Discours, par. |
[32, 15] |
σκάφει
σαθρῷ
καὶ
λελυμένῳ
πάντων
|
ἐν |
ἀγνώμονι
γνώμῃ
καὶ
πονηρίᾳ.
συμβαίνει |
[32, 80] |
τί
δ´
ὀπιπτεύεις
κατὰ
ἅρμ´
|
ἐν |
ἀγῶνι;
εἰ
δ´
ἄγε
νυν |
[32, 15] |
ἔχοντες
ἀπὸ
τῶν
παθῶν,
ἀλλ´
|
ἐν |
ἀκαλύπτῳ
καὶ
ταλαιπώρῳ
βίῳ
χειμαζόμενοι, |
[32, 50] |
φύσει
τοιοῦτον.
οὐ
γὰρ
καὶ
|
ἐν |
ἄλλαις
πόλεσιν
ᾄδουσι
καὶ
νὴ |
[32, 60] |
τοὺς
ἄλλους
σκώπτοντες
καὶ
ταῦτα
|
ἐν |
ἀνθρώποις,
εἰ
θεμιτὸν
εἰπεῖν,
οὐδὲν |
[32, 35] |
τοῦτο
οὐδ´
ἐν
ὀλίγοις,
ἀλλ´
|
ἐν |
ἅπασιν
ἀνθρώποις.
~ὁρῶ
γὰρ
ἔγωγε |
[32, 20] |
οἱ
θάπτοντες
γίγνονται.
~καὶ
τούτων
|
ἐν |
ἀρχῇ
μὲν
ᾐτιασάμην
τοὺς
μὴ |
[32, 50] |
καὶ
τούτους
μὲν
ἐάσωμεν,
ἀλλ´
|
ἐν
|
αὐτῇ
τῇ
θέᾳ
τὰ
γιγνόμενα |
[32, 60] |
{τῶν}
πάντων
θηρίων.
πλεῖστα
δὲ
|
ἐν |
αὐτοῖς
εἶναι
τούς
τε
ὄρνιθας |
[32, 30] |
ῥοπὴ
πρὸς
σωτηρίαν
μικρὸν
ἡσυχάσασιν.
|
ἐν |
δὲ
ταῖς
ἄλλαις
σπουδαῖς,
ὅταν |
[32, 75] |
μετήορα,
τοὶ
δ´
ἐλατῆρες
ἕστασαν
|
ἐν |
δίφροισι,
πάτασσε
δὲ
θυμὸς
ἑκάστου
|
[32, 40] |
ἀνθρώπους·
ἔλεγεν
οὖν
ὡς
ἔστιν
|
ἐν |
ἑκάστῃ
πόλει
τῶν
Ἑλλήνων
ἀποδεδειγμένον
|
[32, 50] |
Ῥοδίους
ἐγγὺς
οὕτως
ὑμῶν
ζῶντας
|
ἐν |
ἐλευθερίᾳ
καὶ
μετὰ
πάσης
ἀδείας· |
[32, 55] |
αὐτόματον
οὐδὲ
τὴν
μᾶζαν
ἔχετε
|
ἐν |
ἐξουσίᾳ
δήπουθεν,
ἀλλὰ
καὶ
ταύτην |
[32, 70] |
ἐπὶ
τοὺς
ὅρμους
ᾔεσαν
ὥσπερ
|
ἐν |
ἑορτῇ
πιούμενοι.
καὶ
μὴν
ἐκεῖνο |
[32, 45] |
ἡσθέντας
αὐταῖς;
ἀλλ´
ἐκεῖναι
μὲν
|
ἐν |
ἐρήμῳ
ἦσαν
πελάγει
καὶ
μακρὰν |
[32, 90] |
μὴ
σφόδρα
ἐρήμων
καὶ
μικρῶν,
|
ἐν |
ᾗ
μὴ
καθ´
ἡμέραν
τις |
[32, 30] |
μὲν
πάντα
ἐπεξελθεῖν,
καὶ
ταῦτα
|
ἐν |
ἡμέρᾳ
μιᾷ,
καὶ
τελέως
ὑμᾶς |
[32, 10] |
πόλις
χρηστῶν
ἡγεμόνων,
κἂν
ἰατρὸς
|
ἐν |
καιρῷ
παραγένηται
τῷ
κάμνοντι,
καὶ
|
[32, 75] |
δεόμενα
ἀποτροπῆς.
φασὶν
ἀρχαίαν
βασιλίδα
|
ἐν |
Κρήτῃ
τῶν
Ἡλιαδῶν
ἐρασθῆναι
ταύρου, |
[32, 90] |
δοκεῖ,
παραφερόμενον,
καὶ
καθάπερ
εἰώθασιν,
|
ἐν |
κροκωτῷ,
παραπλησίως
καὶ
δῆμος
οὕτως |
[32, 10] |
τὰς
τοῦ
Ἄπιδος
φήμας
ἐνθάδε
|
ἐν |
Μέμφει
πλησίον
ὑμῶν,
ὅτι
παῖδες |
[32, 45] |
ἡσυχίας
ἤκουσεν.
αὗται
δὲ
σχεδὸν
|
ἐν
|
μέσῳ
τῆς
οἰκουμένης
ἐν
τῇ |
[32, 20] |
λέγοιμι
πρὸς
ὑμᾶς,
ὡς
ἐκεῖνος
|
ἐν
|
Ὀδυσσείᾳ
πεποίηται
Καλυψοῖ
ἀπολογούμενος
ὑπὲρ |
[32, 55] |
ἐπεισάγουσα
καὶ
τὸ
σφαλερὸν
τῆς
|
ἐν |
οἴνῳ
τέρψεως
παραμυθουμένη
μετὰ
ξυγγενοῦς |
[32, 35] |
οὐ
κρύφα
γίγνεται
τοῦτο
οὐδ´
|
ἐν |
ὀλίγοις,
ἀλλ´
ἐν
ἅπασιν
ἀνθρώποις. |
[32, 90] |
οἰνόφλυγες
καὶ
πόρνοι
καὶ
γυναιμανεῖς
|
ἐν |
πάσαις
εἰσὶ
ταῖς
πόλεσιν·
ἀλλ´ |
[32, 55] |
τρόπος
αὐλοῦ
τε
καὶ
ᾠδῆς
|
ἐν |
πένθεσιν,
ἰωμένων
οἶμαι
τὸ
σκληρὸν |
[32, 35] |
γίγνεσθαι
παρ´
ὑμῖν.
κεῖται
γὰρ
|
ἐν |
συνδέσμῳ
τινὶ
τῆς
ὅλης
γῆς |
[32, 80] |
μετήορα·
τοὶ
δὲ
θεαταὶ
θώκοις
|
ἐν |
σφετέροις
οὔθ´
ἕστασαν
οὔτε
κάθηντο, |
[32, 55] |
ἐνδεῖ
καὶ
τὸ
λέοντας
φέρειν
|
ἐν |
ταῖς
ἀγκάλαις·
τὰ
δὲ
ἄλλα |
[32, 15] |
πόλεσι,
πολὺ
δὲ
ἐπιεικεστέρων
τῶν
|
ἐν |
ταῖς
ἐξουσίαις.
κολάζειν
μὲν
γὰρ |
[32, 90] |
ᾖ
περὶ
τὰς
πόλεις.
ὥσπερ
|
ἐν |
ταῖς
κωμῳδίαις
καὶ
διασκευαῖς
Καρίωνα |
[32, 5] |
σὺν
πολλοῖς
ἑτέροις
καὶ
τοιαῦτα
|
ἐν |
ταῖς
κωμῳδίαις
λέγεσθαι·
δῆμος
πυκνίτης, |
[32, 30] |
προϊέναι
κοσμίως,
αἱ
δὲ
μάλιστα
|
ἐν |
ταῖς
ὁδοῖς
{πλεῖστα}
ἁμαρτάνουσιν.
τί |
[32, 45] |
χρὴ
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
γίγνεσθαι
|
ἐν |
ταῖς
πόλεσι·
χρὴ
γὰρ
ἴσως |
[32, 70] |
δ´
ὑπὸ
μαστίγων
ἠλαύνεσθε
τῶν
|
ἐν |
ταῖς
τραγῳδίαις,
οὐκ
ἂν
οὕτως |
[32, 85] |
μαινομένων,
ὥσπερ
τινὰ
κόπρον
βαθεῖαν
|
ἐν |
ταὐτῷ
νενημένην
ἐκ
παντοδαπῶν
λυμάτων. |
[32, 95] |
ἠκούσατε·
ὥσπερ
ἔφη
τις
τοὺς
|
ἐν |
τῇ
Ἀττικῇ
κανθάρους,
τοῦ
καθαρωτάτου |
[32, 70] |
ἂν
ὑμεῖς
μίαν
ἡμέραν;
οὐκ
|
ἐν |
τῇ
γενομένῃ
ταραχῇ
μέχρι
σκωμμάτων |
[32, 80] |
ὡς
ἐκεῖνος)
ὑμῶν
δὲ
οὐδεὶς
|
ἐν |
τῇ
θέᾳ
καθέστηκεν,
ἀλλὰ
πολὺ |
[32, 1] |
εἰπόντος,
εἰ
θέλουσιν
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
|
ἐν |
τῇ
πόλει
γενέσθαι,
τὸ
κάλλιστον |
[32, 50] |
παρ´
ἐκείνοις
οὐδὲ
τὸ
δραμεῖν
|
ἐν |
τῇ
πόλει
δοκεῖ
μέτριον,
ἀλλὰ |
[32, 100] |
ὑμῖν
ἄλλως
εἶναι
δοκῇ
τόπος
|
ἐν |
τῇ
πόλει,
καθάπερ
οἶμαι
καὶ |
[32, 5] |
δὲ
Κυνικῶν
λεγομένων
ἔστι
μὲν
|
ἐν |
τῇ
πόλει
πλῆθος
οὐκ
ὀλίγον, |
[32, 75] |
ὑμῖν
εὐδοκιμοῦν·
καὶ
νῦν
ἐστιν
|
ἐν |
τῇ
πόλει
τόπος
οὕτω
καλούμενος
|
[32, 45] |
σχεδὸν
ἐν
μέσῳ
τῆς
οἰκουμένης
|
ἐν |
τῇ
πολυανθρωποτάτῃ
πασῶν
πόλει
τοιαῦτα |
[32, 65] |
τινα
λόγον.
τὰ
γὰρ
ζῷα
|
ἐν |
τῇ
συνουσίᾳ
τῇ
πρὸς
τὸν |
[32, 80] |
πᾶσιν
αἴτιος
γενόμενος.
ὁ
γὰρ
|
ἐν |
τοιούτοις
θρασὺς
καὶ
προπετὴς
οὐδὲ |
[32, 65] |
προσηνέχθησαν
ἀνδρὶ
κιθαρῳδῷ
θαυμαζομένῳ
τότε
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησιν.
ὅτι
γὰρ
λίαν |
[32, 70] |
τις
ὑμῖν
διαλέγηται
περὶ
τῶν
|
ἐν |
τοῖς
θεάτροις
θορύβων.
οὐ
γὰρ |
[32, 5] |
ποιῆσαι
τοὺς
πολλούς·
οἱ
δ´
|
ἐν |
τοῖς
καλουμένοις
ἀκροατηρίοις
φωνασκοῦσιν,
ἐνσπόνδους |
[32, 35] |
δ´
ἡμέτερα
φαῦλα
καὶ
πεζὰ
|
ἐν |
τοῖς
λόγοις,
οὐ
μέντοι
περὶ |
[32, 95] |
αὐτὸν
γοῦν
ἐκεῖνον
εἴρηκεν
Ὅμηρος
|
ἐν |
τοῖς
πᾶσιν
Ἕλλησιν
ἀφικέσθαι
γελωτοποιόν· |
[32, 10] |
ἀλλὰ
καὶ
πάνυ
εὐτυχοῦς
πόλεως,
|
ἐν |
τοσαύτῃ
σπάνει
γενναίων
καὶ
ἐλευθέρων |
[32, 70] |
ἄξια,
φαύλως
καὶ
ἀκρατῶς
ἔχοντας
|
ἐν |
τούτοις
ἃ
πράττουσι
καθ´
ἡμέραν, |
[32, 40] |
ἱππικῶν
καὶ
μηδὲν
ἄξιον
πράττουσαν
|
ἐν |
τούτοις
ἑαυτῆς;
οἱ
γὰρ
ἄνθρωποι |
[32, 20] |
ἐγὼ
δὲ
ἄνθρωπος
οὐδεὶς
οὐδαμόθεν
|
ἐν |
τριβωνίῳ
φαύλῳ
μήτε
ᾄδειν
ἡδὺς |
[32, 45] |
δεόμενοι
διατριβῆς
τινος
καὶ
παραμυθίας
|
ἐν |
τῷ
βίῳ·
δεῖ
δὲ
μετὰ |
[32, 65] |
διατριβήν.
δοκεῖ
δέ
μοι,
καὶ
|
ἐν |
τῷ
γυμνασίῳ
πορϊόντες
ἤδη
γυμνάσονται |
[32, 30] |
ἐστι
τοῦτο
οὐδὲ
τῆς
πόλεως·
|
ἐν |
τῷ
θεάτρῳ
δὲ
βλέπεται
τὸ |
[32, 30] |
ἄν
τις
ἀσχημονῇ
τῶν
μειζόνων
|
ἐν |
τῷ
μέσῳ
πάντων
ὁρώντων,
καταφρονήσετε |
[32, 30] |
τοσοῦδε
πλήθους.
~ἴδετε
δὲ
αὑτοὺς
|
ἐν |
τῷ
παρόντι
καὶ
ὅταν
τὰ |
[32, 60] |
Ἀρίων,
ὑφ´
οὗ
λέγουσιν
ᾄδοντος
|
ἐν |
τῷ
πελάγει
τοὺς
δελφῖνας
ἀφικέσθαι |
[32, 55] |
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς,
οὐχ
ὥσπερ
|
ἐν |
τῷ
πότῳ
προϊόντας,
οὐκ
ἔστιν |
[32, 75] |
τὸν
Ἰξίονα
λῆρον
ἀποφαίνετε
τὸν
|
ἐν |
τῷ
τροχῷ
παρὰ
τοῖς
ποιηταῖς |
[32, 40] |
πόλει
τῶν
Ἑλλήνων
ἀποδεδειγμένον
χωρίον,
|
ἐν |
ᾧ
μαίνονται
καθ´
ἡμέραν,
τὸ |