Discours, par. |
[32, 75] |
τί
ἐρεῖτε;
ἢ
δῆλον
ὅτι
|
οὐδ´ |
ἀκούσεσθε
παρ´
ἐκεῖνον
τὸν
καιρόν, |
[32, 35] |
ἔπαινος
οὗτός
ἐστιν,
ἀλλὰ
φρεάτων·
|
οὐδ´ |
ἂν
περὶ
εὐκρασίας
λέγῃ
τις, |
[32, 35] |
φησιν
ἀγαθούς,
ἀλλὰ
τὴν
χώραν·
|
οὐδ´ |
ἂν
περὶ
ἰχθύων,
τὴν
πόλιν |
[32, 95] |
γὰρ
οὐ
δύνασθε
ὑμεῖς
ἀναλίσκειν
|
οὐδ´ |
ἂν
ὑπερβάλοισθέ
ποτε
οἶμαι
τὴν |
[32, 40] |
ἐπιτηδεύουσιν·
ἀλλ´
ὅμως
οὐδὲν
τοιοῦτον
|
{οὐδ´ |
αὖ
ὅμοιον}
πεπόνθασιν·
ὑμεῖς
δὲ |
[32, 30] |
καὶ
τῶν
ἁμαρτημάτων
οὐ
δυνατόν·
|
οὐδ´ |
εἴ
μοι
δέκα
μὲν
γλῶσσαι, |
[32, 60] |
τὴν
αὐτὴν
ἔχοντες
νόσον;
ἀλλ´
|
οὐδ´ |
ἐκεῖνον
ὤνησεν
ἡ
λίαν
ἐμπειρία |
[32, 35] |
ἀσχημονῆτε
οὐ
κρύφα
γίγνεται
τοῦτο
|
οὐδ´ |
ἐν
ὀλίγοις,
ἀλλ´
ἐν
ἅπασιν |
[32, 40] |
ὑμεῖς
δὲ
οὐδεπώποτε
αὐτοὶ
θιγόντες
|
οὐδ´ |
ἐπιβάντες
ἵππων
οὐ
δύνασθε
κατέχειν |
[32, 70] |
ἐᾷ
μένειν
ἐπὶ
τοῖς
ἐλάττοσιν
|
οὐδ´ |
ἔχει
μέτρον
οὐδὲν
ἡ
ἄνοια |
[32, 40] |
οὐ
μόνον
Ἕλληνας
παρ´
ὑμῖν
|
οὐδ´ |
Ἰταλοὺς
οὐδὲ
ἀπὸ
τῶν
πλησίον |
[32, 75] |
γὰρ
Πέλοψ
ἐστὶν
ὁ
διώκων,
|
οὐδ´ |
Οἰνόμαος
οὐδὲ
Μυρτίλος,
ὁ
μὲν |
[32, 60] |
δυσπιστότερα
εἶναι,
καὶ
τὰ
μὲν
|
οὐδ´ |
ὅλως
πελάζειν,
τὰ
δ´
εὐθὺς
|
[32, 45] |
μὰ
Δί´
οὐ
μουσικῆς
ἰσχὺν
|
οὐδ´ |
ὑπερβολὴν
τέχνης,
ἀλλ´
ἀκροατῶν
κουφότητα |
[32, 10] |
πρὸς
ὑμᾶς,
καὶ
ταύτην
ἐνδεῶς,
|
οὐδ´ |
ὡς
ἐμπλῆσαι
τὰς
ἀκοὰς
ὑμῶν |
[32, 10] |
ὡς
ἐμπλῆσαι
τὰς
ἀκοὰς
ὑμῶν
|
οὐδ´ |
ὥστε
διατελέσαι
λέγοντες,
ἀλλὰ
ἓν |
[32, 15] |
ἐπιπεμφθῆναι.
~καθόλου
γὰρ
οὐδὲν
εὔδαιμον
|
οὐδ´ |
ὠφέλιμον,
ὃ
μὴ
κατὰ
γνώμην |