειρῆνες |
[32, 15] |
τῶν
ἐν
ταῖς
ἐξουσίαις.
κολάζειν
|
μὲν |
γὰρ
προσήκει
φειδόμενον,
διδάσκειν
δὲ |
[32, 15] |
κακοῦ
μὴ
πικρὸν
εἶναι.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
τῆς
τιμωρίας
σκληρὸν
ἀπόλλυσι, |
[32, 60] |
οὐδεὶς
Ἀμφίων
οὐδὲ
Ὀρφεύς·
ὁ
|
μὲν |
γὰρ
υἱὸς
ἦν
Μούσης,
οἱ |
[32, 25] |
τῆς
ποίας
μερίδος
θῶμεν;
ἐγὼ
|
μὲν
|
γὰρ
ὡς
τῆς
βελτίονος
οὖσιν |
[32, 30] |
δυνατόν·
οὐδ´
εἴ
μοι
δέκα
|
μὲν |
γλῶσσαι,
δέκα
δὲ
στόματ´
εἶεν, |
[32, 75] |
οὐδ´
Οἰνόμαος
οὐδὲ
Μυρτίλος,
ὁ
|
μὲν |
δεύτερος
ἀπὸ
Διὸς
γεγονώς,
ὁ |
[32, 70] |
ὄλεθρον
αὐξηθεῖσα
ἤγαγεν.
καὶ
ταῦτα
|
μὲν |
δὴ
τὰ
περὶ
τὸ
θέατρον. |
[32, 50] |
ἀξίου,
πόσης
αἰσχύνης;
καὶ
τούτους
|
μὲν |
ἐάσωμεν,
ἀλλ´
ἐν
αὐτῇ
τῇ |
[32, 20] |
τολμῶντας
ὑμῖν
διαλέγεσθαι,
ἀλλὰ
σεμνοὺς
|
μὲν |
εἶναι
βουλομένους,
ἀνωφελεῖς
δ´
ὁρωμένους |
[32, 90] |
ταῖς
κωμῳδίαις
καὶ
διασκευαῖς
Καρίωνα
|
μὲν |
εἰσάγοντες
μεθύοντα
καὶ
Δᾶον
οὐ |
[32, 65] |
ἐμμένειν
κύνειον
τοῦ
μέλους.
ταῦτα
|
μὲν |
ἐκεῖνος
ἔπαιζεν
ὁ
Φρύξ.
ἐγὼ |
[32, 65] |
ἄρχειν
ἦσαν
ἱκανοί,
καὶ
τῶν
|
μὲν |
Ἑλλήνων
προέστησαν
πολλὰ
ἔτη,
τοὺς |
[32, 40] |
ἡνιόχους,
ὁρᾶσθε
δὲ
ὑπὸ
τοσούτων
|
μὲν |
Ἑλλήνων,
τοσούτων
δὲ
βαρβάρων.
τί |
[32, 50] |
ἐστι
καὶ
ἁπλοῦν
δήπουθεν,
τοῦ
|
μὲν
|
ἐμφαίνει
τὴν
ἡσυχίαν
τοῦ
τρόπου |
[32, 45] |
σφόδρα
ἡσθέντας
αὐταῖς;
ἀλλ´
ἐκεῖναι
|
μὲν |
ἐν
ἐρήμῳ
ἦσαν
πελάγει
καὶ |
[32, 5] |
τῶν
δὲ
Κυνικῶν
λεγομένων
ἔστι
|
μὲν |
ἐν
τῇ
πόλει
πλῆθος
οὐκ |
[32, 15] |
καθάπερ
τῶν
ἄλλων
νόσων·
ἡ
|
μὲν |
ἐοικυῖα
διαίτῃ
καὶ
φαρμάκοις,
ἡ |
[32, 10] |
ὑμᾶς
παρϊόντων
ὡς
πεπαιδευμένων
οἱ
|
μὲν |
ἐπιδεικτικοὺς
λόγους
καὶ
τοὺς
ἀμαθεῖς, |
[32, 15] |
διὰ
χρόνου
ποτὲ
περιτυχόντες
ἄλλοτε
|
μὲν |
ζώους´
ἑτερήμεροι,
ἄλλοτε
δ´
αὖτε
|
[32, 1] |
θέατρον·
εἰς
τοῦτο
δὲ
καλὸν
|
μὲν |
ἢ
τίμιον
οὐδὲν
ὑμῖν
ἢ |
[32, 5] |
τοιαῦτά
ἐστε,
ἀφ´
ὧν
νοῦν
|
μὲν |
ἢ
φρόνησιν
ἢ
δικαίαν
διάθεσιν |
[32, 30] |
διδάσκοντος.
ἐγὼ
δὲ
καὶ
νῦν
|
μὲν |
ἡγοῦμαι
πολλὰ
καὶ
χρήσιμα
εἰρηκέναι |
[32, 60] |
καὶ
ὑλαγμοῖς
εἰκάζετε.
καίτοι
φιλοσόφους
|
μὲν |
ᾔδειν
οὕτως
καλουμένους,
κιθαρῳδοὶ
δὲ |
[32, 80] |
οἷσιν
ἕκαστος
ἵπποις.
~ἐνταῦθα
τοὺς
|
μὲν |
ἡνιόχους
πεποίηκεν
ἀγωνιστὰς
καὶ
φιλοτιμουμένους, |
[32, 20] |
γίγνονται.
~καὶ
τούτων
ἐν
ἀρχῇ
|
μὲν |
ᾐτιασάμην
τοὺς
μὴ
παριόντας
εἰς |
[32, 75] |
ὑπὲρ
τοῦ
τυχόντος
ἀργυρίου,
νῦν
|
μὲν |
ἡττωμένων,
νῦν
δὲ
νικώντων,
ἀεὶ |
[32, 20] |
τις
ἄγχι
βροτῶν
πόλις.
ἐκεῖνος
|
μὲν |
θεὸς
ὢν
καὶ
πετόμενος
δυσχεραίνει |
[32, 40] |
ἢ
τῶν
Βακτρίων,
ὡς
αὐτοὶ
|
μὲν |
ἴσασιν
ἱππεύειν
καὶ
σχεδὸν
ἄριστοι |
[32, 85] |
καὶ
τὰς
οἰκίας
κατακάωσιν·
αὕτη
|
μὲν |
ἴσως
τελευταία
καὶ
πρὸς
ὀλίγον |
[32, 85] |
τινὸς
φθαρῆναι
λέγεται·
πλὴν
οἱ
|
μὲν |
ἴσως
ὑφ´
ἑνός,
ὑμεῖς
δὲ |
[32, 1] |
καὶ
οὐ
προσέχοντες
καὶ
παιδιᾶς
|
μὲν |
καὶ
ἡδονῆς
καὶ
γέλωτος,
ὡς |
[32, 80] |
ἐπειγόμενοι
πυρὸς
ὁρμῇ·
ὣς
οἱ
|
μὲν |
μάρναντο
πυρὸς
δέμας·
οὐδέ
κε |
[32, 95] |
τοῦ
καθαρωτάτου
μέλιτος
ὄντος,
τοῦ
|
μὲν |
μηδέποτε
γεύσασθαι,
μηδ´
ἂν
ἐκχέηται, |
[32, 60] |
προσιέναι
καὶ
μηκέτ´
ἀπαλλάττεσθαι·
τὰ
|
μὲν |
οἶμαι
διὰ
τὸ
εὔηθες
καὶ |
[32, 25] |
χαλεποὶ
δὲ
συμβαλεῖν·
τούτων
ἡ
|
μὲν |
ὀργὴ
πρὸς
πάντα
ἕτοιμος,
ὥσπερ |
[32, 60] |
ἀγριότητα
δυσπιστότερα
εἶναι,
καὶ
τὰ
|
μὲν |
οὐδ´
ὅλως
πελάζειν,
τὰ
δ´ |
[32, 5] |
ἀγοραίους
ταύτας
ἀποκρίσεις.
τοιγαροῦν
ἀγαθὸν
|
μὲν |
οὐδὲν
ἐργάζονται,
κακὸν
δ´
ὡς |
[32, 60] |
παρὰ
μόνοις
ὑμῖν
γεγόνασιν.
ὁ
|
μὲν |
οὖν
Ἀμφίων
πρὸς
τὸ
μέλος, |
[32, 25] |
δῆμος
καὶ
πόλεως
γενναιοτέρας.
ἐκείνων
|
μὲν |
οὖν
εἰσι
βασιλεῖς,
θεοὶ
ἐπὶ |
[32, 15] |
πονηρίαν
εἴργοντες
καὶ
κατέχοντες.
δεῖ
|
μὲν |
οὖν
ἑκατέρων
ταῖς
πόλεσι,
πολὺ |
[32, 1] |
καὶ
σωτῆρες
τῶν
πόλεων.
ἐκεῖνοι
|
μὲν |
οὖν
κακῶς
ἐχρήσαντο
τοῖς
ὠσὶ |
[32, 60] |
γένος
αὐτὸ
καὶ
φιλῳδόν.
ζῶντος
|
μὲν |
οὖν
Ὀρφέως
συνέπεσθαι
αὐτῷ
πανταχόθεν |
[32, 65] |
προειπόντες
ἐκ
τῆς
πόλεως.
ἐκεῖνοι
|
μὲν |
οὖν
τὸ
πρᾶγμα
οὕτως
ὑφεωρῶντο, |
[32, 55] |
μέθην
ἐμποιεῖ
καὶ
παράνοιαν.
οἴνου
|
μὲν |
οὖν
τοιαύτη
φύσις,
τὸ
μὴ |
[32, 80] |
ὥσπερ
καὶ
εἶπον
ἤδη.
τοῦτο
|
μὲν |
οὖν
τοιοῦτον
παράδειγμα
κακίας
καὶ |
[32, 50] |
πάντα·
αὐτίκα
ἑστιώμενοι
πρῶτον
οἱ
|
μὲν |
οὔτε
ἀμαθῶς
οὔτε
ἀπρεπῶς
διάγουσιν, |
[32, 20] |
καὶ
πρὸς
ὕβριν
ἕτοιμον,
τοῦ
|
μὲν |
οὕτω
λέγοντος·
κινήθη
δ´
ἀγορή, |
[32, 45] |
ὁρῶντες,
αἰσχυνόμενοι
τοῖς
πεπραγμένοις.
~ἐκεῖνος
|
μὲν |
παίζων
καὶ
καταγελῶν
οὐ
φαύλου |
[32, 30] |
περί
γε
τῶν
ἄλλων
τὸ
|
μὲν |
πάντα
ἐπεξελθεῖν,
καὶ
ταῦτα
ἐν |
[32, 95] |
τὴν
σαρδόνιον
καλουμένην,
ἣ
γέλωτα
|
μὲν |
ποιεῖ,
χαλεπὸν
δὲ
τοῦτον
καὶ |
[32, 95] |
αὐτήν,
καὶ
ὑμεῖς
τοῦ
δεῖνος
|
μὲν |
πολλάκις
ἀκηκόατε
καὶ
διαμέμνησθε
τῶν |
[32, 95] |
προτιμήσῃ.
μὴ
γὰρ
οἴεσθε
ὑμᾶς
|
μὲν |
πυνθάνεσθαι
περὶ
τῶν
καταπλεόντων,
ὁποῖοί |
[32, 15] |
ἐπὶ
τοῦδε
τοῦ
ὕδατος
τὸ
|
μὲν |
σῷζον
καὶ
τρέφον
καὶ
γόνιμον |
[32, 95] |
Κύκλωπι
πεπωκότι
καὶ
ἐρῶντι,
τὸ
|
μὲν |
σῶμα
ἰσχυρῷ
καὶ
μεγάλῳ,
τὴν |
[32, 10] |
ἐπὶ
κάμνοντας
ἀνθρώπους
εἰσιὼν
τῆς
|
μὲν |
σωτηρίας
αὐτῶν
καὶ
τῆς
θεραπείας
|
[32, 10] |
ἀπιστεῖν
χρή,
παρ´
οἷς
μάλιστα
|
μὲν |
τιμᾶται
τὸ
δαιμόνιον,
μάλιστα
δὲ |
[32, 90] |
καὶ
περιηγκωνίσθαι.
οὐ
γὰρ
ἂν
|
μὲν |
τὸ
σῶμά
τινος
κρατῆται
καὶ
|
[32, 45] |
καταγέλωτι
τῆς
πόλεως,
εἰ
παρὰ
|
μὲν |
τοῖς
ἄλλοις
ἀριστεῖς
καὶ
τυραννοκτόνοι |
[32, 40] |
οὐκ
ἐπισταμένων
ὑμᾶς,
καὶ
ὁρᾶτε
|
μὲν |
τρεῖς
ἢ
τέτταρας
ἡνιόχους,
ὁρᾶσθε |
[32, 40] |
τὴν
μανίαν.
εὐθὺς
γὰρ
οἱ
|
μὲν |
τρέχουσιν,
οἱ
δὲ
καταβάλλουσιν
ἀλλήλους, |
[32, 45] |
εὐσχημονῆτε
ὑμεῖς.
νυνὶ
δὲ
τὸ
|
μὲν |
τῶν
ἡνιόχων
τινὰ
ἐκπεσεῖν
ἐκ
|
[32, 90] |
γὰρ
αἱ
λοιπαὶ
νόσοι
μέχρι
|
μὲν |
τῶν
καθ´
ἕνα
εἰσὶν
οὐ |
[32, 85] |
εὔχοντο
Διὶ
Κρονίωνι
ἄνακτι.
ταῦτα
|
μὲν |
ὑμῖν
ἀπὸ
πολλῶν
καὶ
φαύλων |
[32, 45] |
τῆς
ἑαυτῶν
οὐ
φροντίζετε.
κἂν
|
μὲν |
ὑμῖν
ὁ
κιθαρῳδὸς
ἐκμελῶς
ᾄδῃ
|
[32, 65] |
τὸν
τῶν
Ἀλεξανδρέων
δῆμον
ἄγεσθαι
|
μὲν |
ὑπὸ
ᾠδῆς,
ὡς
οὐδένας
ἄλλους, |
[32, 1] |
μᾶλλον
ἂν
ὑμᾶς
ἐπῄνουν
βραδὺ
|
μὲν |
φθεγγομένους,
ἐγκρατῶς
δὲ
σιγῶντας,
ὀρθῶς |
[32, 75] |
τι
μικρόν·
ἅρματα
δ´
ἄλλοτε
|
μὲν |
χθονὶ
πίλνατο
πουλυβοτείρῃ,
ἄλλοτε
δ´ |
[32, 80] |
τούτων
ποιητῶν·
ἅρματα
δ´
ἄλλοτε
|
μὲν |
χθονὶ
πίλνατο
πουλυβοτείρῃ,
ἄλλοτε
δ´ |