| Discours, par. |
| [32, 60] |
ἀτοπώτερος
καὶ
μακρότερος.
σκοπεῖτε
οὖν,
|
εἰ |
βούλεσθε
ἀκοῦσαι,
καὶ
μὴ
δυσχεράνητε. |
| [32, 25] |
πεπαιδευμένους
φεύγειν.
~σαφέστερον
δ´
ὑμῖν,
|
εἰ |
βούλεσθε,
διελεύσομαι
περὶ
δήμου
φύσεως, |
| [32, 60] |
οὐδὲν
μέγα
οὐδὲ
θαυμαστὸν
ἔχουσιν;
|
εἰ |
γὰρ
Ἰσμηνίας
ηὔλει
παρ´
ὑμῖν |
| [32, 70] |
βλασφημίας
οἵας
καὶ
ὅσας
ἀφίετε;
|
εἰ |
γὰρ
μὴ
τοὺς
ἵππους
ἑωρᾶτε |
| [32, 80] |
ὀπιπτεύεις
κατὰ
ἅρμ´
ἐν
ἀγῶνι;
|
εἰ |
δ´
ἄγε
νυν
πείρησαι,
ἵνα |
| [32, 70] |
ἀπαλλάττεσθαι
καθ´
αὑτοὺς
καὶ
παραχωρεῖν·
|
εἰ |
δ´
ὑμεῖς,
ἔφη,
τέτταρα
ἢ |
| [32, 10] |
καὶ
ῥήτορες,
οὐδὲν
ἴσως
δεινόν·
|
εἰ |
δ´
ὡς
φιλόσοφοι
ταῦτα
πράττουσι
|
| [32, 10] |
καὶ
κηδεμονίᾳ
τῶν
ἄλλων
ἕτοιμον,
|
εἰ |
δέοι,
καὶ
καταγελᾶσθαι,
καὶ
ἀταξίαν |
| [32, 50] |
καὶ
νόμων
καὶ
χρηστοῦ
βασιλέως,
|
εἰ |
δέοι,
πονεῖν
καὶ
ἀποθνῄσκειν
ἀγαθῆς |
| [32, 5] |
Ἑλλήνων
ἄρχοντες,
καὶ
ἐξὸν
αὐτοῖς,
|
εἰ |
ἐβούλοντο,
μηδὲν
ἀηδὲς
ἀκούειν.
ὑμῖν |
| [32, 20] |
τι
τῶν
χαλεπῶν.
ἐγὼ
γοῦν,
|
εἰ |
ἦν
ᾠδικός,
οὐκ
ἂν
δεῦρο |
| [32, 1] |
ἁμάρτημα.
τοῦ
γὰρ
Ἀπόλλωνος
εἰπόντος,
|
εἰ |
θέλουσιν
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
ἐν
τῇ |
| [32, 60] |
σκώπτοντες
καὶ
ταῦτα
ἐν
ἀνθρώποις,
|
εἰ |
θεμιτὸν
εἰπεῖν,
οὐδὲν
μέγα
οὐδὲ |
| [32, 85] |
καὶ
ὑμεῖς
ἀπόλησθε
{ἐκείνοις}
παραπλησίως,
|
εἰ |
καὶ
ψυχρότερόν
ἐστιν
εἰπεῖν
ὅτι |
| [32, 75] |
δὲ
νικώντων,
ἀεὶ
τῶν
αὐτῶν·
|
εἰ |
λέγοι
ταῦτα,
τί
ἐρεῖτε;
ἢ |
| [32, 25] |
ἢ
περὶ
οὐρανοῦ
καὶ
γῆς
|
εἰ |
λέγοιμι.
φημὶ
δὴ
δῆμον
ἐοικέναι |
| [32, 70] |
τινὰ
τόπον
βραχὺν
προηγόρευεν
ὡς
|
εἰ |
μὲν
αὐτὸς
ἐκεῖ
προέλθοι,
νενικηκὼς |
| [32, 10] |
φιλῳδῶν
ὑμῶν
κατεγνωκότες.
οὗτοι
δ´
|
εἰ |
μέν
εἰσι
ποιηταὶ
καὶ
ῥήτορες, |
| [32, 75] |
τοιαύτην
τινὰ
ἀσέβειαν.
φέρε
οὖν,
|
εἰ |
μεταξὺ
θεῶν
τις
ὑμῖν
ἐπιστὰς |
| [32, 30] |
χάλκεον
δέ
μοι
ἦτορ
ἐνείη·
|
εἰ |
μὴ
Ὀλυμπιάδες
Μοῦσαι,
Διὸς
αἰγιόχοιο
|
| [32, 85] |
Ξέρξου
στράτευμα
λαμπρὸν
ἦν,
πλὴν
|
εἰ
|
μή
τι
διορύττειν
ἢ
διασκάπτειν |
| [32, 65] |
οὐδὲ
ἄρχεσθαι
καλῶς
ἐπίστασθε.
τοιγαροῦν
|
εἰ |
μὴ
τῶν
προεστηκότων
ἐτύχετε,
χαλεπῶς |
| [32, 30] |
πρῶτον
ὑμᾶς
ὑπομένοντας
ἀκούειν.
ὥστ´,
|
εἰ |
μηδὲν
ἄλλο
παρέσχηκεν
ὑμῖν
μέγα |
| [32, 30] |
τε
ὑμᾶς
καὶ
τιμήσειεν·
{ὥστε,
|
εἰ |
μηδὲν
ἄλλο,
τοῦτό
γε
ὑμῖν |
| [32, 85] |
ἀταξία.
ἔστι
γὰρ
ὅμοιον
ὥσπερ
|
εἰ |
οἰκίαν
μέν
τις
ἴδοι
πάνυ |
| [32, 20] |
δ´
αὐτὸς
ἐποτρύνει
καὶ
ἀνώγει.
|
εἰ |
οὖν
τὰ
τοῦ
Ἑρμοῦ
ἔπη |
| [32, 45] |
ὀνείδει
καὶ
καταγέλωτι
τῆς
πόλεως,
|
εἰ |
παρὰ
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
ἀριστεῖς |
