Discours, par. |
[32, 80] |
κατὰ
ἅρμ´
ἐν
ἀγῶνι;
εἰ
|
δ´ |
ἄγε
νυν
πείρησαι,
ἵνα
κναφθεὶς |
[32, 20] |
τοῦ
μὲν
οὕτω
λέγοντος·
κινήθη
|
δ´ |
ἀγορή,
ὡς
κύματα
μακρὰ
θαλάσσης
|
[32, 75] |
μὲν
χθονὶ
πίλνατο
πουλυβοτείρῃ,
ἄλλοτε
|
δ´ |
ἀΐξασκε
μετήορα,
τοὶ
δ´
ἐλατῆρες
|
[32, 80] |
μὲν
χθονὶ
πίλνατο
πουλυβοτείρῃ,
ἄλλοτε
|
δ´ |
ἀΐξασκε
μετήορα·
τοὶ
δὲ
θεαταὶ
|
[32, 75] |
καὶ
χαρίσωμαί
τι
μικρόν·
ἅρματα
|
δ´ |
ἄλλοτε
μὲν
χθονὶ
πίλνατο
πουλυβοτείρῃ, |
[32, 80] |
τῶν
σαπρῶν
τούτων
ποιητῶν·
ἅρματα
|
δ´ |
ἄλλοτε
μὲν
χθονὶ
πίλνατο
πουλυβοτείρῃ, |
[32, 80] |
ἀνδρῶν
κουφονόων,
φιλαοιδοτάτων,
ἀγερώχων.
ἠχὴ
|
δ´ |
ἀμφοτέρων
ἵκετ´
αἰθέρα
καὶ
Διὸς |
[32, 20] |
δεῦρ´
ἐλθέμεν
οὐκ
ἐθέλοντα·
τίς
|
δ´ |
ἂν
ἑκὼν
τοσσόνδε
διαδράμοι
ἁλμυρὸν |
[32, 85] |
ἢ
καταγελᾶσθαι
παρασκευάζουσα·
παρ´
οἷς
|
δ´ |
ἂν
ᾖ
πάντων
ἀμέλεια
τῶν |
[32, 70] |
γὰρ
ἂν
ἀποσταίητέ
τινος;
πολεμήσαιτε
|
δ´ |
ἂν
ὑμεῖς
μίαν
ἡμέραν;
οὐκ |
[32, 80] |
φορέει
ἱερὰς
κατ´
ἀλωάς,
ὡς
|
δ´ |
ἀναμαιμάει
βαθέ´
ἄγκεα
θεσπιδαὲς
πῦρ, |
[32, 80] |
κεκλήγοντες
ἐπ´
ἀλλήλοισιν
ἔπιπτον.
ὡς
|
δ´ |
ἄνεμος
ἄχνας
φορέει
ἱερὰς
κατ´ |
[32, 85] |
βραδέες
δέ
τοι
ἵπποι.
~τὸν
|
δ´ |
ἄρ´
ὑπὸ
ζυγόφιν
προσέφη
πόδας |
[32, 30] |
δέκα
δὲ
στόματ´
εἶεν,
φωνὴ
|
δ´ |
ἄρρηκτος,
χάλκεον
δέ
μοι
ἦτορ |
[32, 80] |
πείρησαι,
ἵνα
κναφθεὶς
ἀποτίνῃς.
τὸν
|
δ´ |
αὖθ´
Ἱπποκόων
ἀπαμειβόμενος
προσέειπε·
τέττα, |
[32, 15] |
ἄλλοτε
μὲν
ζώους´
ἑτερήμεροι,
ἄλλοτε
|
δ´ |
αὖτε
τεθνᾶσιν·
ὅμως
δὲ
ἤδη |
[32, 65] |
τῆς
Ὀρφέως
διδασκαλίας,
τὸ
πολὺ
|
δ´ |
αὐτοῖς
ἐμμένειν
κύνειον
τοῦ
μέλους. |
[32, 20] |
καὶ
ἀφείλετο
νίκης
ῥηιδίως,
τοτὲ
|
δ´ |
αὐτὸς
ἐποτρύνει
καὶ
ἀνώγει.
εἰ |
[32, 10] |
πάνυ
φιλῳδῶν
ὑμῶν
κατεγνωκότες.
οὗτοι
|
δ´ |
εἰ
μέν
εἰσι
ποιηταὶ
καὶ |
[32, 80] |
βαθέ´
ἄγκεα
θεσπιδαὲς
πῦρ,
πάντῃ
|
δ´ |
εἰλυφόων
ἄνεμος
φέρει,
οἱ
δέ |
[32, 90] |
οὐκ
ἔχων
ἔχειν
ἔφασκε,
δίφρου
|
δ´ |
εἰσέβαινεν
ἄντυγας,
κἄθεινε
κέντρον
δῆθεν |
[32, 75] |
ἄλλοτε
δ´
ἀΐξασκε
μετήορα,
τοὶ
|
δ´ |
ἐλατῆρες
ἕστασαν
ἐν
δίφροισι,
πάτασσε |
[32, 80] |
οἰνοβαρές,
κυνὸς
ὄμματ´
ἔχων,
κραδίην
|
δ´ |
ἐλάφοιο,
τί
πτώσσεις;
τί
δ´ |
[32, 5] |
ἂν
ποιῆσαι
τοὺς
πολλούς·
οἱ
|
δ´
|
ἐν
τοῖς
καλουμένοις
ἀκροατηρίοις
φωνασκοῦσιν, |
[32, 70] |
παριόντων,
κατέκειντο
εὐθὺς
ᾄδοντες,
οἱ
|
δ´ |
ἐπὶ
τοὺς
ὅρμους
ᾔεσαν
ὥσπερ |
[32, 80] |
θεωροῦντας,
ὥσπερ
καὶ
προσῆκε.
μόνον
|
δ´ |
ἐπὶ
τῷ
τέλει
φησὶν
Αἴαντα |
[32, 80] |
προσέειπε·
τέττα,
σιωπῇ
ἧσο,
ἐμῷ
|
δ´ |
ἐπιπείθεο
μύθῳ·
ἠπεδανὸς
δέ
νύ |
[32, 5] |
δύσκολον
γερόντιον,
ὑπόκωφον,
καὶ
τί
|
δ´ |
ἔστ´
Ἀθηναίοισι
πρᾶγμ´
ἀπώμοτον;
καὶ |
[32, 45] |
βουλόμενοι
προΐενται
σφᾶς
αὐτούς.
τοσαύτη
|
δ´ |
ἐστὶ
δυστυχία
τῶν
ταλαιπώρων,
ὥστε |
[32, 45] |
ὅπως
ἀκούσωσιν
ἐπὶ
πλέον.
τοῦτο
|
δ´ |
ἐστὶ
θαυμαστὸν
ἐπ´
ὀνείδει
καὶ |
[32, 5] |
ἐκκόπτειν
τὴν
ἀγερωχίαν
αὐτῶν
οἱ
|
δ´ |
ἔτι
αὔξουσιν.
~τῶν
δὲ
εἰς |
[32, 60] |
μὲν
οὐδ´
ὅλως
πελάζειν,
τὰ
|
δ´ |
εὐθὺς
ἀποχωρεῖν,
οὐχ
ἡδόμενα
τῷ |
[32, 85] |
ἄλλοθεν
ἄλλος.
ὣς
ἔφαθ´·
οἱ
|
δ´ |
εὔχοντο
Διὶ
Κρονίωνι
ἄνακτι.
ταῦτα |
[32, 10] |
οὐ
τῆς
ὑμετέρας
ὠφελείας,
τοῦτο
|
δ´ |
ἤδη
δεινόν.
ὅμοιον
γὰρ
ὥσπερ |
[32, 35] |
μεγάλοι
σοφισταὶ
καὶ
γόητες·
τὰ
|
δ´ |
ἡμέτερα
φαῦλα
καὶ
πεζὰ
ἐν |
[32, 95] |
ἔλεγε
Διὸς
υἱὸς
εἶναι.
μᾶλλον
|
δ´ |
ἴσως
οὐχ
Ἡρακλεῖ
προσέοικεν
ὑμῶν |
[32, 65] |
νῦν
ἡμῖν
διαλέγονται
ᾄδοντες.
κινδυνεύει
|
δ´ |
ὁ
βίος
σχεδὸν
ἅπας
γεγονέναι |
[32, 45] |
ὅπου
μηδεὶς
ῥᾳδίως
παρέβαλλε·
κἀκεῖ
|
δ´ |
ὁ
νοῦν
ἔχων
ἐσώθη
καὶ |
[32, 20] |
ἂν〉
ληρεῖν
με
φαίητε,
ῥητέα
|
δ´ |
ὅμως·
Ζεὺς
ἐμέ
γ´
ἠνώγει |
[32, 20] |
μὲν
ἀπορῶ
τοῦ
φαρμάκου·
θεὸς
|
δ´, |
ὅπερ
ἔφην,
θαρρῆσαί
μοι
παρέσχεν, |
[32, 80] |
δ´
ἐλάφοιο,
τί
πτώσσεις;
τί
|
δ´ |
ὀπιπτεύεις
κατὰ
ἅρμ´
ἐν
ἀγῶνι; |
[32, 20] |
σεμνοὺς
μὲν
εἶναι
βουλομένους,
ἀνωφελεῖς
|
δ´ |
ὁρωμένους
καὶ
ὁμοίους
τοῖς
ἀγεννέσι
|
[32, 30] |
τούτου
μόνου
λέγεις
ἡμῖν,
ἄλλο
|
δ´ |
οὐθέν;
δέδοικα
ἅμα
τὸ
περὶ |
[32, 65] |
ἅμα
ὀρχουμένων,
τερετιζόντων,
μιαιφονούντων.
οἱ
|
δ´ |
οὖν
Λακεδαιμόνιοι
πλεῖστον
ὅσον
ὑμῶν |
[32, 75] |
ψυχὰς
ἰδεῖν
ἔστι
πασχούσας.
φησὶ
|
δ´ |
οὕτως,
ἵν´
ὑμῖν
καὶ
χαρίσωμαί |
[32, 20] |
γυμνάσια
χειρονομοῦντες
καὶ
παλαίοντες,
εἰς
|
δ´ |
τὸ
στάδιον
οὐκ
ἐθέλουσιν
ἰέναι, |
[32, 70] |
καθ´
αὑτοὺς
καὶ
παραχωρεῖν·
εἰ
|
δ´ |
ὑμεῖς,
ἔφη,
τέτταρα
ἢ
πέντε |
[32, 65] |
ἐκεῖνος
ἔπαιζεν
ὁ
Φρύξ.
ἐγὼ
|
δ´ |
ὑμῖν
βούλομαι
Λακεδαιμονίων
ἔργον
εἰπεῖν, |
[32, 25] |
δεῖ
τοὺς
πεπαιδευμένους
φεύγειν.
~σαφέστερον
|
δ´ |
ὑμῖν,
εἰ
βούλεσθε,
διελεύσομαι
περὶ |
[32, 70] |
ἁμιλλωμένους
καὶ
τούτους
συνήθεις,
αὐτοὶ
|
δ´ |
ὑπὸ
μαστίγων
ἠλαύνεσθε
τῶν
ἐν |
[32, 80] |
χλωροὶ
ὑπαὶ
δείους
πεφοβημένοι,
οἱ
|
δ´ |
ὑπὸ
νίκης
ἀλλήλοισί
τε
κεκλόμενοι |
[32, 5] |
ἀγαθὸν
μὲν
οὐδὲν
ἐργάζονται,
κακὸν
|
δ´ |
ὡς
οἷόν
τε
τὸ
μέγιστον, |
[32, 10] |
ῥήτορες,
οὐδὲν
ἴσως
δεινόν·
εἰ
|
δ´ |
ὡς
φιλόσοφοι
ταῦτα
πράττουσι
κέρδους |
[32, 80] |
πέτονται
ἀπὸ
σταδίοιο
κελεύθου.
οἱ
|
δ´ |
ὥστε
ψαρῶν
νέφος
ἔρχεται
ἠὲ |