Discours, par. |
[32, 5] |
τότε
νομίζειν
ἑορτὴν
ἄγειν,
ἀλλὰ
|
μὴ |
βαρύνεσθαι,
κἂν
ἄρα,
δυσωπεῖσθαι
ἐξειπεῖν, |
[32, 75] |
ταράττησθε
μηδὲ
ἐκπίπτητε
τῆς
τάξεως.
|
μὴ |
γὰρ
δαιμόνια
πάντ´
ᾖ
τὰ |
[32, 95] |
ἕκαστος
καὶ
διοικούντων
ὑμᾶς
προτιμήσῃ.
|
μὴ |
γὰρ
οἴεσθε
ὑμᾶς
μὲν
πυνθάνεσθαι |
[32, 45] |
ἦν
ὑμῖν
ἐπιεικῶς
αὐτὰ
ὁρᾶν.
|
μὴ |
γὰρ
τοῦτό
με〉
οἴεσθε
λέγειν |
[32, 85] |
ὑμεῖς
δὲ
ὑπὸ
πλειόνων
ἑαλώκατε.
|
μὴ |
γὰρ
τοῦτο
μόνον
ἡγεῖσθε
ἅλωσιν |
[32, 95] |
πότερον
ὡς
σοφοὺς
ὑμᾶς
καὶ
|
μὴ |
δεομένους
θεραπείας;
ἢ
μᾶλλον
ὡς |
[32, 65] |
ἐφύλαττον
τὰ
ὦτα,
ὡς
ἂν
|
μὴ |
διαφθαρῶσιν
αἱ
ἀκοαὶ
μηδὲ
τρυφερώτεραι |
[32, 65] |
τὸ
γένος
τῶν
κιθαρῳδῶν·
διὸ
|
μὴ
|
δύνασθαι
παντάπασιν
ἐκβῆναι
τὴν
αὑτῶν |
[32, 55] |
μὲν
οὖν
τοιαύτη
φύσις,
τὸ
|
μὴ |
δύνασθαι
σωφρονεῖν,
ἀλλὰ
πολλὰ
δυσχερῆ |
[32, 60] |
οὖν,
εἰ
βούλεσθε
ἀκοῦσαι,
καὶ
|
μὴ |
δυσχεράνητε.
ἔφη
τοίνυν
ἐκεῖνος
περί |
[32, 15] |
φεύγειν
ἀπὸ
τοῦ
λόγου
καὶ
|
μὴ |
ἐθέλειν
ἀκούειν,
μηδ´
ἂν
βιάζηταί |
[32, 100] |
τόποι
μάτην
προσαγορεύονται,
τὸ
πρᾶγμα
|
μὴ |
ἔχοντες
μετὰ
τοῦ
ὀνόματος.
ἀλλὰ |
[32, 90] |
ἐρήμων
καὶ
μικρῶν,
ἐν
ᾗ
|
μὴ |
καθ´
ἡμέραν
τις
πυρέττει
πάντως· |
[32, 85] |
σφόδρα
οὖσαν
εὐρύχωρον.
φοβοῦμαι
δὴ
|
μὴ |
καὶ
ὑμεῖς
ἀπόλησθε
{ἐκείνοις}
παραπλησίως, |
[32, 75] |
διαφθαρῆναι
τὴν
κόρην.
σκοπεῖτε
δὲ
|
μὴ |
καὶ
ὑμεῖς
ὑπὸ
τῆς
τοιαύτης |
[32, 5] |
κοινῇ
τὴν
πόλιν,
εἴ
τι
|
μὴ |
καλῶς
ἔπραττον·
ὥστε
σὺν
πολλοῖς |
[32, 100] |
τοῦ
ὀνόματος.
ἀλλὰ
γὰρ
δέδοικα
|
μὴ |
κἀμοὶ
συμβέβηκεν
ὅ
φασιν
Αἰγυπτίων
|
[32, 15] |
οὐδὲν
εὔδαιμον
οὐδ´
ὠφέλιμον,
ὃ
|
μὴ |
κατὰ
γνώμην
καὶ
δύναμιν
τῶν |
[32, 60] |
δύνασθε
εἰρήνην
ἄγειν.
~ἆρά
γε
|
μὴ |
Λακεδαιμονίους
μιμεῖσθε;
φασὶ
γοῦν
αὐτοὺς |
[32, 10] |
ὑμᾶς,
κατὰ
σπουδὴν
ἀπίασιν,
εὐλαβούμενοι
|
μὴ
|
μεταξὺ
θορυβήσητε
καὶ
παραπέμψητε
αὐτούς, |
[32, 85] |
πολλῶν
καὶ
φαύλων
ὀλίγα,
ὅπως
|
μὴ |
μόνοι
δοκῆτε
εἶναι
γελοῖοι.
καὶ |
[32, 5] |
ἐποίουν,
ὅτι
τοῖς
ποιηταῖς
ἐπέτρεπον
|
μὴ
|
μόνον
τοὺς
κατ´
ἄνδρα
ἐλέγχειν, |
[32, 30] |
δέ
μοι
ἦτορ
ἐνείη·
εἰ
|
μὴ |
Ὀλυμπιάδες
Μοῦσαι,
Διὸς
αἰγιόχοιο
θυγατέρες, |
[32, 95] |
κέντρον
δῆθεν
ὡς
ἔχων
χερί.
|
~μὴ |
οὖν
καὶ
ὑμεῖς
κατὰ
ζῆλον |
[32, 10] |
τε
χρησμῶν
καὶ
δι´
ὀνειράτων.
|
μὴ |
οὖν
οἴεσθε
κοιμωμένων
μόνον
ἐπιμελεῖσθαι |
[32, 70] |
ἅπτεται
μετὰ
τῆς
ἴσης
εὐχερείας.
|
μὴ |
οὖν
οἴεσθε
περὶ
μικρῶν
εἶναι |
[32, 100] |
δὲ
τοῦτον
καὶ
ἐπ´
ὀλέθρῳ.
|
~μὴ |
οὖν
σφόδρα
οὕτως
περιέχεσθε
τούτου, |
[32, 25] |
ὄντως,
οἷος
γεύσασθαι
παρρησίας
καὶ
|
μὴ |
πάντα
ἐθέλειν
τρυφᾶν,
ἐπιεικής,
μεγαλόφρων, |
[32, 35] |
προσέχειν
τοῖς
ὀρθῶς
λέγουσι,
τὸ
|
μὴ |
πάντοτε
ζητεῖν
ἡδονάς.
ἀναγωγαὶ
δὲ |
[32, 45] |
διὰ
τὴν
τοιαύτην
πρόφασιν
νεανιεύσασθαι,
|
μὴ |
παραιτουμένους
τὸν
θάνατον,
ἀλλὰ
προσλιπαροῦντας, |
[32, 20] |
ἐν
ἀρχῇ
μὲν
ᾐτιασάμην
τοὺς
|
μὴ |
παριόντας
εἰς
τὸ
πλῆθος
μηδὲ |
[32, 100] |
μᾶλλον
Εὐριπίδην
μιμεῖσθε
οὕτω
λέγοντα·
|
μὴ |
παυσαίμην
τὰς
Χάριτας
Μούσαις
ἀναμιγνύς, |
[32, 30] |
περὶ
τοῦ
δεῖν
ἀκούειν,
κεἰ
|
μὴ |
πείθεσθε,
λόγων.
τοῦτο
γὰρ
οἶμαι |
[32, 40] |
ἤδη
νενικήκατε
ἱππομαχίας.
σκοπεῖτε
δὲ
|
μὴ |
περὶ
ὑμῶν
ἀληθέστερον
οὗτοι
λέγωσιν |
[32, 15] |
ἡγεμόνος
συγγνώμη,
φιλοσόφου
δὲ
κακοῦ
|
μὴ |
πικρὸν
εἶναι.
τὸ
μὲν
γὰρ |
[32, 95] |
φήμης,
ἐκείνους
δὲ
περὶ
ὑμῶν
|
μὴ |
πολυπραγμονεῖν,
ὁποῖος
ὁ
τῶν
Ἀλεξανδρέων
|
[32, 15] |
ἐξαιροῦσι.
βελτίους
δέ
εἰσιν
οἱ
|
μὴ |
ῥᾳδίως
αὐτὸ
πράττοντες.
τὴν
δὲ |
[32, 50] |
ὑμεῖς
ἡγοῖσθε
ἀνθρώπους,
οἷς
ἐλευθερία
|
μὴ |
συμφέρει;
νὴ
Δία,
τὸ
γὰρ
|
[32, 90] |
ποία
γὰρ
πόλις
ἐστὶ
τῶν
|
μὴ |
σφόδρα
ἐρήμων
καὶ
μικρῶν,
ἐν |
[32, 30] |
γυναῖκες,
δέον
αὐτάς,
κἂν
οἴκοι
|
μὴ |
σωφρονῶσιν,
ἔξω
γε
προϊέναι
κοσμίως, |
[32, 45] |
ἄλλοις
καὶ
πολλάκις
ἀηδεῖς
ἔδοξαν;
|
μὴ |
τὰ
ὦτα
ἐπαλήλιπται
τῶν
ἐκεῖ; |
[32, 75] |
ἀλλ´
ὑπὲρ
ὑμῶν
αὐτῶν,
ὅπως
|
μὴ |
ταράττησθε
μηδὲ
ἐκπίπτητε
τῆς
τάξεως. |
[32, 100] |
Μούσαις
ἀναμιγνύς,
ἁδίσταν
συζυγίαν·
ἵνα
|
μὴ |
τὸ
Μουσεῖον
ὑμῖν
ἄλλως
εἶναι |
[32, 45] |
τι
καὶ
γενναῖον
ἐδύνατο
πρᾶξαι
|
μὴ |
τοιούτου
τυχὼν
δαίμονος·
ὁδὶ
δὲ |
[32, 70] |
καὶ
ὅσας
ἀφίετε;
εἰ
γὰρ
|
μὴ |
τοὺς
ἵππους
ἑωρᾶτε
ἁμιλλωμένους
καὶ |
[32, 65] |
ἄρχεσθαι
καλῶς
ἐπίστασθε.
τοιγαροῦν
εἰ
|
μὴ |
τῶν
προεστηκότων
ἐτύχετε,
χαλεπῶς
ἂν |
[32, 90] |
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν.
σκοπεῖτε
δὲ
|
μὴ |
ὑμεῖς
οὐχ
ὁμοίας
μεταλάβητε
δόξης |
[32, 15] |
γὰρ
προσήκει
φειδόμενον,
διδάσκειν
δὲ
|
μὴ |
φειδόμενον·
καὶ
χρηστοῦ
μέν
ἐστιν |