Discours, par.
[32, 20]	ἀνωφελεῖς δ´ ὁρωμένους καὶ ὁμοίους	τοῖς	ἀγεννέσι τῶν ἀθλητῶν, οἳ τὰς
[32, 90]	ὑμεῖς οὐχ ὁμοίας μεταλάβητε δόξης	τοῖς	Ἀθηναίοις καὶ Λακεδαιμονίοις, ἀλλὰ μᾶλλον
[32, 45]	τῆς πόλεως, εἰ παρὰ μὲν	τοῖς	ἄλλοις ἀριστεῖς καὶ τυραννοκτόνοι μνημονεύονται,
[32, 45]	τί γὰρ ἔξω παραπλησίως ἀκούονται	τοῖς	ἄλλοις καὶ πολλάκις ἀηδεῖς ἔδοξαν;
[32, 10]	πείσθητε βεβαίως, ὅτι τὰ συμβαίνοντα	τοῖς	ἀνθρώποις ἐπ´ ἀγαθῷ πάνθ´ ὁμοίως
[32, 55]	ἥ τε μουσικὴ θεραπείας ἕνεκα	τοῖς	ἀνθρώποις εὑρῆσθαι δοκεῖ τῶν παθῶν
[32, 50]	εὑρήσομεν τὰ πλεῖστα ταὐτὰ πράττοντας	τοῖς	ἀνοήτοις τοὺς σώφρονας, οἷον ἐσθίοντας,
[32, 30]	οὐ γὰρ διὰ τοῦτο καὶ	τοῖς	ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε; καὶ πρότερόν
[32, 40]	ἀκριβῶς διεξιόντας ὡς ἂν δύνωνται	τοῖς	αὑτῶν, ἃ καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν
[32, 1]	ὠσὶ τῶν παίδων, ὑμεῖς δὲ	τοῖς	αὑτῶν κάκιον. δήμου γάρ ἐστιν
[32, 60]	αὐτὸ δρᾶτε. ἢ βούλεσθε, ἐπειδὴ	τοῖς	βασιλεῦσι τοὺς δήμους κἀγὼ παρέβαλον,
[32, 95]	οὕτως γὰρ ἂν οὔτ´ ἐπὶ	τοῖς	γεγονόσι μετανοήσειε καὶ πλείονα ὑμᾶς
[32, 15]	αὐτοὶ κρατοῦσι καὶ διανέμουσι δαψιλῶς	τοῖς	ἐθέλουσι δέχεσθαι· τὰ κακὰ δὲ
[32, 50]	ἀλλὰ καὶ τῶν ξένων ἐπιπλήττουσι	τοῖς	εἰκῇ βαδίζουσι. τοιγαροῦν εἰκότως εὐδοκιμοῦσι
[32, 70]	ἀλόγιστον οὐκ ἐᾷ μένειν ἐπὶ	τοῖς	ἐλάττοσιν οὐδ´ ἔχει μέτρον οὐδὲν
[32, 65]	ἀνδρὶ κιθαρῳδῷ θαυμαζομένῳ τότε ἐν	τοῖς	Ἕλλησιν. ὅτι γὰρ λίαν ἡδὺς
[32, 75]	διαφθείρεσθαι τῶν ἁρμάτων. ἔδοξεν οὖν	τοῖς	Ἠλείοις ὡς δαιμονίου τινὸς ὄντος
[32, 70]	ὑμῖν διαλέγηται περὶ τῶν ἐν	τοῖς	θεάτροις θορύβων. οὐ γὰρ οὕτως
[32, 5]	τοὺς πολλούς· οἱ δ´ ἐν	τοῖς	καλουμένοις ἀκροατηρίοις φωνασκοῦσιν, ἐνσπόνδους λαβόντες
[32, 75]	ἀγκάλαις καὶ τὸ ὕδωρ ὑποδέχεσθαι	τοῖς	κόλποις. Ἀθήνησι δὲ αὐτὸ τοῦτο
[32, 35]	ἡμέτερα φαῦλα καὶ πεζὰ ἐν	τοῖς	λόγοις, οὐ μέντοι περὶ φαύλων.
[32, 30]	χρόνον κάθησθε σωφρονοῦντες. καὶ γὰρ	τοῖς	νοσοῦσι μεγάλη ῥοπὴ πρὸς σωτηρίαν
[32, 30]	μίαν ὥραν σωφρονῆσαι. καὶ γὰρ	τοῖς	νοσοῦσι μεγάλη ῥοπὴ πρὸς σωτηρίαν
[32, 25]	ἀγαθοὺς καὶ ἄνδρας καὶ λόγους,	τοῖς	νουθετοῦσι καὶ διδάσκουσι χάριν εἰδώς·
[32, 60]	καὶ γὰρ ἐκεῖνον ἔν τε	τοῖς	ὄρεσι καὶ περὶ τὰς νάπας
[32, 35]	ὁμόνοια, κόσμος πολιτείας, τὸ προσέχειν	τοῖς	ὀρθῶς λέγουσι, τὸ μὴ πάντοτε
[32, 80]	ὅμοιος ἐκ τῶν τοιούτων ἀνθρώπων	τοῖς	παρ´ ὑμῖν (πλὴν ὅτι μάχεσθαί
[32, 80]	τοῦ χειμῶνος καὶ τῆς ναυαγίας	τοῖς	πᾶσιν αἴτιος γενόμενος. ὁ γὰρ
[32, 95]	γοῦν ἐκεῖνον εἴρηκεν Ὅμηρος ἐν	τοῖς	πᾶσιν Ἕλλησιν ἀφικέσθαι γελωτοποιόν· ἀλλ´
[32, 40]	ἔχοντες βαδίζουσι κάτω ὁρῶντες, αἰσχυνόμενοι	τοῖς	πεπραγμένοις. ~ἐκεῖνος μὲν παίζων καὶ
[32, 75]	τὸν ἐν τῷ τροχῷ παρὰ	τοῖς	ποιηταῖς ἐνδεδεμένον {καὶ κολαζόμενον διὰ
[32, 5]	καὶ πάνυ καλῶς ἐποίουν, ὅτι	τοῖς	ποιηταῖς ἐπέτρεπον μὴ μόνον τοὺς
[32, 30]	ἡγοῦμαι πολλὰ καὶ χρήσιμα εἰρηκέναι	τοῖς	προσέχουσι καὶ περὶ θεοῦ καὶ
[32, 50]	παρακαλοῦντες, τελευτῶντες ἀπίασι κακόν τι	τοῖς	συμπόταις δόντες ἢ παρ´ ἐκείνων
[32, 35]	ἐμνήσθην οὔτε ὑμᾶς ἐπαίρων οὔτε	τοῖς	συνήθως ὑμνοῦσιν αὐτὰ ῥήτορσιν ἢ
[32, 85]	τῶν κωμικῶν ἔφη τις ἐπὶ	τοῖς	τοιούτοις· ἀκόλαστος ὄχλος ναυτική τ´
[32, 35]	τῶν ἄλλων οἱ πλείους ἐπὶ	τοῖς	τοιούτοις χαίρουσι, καὶ μακαρίους ἑαυτοὺς
[32, 50]	καὶ ἀποβλέπειν, μόνον οὐκ ἐπὶ	τοῖς	χείλεσι τὰς ψυχὰς ἔχοντας, καθάπερ
[32, 1]	πόλει γενέσθαι, τὸ κάλλιστον ἐμβάλλειν	τοῖς	ὠσὶ τῶν παίδων, οἱ δὲ
[32, 1]	ἐκεῖνοι μὲν οὖν κακῶς ἐχρήσαντο	τοῖς	ὠσὶ τῶν παίδων, ὑμεῖς δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/10/2007