Discours, par. |
[32, 70] |
δὲ
πρὸς
ἐκεῖνον
μὲν
ἀπεχθῶς,
|
πρὸς |
ἀλλήλους
δὲ
στασιαστικῶς
διέκεισθε,
χωρὶς |
[32, 25] |
οἱ}
θρασεῖς
καὶ
ὑπερήφανοι,
δυσάρεστοι
|
πρὸς |
ἅπαντα,
ἁψίκοροι,
τυράννοις
ὅμοιοι
καὶ |
[32, 60] |
φασὶ
γοῦν
αὐτοὺς
τὸ
ἀρχαῖον
|
πρὸς |
αὐλὸν
πολεμεῖν·
ὑμεῖς
δὲ
πρὸς |
[32, 50] |
φιλοφρονούμενοι
τοὺς
συνόντας,
οὐ
θρασυνόμενοι
|
πρὸς |
αὐτούς·
οἱ
δὲ
ἀπηνῶς
καὶ |
[32, 95] |
καὶ
τοιαύτην
ἔχειν
γνώμην
εὐθὺς
|
πρὸς |
αὐτούς,
οἵας
ἂν
μετάσχητε
τῆς |
[32, 70] |
μόνῳ
τούτῳ
προσεῖχεν,
ὑμεῖς
δὲ
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
μὲν
ἀπεχθῶς,
πρὸς
ἀλλήλους |
[32, 1] |
καὶ
νῦν
ποιήσατε,
ἵνα
κτήσησθε
|
πρὸς |
ἐκείνῳ
τῷ
ἐπαίνῳ
καινὸν
ἕτερον |
[32, 50] |
{ἢ}
πεσών
τινα
ἔωσε,
μάχεται
|
πρὸς |
ἕτερον.
ὁμοίως
καὶ
περὶ
τὰς |
[32, 15] |
καὶ
δύναμιν
τῶν
θεῶν
ἀφικνεῖται
|
πρὸς |
ἡμᾶς,
ἀλλὰ
πανταχῇ
πάντων
ἀγαθῶν |
[32, 5] |
φρόνησιν
ἢ
δικαίαν
διάθεσιν
ἢ
|
πρὸς |
θεοὺς
εὐσέβειαν
οὐκ
ἔστι
κτήσασθαι, |
[32, 60] |
πρὸς
αὐλὸν
πολεμεῖν·
ὑμεῖς
δὲ
|
πρὸς |
κιθάραν
αὐτὸ
δρᾶτε.
ἢ
βούλεσθε, |
[32, 55] |
τοῦτο
καὶ
τῶν
φιλοσόφων
ἔνιοι
|
πρὸς |
λύραν
αὑτοὺς
ἡρμόσαντο
ἕωθεν,
ἀποπαύοντες |
[32, 65] |
τῷ
γυμνασίῳ
πορϊόντες
ἤδη
γυμνάσονται
|
πρὸς |
μέλος
καὶ
τοὺς
κάμνοντας
ἰάσονται. |
[32, 85] |
δὲ
πράγματος
ἀγεννοῦς
ἔρως,
καὶ
|
πρὸς |
μόνον
τοῦτο
ἀποβλέπωσι
καὶ
περὶ |
[32, 85] |
αὕτη
μὲν
ἴσως
τελευταία
καὶ
|
πρὸς |
ὀλίγον
γιγνομένη
καὶ
μᾶλλον
ἐλεεῖσθαι |
[32, 5] |
σφετέρων
πολιτῶν,
εἴ
τινα
ἤθελον
|
πρὸς |
ὀργὴν
ἀπολέσαι
τῶν
ταῦτα
λεγόντων, |
[32, 35] |
τινα
ἤπειρον
{εὔβοτον,
εὔμηλον,
ἢ
|
πρὸς |
ὄρεσι
σκιεροῖς
ἢ
πηγαῖς
διαυγέσιν· |
[32, 40] |
δὲ
τὼ
χεῖρε
ἀνατείναντες
μάχονται
|
πρὸς |
οὐδένα
ἀνθρώπων,
οἱ
δὲ
παίονται. |
[32, 25] |
συμβαλεῖν·
τούτων
ἡ
μὲν
ὀργὴ
|
πρὸς |
πάντα
ἕτοιμος,
ὥσπερ
θηρίων
ἀνημέρων, |
[32, 30] |
γὰρ
τοῖς
νοσοῦσι
μεγάλη
ῥοπὴ
|
πρὸς |
σωτηρίαν
μικρὸν
ἡσυχάσασιν.
ἐν
δὲ |
[32, 30] |
γὰρ
τοῖς
νοσοῦσι
μεγάλη
ῥοπὴ
|
πρὸς |
σωτηρίαν
μικρὸν
ἡσυχάσασιν.
καὶ
μὴν |
[32, 15] |
χρώμενος
καὶ
συνεχῶς
ἦλθέ
ποτε
|
πρὸς |
τέλος
ὑγιὲς
καὶ
εὔδαιμον·
οἱ |
[32, 60] |
τῷ
πελάγει
τοὺς
δελφῖνας
ἀφικέσθαι
|
πρὸς |
τὴν
ναῦν,
καὶ
μετὰ
ταῦτα |
[32, 60] |
γεγόνασιν.
ὁ
μὲν
οὖν
Ἀμφίων
|
πρὸς |
τὸ
μέλος,
ὥς
φασιν,
ἤγειρε |
[32, 20] |
τοῦτο
μὲν
γὰρ
ἀλεξιφάρμακόν
ἐστι
|
πρὸς |
τὸν
δῆμον
ὑμῶν,
καθάπερ
στέαρ |
[32, 65] |
ζῷα
ἐν
τῇ
συνουσίᾳ
τῇ
|
πρὸς |
τὸν
Ὀρφέα
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[32, 60] |
μητέρα
αὐτοῦ
Καλλιόπην
διὰ
τὴν
|
πρὸς |
τὸν
υἱὸν
εὔνοιαν
καὶ
φιλίαν |
[32, 95] |
μεγάλῳ,
τὴν
δὲ
διάνοιαν
ἀμαθεῖ.
|
πρὸς |
τοῦ
Διὸς
οὐχ
ὁρᾶτε
ὅσην |
[32, 20] |
καὶ
λόγων
φρονίμων,
ἵνα
κἀμοὶ
|
πρὸς |
τοὺς
αἰτιωμένους
καὶ
καταγιγνώσκοντας,
ὅτι |
[32, 45] |
τι
ἂν
γευσαμέναις
γλυκὺ
φανῇ,
|
πρὸς |
τούτῳ
διαφθείρονται.
~τί
οὖν
τοῦτο |
[32, 1] |
χρησίμων
γενομένων
ἅπαντες
ἐσιωπήσατε,
καὶ
|
πρὸς |
τούτῳ
ἐδείξατε
ὅτι
οὐ
μόνον |
[32, 20] |
χαλεπόν
τε
καὶ
ἀπειθῆ
καὶ
|
πρὸς |
ὕβριν
ἕτοιμον,
τοῦ
μὲν
οὕτω |
[32, 95] |
ὑμῖν
γενόμενον
ἄνδρα
σοφὸν
σιωπᾶν
|
πρὸς |
ὑμᾶς
καὶ
μηδὲν
ἐθέλειν
διαλέγεσθαι. |
[32, 10] |
τινὲς
δὲ
ὀλίγοι
παρρησίαν
ἀγηόχασι
|
πρὸς |
ὑμᾶς,
καὶ
ταύτην
ἐνδεῶς,
οὐδ´ |
[32, 65] |
λειπόμενον
τοῦ
λόγου,
καὶ
δέδοικα
|
πρὸς〉 |
ὑμᾶς
σαφῶς
αὐτὸ
εἰπεῖν.
ἔλεγε |
[32, 20] |
τοῦ
Ἑρμοῦ
ἔπη
κἀγὼ
λέγοιμι
|
πρὸς |
ὑμᾶς,
ὡς
ἐκεῖνος
ἐν
Ὀδυσσείᾳ |
[32, 55] |
γὰρ
ἄλλους
ἀνθρώπους
ἡ
μέθη
|
πρὸς |
ᾠδὴν
τρέπει
καὶ
ὄρχησιν·
παρ´ |