Discours, par. |
[32, 65] |
ἐκ
τοιούτου
σπέρματος·
ἐπεὶ
τούς
|
γε |
ἄλλους
Μακεδόνας
ἀνδρείους
καὶ
πολεμικοὺς |
[32, 30] |
καὶ
θέαν
ἵππων·
ὡς
τῶν
|
γε |
ἄλλων
οὐδενὸς
αὐτοῖς
μέλει.
οὐ |
[32, 35] |
ἐστιν
ἐγκώμιον,
οὐ
πόλεως·
οὐδέ
|
γε, |
ἂν
ὕδωρ
ἐπαινῇ
τις,
ἀνθρώπων |
[32, 10] |
γνώμης
καὶ
πειθοῦς.
καὶ
πρῶτόν
|
γε |
ἁπάντων,
ἵνα,
ὅθενπερ
ἐχρῆν,
ἐγγύθεν |
[32, 1] |
~ΠΡΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ.
~Ἆρά
|
γε |
βούλοισθ´
ἄν,
ὦ
ἄνδρες,
σπουδάσαι |
[32, 5] |
πάντως
εὑρήσομεν
ἁμαρτάνοντας·
ἀλλὰ
τοῦτό
|
γε
|
ἐκεῖνοι
καὶ
πάνυ
καλῶς
ἐποίουν, |
[32, 5] |
τούτου
φορὰ
γέγονε·
νόθον
μέντοι
|
γε |
καὶ
ἀγεννὲς
ἀνθρώπων
οὐθέν,
ὡς |
[32, 85] |
κραταιή.
αἲ
γάρ
πως
ὑμᾶς
|
γε |
καὶ
αὐτοὺς
ἐνθάδε
πάντας
ὁπλήεντας |
[32, 60] |
οὐκέτι
δύνασθε
εἰρήνην
ἄγειν.
~ἆρά
|
γε |
μὴ
Λακεδαιμονίους
μιμεῖσθε;
φασὶ
γοῦν |
[32, 60] |
καὶ
καταλύουσιν.
καὶ
μὴν
ὅ
|
γε |
Ὀρφεὺς
τὰ
θηρία
ἡμέρου
καὶ |
[32, 80] |
παρ´
ὑμῖν
(πλὴν
ὅτι
μάχεσθαί
|
γε |
οὐδεὶς
ἱκανός
ἐστιν
οὐδὲ
ἀριστεύειν |
[32, 55] |
τῶν
ποιητῶν
μυθολογήματα·
ὡς
ἐκεῖνοί
|
γε |
παρεισάγουσι
Βάκχας
τινὰς
μαινομένας
ὑπὸ |
[32, 80] |
καὶ
ἀθέσφατον
οἶνον,
κλαγγῇ
ταί
|
γε |
πέτονται
ἀπὸ
σταδίοιο
κελεύθου.
οἱ |
[32, 30] |
κἂν
οἴκοι
μὴ
σωφρονῶσιν,
ἔξω
|
γε |
προϊέναι
κοσμίως,
αἱ
δὲ
μάλιστα |
[32, 30] |
μικρὸν
ἡσυχάσασιν.
καὶ
μὴν
περί
|
γε |
τῶν
ἄλλων
τὸ
μὲν
πάντα |
[32, 30] |
{ὥστε,
εἰ
μηδὲν
ἄλλο,
τοῦτό
|
γε |
ὑμῖν
ὁ
λόγος
παρέσχηκεν
οὐ |
[32, 85] |
ὀρθῶς
τὴν
ἐκ
τοιούτων,
οὐδέ
|
γε
|
χορὸν
τοὺς
ὁποίους
δήποτε
συνελθόντας, |