Discours, par. |
[32, 1] |
τι
ἂν
ἐννοήσητε·
ἐγὼ
δὲ
|
μᾶλλον |
ἂν
ὑμᾶς
ἐπῄνουν
βραδὺ
μὲν |
[32, 25] |
τι
τῶν
χρησίμων
ἐστὶ
καὶ
|
μᾶλλον |
ἂν
ὑμᾶς
ὠφελήσειεν
ἢ
περὶ |
[32, 15] |
δὲ
καύσει
καὶ
τομῇ,
προσήκουσα
|
μᾶλλον |
ἄρχουσι
καὶ
νόμοις
καὶ
δικασταῖς, |
[32, 55] |
ὑμᾶς
παύσασθαι
βακχειῶν
καὶ
προσέχειν
|
μᾶλλον |
αὑτοῖς.
νυνὶ
δὲ
ἂν
μόνον |
[32, 95] |
αὐτὸς
ἔλεγε
Διὸς
υἱὸς
εἶναι.
|
μᾶλλον |
δ´
ἴσως
οὐχ
Ἡρακλεῖ
προσέοικεν
|
[32, 45] |
πάσχουσι
καὶ
δι´
ἡδονὴν
μικράν,
|
μᾶλλον |
δὲ
δόξαν
κενήν.
οὐ
γὰρ |
[32, 55] |
ὤτων
καὶ
φωνῆς
αὐτὸ
πάσχετε,
|
μᾶλλον |
δὲ
ληρεῖτε
ἐκείνων
{κάκιον}
καὶ |
[32, 1] |
γὰρ
ἔπαινος
τὸ
ἅμα
εἰπεῖν,
|
μᾶλλον |
δὲ
οὐδὲ
τούτου·
τί
γάρ, |
[32, 35] |
ἔθνος,
σῶμα
τῆς
πόλεώς
ἐστι,
|
μᾶλλον |
δὲ
προσθήκη,
τοῦ
τε
ποταμοῦ |
[32, 65] |
ῥητόρων
ἅπτεσθαι
καὶ
φιλοσόφων
ἐνίων·
|
μᾶλλον |
δὲ
τοὺς
ῥήτορας
οὐδὲ
γνῶναι |
[32, 75] |
τὸν
τόπον
ἀσφαλῆ.
πολὺ
δὴ
|
μᾶλλον |
ἔγωγε
ὑμῖν
συμβουλεύω
τὸν
θεὸν |
[32, 85] |
καὶ
πρὸς
ὀλίγον
γιγνομένη
καὶ
|
μᾶλλον |
ἐλεεῖσθαι
τοὺς
παθόντας
ἢ
καταγελᾶσθαι |
[32, 55] |
ἐκείνων
{κάκιον}
καὶ
παραφέρεσθε
καὶ
|
μᾶλλον |
ἐοίκατε
κραιπαλῶσιν.
καίτοι
τὰ
τῶν |
[32, 90] |
Ἀθηναίους
τὰ
περὶ
τοὺς
λόγους
|
μᾶλλον
|
ἐπιτηδεύοντας
καὶ
ποίησιν
καὶ
χοροὺς |
[32, 1] |
θεοῦ.
τοῦτο
μὲν
γὰρ
κόραις
|
μᾶλλον |
ἔπρεπε
καὶ
παισὶ
Λυδῶν
ἢ |
[32, 90] |
τοῖς
Ἀθηναίοις
καὶ
Λακεδαιμονίοις,
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
ἑτέροις
τισίν·
οὐ
βούλομαι
γὰρ |
[32, 100] |
ἀμαθεῖς
ποιεῖτε
τὰς
Χάριτας,
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
Εὐριπίδην
μιμεῖσθε
οὕτω
λέγοντα·
μὴ |
[32, 10] |
δύο
ῥήματα
εἰπόντες,
καὶ
λοιδορήσαντες
|
μᾶλλον |
ἢ
διδάξαντες
ὑμᾶς,
κατὰ
σπουδὴν |
[32, 35] |
λιμένας
καὶ
τόπους
καὶ
πάντα
|
μᾶλλον |
ἢ
ὑμᾶς.
ποῦ
γὰρ
εἶπον |
[32, 15] |
περιγίγνεται
διὰ
τούτου,
ἀλλ´
ἀπέχθεια
|
μᾶλλον |
καὶ
λοιδορία
καὶ
προπηλακισμός·
ὧν |
[32, 90] |
αἰσχίω
τὰ
αἰσχρὰ
καὶ
καταγέλαστα
|
μᾶλλον, |
ὅταν
ᾖ
περὶ
τὰς
πόλεις. |
[32, 85] |
ἀνθρώπους
διαβεβλῆσθαι,
μίμους
καὶ
γελωτοποιοὺς
|
μᾶλλον, |
οὐκ
ἄνδρας
ἐρρωμένους,
{ὡς
τῶν |
[32, 5] |
δέ,
ἂν
ἀνάσχησθε
τήμερον·
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
παρὰ
τοὺς
καλουμένους
φιλοσόφους.
οἱ |
[32, 80] |
τῇ
θέᾳ
καθέστηκεν,
ἀλλὰ
πολὺ
|
μᾶλλον |
πέτεσθε
τῶν
ἵππων
καὶ
τῶν |
[32, 55] |
ἐκπεπληγμένοι
κάθησθε,
ἀναπηδᾶτε
τῶν
ὀρχηστῶν
|
μᾶλλον, |
συντείνεσθε
ὑπὸ
τῶν
ᾀσμάτων·
τοὺς |
[32, 95] |
καὶ
μὴ
δεομένους
θεραπείας;
ἢ
|
μᾶλλον |
ὡς
ἀνιάτων
ἀπεγνωκέναι;
παραπλήσιον
γάρ, |