HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τινων 1
τινῶν 3
τίς 7
τις 34
τισίν 2
τισιν 1
τὸ 96

Fréquences [« »]
32 διὰ
27 ὑμεῖς
29 ὥσπερ
34 τις
35 οὖν
37 πρὸς
38 ὁ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Au peuple d'Alexandrie (discours 32; traduction anglaise)

τις

Discours, par.

[32, 20]   διαδράμοι ἁλμυρὸν ὕδωρ ἄσπετον; οὐδέ τις ἄγχι βροτῶν πόλις. ἐκεῖνος μὲν

[32, 20]   παν πνεῦμα βραχὺ κορύσσεται. κἄν τις αἰτία γένηται, τὸν πολίτην κατέπιεν.

[32, 10]   ἥκειν παρὰ θεοῦ, κἂν λόγων τις ἀκούσῃ φρονίμων, ἐκεῖθεν ἐπιπεμφθῆναι. ~καθόλου

[32, 85]   λυμάτων. οὐδὲ γὰρ πόλιν εἴποι τις ἂν〉 ὀρθῶς τὴν ἐκ τοιούτων,

[32, 90]   καθόλου γὰρ πάντα ἁμαρτήματα εὕροι τις ἂν πανταχοῦ, καὶ οἰνόφλυγες καὶ

[32, 35]   οὐδέ γε, ἂν ὕδωρ ἐπαινῇ τις, ἀνθρώπων ἔπαινος οὗτός ἐστιν, ἀλλὰ

[32, 30]   οὐ γὰρ ὑμεῖς μέν, ἄν τις ἀσχημονῇ τῶν μειζόνων ἐν τῷ

[32, 5]   τῶν φιλοσόφων, ὥσπερ ἂν παῖδάς τις ἐθίζοι διδασκάλων καταφρονεῖν, καὶ δέον

[32, 15]   σῴζειν πέφυκε. κινδυνεύει μέντοι πολλή τις εἶναι σπάνις ὑμῖν τῶν τὸ〉

[32, 80]   καὶ Διὸς αὐλάς. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·

[32, 10]   ὁμοίως ἐστὶ δαιμόνια, κἂν πλέων τις ἐμπείρου τύχῃ κυβερνήτου κἂν ἔθνος

[32, 85]   ἐρρωμένους, {ὡς τῶν κωμικῶν ἔφη τις ἐπὶ τοῖς τοιούτοις· ἀκόλαστος ὄχλος

[32, 75]   διαλέγηται πρόγονος; τίνα οὖν εὕρῃ τις ἐπικουρίαν ἢ τίνα ἐξιλάσασθαι δεῖ

[32, 25]   δὲ καὶ δῆμος ὁ μέν τις εὐγνώμων καὶ πρᾷος καὶ γαληνὸς

[32, 45]   περὶ δὲ ὑμῶν τί ἄν τις ἔχοι λέγειν; καὶ γὰρ ὑμεῖς

[32, 10]   δεινόν. ὅμοιον γὰρ ὥσπερ εἴ τις ἰατρὸς ἐπὶ κάμνοντας ἀνθρώπους εἰσιὼν

[32, 85]   ὅμοιον ὥσπερ εἰ οἰκίαν μέν τις ἴδοι πάνυ καλήν, τὸν δὲ

[32, 30]   ὅμως ὅ, τι ἂν πράττῃ τις καθ´ αὑτόν, οὐ κοινόν ἐστι

[32, 30]   Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν εἴποι τις, οἷς μόνον δεῖ παραβάλλειν τὸν

[32, 80]   καὶ πίπτετε. τοιγαροῦν οὐ κακῶς τις παρεποίησε τῶν σαπρῶν τούτων ποιητῶν·

[32, 65]   περαίνεται δι´ ᾠδῆς· ὥστ´, εἴ τις παρίοι δικαστήριον, οὐκ ἂν γνοίη

[32, 90]   ἐν ᾗ μὴ καθ´ ἡμέραν τις πυρέττει πάντως· ἀλλὰ Καυνίους μόνον

[32, 35]   ποταμόν. ὑμεῖς δέ, ἂν ἐγκωμιάζῃ τις τὸν Νεῖλον, ἐπαίρεσθε, ὥσπερ αὐτοὶ

[32, 35]   οὐδ´ ἂν περὶ εὐκρασίας λέγῃ τις, τοὺς ἀνθρώπους εἶναί φησιν ἀγαθούς,

[32, 95]   εἴ ποτε ἠκούσατε· ὥσπερ ἔφη τις τοὺς ἐν τῇ Ἀττικῇ κανθάρους,

[32, 30]   ἁμαρτάνουσιν. τί οὖν; τάχα ἐρεῖ τις, τοῦτο μόνον ἁμαρτάνομεν, τὸ φαύλως

[32, 45]   δραμεῖται βράδιον οὐδὲ χεῖρον ᾄσεταί τις τῶν ᾀδόντων, ἂν εὐσχημονῆτε ὑμεῖς.

[32, 95]   ἀπεγνωκέναι; παραπλήσιον γάρ, ὥσπερ εἴ τις τῶν ἐμπόρων πολλὰ καὶ τίμια

[32, 40]   τινὰ φλεγόμενα. καίτοι τάχα ἐρεῖ τις τῶν Περσῶν ἢ τῶν Βακτρίων,

[32, 70]   μικρῶν εἶναι τὸν λόγον, ὅταν τις ὑμῖν διαλέγηται περὶ τῶν ἐν

[32, 75]   φέρε οὖν, εἰ μεταξὺ θεῶν τις ὑμῖν ἐπιστὰς εἴποι διατεινάμενος, δαιμόνιοι,

[32, 15]   λόγον, ᾧ διὰ βίου μέν τις χρώμενος καὶ συνεχῶς ἦλθέ ποτε

[32, 30]   πάντων ἐπεξελθεῖν. {καίτοι τάχα φήσει τις ὡς πολλὰ λέγων οὐδὲν ὑμῖν

[32, 15]   ἐθέλειν ἀκούειν, μηδ´ ἂν βιάζηταί τις, ὥσπερ οἶμαι καὶ τῶν ἑλκῶν

Discours, par.
[32, 20]	διαδράμοι ἁλμυρὸν ὕδωρ ἄσπετον; οὐδέ	τις	ἄγχι βροτῶν πόλις. ἐκεῖνος μὲν
[32, 20]	παν πνεῦμα βραχὺ κορύσσεται. κἄν	τις	αἰτία γένηται, τὸν πολίτην κατέπιεν.
[32, 10]	ἥκειν παρὰ θεοῦ, κἂν λόγων	τις	ἀκούσῃ φρονίμων, ἐκεῖθεν ἐπιπεμφθῆναι. ~καθόλου
[32, 85]	λυμάτων. οὐδὲ γὰρ πόλιν εἴποι	τις	ἂν〉 ὀρθῶς τὴν ἐκ τοιούτων,
[32, 90]	καθόλου γὰρ πάντα ἁμαρτήματα εὕροι	τις	ἂν πανταχοῦ, καὶ οἰνόφλυγες καὶ
[32, 35]	οὐδέ γε, ἂν ὕδωρ ἐπαινῇ	τις,	ἀνθρώπων ἔπαινος οὗτός ἐστιν, ἀλλὰ
[32, 30]	οὐ γὰρ ὑμεῖς μέν, ἄν	τις	ἀσχημονῇ τῶν μειζόνων ἐν τῷ
[32, 5]	τῶν φιλοσόφων, ὥσπερ ἂν παῖδάς	τις	ἐθίζοι διδασκάλων καταφρονεῖν, καὶ δέον
[32, 15]	σῴζειν πέφυκε. κινδυνεύει μέντοι πολλή	τις	εἶναι σπάνις ὑμῖν τῶν τὸ〉
[32, 80]	καὶ Διὸς αὐλάς. ὧδε δέ	τις	εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·
[32, 10]	ὁμοίως ἐστὶ δαιμόνια, κἂν πλέων	τις	ἐμπείρου τύχῃ κυβερνήτου κἂν ἔθνος
[32, 85]	ἐρρωμένους, {ὡς τῶν κωμικῶν ἔφη	τις	ἐπὶ τοῖς τοιούτοις· ἀκόλαστος ὄχλος
[32, 75]	διαλέγηται πρόγονος; τίνα οὖν εὕρῃ	τις	ἐπικουρίαν ἢ τίνα ἐξιλάσασθαι δεῖ
[32, 25]	δὲ καὶ δῆμος ὁ μέν	τις	εὐγνώμων καὶ πρᾷος καὶ γαληνὸς
[32, 45]	περὶ δὲ ὑμῶν τί ἄν	τις	ἔχοι λέγειν; καὶ γὰρ ὑμεῖς
[32, 10]	δεινόν. ὅμοιον γὰρ ὥσπερ εἴ	τις	ἰατρὸς ἐπὶ κάμνοντας ἀνθρώπους εἰσιὼν
[32, 85]	ὅμοιον ὥσπερ εἰ οἰκίαν μέν	τις	ἴδοι πάνυ καλήν, τὸν δὲ
[32, 30]	ὅμως ὅ, τι ἂν πράττῃ	τις	καθ´ αὑτόν, οὐ κοινόν ἐστι
[32, 30]	Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν εἴποι	τις,	οἷς μόνον δεῖ παραβάλλειν τὸν
[32, 80]	καὶ πίπτετε. τοιγαροῦν οὐ κακῶς	τις	παρεποίησε τῶν σαπρῶν τούτων ποιητῶν·
[32, 65]	περαίνεται δι´ ᾠδῆς· ὥστ´, εἴ	τις	παρίοι δικαστήριον, οὐκ ἂν γνοίη
[32, 90]	ἐν ᾗ μὴ καθ´ ἡμέραν	τις	πυρέττει πάντως· ἀλλὰ Καυνίους μόνον
[32, 35]	ποταμόν. ὑμεῖς δέ, ἂν ἐγκωμιάζῃ	τις	τὸν Νεῖλον, ἐπαίρεσθε, ὥσπερ αὐτοὶ
[32, 35]	οὐδ´ ἂν περὶ εὐκρασίας λέγῃ	τις,	τοὺς ἀνθρώπους εἶναί φησιν ἀγαθούς,
[32, 95]	εἴ ποτε ἠκούσατε· ὥσπερ ἔφη	τις	τοὺς ἐν τῇ Ἀττικῇ κανθάρους,
[32, 30]	ἁμαρτάνουσιν. τί οὖν; τάχα ἐρεῖ	τις,	τοῦτο μόνον ἁμαρτάνομεν, τὸ φαύλως
[32, 45]	δραμεῖται βράδιον οὐδὲ χεῖρον ᾄσεταί	τις	τῶν ᾀδόντων, ἂν εὐσχημονῆτε ὑμεῖς.
[32, 95]	ἀπεγνωκέναι; παραπλήσιον γάρ, ὥσπερ εἴ	τις	τῶν ἐμπόρων πολλὰ καὶ τίμια
[32, 40]	τινὰ φλεγόμενα. καίτοι τάχα ἐρεῖ	τις	τῶν Περσῶν ἢ τῶν Βακτρίων,
[32, 70]	μικρῶν εἶναι τὸν λόγον, ὅταν	τις	ὑμῖν διαλέγηται περὶ τῶν ἐν
[32, 75]	φέρε οὖν, εἰ μεταξὺ θεῶν	τις	ὑμῖν ἐπιστὰς εἴποι διατεινάμενος, δαιμόνιοι,
[32, 15]	λόγον, ᾧ διὰ βίου μέν	τις	χρώμενος καὶ συνεχῶς ἦλθέ ποτε
[32, 30]	πάντων ἐπεξελθεῖν. {καίτοι τάχα φήσει	τις	ὡς πολλὰ λέγων οὐδὲν ὑμῖν
[32, 15]	ἐθέλειν ἀκούειν, μηδ´ ἂν βιάζηταί	τις,	ὥσπερ οἶμαι καὶ τῶν ἑλκῶν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/10/2007