Discours, par. |
[32, 95] |
ἐσχάτην
τινὰ
αὐτῶν
πενίαν
κατεγνωκὼς
|
ἢ |
ἀπειρίαν
οὐκ
ἂν
θέλοι
μάτην
|
[32, 60] |
ἢ
Τιμόθεος
ᾖδεν
ὁ
παλαιὸς
|
ἢ |
Ἀρίων,
ὑφ´
οὗ
λέγουσιν
ᾄδοντος |
[32, 90] |
ὑπὸ
μέθης
ἢ
ᾠδῆς
γυναικῶν
|
ἢ |
ἁρμάτων
ἄγηται
καὶ
φέρηται
καὶ |
[32, 20] |
δεῦρο
εἰσῆλθον
δίχα
μέλους
τινὸς
|
ἢ |
ᾄσματος.
νῦν
δὲ
τούτου
μὲν |
[32, 35] |
οἰκῶσι
καθ´
Ὅμηρον
νῆσον
δενδρήεσσαν
|
ἢ |
βαθεῖαν
{ἤ}
τινα
ἤπειρον
{εὔβοτον, |
[32, 25] |
σφόδρα
ἀνδρείου
καὶ
πτηνοῦ,
Περσέως
|
ἢ |
Βελλεροφόντου.
τὸν
οὖν
τῶν
Ἀλεξανδρέων
|
[32, 60] |
δὲ
πρὸς
κιθάραν
αὐτὸ
δρᾶτε.
|
ἢ |
βούλεσθε,
ἐπειδὴ
τοῖς
βασιλεῦσι
τοὺς |
[32, 60] |
τίς
γὰρ
αὐτῶν
ᾠδὴν
τέλειον
|
ἢ |
γενναῖον
ῥυθμὸν
οἷός
τε
εἰπεῖν; |
[32, 75] |
εἰ
λέγοι
ταῦτα,
τί
ἐρεῖτε;
|
ἢ |
δῆλον
ὅτι
οὐδ´
ἀκούσεσθε
παρ´ |
[32, 15] |
καθάπερ
οἶμαι
δι´
ἔνδειαν
ἰατρῶν
|
ἢ |
{δι´}
ἀπειρίαν
πλείους
οἱ
θάπτοντες |
[32, 45] |
γὰρ
ἂν
ἔγωγε
λῃστεύων
ἀποθανεῖν
|
ἢ |
διὰ
τοιαύτην
αἰτίαν.
τὸ
μὲν |
[32, 85] |
πλὴν
εἰ
μή
τι
διορύττειν
|
ἢ |
διασκάπτειν
ἢ
τοιοῦτον
ἕτερον
ἔργον |
[32, 10] |
ῥήματα
εἰπόντες,
καὶ
λοιδορήσαντες
μᾶλλον
|
ἢ |
διδάξαντες
ὑμᾶς,
κατὰ
σπουδὴν
ἀπίασιν, |
[32, 65] |
γνοίη
ῥᾳδίως
πότερον
ἔνδον
πίνουσιν
|
ἢ |
δικάζονται·
κἂν
σοφιστοῦ
δὲ
οἴκημα |
[32, 5] |
ὧν
νοῦν
μὲν
ἢ
φρόνησιν
|
ἢ |
δικαίαν
διάθεσιν
ἢ
πρὸς
θεοὺς |
[32, 35] |
ἑστιᾶσθε
καθ´
ἑαυτοὺς
ἢ
κοιμᾶσθε
|
ἢ |
διοικεῖτε
τὴν
οἰκίαν
ἕκαστος
οὐ |
[32, 70] |
βάλλοντες
ὅ,
τι
ἔτυχον
ἅπαξ
|
ἢ |
δίς,
ὥσπερ
οἱ
καταχέοντες
τῶν |
[32, 45] |
οὐ
δι´
αὑτῶν
τινα
ἡδονὴν
|
ἢ |
δύναμιν,
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
ὑμετέραν |
[32, 10] |
ὥστε
διατελέσαι
λέγοντες,
ἀλλὰ
ἓν
|
ἢ |
δύο
ῥήματα
εἰπόντες,
καὶ
λοιδορήσαντες |
[32, 90] |
φαμὲν
οὐχ
ὑπὸ
λῃστῶν
μόνον,
|
{ἢ
|
ἑταιρῶν}
ἀλλὰ
καὶ
ἑταίρας
καὶ |
[32, 85] |
καὶ
μᾶλλον
ἐλεεῖσθαι
τοὺς
παθόντας
|
ἢ |
καταγελᾶσθαι
παρασκευάζουσα·
παρ´
οἷς
δ´ |
[32, 35] |
μὲν
γὰρ
ἑστιᾶσθε
καθ´
ἑαυτοὺς
|
ἢ |
κοιμᾶσθε
ἢ
διοικεῖτε
τὴν
οἰκίαν |
[32, 90] |
γὰρ
οἴεσθε
Ἀθηναίων
ἢ
Μεγαρέων
|
ἢ |
Κορινθίων
τὰ
σώματα
ἀσκεῖν
καὶ |
[32, 95] |
ὁ
δῆμος,
ἀλλὰ
Κενταύρῳ
τινὶ
|
ἢ |
Κύκλωπι
πεπωκότι
καὶ
ἐρῶντι,
τὸ |
[32, 5] |
παύσεται;
καὶ
πότε
εἴσεισι
θαυματοποιὸς
|
ἢ |
λῆρος
ἢ
τοιοῦτος
ἕτερος;
ἐκεῖνο |
[32, 35] |
πόλιν
ἐπαινεῖ·
πόθεν;
ἀλλὰ
θάλατταν
|
ἢ |
λίμνην
ἢ
ποταμόν.
ὑμεῖς
δέ, |
[32, 95] |
ὑμᾶς
καὶ
μὴ
δεομένους
θεραπείας;
|
ἢ |
μᾶλλον
ὡς
ἀνιάτων
ἀπεγνωκέναι;
παραπλήσιον |
[32, 90] |
ἔσχον.
πόσους
γὰρ
οἴεσθε
Ἀθηναίων
|
ἢ |
Μεγαρέων
ἢ
Κορινθίων
τὰ
σώματα |
[32, 55] |
οἶνος
ἐκ
πέτρας
ποθέν
τινος
|
ἢ |
νάπης,
οὐδὲ
γάλα
καὶ
μέλι |
[32, 1] |
θεοῦ
προστάξαντος,
οὐκ
ἄλλο
ἥρμοζεν
|
ἢ |
παιδεία
καὶ
λόγος,
ὧν
οἱ |
[32, 50] |
κακόν
τι
τοῖς
συμπόταις
δόντες
|
ἢ |
παρ´
ἐκείνων
λαβόντες·
οἵαν
ποτὲ |
[32, 70] |
εἰ
δ´
ὑμεῖς,
ἔφη,
τέτταρα
|
ἢ |
πέντε
βήματα
νικᾶτε,
κἀγὼ
βαδιοῦμαι· |
[32, 25] |
καὶ
μᾶλλον
ἂν
ὑμᾶς
ὠφελήσειεν
|
ἢ |
περὶ
οὐρανοῦ
καὶ
γῆς
εἰ |
[32, 40] |
περὶ
ὑμῶν
ἀληθέστερον
οὗτοι
λέγωσιν
|
ἢ |
περὶ
τῶν
Ἑλλήνων
Ἀνάχαρσιν
τὸν |
[32, 50] |
ἀναίδειαν·
σπουδῇ
πρόσεισι,
φθέγγεται
βαδίζων
|
{ἢ} |
πεσών
τινα
ἔωσε,
μάχεται
πρὸς |
[32, 35] |
εὔμηλον,
ἢ
πρὸς
ὄρεσι
σκιεροῖς
|
ἢ |
πηγαῖς
διαυγέσιν·
ὧν
οὐδὲν
ἴδιόν |
[32, 85] |
καθορᾶν
καὶ
δεκαπέντε
ἀνθρώπους
εὐπόρους
|
ἢ
|
πλῆθος
ἀνήριθμον
ἀνθρώπων
ἀθλίων
καὶ |
[32, 40] |
τῶν
προτέρων
οὐδὲ
αἰσχύνονται
λέγειν
|
ἢ |
ποιεῖν
ὅ,
τι
ἂν
αὐτοῖς |
[32, 35] |
τοῖς
συνήθως
ὑμνοῦσιν
αὐτὰ
ῥήτορσιν
|
ἢ |
ποιηταῖς
παραβάλλων
ἐμαυτόν.
δεινοὶ
γὰρ |
[32, 10] |
ἐμπείρου
τύχῃ
κυβερνήτου
κἂν
ἔθνος
|
ἢ |
πόλις
χρηστῶν
ἡγεμόνων,
κἂν
ἰατρὸς |
[32, 35] |
πόθεν;
ἀλλὰ
θάλατταν
ἢ
λίμνην
|
ἢ
|
ποταμόν.
ὑμεῖς
δέ,
ἂν
ἐγκωμιάζῃ |
[32, 5] |
ἢ
φρόνησιν
ἢ
δικαίαν
διάθεσιν
|
ἢ |
πρὸς
θεοὺς
εὐσέβειαν
οὐκ
ἔστι
|
[32, 35] |
{ἤ}
τινα
ἤπειρον
{εὔβοτον,
εὔμηλον,
|
ἢ |
πρὸς
ὄρεσι
σκιεροῖς
ἢ
πηγαῖς
|
[32, 70] |
ὥστε
ἐπιμελεστέρας
χρῆναι
φυλακῆς
ᾠήθησαν
|
ἢ |
πρότερον·
καὶ
τοῦτο
εἴργασθε
δι´ |
[32, 1] |
μὲν
ἢ
τίμιον
οὐδὲν
ὑμῖν
|
ἢ |
σπανίως
ποτὲ
εἰσέρχεται·
κρουμάτων
δὲ |
[32, 25] |
ἰέναι
μαινομένου
τινὸς
ἀληθῶς
ἔργον
|
ἢ |
σφόδρα
ἀνδρείου
καὶ
πτηνοῦ,
Περσέως |
[32, 40] |
ὑμᾶς,
καὶ
ὁρᾶτε
μὲν
τρεῖς
|
ἢ |
τέτταρας
ἡνιόχους,
ὁρᾶσθε
δὲ
ὑπὸ |
[32, 1] |
εἰς
τοῦτο
δὲ
καλὸν
μὲν
|
ἢ |
τίμιον
οὐδὲν
ὑμῖν
ἢ
σπανίως |
[32, 60] |
γὰρ
Ἰσμηνίας
ηὔλει
παρ´
ὑμῖν
|
ἢ |
Τιμόθεος
ᾖδεν
ὁ
παλαιὸς
ἢ |
[32, 75] |
τίνα
οὖν
εὕρῃ
τις
ἐπικουρίαν
|
ἢ |
τίνα
ἐξιλάσασθαι
δεῖ
δαιμόνων;
ἔστιν |
[32, 75] |
ἐπιθυμίας
ἀπόλησθε.
ποῖος
γὰρ
Ὅμηρος
|
ἢ |
τίς
ἀνθρώπων
δύναται
τὰ
συμβαίνοντα
|
[32, 40] |
δὲ
εἰς
τὸ
θέατρον
εἰσέλθωσιν
|
ἢ |
τὸ
στάδιον,
ὥσπερ
φαρμάκων
αὐτοῖς |
[32, 85] |
μή
τι
διορύττειν
ἢ
διασκάπτειν
|
ἢ |
τοιοῦτον
ἕτερον
ἔργον
πράττειν·
οὐδὲ |
[32, 5] |
πότε
εἴσεισι
θαυματοποιὸς
ἢ
λῆρος
|
ἢ |
τοιοῦτος
ἕτερος;
ἐκεῖνο
μὲν
γάρ, |
[32, 95] |
πόλιν,
ἔπειθ´
ὑπ´
ἀνέμων
τινῶν
|
ἢ |
τύχης
ἄλλης
κρατούμενος
καὶ
διατρίβων |
[32, 40] |
τάχα
ἐρεῖ
τις
τῶν
Περσῶν
|
ἢ |
τῶν
Βακτρίων,
ὡς
αὐτοὶ
μὲν |
[32, 35] |
καὶ
τόπους
καὶ
πάντα
μᾶλλον
|
ἢ |
ὑμᾶς.
ποῦ
γὰρ
εἶπον
ὥς
|
[32, 5] |
ἐστε,
ἀφ´
ὧν
νοῦν
μὲν
|
ἢ
|
φρόνησιν
ἢ
δικαίαν
διάθεσιν
ἢ |
[32, 90] |
κρατῆται
καὶ
περιέχηται
δεσμοῖς
τισιν
|
ἢ |
φρουροῖς,
τὰ
δυσχερῆ
δεῖ
ταῦτα |
[32, 1] |
μᾶλλον
ἔπρεπε
καὶ
παισὶ
Λυδῶν
|
ἢ |
Φρυγῶν·
Ἑλλήνων
δὲ
παισί,
καὶ |
[32, 90] |
σωτηρίαν,
ἀλλ´
αἱρεθεῖσα
ὑπὸ
μέθης
|
ἢ |
ᾠδῆς
γυναικῶν
ἢ
ἁρμάτων
ἄγηται |