Discours, par. |
[32, 45] |
ταῦτα
ἔλεγεν.
περὶ
δὲ
ὑμῶν
|
τί |
ἄν
τις
ἔχοι
λέγειν;
καὶ |
[32, 30] |
φασί·
τὸ
δὲ
Ἀλεξανδρέων
πλῆθος
|
τί |
ἂν
εἴποι
τις,
οἷς
μόνον |
[32, 1] |
εἰπεῖν,
μᾶλλον
δὲ
οὐδὲ
τούτου·
|
τί |
γάρ,
ἂν
κοινῇ
πάντες
ἀποτυγχάνωσι |
[32, 45] |
διὰ
τὴν
ὑμετέραν
ἀβελτερίαν.
διὰ
|
τί |
γὰρ
ἔξω
παραπλησίως
ἀκούονται
τοῖς |
[32, 5] |
πυκνίτης,
δύσκολον
γερόντιον,
ὑπόκωφον,
καὶ
|
τί |
δ´
ἔστ´
Ἀθηναίοισι
πρᾶγμ´
ἀπώμοτον; |
[32, 80] |
κραδίην
δ´
ἐλάφοιο,
τί
πτώσσεις;
|
τί |
δ´
ὀπιπτεύεις
κατὰ
ἅρμ´
ἐν |
[32, 50] |
γενέσθαι
φασὶ
Κενταύρων
συνουσίαν.
καὶ
|
τί |
δεῖ
τἄλλα
ἐπεξιέναι
καθ´
ἕκαστον; |
[32, 70] |
τὸ
δεινὸν
ἄχρι
πείρας
προῆλθεν.
|
τί |
δὴ
καὶ
τούτων
ἐπεμνήσθην;
ὅπως |
[32, 75] |
τῶν
αὐτῶν·
εἰ
λέγοι
ταῦτα,
|
τί |
ἐρεῖτε;
ἢ
δῆλον
ὅτι
οὐδ´ |
[32, 70] |
ἅπαντας
ὁρῶν
καὶ
ἑτοίμους
ἀπόλλυσθαι.
|
τί |
οὖν;
ἐβιάσαντο
μετὰ
ταῦτα
οἱ |
[32, 90] |
ἀγαθοὺς
ὑπὲρ
τῶν
πατρίδων
γίγνεσθαι;
|
τί |
οὖν
μόνοι
Λακεδαιμόνιοι
τοῦτ´
ἔσχον |
[32, 40] |
μὲν
Ἑλλήνων,
τοσούτων
δὲ
βαρβάρων.
|
τί |
οὖν
οἴεσθε
τούτους
ἐπὶ
γῆς |
[32, 30] |
ἐν
ταῖς
ὁδοῖς
{πλεῖστα}
ἁμαρτάνουσιν.
|
τί |
οὖν;
τάχα
ἐρεῖ
τις,
τοῦτο |
[32, 45] |
τὰ
ὦτα
ἐπαλήλιπται
τῶν
ἐκεῖ;
|
τί |
οὖν
τοῦτο
δείκνυσι;
μὰ
Δί´ |
[32, 50] |
γλυκὺ
φανῇ,
πρὸς
τούτῳ
διαφθείρονται.
|
~τί |
οὖν
τοῦτο
λαμπρόν,
ὦ
κακοδαίμονες; |
[32, 80] |
ὄμματ´
ἔχων,
κραδίην
δ´
ἐλάφοιο,
|
τί |
πτώσσεις;
τί
δ´
ὀπιπτεύεις
κατὰ |
[32, 75] |
κεύθετε
θυμῷ
βρωτὺν
οὐδὲ
ποτῆτα.
|
τί |
σφόδρα
οὕτω
κυκᾶσθε;
τίς
ἡ |