Discours, par. |
[32, 95] |
δήμου
τὸ
ἐπιτήδευμα·
πόθεν;
οὐδὲ
|
πόλεως, |
ἀλλὰ
Θερσίτου
τινός·
αὐτὸν
γοῦν |
[32, 85] |
τοῦτο
μόνον
ἡγεῖσθε
ἅλωσιν
εἶναι
|
πόλεως, |
ἄν
τινες
τὸ
τεῖχος
καταβαλόντες |
[32, 5] |
καὶ
φανερὰ
ποιήσει
τὰ
τῆς
|
πόλεως
|
ἀρρωστήματα.
τοιγαροῦν
ὅταν
ποτὲ
φαίνηται |
[32, 45] |
τέχνης,
ἀλλ´
ἀκροατῶν
κουφότητα
καὶ
|
πόλεως |
ἀσθένειαν.
φασὶ
γοῦν
ἤδη
τινὰς |
[32, 25] |
ᾖ
πλείων
ὁ
δῆμος
καὶ
|
πόλεως |
γενναιοτέρας.
ἐκείνων
μὲν
οὖν
εἰσι
|
[32, 35] |
νῦν
εἶπον
τὰ
περὶ
τῆς
|
πόλεως, |
δεῖξαι
βουλόμενος
ὑμῖν
ὡς
ὅ, |
[32, 45] |
ἐπ´
ὀνείδει
καὶ
καταγέλωτι
τῆς
|
πόλεως, |
εἰ
παρὰ
μὲν
τοῖς
ἄλλοις |
[32, 35] |
ἀπῳκισμένων
ἐθνῶν,
ὥσπερ
ἀγορὰ
μιᾶς
|
πόλεως |
εἰς
ταὐτὸ
ξυνάγουσα
πάντας
καὶ |
[32, 65] |
ἐξέτεμον,
ἀπιέναι
προειπόντες
ἐκ
τῆς
|
πόλεως. |
ἐκεῖνοι
μὲν
οὖν
τὸ
πρᾶγμα |
[32, 10] |
ῥᾴδιον,
ἀλλὰ
καὶ
πάνυ
εὐτυχοῦς
|
πόλεως, |
ἐν
τοσαύτῃ
σπάνει
γενναίων
καὶ |
[32, 30] |
κοινόν
ἐστι
τοῦτο
οὐδὲ
τῆς
|
πόλεως· |
ἐν
τῷ
θεάτρῳ
δὲ
βλέπεται |
[32, 40] |
μένει
καὶ
δι´
ὅλης
τῆς
|
πόλεως |
ἐπὶ
συχνὰς
ἡμέρας·
καθάπερ
ἐμπρησμοῦ |
[32, 95] |
ὁ
αὐτοκράτωρ
ὑμῶν
πεποίηται
τῆς
|
πόλεως |
ἐπιμέλειαν;
οὐκοῦν
χρὴ
καὶ
ὑμᾶς |
[32, 85] |
θέας
ἐνίοτε,
τοῦτ´
ἔστιν
αἰσχρὰ
|
πόλεως |
καὶ
ἐπονείδιστος
ἅλωσις.
~καὶ
γὰρ |
[32, 5] |
τοιαύτας
ψυχαγωγίας
καὶ
ἀπάτας
τῆς
|
πόλεως· |
μαινοίμην
γὰρ
ἄν·
ἀλλ´
ἀξιῶν
|
[32, 50] |
παιδαγωγοὺς
δέδωκε
τοὺς
φρονιμωτέρους
τῆς
|
πόλεως, |
μεθ´
ὧν
καὶ
θεωρεῖτε
καὶ |
[32, 75] |
τὸν
ἱππικὸν
τοῦτον
ἔρωτα
τῆς
|
πόλεως, |
μή
τι
δυσχερὲς
ὑμῖν
καὶ
|
[32, 35] |
καὶ
ἀγορᾶς
ἐστιν
ἐγκώμιον,
οὐ
|
πόλεως· |
οὐδέ
γε,
ἂν
ὕδωρ
ἐπαινῇ |
[32, 85] |
Ἀλεξανδρεῖς,
τοὺς
πυνθανομένους
περὶ
τῆς
|
πόλεως |
τὰ
μὲν
ἄλλ´
ἀκούειν
θαυμαστὰ |
[32, 30] |
καὶ
προήσεσθε
τὴν
δόξαν
τῆς
|
πόλεως· |
ὥσπερ
αἱ
κακαὶ
γυναῖκες,
δέον |