Discours, par.
[32, 25]	προστάται χρηστοὶ καὶ δίκαιοι, τῶν	μὲν	ἀγαθῶν ἑκούσιοι ταμίαι, τῶν δὲ
[32, 45]	τὸ δὲ ἀνδραπόδου δυστυχοῦς. κἀκεῖνος	μὲν	ἀδικηθεὶς ἴσως ἐπὶ τοῦτο ἦλθεν,
[32, 40]	τὸ δεινὸν καὶ διαλυθῶσι, τὸ	μὲν	ἀκμαιότερον ἔσβεσται τῆς ταραχῆς· ἔτι
[32, 40]	πάρεισιν ἑκάστοτε ὑμῖν· ὥστε ὑμεῖς	μὲν	ἀκούετε ἑνός, ἂν οὕτω τύχῃ,
[32, 25]	σκληροὶ καὶ ἄγριοι τύραννοι, χαλεποὶ	μὲν	ἀκοῦσαι, χαλεποὶ δὲ συμβαλεῖν· τούτων
[32, 85]	πυνθανομένους περὶ τῆς πόλεως τὰ	μὲν	ἄλλ´ ἀκούειν θαυμαστὰ οἷα, περὶ
[32, 65]	τῇ πρὸς τὸν Ὀρφέα τὰ	μὲν	ἄλλα ἥδεσθαι μόνον καὶ ἐκπεπλῆχθαι,
[32, 40]	οὐχ ὡς πόλιν εἴδομεν τὰ	μὲν	ἄλλα θαυμαστὴν καὶ τῶν ἀνθρωπίνων
[32, 100]	ὦτα ᾄσεται. καὶ δὴ τὸν	μὲν	ἄλλον χρόνον οὐ προσεῖχεν οὐδὲ
[32, 30]	οἷοί ἐστε. ἐμοὶ γὰρ νῦν	μὲν	ἀξιοθέατοι δοκεῖτε εἶναι καὶ ἰδιώταις
[32, 70]	προσεῖχεν, ὑμεῖς δὲ πρὸς ἐκεῖνον	μὲν	ἀπεχθῶς, πρὸς ἀλλήλους δὲ στασιαστικῶς
[32, 20]	ἢ ᾄσματος. νῦν δὲ τούτου	μὲν	ἀπορῶ τοῦ φαρμάκου· θεὸς δ´,
[32, 70]	διὰ Ῥωμαίων; καὶ τέλος ἐκεῖνος	μὲν	αὐλῶν, ὑμεῖς δὲ ὀρχούμενοι τὴν
[32, 70]	τόπον βραχὺν προηγόρευεν ὡς εἰ	μὲν	αὐτὸς ἐκεῖ προέλθοι, νενικηκὼς εἴη
[32, 70]	καθ´ αὑτοὺς ἦτε. οὐχ ὁ	μὲν	βασιλεὺς ὑμῶν περὶ αὔλησιν ἠσχολεῖτο
[32, 20]	χωρὶς ᾠδῆς καὶ κιθάρας. τοῦτο	μὲν	γὰρ ἀλεξιφάρμακόν ἐστι πρὸς τὸν
[32, 55]	συντείνεσθε ὑπὸ τῶν ᾀσμάτων· τοὺς	μὲν	γὰρ ἄλλους ἀνθρώπους ἡ μέθη
[32, 1]	δὲ τὸ καλῶς ἀκοῦσαι. νῦν	μὲν	γὰρ ἁμαρτάνετε τὸ Ἀθηναίων ποτὲ
[32, 65]	ὡς ἔφην, εὐλαβῶς ἔχοντες. οἱ	μὲν	γὰρ ἄρχειν ἦσαν ἱκανοί, καὶ
[32, 5]	παρὰ τοὺς καλουμένους φιλοσόφους. οἱ	μὲν	γὰρ αὐτῶν ὅλως εἰς πλῆθος
[32, 50]	τοῦτο λαμπρόν, ὦ κακοδαίμονες; ὑπὲρ	μὲν	γὰρ δικαιοσύνης καὶ ἀρετῆς καὶ
[32, 40]	τὸν Σκύθην φασὶν εἰπεῖν· ἐδόκει	μὲν	γὰρ εἶναι τῶν σοφῶν· ἧκε
[32, 55]	οὐκ ἔστιν ἄλλους ἰδεῖν. παρὰ	μὲν	γὰρ ἐνίοις τῶν βαρβάρων μέθην
[32, 1]	ἀλλὰ καὶ ἀκούσαντες νοῆσαι. χοροῦ	μὲν	γὰρ ἔπαινος τὸ ἅμα εἰπεῖν,
[32, 35]	ἠρξάμην, ὁρᾶτε ἡλίκον ἐστίν. ὅπως	μὲν	γὰρ ἑστιᾶσθε καθ´ ἑαυτοὺς ἢ
[32, 45]	ἢ διὰ τοιαύτην αἰτίαν. τὸ	μὲν	γάρ ἐστιν ἀνδρὸς πονηροῦ θάνατος,
[32, 60]	σῶσαι, πῶς ἂν διέκεισθε; τούτων	μὲν	γάρ ἐστιν οὐδεὶς Ἀμφίων οὐδὲ
[32, 1]	οὐ συνέντες τοῦ θεοῦ. τοῦτο	μὲν	γὰρ κόραις μᾶλλον ἔπρεπε καὶ
[32, 35]	οὐ μέντοι περὶ φαύλων. {τὰ	μὲν	γὰρ λεγόμενα αὐτὰ οὐ μεγάλα,
[32, 60]	ὄρνιθας καὶ τὰ πρόβατα. τοὺς	μὲν	γὰρ λέοντας καὶ τὰ τοιαῦτα
[32, 30]	προέλθῃ καὶ ἀθρόος γένηται; χρὴ	μὲν	γὰρ οἶμαι καὶ τὸν ἄλλον
[32, 5]	λῆρος ἢ τοιοῦτος ἕτερος; ἐκεῖνο	μὲν	γάρ, ὅπερ εἶπον, ἀεὶ ὑμῖν
[32, 95]	κρήναις οὐδὲ προπυλαίοις· εἰς〉 ταῦτα	μὲν	γὰρ οὐ δύνασθε ὑμεῖς ἀναλίσκειν
[32, 10]	καὶ γοήτων καὶ σοφιστῶν. ἐγὼ	μὲν	γὰρ οὐκ ἀπ´ ἐμαυτοῦ μοι
[32, 55]	ἤπια δῶρα καὶ προσηνῆ. τὸν	μὲν	γὰρ Παιήονα καὶ Ἀλεξίκακον προσαγορεύουσιν,
[32, 45]	διὰ ταῦθ´ ὑμῶν ἀπολώλασιν; ἀδοξοῦσι	μὲν	γὰρ πάντες. αἱ δὲ Σειρῆνες
[32, 15]	τῶν ἐν ταῖς ἐξουσίαις. κολάζειν	μὲν	γὰρ προσήκει φειδόμενον, διδάσκειν δὲ
[32, 15]	κακοῦ μὴ πικρὸν εἶναι. τὸ	μὲν	γὰρ τῆς τιμωρίας σκληρὸν ἀπόλλυσι,
[32, 60]	οὐδεὶς Ἀμφίων οὐδὲ Ὀρφεύς· ὁ	μὲν	γὰρ υἱὸς ἦν Μούσης, οἱ
[32, 25]	τῆς ποίας μερίδος θῶμεν; ἐγὼ	μὲν	γὰρ ὡς τῆς βελτίονος οὖσιν
[32, 30]	δυνατόν· οὐδ´ εἴ μοι δέκα	μὲν	γλῶσσαι, δέκα δὲ στόματ´ εἶεν,
[32, 75]	οὐδ´ Οἰνόμαος οὐδὲ Μυρτίλος, ὁ	μὲν	δεύτερος ἀπὸ Διὸς γεγονώς, ὁ
[32, 70]	ὄλεθρον αὐξηθεῖσα ἤγαγεν. καὶ ταῦτα	μὲν	δὴ τὰ περὶ τὸ θέατρον.
[32, 50]	ἀξίου, πόσης αἰσχύνης; καὶ τούτους	μὲν	ἐάσωμεν, ἀλλ´ ἐν αὐτῇ τῇ
[32, 20]	τολμῶντας ὑμῖν διαλέγεσθαι, ἀλλὰ σεμνοὺς	μὲν	εἶναι βουλομένους, ἀνωφελεῖς δ´ ὁρωμένους
[32, 90]	ταῖς κωμῳδίαις καὶ διασκευαῖς Καρίωνα	μὲν	εἰσάγοντες μεθύοντα καὶ Δᾶον οὐ
[32, 65]	ἐμμένειν κύνειον τοῦ μέλους. ταῦτα	μὲν	ἐκεῖνος ἔπαιζεν ὁ Φρύξ. ἐγὼ
[32, 65]	ἄρχειν ἦσαν ἱκανοί, καὶ τῶν	μὲν	Ἑλλήνων προέστησαν πολλὰ ἔτη, τοὺς
[32, 40]	ἡνιόχους, ὁρᾶσθε δὲ ὑπὸ τοσούτων	μὲν	Ἑλλήνων, τοσούτων δὲ βαρβάρων. τί
[32, 50]	ἐστι καὶ ἁπλοῦν δήπουθεν, τοῦ	μὲν	ἐμφαίνει τὴν ἡσυχίαν τοῦ τρόπου
[32, 45]	σφόδρα ἡσθέντας αὐταῖς; ἀλλ´ ἐκεῖναι	μὲν	ἐν ἐρήμῳ ἦσαν πελάγει καὶ
[32, 5]	τῶν δὲ Κυνικῶν λεγομένων ἔστι	μὲν	ἐν τῇ πόλει πλῆθος οὐκ
[32, 15]	καθάπερ τῶν ἄλλων νόσων· ἡ	μὲν	ἐοικυῖα διαίτῃ καὶ φαρμάκοις, ἡ
[32, 10]	ὑμᾶς παρϊόντων ὡς πεπαιδευμένων οἱ	μὲν	ἐπιδεικτικοὺς λόγους καὶ τοὺς ἀμαθεῖς,
[32, 15]	διὰ χρόνου ποτὲ περιτυχόντες ἄλλοτε	μὲν	ζώους´ ἑτερήμεροι, ἄλλοτε δ´ αὖτε
[32, 1]	θέατρον· εἰς τοῦτο δὲ καλὸν	μὲν	ἢ τίμιον οὐδὲν ὑμῖν ἢ
[32, 5]	τοιαῦτά ἐστε, ἀφ´ ὧν νοῦν	μὲν	ἢ φρόνησιν ἢ δικαίαν διάθεσιν
[32, 30]	διδάσκοντος. ἐγὼ δὲ καὶ νῦν	μὲν	ἡγοῦμαι πολλὰ καὶ χρήσιμα εἰρηκέναι
[32, 60]	καὶ ὑλαγμοῖς εἰκάζετε. καίτοι φιλοσόφους	μὲν	ᾔδειν οὕτως καλουμένους, κιθαρῳδοὶ δὲ
[32, 80]	οἷσιν ἕκαστος ἵπποις. ~ἐνταῦθα τοὺς	μὲν	ἡνιόχους πεποίηκεν ἀγωνιστὰς καὶ φιλοτιμουμένους,
[32, 20]	γίγνονται. ~καὶ τούτων ἐν ἀρχῇ	μὲν	ᾐτιασάμην τοὺς μὴ παριόντας εἰς
[32, 75]	ὑπὲρ τοῦ τυχόντος ἀργυρίου, νῦν	μὲν	ἡττωμένων, νῦν δὲ νικώντων, ἀεὶ
[32, 20]	τις ἄγχι βροτῶν πόλις. ἐκεῖνος	μὲν	θεὸς ὢν καὶ πετόμενος δυσχεραίνει
[32, 40]	ἢ τῶν Βακτρίων, ὡς αὐτοὶ	μὲν	ἴσασιν ἱππεύειν καὶ σχεδὸν ἄριστοι
[32, 85]	καὶ τὰς οἰκίας κατακάωσιν· αὕτη	μὲν	ἴσως τελευταία καὶ πρὸς ὀλίγον
[32, 85]	τινὸς φθαρῆναι λέγεται· πλὴν οἱ	μὲν	ἴσως ὑφ´ ἑνός, ὑμεῖς δὲ
[32, 1]	καὶ οὐ προσέχοντες καὶ παιδιᾶς	μὲν	καὶ ἡδονῆς καὶ γέλωτος, ὡς
[32, 80]	ἐπειγόμενοι πυρὸς ὁρμῇ· ὣς οἱ	μὲν	μάρναντο πυρὸς δέμας· οὐδέ κε
[32, 95]	τοῦ καθαρωτάτου μέλιτος ὄντος, τοῦ	μὲν	μηδέποτε γεύσασθαι, μηδ´ ἂν ἐκχέηται,
[32, 60]	προσιέναι καὶ μηκέτ´ ἀπαλλάττεσθαι· τὰ	μὲν	οἶμαι διὰ τὸ εὔηθες καὶ
[32, 25]	χαλεποὶ δὲ συμβαλεῖν· τούτων ἡ	μὲν	ὀργὴ πρὸς πάντα ἕτοιμος, ὥσπερ
[32, 60]	ἀγριότητα δυσπιστότερα εἶναι, καὶ τὰ	μὲν	οὐδ´ ὅλως πελάζειν, τὰ δ´
[32, 5]	ἀγοραίους ταύτας ἀποκρίσεις. τοιγαροῦν ἀγαθὸν	μὲν	οὐδὲν ἐργάζονται, κακὸν δ´ ὡς
[32, 60]	παρὰ μόνοις ὑμῖν γεγόνασιν. ὁ	μὲν	οὖν Ἀμφίων πρὸς τὸ μέλος,
[32, 25]	δῆμος καὶ πόλεως γενναιοτέρας. ἐκείνων	μὲν	οὖν εἰσι βασιλεῖς, θεοὶ ἐπὶ
[32, 15]	πονηρίαν εἴργοντες καὶ κατέχοντες. δεῖ	μὲν	οὖν ἑκατέρων ταῖς πόλεσι, πολὺ
[32, 1]	καὶ σωτῆρες τῶν πόλεων. ἐκεῖνοι	μὲν	οὖν κακῶς ἐχρήσαντο τοῖς ὠσὶ
[32, 60]	γένος αὐτὸ καὶ φιλῳδόν. ζῶντος	μὲν	οὖν Ὀρφέως συνέπεσθαι αὐτῷ πανταχόθεν
[32, 65]	προειπόντες ἐκ τῆς πόλεως. ἐκεῖνοι	μὲν	οὖν τὸ πρᾶγμα οὕτως ὑφεωρῶντο,
[32, 55]	μέθην ἐμποιεῖ καὶ παράνοιαν. οἴνου	μὲν	οὖν τοιαύτη φύσις, τὸ μὴ
[32, 80]	ὥσπερ καὶ εἶπον ἤδη. τοῦτο	μὲν	οὖν τοιοῦτον παράδειγμα κακίας καὶ
[32, 50]	πάντα· αὐτίκα ἑστιώμενοι πρῶτον οἱ	μὲν	οὔτε ἀμαθῶς οὔτε ἀπρεπῶς διάγουσιν,
[32, 20]	καὶ πρὸς ὕβριν ἕτοιμον, τοῦ	μὲν	οὕτω λέγοντος· κινήθη δ´ ἀγορή,
[32, 45]	ὁρῶντες, αἰσχυνόμενοι τοῖς πεπραγμένοις. ~ἐκεῖνος	μὲν	παίζων καὶ καταγελῶν οὐ φαύλου
[32, 30]	περί γε τῶν ἄλλων τὸ	μὲν	πάντα ἐπεξελθεῖν, καὶ ταῦτα ἐν
[32, 95]	τὴν σαρδόνιον καλουμένην, ἣ γέλωτα	μὲν	ποιεῖ, χαλεπὸν δὲ τοῦτον καὶ
[32, 95]	αὐτήν, καὶ ὑμεῖς τοῦ δεῖνος	μὲν	πολλάκις ἀκηκόατε καὶ διαμέμνησθε τῶν
[32, 95]	προτιμήσῃ. μὴ γὰρ οἴεσθε ὑμᾶς	μὲν	πυνθάνεσθαι περὶ τῶν καταπλεόντων, ὁποῖοί
[32, 15]	ἐπὶ τοῦδε τοῦ ὕδατος τὸ	μὲν	σῷζον καὶ τρέφον καὶ γόνιμον
[32, 95]	Κύκλωπι πεπωκότι καὶ ἐρῶντι, τὸ	μὲν	σῶμα ἰσχυρῷ καὶ μεγάλῳ, τὴν
[32, 10]	ἐπὶ κάμνοντας ἀνθρώπους εἰσιὼν τῆς	μὲν	σωτηρίας αὐτῶν καὶ τῆς θεραπείας
[32, 10]	ἀπιστεῖν χρή, παρ´ οἷς μάλιστα	μὲν	τιμᾶται τὸ δαιμόνιον, μάλιστα δὲ
[32, 90]	καὶ περιηγκωνίσθαι. οὐ γὰρ ἂν	μὲν	τὸ σῶμά τινος κρατῆται καὶ
[32, 45]	καταγέλωτι τῆς πόλεως, εἰ παρὰ	μὲν	τοῖς ἄλλοις ἀριστεῖς καὶ τυραννοκτόνοι
[32, 40]	οὐκ ἐπισταμένων ὑμᾶς, καὶ ὁρᾶτε	μὲν	τρεῖς ἢ τέτταρας ἡνιόχους, ὁρᾶσθε
[32, 40]	τὴν μανίαν. εὐθὺς γὰρ οἱ	μὲν	τρέχουσιν, οἱ δὲ καταβάλλουσιν ἀλλήλους,
[32, 45]	εὐσχημονῆτε ὑμεῖς. νυνὶ δὲ τὸ	μὲν	τῶν ἡνιόχων τινὰ ἐκπεσεῖν ἐκ
[32, 90]	γὰρ αἱ λοιπαὶ νόσοι μέχρι	μὲν	τῶν καθ´ ἕνα εἰσὶν οὐ
[32, 85]	εὔχοντο Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι. ταῦτα	μὲν	ὑμῖν ἀπὸ πολλῶν καὶ φαύλων
[32, 45]	τῆς ἑαυτῶν οὐ φροντίζετε. κἂν	μὲν	ὑμῖν ὁ κιθαρῳδὸς ἐκμελῶς ᾄδῃ
[32, 65]	τὸν τῶν Ἀλεξανδρέων δῆμον ἄγεσθαι	μὲν	ὑπὸ ᾠδῆς, ὡς οὐδένας ἄλλους,
[32, 1]	μᾶλλον ἂν ὑμᾶς ἐπῄνουν βραδὺ	μὲν	φθεγγομένους, ἐγκρατῶς δὲ σιγῶντας, ὀρθῶς
[32, 80]	τούτων ποιητῶν· ἅρματα δ´ ἄλλοτε	μὲν	χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ, ἄλλοτε δ´
[32, 75]	τι μικρόν· ἅρματα δ´ ἄλλοτε	μὲν	χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ, ἄλλοτε δ´

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/10/2007