Discours, par. |
[32, 55] |
μανίαν·
τὰς
δὲ
παρθένους,
ὡς
|
ἂν |
αἰδουμένας
τε
καὶ
σώφρονας.
ἥ |
[32, 95] |
ὁ
τῶν
Ἀλεξανδρέων
δῆμος.
οὐκοῦν
|
ἂν |
ἀκούσωσιν
ὅτι
φρόνιμος,
ἀλλ´
οὐχ |
[32, 5] |
οὐ
δι´
ὑμᾶς·
δηλώσετε
δέ,
|
ἂν |
ἀνάσχησθε
τήμερον·
ἀλλὰ
μᾶλλον
παρὰ |
[32, 50] |
τἄλλα
ἄμεινον
πράττετε.
ἐπεὶ
πῶς
|
ἂν |
ἀπείχεσθε
ἀλλήλων;
καίτοι
ποίους
τινὰς |
[32, 70] |
ἀγερωχίαν,
οὐκ
ἐπιβουλεύοντες.
ὑμεῖς
γὰρ
|
ἂν |
ἀποσταίητέ
τινος;
πολεμήσαιτε
δ´
ἂν |
[32, 35] |
βουλόμενος
ὑμῖν
ὡς
ὅ,
τι
|
ἂν |
ἀσχημονῆτε
οὐ
κρύφα
γίγνεται
τοῦτο |
[32, 40] |
λέγειν
ἢ
ποιεῖν
ὅ,
τι
|
ἂν |
αὐτοῖς
ἐπέλθῃ.
τὸ
δὲ
πάντων |
[32, 25] |
δυνάστῃ
καὶ
ἄρχοντι
πλεόνων,
ὅσῳπερ
|
ἂν |
αὐτὸς
ᾖ
πλείων
ὁ
δῆμος |
[32, 75] |
παρ´
ἐκεῖνον
τὸν
καιρόν,
οὐδὲ
|
ἂν |
αὐτὸς
ὑμῖν
ὁ
τοῦ
Πέλοπος |
[32, 95] |
ὑμᾶς
ἀγαθὰ
ἐργάσεται.
καὶ
ἴσως
|
ἂν |
αὐτῷ
καὶ
τῆς
ἐνθάδε
ἀφίξεως |
[32, 15] |
καὶ
μὴ
ἐθέλειν
ἀκούειν,
μηδ´
|
ἂν
|
βιάζηταί
τις,
ὥσπερ
οἶμαι
καὶ |
[32, 45] |
καὶ
γὰρ
ἐκείναις
ὅ,
τι
|
ἂν |
γευσαμέναις
γλυκὺ
φανῇ,
πρὸς
τούτῳ |
[32, 65] |
εἴ
τις
παρίοι
δικαστήριον,
οὐκ
|
ἂν |
γνοίη
ῥᾳδίως
πότερον
ἔνδον
πίνουσιν |
[32, 10] |
καὶ
κοινῇ
καὶ
ἀθρόοις
μηδὲν
|
ἂν |
δεῖξαι
τῶν
χρησίμων.
πολλάκις
γὰρ |
[32, 20] |
γοῦν,
εἰ
ἦν
ᾠδικός,
οὐκ
|
ἂν |
δεῦρο
εἰσῆλθον
δίχα
μέλους
τινὸς |
[32, 60] |
τινὰ
ἀναλαβεῖν
καὶ
σῶσαι,
πῶς
|
ἂν |
διέκεισθε;
τούτων
μὲν
γάρ
ἐστιν |
[32, 40] |
περιουσίᾳ,
πάντα
ἀκριβῶς
διεξιόντας
ὡς
|
ἂν |
δύνωνται
τοῖς
αὑτῶν,
ἃ
καὶ |
[32, 35] |
λίμνην
ἢ
ποταμόν.
ὑμεῖς
δέ,
|
ἂν |
ἐγκωμιάζῃ
τις
τὸν
Νεῖλον,
ἐπαίρεσθε, |
[32, 45] |
σεμνὸν
τὸ
αἴσχιστον.
ἑλοίμην
γὰρ
|
ἂν |
ἔγωγε
λῃστεύων
ἀποθανεῖν
ἢ
διὰ |
[32, 70] |
εἰς
τὸ
στάδιον
ἔλθητε,
τίς
|
ἂν |
εἰπεῖν
δύναιτο
τὰς
ἐκεῖ
κραυγὰς |
[32, 30] |
τὸ
δὲ
Ἀλεξανδρέων
πλῆθος
τί
|
ἂν |
εἴποι
τις,
οἷς
μόνον
δεῖ |
[32, 30] |
καὶ
οὐδείς
ἐστιν
ὃς
οὐκ
|
ἂν |
εἰσελθὼν
καταπλαγείη
τε
ὑμᾶς
καὶ |
[32, 95] |
τοῦ
μὲν
μηδέποτε
γεύσασθαι,
μηδ´
|
ἂν |
ἐκχέηται,
τῆς
δὲ
ἑτέρας
τροφῆς. |
[32, 20] |
ἐλθέμεν
οὐκ
ἐθέλοντα·
τίς
δ´
|
ἂν |
ἑκὼν
τοσσόνδε
διαδράμοι
ἁλμυρὸν
ὕδωρ
|
[32, 1] |
καὶ
ταχὺ
φθέγγεσθε
ὅ,
τι
|
ἂν |
ἐννοήσητε·
ἐγὼ
δὲ
μᾶλλον
ἂν |
[32, 45] |
χεῖρον
ᾄσεταί
τις
τῶν
ᾀδόντων,
|
ἂν
|
εὐσχημονῆτε
ὑμεῖς.
νυνὶ
δὲ
τὸ |
[32, 25] |
ἐμοῦ
κρειττόνων.
καὶ
μὴν
οὐδὲν
|
ἂν〉 |
ἔχοιτε
θέαμα
κάλλιον
καὶ
παραδοξότερον
|
[32, 85] |
καταγελᾶσθαι
παρασκευάζουσα·
παρ´
οἷς
δ´
|
ἂν |
ᾖ
πάντων
ἀμέλεια
τῶν
καλῶν, |
[32, 95] |
πενίαν
κατεγνωκὼς
ἢ
ἀπειρίαν
οὐκ
|
ἂν |
θέλοι
μάτην
ἐνοχλεῖσθαι,
σαφῶς
εἰδὼς |
[32, 95] |
τῶν
ἀνθρώπων
τούτων
οὐθεὶς
οὔτ´
|
ἂν |
ἴσως
προσέλθοι.
καὶ
Θεόφιλος
τοίνυν
|
[32, 90] |
καὶ
νὴ
Δία
ἑαλωκέναι
λέγοιτ´
|
ἂν |
καὶ
κατὰ
κράτος
ὃς
οὕτως |
[32, 1] |
δὲ
οὐδὲ
τούτου·
τί
γάρ,
|
ἂν |
κοινῇ
πάντες
ἀποτυγχάνωσι
τοῦ
μέλους; |
[32, 90] |
ἐπιθυμίας.
αἰχμάλωτος
οὖν
γενέσθαι
καλῶς
|
ἂν |
λέγοιτο
καὶ
ἀνὴρ
καὶ
πόλις, |
[32, 20] |
ἣν
ἀηδῆ
οὖσαν
ἐκόμιζε,
τάχ´
|
ἂν〉 |
ληρεῖν
με
φαίητε,
ῥητέα
δ´ |
[32, 90] |
ἑάλωκε
καὶ
περιηγκωνίσθαι.
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
μὲν
τὸ
σῶμά
τινος
κρατῆται |
[32, 95] |
γνώμην
εὐθὺς
πρὸς
αὐτούς,
οἵας
|
ἂν |
μετάσχητε
τῆς
φήμης,
ἐκείνους
δὲ |
[32, 65] |
καὶ
ἐφύλαττον
τὰ
ὦτα,
ὡς
|
ἂν |
μὴ
διαφθαρῶσιν
αἱ
ἀκοαὶ
μηδὲ |
[32, 55] |
προσέχειν
μᾶλλον
αὑτοῖς.
νυνὶ
δὲ
|
ἂν |
μόνον
ἀκούσητε
χορδῆς,
ὥσπερ
σάλπιγγος |
[32, 35] |
χαίρουσι,
καὶ
μακαρίους
ἑαυτοὺς
κρίνουσιν,
|
ἂν |
οἰκῶσι
καθ´
Ὅμηρον
νῆσον
δενδρήεσσαν |
[32, 65] |
μὴ
τῶν
προεστηκότων
ἐτύχετε,
χαλεπῶς
|
ἂν |
οἶμαι
καὶ
ἐσῴζεσθε.
~τεκμήριον
δὲ |
[32, 85] |
οὐδὲ
γὰρ
πόλιν
εἴποι
τις
|
ἂν〉 |
ὀρθῶς
τὴν
ἐκ
τοιούτων,
οὐδέ |
[32, 20] |
γένηται,
τὸν
πολίτην
κατέπιεν.
τάχ´
|
ἂν〉 |
οὖν
καὶ
ὑμεῖς
ἐμὲ
τῷ |
[32, 30] |
ὑμῖν
σκώμματα,
πληγαί,
γέλως.
τίς
|
ἂν |
οὖν
τοὺς
οὕτω
διακειμένους
ἐπαινέσειεν; |
[32, 95] |
σώφρονας
καὶ
βεβαίους.
οὕτως
γὰρ
|
ἂν |
οὔτ´
ἐπὶ
τοῖς
γεγονόσι
μετανοήσειε |
[32, 40] |
ὥστε
ὑμεῖς
μὲν
ἀκούετε
ἑνός,
|
ἂν |
οὕτω
τύχῃ,
κιθαρῳδοῦ,
καὶ
τούτου |
[32, 70] |
τῶν
ἐν
ταῖς
τραγῳδίαις,
οὐκ
|
ἂν |
οὕτως
χαλεπῶς
διέκεισθε.
~αὐτὸν
γὰρ |
[32, 5] |
τοὺς
ἀνοήτους
τῶν
φιλοσόφων,
ὥσπερ
|
ἂν |
παῖδάς
τις
ἐθίζοι
διδασκάλων
καταφρονεῖν, |
[32, 90] |
γὰρ
πάντα
ἁμαρτήματα
εὕροι
τις
|
ἂν |
πανταχοῦ,
καὶ
οἰνόφλυγες
καὶ
πόρνοι |
[32, 35] |
οὗτός
ἐστιν,
ἀλλὰ
φρεάτων·
οὐδ´
|
ἂν |
περὶ
εὐκρασίας
λέγῃ
τις,
τοὺς
|
[32, 35] |
ἀγαθούς,
ἀλλὰ
τὴν
χώραν·
οὐδ´
|
ἂν |
περὶ
ἰχθύων,
τὴν
πόλιν
ἐπαινεῖ· |
[32, 5] |
διακινδυνεύειν,
ἀπεγνωκότες
ἴσως
τὸ
βελτίους
|
ἂν |
ποιῆσαι
τοὺς
πολλούς·
οἱ
δ´
|
[32, 30] |
ὑμᾶς·
ἀλλ´
ὅμως
ὅ,
τι
|
ἂν |
πράττῃ
τις
καθ´
αὑτόν,
οὐ |
[32, 30] |
τὸ
τῆς
ἀταξίας
πνεῦμα,
ὥσπερ
|
ἂν |
τραχὺς
ἄνεμος
κινήσῃ
θάλατταν
ἰλυώδη |
[32, 90] |
καὶ
ἀνὴρ
καὶ
πόλις,
ἥτις
|
ἂν |
τῶν
κρειττόνων
ἐπιτηδευμάτων
ἀφεμένη
καὶ |
[32, 35] |
ἐγκώμιον,
οὐ
πόλεως·
οὐδέ
γε,
|
ἂν |
ὕδωρ
ἐπαινῇ
τις,
ἀνθρώπων
ἔπαινος
|
[32, 1] |
ἂν
ἐννοήσητε·
ἐγὼ
δὲ
μᾶλλον
|
ἂν |
ὑμᾶς
ἐπῄνουν
βραδὺ
μὲν
φθεγγομένους, |
[32, 25] |
τῶν
χρησίμων
ἐστὶ
καὶ
μᾶλλον
|
ἂν |
ὑμᾶς
ὠφελήσειεν
ἢ
περὶ
οὐρανοῦ |
[32, 50] |
ἀπείχεσθε
ἀλλήλων;
καίτοι
ποίους
τινὰς
|
ἂν |
ὑμεῖς
ἡγοῖσθε
ἀνθρώπους,
οἷς
ἐλευθερία |
[32, 70] |
ἂν
ἀποσταίητέ
τινος;
πολεμήσαιτε
δ´
|
ἂν |
ὑμεῖς
μίαν
ἡμέραν;
οὐκ
ἐν |
[32, 95] |
οὐ
δύνασθε
ὑμεῖς
ἀναλίσκειν
οὐδ´
|
ἂν
|
ὑπερβάλοισθέ
ποτε
οἶμαι
τὴν
ἐκείνου |
[32, 10] |
σαφεῖ,
διδάσκοντι
περὶ
τῶν
ἀναγκαιοτάτων,
|
ἂν |
ὑπομένητε,
μετὰ
γνώμης
καὶ
πειθοῦς. |
[32, 95] |
ἐνοχλεῖσθαι,
σαφῶς
εἰδὼς
ὅτι
οὔτ´
|
ἂν |
ὠνήσαιτο
τῶν
ἀνθρώπων
τούτων
οὐθεὶς |