Discours, par. |
[32, 40] |
βαρβάρων.
τί
οὖν
οἴεσθε
τούτους
|
ἐπὶ |
γῆς
πέρατα
ἐλθόντας
λέγειν;
οὐχ |
[32, 10] |
μήτ´
ἐπ´
ἀργυρίῳ
προσποιούμενον,
ἀλλ´
|
ἐπὶ |
εὐνοίᾳ
καὶ
κηδεμονίᾳ
τῶν
ἄλλων |
[32, 10] |
γὰρ
ὥσπερ
εἴ
τις
ἰατρὸς
|
ἐπὶ |
κάμνοντας
ἀνθρώπους
εἰσιὼν
τῆς
μὲν |
[32, 70] |
ἡ
ἄνοια
τῶν
ἁμαρτημάτων,
ἀλλ´
|
ἐπὶ
|
πᾶν
ὁμοίως
πρόεισι
καὶ
παντὸς |
[32, 45] |
θάνατον,
ἀλλὰ
προσλιπαροῦντας,
ὅπως
ἀκούσωσιν
|
ἐπὶ
|
πλέον.
τοῦτο
δ´
ἐστὶ
θαυμαστὸν |
[32, 45] |
καὶ
μακρὰν
ἀπῳκισμέναι
καθ´
αὑτὰς
|
ἐπὶ |
σκοπέλου
τινός,
ὅπου
μηδεὶς
ῥᾳδίως |
[32, 40] |
καὶ
δι´
ὅλης
τῆς
πόλεως
|
ἐπὶ |
συχνὰς
ἡμέρας·
καθάπερ
ἐμπρησμοῦ
μεγάλου |
[32, 25] |
μὲν
οὖν
εἰσι
βασιλεῖς,
θεοὶ
|
ἐπὶ |
σωτηρίᾳ
κοινῇ
γεγονότες,
κηδεμόνες
ὄντως |
[32, 75] |
ποταμοῦ
τινος
ἐρασθεῖσαν
ὁσημέραι
φοιτᾶν
|
ἐπὶ |
τὸ
ῥεῦμα,
καὶ
τόν
τε |
[32, 95] |
βεβαίους.
οὕτως
γὰρ
ἂν
οὔτ´
|
ἐπὶ |
τοῖς
γεγονόσι
μετανοήσειε
καὶ
πλείονα |
[32, 70] |
τὸ
ἀλόγιστον
οὐκ
ἐᾷ
μένειν
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἐλάττοσιν
οὐδ´
ἔχει
μέτρον |
[32, 85] |
{ὡς
τῶν
κωμικῶν
ἔφη
τις
|
ἐπὶ |
τοῖς
τοιούτοις·
ἀκόλαστος
ὄχλος
ναυτική |
[32, 35] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
οἱ
πλείους
|
ἐπὶ |
τοῖς
τοιούτοις
χαίρουσι,
καὶ
μακαρίους |
[32, 50] |
ἀνατετάσθαι
καὶ
ἀποβλέπειν,
μόνον
οὐκ
|
ἐπὶ |
τοῖς
χείλεσι
τὰς
ψυχὰς
ἔχοντας, |
[32, 15] |
πλησίον
οὔσης
παρ´
ἡμῖν,
ὥσπερ
|
ἐπὶ |
τοῦδε
τοῦ
ὕδατος
τὸ
μὲν |
[32, 70] |
κατέκειντο
εὐθὺς
ᾄδοντες,
οἱ
δ´
|
ἐπὶ |
τοὺς
ὅρμους
ᾔεσαν
ὥσπερ
ἐν |
[32, 45] |
δυστυχοῦς.
κἀκεῖνος
μὲν
ἀδικηθεὶς
ἴσως
|
ἐπὶ |
τοῦτο
ἦλθεν,
ὑπὲρ
τοὺς
νόμους |
[32, 90] |
ἐπιτηδεύοντας
καὶ
ποίησιν
καὶ
χοροὺς
|
ἐπὶ |
τούτοις
αὐτοὺς
ἐποίησε
θαυμάζεσθαι
διὰ |
[32, 5] |
χρηστοῦ
ποτε
ἀκοῦσαι
καὶ
τὴν
|
ἐπὶ |
τῷ
συμφέροντι
δέξασθαι
παρρησίαν·
ἐπεὶ |
[32, 80] |
ὥσπερ
καὶ
προσῆκε.
μόνον
δ´
|
ἐπὶ |
τῷ
τέλει
φησὶν
Αἴαντα
τὸν |