Discours, par. |
[32, 65] |
εἷς,
οὐχ
ἡδὺς
οὐδὲ
πρᾷος,
|
ἀλλ´ |
ἄγριος
καὶ
χαλεπός,
ἅμα
ὀρχουμένων, |
[32, 90] |
ἀκούουσα
τῶν
φερόντων
εἰς
σωτηρίαν,
|
ἀλλ´
|
αἱρεθεῖσα
ὑπὸ
μέθης
ἢ
ᾠδῆς |
[32, 25] |
θορύβῳ
συνεχεῖ
καὶ
ἀτάκτῳ
τεταραγμένον,
|
ἀλλ´ |
ἀκοὴ
μία
τοσοῦδε
πλήθους.
~ἴδετε |
[32, 45] |
μουσικῆς
ἰσχὺν
οὐδ´
ὑπερβολὴν
τέχνης,
|
ἀλλ´ |
ἀκροατῶν
κουφότητα
καὶ
πόλεως
ἀσθένειαν. |
[32, 5] |
τῆς
πόλεως·
μαινοίμην
γὰρ
ἄν·
|
ἀλλ´ |
ἀξιῶν
ὑμᾶς,
ὥσπερ
τούτοις
ἑτοίμως |
[32, 15] |
οὔτε
δύναμις
περιγίγνεται
διὰ
τούτου,
|
ἀλλ´ |
ἀπέχθεια
μᾶλλον
καὶ
λοιδορία
καὶ
|
[32, 65] |
μὰ
Δί´
οὐκ
ἐτίμησαν
αὐτόν,
|
ἀλλ´ |
ἀφείλοντο
τὴν
κιθάραν
καὶ
τὰς |
[32, 55] |
τοὐναντίον.
οὐ
γὰρ
ἐκ
Μουσῶν,
|
ἀλλ´ |
ἐκ
Κορυβάντων
τινῶν
κατέχεσθε,
καὶ |
[32, 45] |
ἀπώλλυον
τοὺς
σφόδρα
ἡσθέντας
αὐταῖς;
|
ἀλλ´ |
ἐκεῖναι
μὲν
ἐν
ἐρήμῳ
ἦσαν |
[32, 55] |
εἰρήνης
μετέχουσιν.
~ἀλλ´
οὐχ
ὑμεῖς,
|
ἀλλ´ |
ἐκπεπληγμένοι
κάθησθε,
ἀναπηδᾶτε
τῶν
ὀρχηστῶν |
[32, 15] |
προβολὴν
ἔχοντες
ἀπὸ
τῶν
παθῶν,
|
ἀλλ´ |
ἐν
ἀκαλύπτῳ
καὶ
ταλαιπώρῳ
βίῳ
|
[32, 35] |
γίγνεται
τοῦτο
οὐδ´
ἐν
ὀλίγοις,
|
ἀλλ´ |
ἐν
ἅπασιν
ἀνθρώποις.
~ὁρῶ
γὰρ |
[32, 50] |
αἰσχύνης;
καὶ
τούτους
μὲν
ἐάσωμεν,
|
ἀλλ´ |
ἐν
αὐτῇ
τῇ
θέᾳ
τὰ |
[32, 10] |
χάριν
μήτ´
ἐπ´
ἀργυρίῳ
προσποιούμενον,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
εὐνοίᾳ
καὶ
κηδεμονίᾳ
τῶν |
[32, 70] |
οὐδὲν
ἡ
ἄνοια
τῶν
ἁμαρτημάτων,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
πᾶν
ὁμοίως
πρόεισι
καὶ |
[32, 85] |
κἀγὼ
καλός
τε
μέγας
τε;
|
ἀλλ´ |
ἔπι
τοι
κἀμοὶ
θάνατος
καὶ |
[32, 95] |
ἐκχέηται,
τῆς
δὲ
ἑτέρας
τροφῆς.
|
ἀλλ´ |
ἐστὲ
ἱλαροὶ
καὶ
σκῶψαι
πάντων |
[32, 40] |
ἵππων
οὐ
δύνασθε
κατέχειν
αὑτοὺς,
|
ἀλλ´ |
ἐστὲ
ὅμοιοι
χωλοῖς
ὑπὲρ
δρόμου |
[32, 50] |
αὐτῶν
ἀναγκάζησθε
τιμᾶν
τὸ
δαιμόνιον;
|
ἀλλ´ |
ἔστιν
εὐγνώμων
ὁ
θεός,
ὡς |
[32, 75] |
γυναικὸς
οὐδὲ
θανάτου
πρόκειται
κρίσις,
|
ἀλλ´ |
ἔστιν
ὁ
ἀγὼν
ἀνδραπόδων
ὑπὲρ |
[32, 50] |
οὔτε
ἀμαθῶς
οὔτε
ἀπρεπῶς
διάγουσιν,
|
ἀλλ´ |
εὐσχημόνως
ἅμα
καὶ
προσηνῶς,
εὐωχίας, |
[32, 95] |
ποτε
οἶμαι
τὴν
ἐκείνου
μεγαλοψυχίαν·
|
ἀλλ´ |
εὐταξίᾳ,
κόσμῳ,
τῷ
δεικνύειν
ὑμᾶς |
[32, 10] |
ὠφελεῖν,
οὐ
δι´
ὀλίγων
ῥημάτων,
|
ἀλλ´ |
ἰσχυρᾷ
καὶ
πλήρει
κληδόνι
καὶ |
[32, 85] |
μεγάλη
τε
καὶ
ἔνδοξος
ἦν·
|
ἀλλ´ |
ὅμως
ὁ
τῆς
Ἰθάκης
πολίτης |
[32, 30] |
τὸν
ἄλλον
χρόνον
σωφρονεῖν
ὑμᾶς·
|
ἀλλ´ |
ὅμως
ὅ,
τι
ἂν
πράττῃ |
[32, 40] |
ὑπὲρ
ἀρχῆς
καὶ
ἐλευθερίας
ἐπιτηδεύουσιν·
|
ἀλλ´ |
ὅμως
οὐδὲν
τοιοῦτον
{οὐδ´
αὖ |
[32, 95] |
πολυτελέστερα
ἔχει
τῶν
ὅπου
δήποτε·
|
ἀλλ´ |
ὅταν
ἀκούσῃ
τοὺς
ὑποδεξομένους
αὐτὸν |
[32, 70] |
δὴ
τὰ
περὶ
τὸ
θέατρον.
|
ἀλλ´ |
ὅταν
εἰς
τὸ
στάδιον
ἔλθητε, |
[32, 95] |
τοῖς
πᾶσιν
Ἕλλησιν
ἀφικέσθαι
γελωτοποιόν·
|
ἀλλ´ |
ὅτι
οἱ
εἴσαιτο
γελοίιον
Ἀργείοισιν
|
[32, 95] |
οἱ
εἴσαιτο
γελοίιον
Ἀργείοισιν
ἔμμεναι.
|
ἀλλ´ |
οὐ
τὸ
γελοῖον
ἀγαθόν
ἐστιν |
[32, 60] |
φαίνεσθαι
τὴν
αὐτὴν
ἔχοντες
νόσον;
|
ἀλλ´ |
οὐδ´
ἐκεῖνον
ὤνησεν
ἡ
λίαν |
[32, 50] |
ὑμῖν
καὶ
παρ´
ἑτέροις
τισίν;
|
ἀλλ´ |
οὐδαμοῦ
τοιοῦτος
ἔρως
ἐστὶ
τοῦ |
[32, 55] |
ἔχειν
ἄκροισι
δακτύλοισι
διαμῶντες
χθόνα’
|
ἀλλ´ |
οὐδὲ
τὸ
ὕδωρ
ὑμῖν
ἀφικνεῖται
|
[32, 90] |
ἐν
πάσαις
εἰσὶ
ταῖς
πόλεσιν·
|
ἀλλ´ |
οὐδὲν
τοῦτο
χαλεπὸν
οὐδὲ
ὑπερβάλλον· |
[32, 95] |
οὐκοῦν
ἂν
ἀκούσωσιν
ὅτι
φρόνιμος,
|
ἀλλ´ |
οὐχ
οἷα
τὰ
νῦν
λεγόμενα, |
[32, 55] |
κοσμίως
καὶ
μετ´
εἰρήνης
μετέχουσιν.
|
~ἀλλ´ |
οὐχ
ὑμεῖς,
ἀλλ´
ἐκπεπληγμένοι
κάθησθε, |
[32, 75] |
Δί´
οὐχ
ὑπὲρ
τῶν
ἵππων,
|
ἀλλ´ |
ὑπὲρ
ὑμῶν
αὐτῶν,
ὅπως
μὴ |
[32, 10] |
ἐμαυτοῦ
μοι
δοκῶ
προελέσθαι
τοῦτο,
|
ἀλλ´ |
ὑπὸ
δαιμονίου
τινὸς
γνώμης.
ὧν |
[32, 60] |
αὐτῶν
ὠνόμασται
παρ´
ὑμῖν
αὐτοῖς,
|
ἀλλ´, |
ὡς
ἔοικε,
κνυζηθμοῖς
καὶ
ὑλαγμοῖς |