Alphabétiquement     [«   »]
τις 34
τισιν 1
τισίν 2
τὸ 96
τό 1
τοὶ 2
τοι 3
Fréquences     [«    »]
67 ἐν
65 οὐ
62 τῆς
96 τὸ
104 μὲν
116 γὰρ
132 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Au peuple d'Alexandrie (discours 32; traduction anglaise)

τὸ


Discours, par.
[32, 1]   ἀκοῦσαι. νῦν μὲν γὰρ ἁμαρτάνετε  τὸ   Ἀθηναίων ποτὲ ἁμάρτημα. τοῦ γὰρ
[32, 45]   τὸ πάντων ἀνανδρότατον καὶ σεμνὸν  τὸ   αἴσχιστον. ἑλοίμην γὰρ ἂν ἔγωγε
[32, 70]   γὰρ τῶν τρόπων κουφότης καὶ  τὸ   ἀλόγιστον οὐκ ἐᾷ μένειν ἐπὶ
[32, 1]   νοῆσαι. χοροῦ μὲν γὰρ ἔπαινος  τὸ   ἅμα εἰπεῖν, μᾶλλον δὲ οὐδὲ
[32, 50]   αἰσχρὰ καὶ μεστὰ πάσης ὕβρεως,  τὸ〉   ἀνατετάσθαι καὶ ἀποβλέπειν, μόνον οὐκ
[32, 60]   Λακεδαιμονίους μιμεῖσθε; φασὶ γοῦν αὐτοὺς  τὸ   ἀρχαῖον πρὸς αὐλὸν πολεμεῖν· ὑμεῖς
[32, 50]   τἄλλα ἐπεξιέναι καθ´ ἕκαστον; ἀλλὰ  τὸ   βαδίζειν, κοινόν ἐστι καὶ
[32, 5]   οὐδὲ θέλουσι διακινδυνεύειν, ἀπεγνωκότες ἴσως  τὸ   βελτίους ἂν ποιῆσαι τοὺς πολλούς·
[32, 50]   ἐλευθερία μὴ συμφέρει; νὴ Δία,  τὸ   γὰρ πρᾶγμά ἐστι φύσει τοιοῦτον.
[32, 40]   καὶ σχεδὸν ἄριστοι δοκοῦσιν ἱππεῖς·  τὸ   γὰρ πρᾶγμα ὑπὲρ ἀρχῆς καὶ
[32, 95]   γελοίιον Ἀργείοισιν ἔμμεναι. ἀλλ´ οὐ  τὸ   γελοῖον ἀγαθόν ἐστιν οὐδὲ τίμιον,
[32, 70]   πιούμενοι. καὶ μὴν ἐκεῖνο μέμνησθε  τὸ   γελοῖον ὡς βέλτιστος ὑμῖν
[32, 60]   τῶν δὲ ὀρνίθων μουσικὸν δήπου  τὸ   γένος αὐτὸ καὶ φιλῳδόν. ζῶντος
[32, 65]   ἐπιμέλειαν. εἶναι δὲ τοῦτο αὐτὸ  τὸ   γένος τῶν κιθαρῳδῶν· διὸ μὴ
[32, 40]   ἐν μαίνονται καθ´ ἡμέραν,  τὸ   γυμνάσιον λέγων· ἐπειδὰν γὰρ ἐλθόντες
[32, 50]   διὰ τῶν αὐτῶν ἀναγκάζησθε τιμᾶν  τὸ   δαιμόνιον; ἀλλ´ ἔστιν εὐγνώμων
[32, 10]   παρ´ οἷς μάλιστα μὲν τιμᾶται  τὸ   δαιμόνιον, μάλιστα δὲ αὐτὸ δείκνυσι
[32, 100]   σφόδρα ἀρχαίων μουσικῷ. ἐκείνῳ γὰρ  τὸ   δαιμόνιόν ποτε προειπεῖν καθ´ ὕπνον
[32, 30]   καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί·  τὸ   δὲ Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν
[32, 45]   γάρ ἐστιν ἀνδρὸς πονηροῦ θάνατος,  τὸ   δὲ ἀνδραπόδου δυστυχοῦς. κἀκεῖνος μὲν
[32, 40]   ὅ, τι ἂν αὐτοῖς ἐπέλθῃ.  τὸ   δὲ πάντων χαλεπώτατον, ἐσπουδακότες περὶ
[32, 15]   γὰρ τῆς τιμωρίας σκληρὸν ἀπόλλυσι,  τὸ   δὲ τοῦ λόγου πικρὸν σῴζειν
[32, 70]   ἀνῆκαν ἕως ἐγεύσασθε πολέμου καὶ  τὸ   δεινὸν ἄχρι πείρας προῆλθεν. τί
[32, 40]   καὶ γύναια. ἐπειδὰν δὲ παύσηται  τὸ   δεινὸν καὶ διαλυθῶσι, τὸ μὲν
[32, 30]   ἐν τῷ θεάτρῳ δὲ βλέπεται  τὸ   δημόσιον ἦθος. ὑμεῖς δὲ μάλιστα
[32, 10]   ὑμῶν, ὅτι παῖδες ἀπαγγέλλουσι παίζοντες  τὸ   δοκοῦν τῷ θεῷ, καὶ τοῦτο
[32, 50]   ἀδείας· ἀλλὰ παρ´ ἐκείνοις οὐδὲ  τὸ   δραμεῖν ἐν τῇ πόλει δοκεῖ
[32, 100]   ὀνείρατος, Τοῦτ´ ἦν ἄρα, ἔφη,  τὸ   εἰς ὄνου ὦτα ᾄδειν.
[32, 95]   σκῶψαι πάντων δεινότατοι. οὐ δήμου  τὸ   ἐπιτήδευμα· πόθεν; οὐδὲ πόλεως, ἀλλὰ
[32, 1]   τῶν παίδων, οἱ δὲ τρήσαντες  τὸ   ἕτερον χρυσίον ἐνέβαλον, οὐ συνέντες
[32, 60]   ἀπαλλάττεσθαι· τὰ μὲν οἶμαι διὰ  τὸ   εὔηθες καὶ τὴν φιλανθρωπίαν, τῶν
[32, 75]   κόλποις. Ἀθήνησι δὲ αὐτὸ τοῦτο  τὸ   ζῷον ἀγαπηθῆναι τὸ καὶ παρ´
[32, 65]   ἀνδρείους καὶ πολεμικοὺς γενέσθαι καὶ  τὸ   ἦθος βεβαίους. ἔλεγε δὲ καὶ
[32, 70]   ταῦτα μὲν δὴ τὰ περὶ  τὸ   θέατρον. ἀλλ´ ὅταν εἰς τὸ
[32, 1]   κάκιον. δήμου γάρ ἐστιν ἀκοὴ  τὸ   θέατρον· εἰς τοῦτο δὲ καλὸν
[32, 40]   τἄλλα πράττοντες· ὅταν δὲ εἰς  τὸ   θέατρον εἰσέλθωσιν τὸ στάδιον,
[32, 35]   δὲ προσθήκη, τοῦ τε ποταμοῦ  τὸ   ἴδιον τῆς φύσεως {καὶ} παρὰ
[32, 75]   αὐτὸ τοῦτο τὸ ζῷον ἀγαπηθῆναι  τὸ   καὶ παρ´ ὑμῖν εὐδοκιμοῦν· καὶ
[32, 1]   ἀγαθοὺς ἐν τῇ πόλει γενέσθαι,  τὸ   κάλλιστον ἐμβάλλειν τοῖς ὠσὶ τῶν
[32, 95]   παράσχοιτε πόθον. οὐ γὰρ οὕτως  τὸ   κάλλος τῶν οἰκοδομημάτων προσάγειν αὐτὸν
[32, 1]   ἀποτυγχάνωσι τοῦ μέλους; δήμου δὲ  τὸ   καλῶς ἀκοῦσαι. νῦν μὲν γὰρ
[32, 65]   ἦσαν. ~χαλεπὸν οὖν ἤδη ἐστὶ  τὸ   λειπόμενον τοῦ λόγου, καὶ δέδοικα
[32, 55]   τε καὶ θύρσων ἐνδεῖ καὶ  τὸ   λέοντας φέρειν ἐν ταῖς ἀγκάλαις·
[32, 75]   τινὸς ὄντος ἱδρύσασθαι βωμόν. καὶ  τὸ   λοιπόν φασιν ἀπ´ ἐκείνου γεγονέναι
[32, 5]   κακὸν δ´ ὡς οἷόν τε  τὸ   μέγιστον, καταγελᾶν ἐθίζοντες τοὺς ἀνοήτους
[32, 40]   χώρας καὶ τῆς θαλάττης καὶ  τὸ   μέγιστον τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ θεοῦ·
[32, 60]   μὲν οὖν Ἀμφίων πρὸς  τὸ   μέλος, ὥς φασιν, ἤγειρε καὶ
[32, 40]   παύσηται τὸ δεινὸν καὶ διαλυθῶσι,  τὸ   μὲν ἀκμαιότερον ἔσβεσται τῆς ταραχῆς·
[32, 45]   ἀποθανεῖν διὰ τοιαύτην αἰτίαν.  τὸ   μὲν γάρ ἐστιν ἀνδρὸς πονηροῦ
[32, 15]   δὲ κακοῦ μὴ πικρὸν εἶναι.  τὸ   μὲν γὰρ τῆς τιμωρίας σκληρὸν
[32, 30]   μὴν περί γε τῶν ἄλλων  τὸ   μὲν πάντα ἐπεξελθεῖν, καὶ ταῦτα
[32, 15]   ὥσπερ ἐπὶ τοῦδε τοῦ ὕδατος  τὸ   μὲν σῷζον καὶ τρέφον καὶ
[32, 95]   Κύκλωπι πεπωκότι καὶ ἐρῶντι,  τὸ   μὲν σῶμα ἰσχυρῷ καὶ μεγάλῳ,
[32, 45]   ἂν εὐσχημονῆτε ὑμεῖς. νυνὶ δὲ  τὸ   μὲν τῶν ἡνιόχων τινὰ ἐκπεσεῖν
[32, 20]   ἥλιον καὶ τὰς πληγὰς ὑφορώμενοι.  τὸ   μέντοι πρᾶγμα δυσχερὲς ὄντως καὶ
[32, 55]   οἴνου μὲν οὖν τοιαύτη φύσις,  τὸ   μὴ δύνασθαι σωφρονεῖν, ἀλλὰ πολλὰ
[32, 35]   τὸ προσέχειν τοῖς ὀρθῶς λέγουσι,  τὸ   μὴ πάντοτε ζητεῖν ἡδονάς. ἀναγωγαὶ
[32, 100]   ἀναμιγνύς, ἁδίσταν συζυγίαν· ἵνα μὴ  τὸ   Μουσεῖον ὑμῖν ἄλλως εἶναι δοκῇ
[32, 90]   Καυνίους μόνον παρείληφε {κἀκείνων ἐστὶ}  τὸ   ὄνειδος, ὅτι πάντες αὐτὸ πάσχουσιν·
[32, 90]   οὖν μόνοι Λακεδαιμόνιοι τοῦτ´ ἔσχον  τὸ   ὄνομα καὶ τῆς δόξης ἀπολαύουσιν
[32, 90]   οὐδὲ ὑπερβάλλον· ὅταν δὲ ἐπικρατῇ  τὸ   πάθος καὶ βλέπηται κοινόν, τότε
[32, 45]   τῶν ταλαιπώρων, ὥστε ἀνδρεῖον ἡγοῦνται  τὸ   πάντων ἀνανδρότατον καὶ σεμνὸν τὸ
[32, 20]   πετόμενος δυσχεραίνει τὰ κύματα καὶ  τὸ   πέλαγος καὶ τὴν μεταξὺ τῶν
[32, 70]   ἁμαρτημάτων καὶ τελευταῖον ἐπ´ αὐτὸ  τὸ   πέρας καὶ τὸν ὄλεθρον αὐξηθεῖσα
[32, 30]   ἄλλο δ´ οὐθέν; δέδοικα ἅμα  τὸ   περὶ πάντων ἐπεξελθεῖν. {καίτοι τάχα
[32, 15]   καὶ νόμοις καὶ δικασταῖς, οἳ  τὸ   περιττὸν δὴ καὶ ἀνίατον ἐξαιροῦσι.
[32, 20]   ᾐτιασάμην τοὺς μὴ παριόντας εἰς  τὸ   πλῆθος μηδὲ τολμῶντας ὑμῖν διαλέγεσθαι,
[32, 70]   Κόνων ἐχρήσατο προελθών, οὗ μάλιστα  τὸ   πλῆθος ὑμῶν συνειστήκει, καὶ δείξας
[32, 65]   τι διασῴζειν τῆς Ὀρφέως διδασκαλίας,  τὸ   πολὺ δ´ αὐτοῖς ἐμμένειν κύνειον
[32, 65]   ὑμᾶς δὲ ἤδη μοι δοκεῖ  τὸ   πρᾶγμα καὶ τῶν ῥητόρων ἅπτεσθαι
[32, 100]   καὶ ἄλλοι τόποι μάτην προσαγορεύονται,  τὸ   πρᾶγμα μὴ ἔχοντες μετὰ τοῦ
[32, 65]   τῆς πόλεως. ἐκεῖνοι μὲν οὖν  τὸ   πρᾶγμα οὕτως ὑφεωρῶντο, καὶ ἐφύλαττον
[32, 5]   ἀρρωστήματα. τοιγαροῦν ὅταν ποτὲ φαίνηται  τὸ   πρᾶγμα, προθύμως δέχεσθαι δεῖ καὶ
[32, 90]   τυγχάνουσιν· ὅταν δὲ κοινὸν γένηται  τὸ   πρᾶγμα, τότε λοιμὸς καλεῖται. καθόλου
[32, 50]   τὴν ἡσυχίαν τοῦ τρόπου καὶ  τὸ   προσέχειν ἑαυτῷ, τοῦ δὲ ταραχήν
[32, 35]   εὐταξία, πρᾳότης, ὁμόνοια, κόσμος πολιτείας,  τὸ   προσέχειν τοῖς ὀρθῶς λέγουσι, τὸ
[32, 75]   τινος ἐρασθεῖσαν ὁσημέραι φοιτᾶν ἐπὶ  τὸ   ῥεῦμα, καὶ τόν τε ἀφρὸν
[32, 60]   γεγόνασι· διαθρύψαντες γὰρ〉 καὶ κατάξαντες  τὸ   σεμνὸν τοῦ μέλους καὶ πάντα
[32, 55]   ᾠδῆς ἐν πένθεσιν, ἰωμένων οἶμαι  τὸ   σκληρὸν καὶ ἄτεγκτον τοῦ πάθους,
[32, 70]   τὸ θέατρον. ἀλλ´ ὅταν εἰς  τὸ   στάδιον ἔλθητε, τίς ἂν εἰπεῖν
[32, 20]   χειρονομοῦντες καὶ παλαίοντες, εἰς δ´  τὸ   στάδιον οὐκ ἐθέλουσιν ἰέναι, τὸν
[32, 40]   εἰς τὸ θέατρον εἰσέλθωσιν  τὸ   στάδιον, ὥσπερ φαρμάκων αὐτοῖς ἐκεῖ
[32, 70]   καὶ καθάπερ παισὶ προσπαίζων. ἐπεὶ  τὸ   στράτευμα ἐφειστήκει κἀκεῖνος οὐδένα εἴα
[32, 10]   {καὶ} κατ´ ἰδίαν ἑκάστῳ μηνύοντα  τὸ   συμφέρον, ἐγρηγορότων δὲ ἀμελεῖν καὶ
[32, 55]   αὐτόματον ταῖς ψυχαῖς ἐπεισάγουσα καὶ  τὸ   σφαλερὸν τῆς ἐν οἴνῳ τέρψεως
[32, 90]   περιηγκωνίσθαι. οὐ γὰρ ἂν μὲν  τὸ   σῶμά τινος κρατῆται καὶ περιέχηται
[32, 85]   ἅλωσιν εἶναι πόλεως, ἄν τινες  τὸ   τεῖχος καταβαλόντες ἀποσφάττωσι τοὺς ἀνθρώπους
[32, 30]   ἄλλαις σπουδαῖς, ὅταν ὑμῖν ἐμπέσῃ  τὸ   τῆς ἀταξίας πνεῦμα, ὥσπερ ἂν
[32, 85]   στρατόπεδον πάντα ὄχλον. οὐδὲ γὰρ  τὸ   τοῦ Ξέρξου στράτευμα λαμπρὸν ἦν,
[32, 55]   δακτύλοισι διαμῶντες χθόνα’ ἀλλ´ οὐδὲ  τὸ   ὕδωρ ὑμῖν ἀφικνεῖται δεῦρο αὐτόματον
[32, 75]   ἀφρὸν ἐντίθεσθαι ταῖς ἀγκάλαις καὶ  τὸ   ὕδωρ ὑποδέχεσθαι τοῖς κόλποις. Ἀθήνησι
[32, 15]   τις εἶναι σπάνις ὑμῖν τῶν  τὸ〉   ὕστερον ἐπισταμένων. οὔτε γὰρ χρήματα
[32, 40]   παίονται. ταῦτα δὲ ποιήσαντες, ἀποξυσάμενοι  τὸ   φάρμακον αὐτίκα σωφρονοῦσι, καὶ φιλικῶς
[32, 30]   ἐρεῖ τις, τοῦτο μόνον ἁμαρτάνομεν,  τὸ   φαύλως θεωρεῖν; καὶ περὶ τούτου
[32, 95]   ἀγαθόν ἐστιν οὐδὲ τίμιον, ἀλλὰ  τὸ   χαίρειν· ἀπορίᾳ δὲ καὶ ἀγνοίᾳ
[32, 35]   τό τε θαυμαστὸν αὐτοῦ καὶ  τὸ   ὠφέλιμον, τήν τε θάλατταν τὴν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 25/10/2007