HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Au peuple d'Alexandrie (discours 32; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ν = 48 formes différentes pour 73 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, par.

[32, 60]   τοῖς ὄρεσι καὶ περὶ τὰς νάπας τὰ πολλὰ διατρίβειν· ἀποθανόντος δὲ

[32, 55]   ἐκ πέτρας ποθέν τινος ἢ νάπης, οὐδὲ γάλα καὶ μέλι δύνασθε

[32, 80]   καὶ τοῦ χειμῶνος καὶ τῆς ναυαγίας τοῖς πᾶσιν αἴτιος γενόμενος. ὁ

[32, 60]   τοὺς δελφῖνας ἀφικέσθαι πρὸς τὴν ναῦν, καὶ μετὰ ταῦτα ἐκπεσόντα αὐτὸν

[32, 5]   ἀγείρουσι καὶ ἀπατῶσι παιδάρια καὶ ναύτας καὶ τοιοῦτον ὄχλον, σκώμματα καὶ

[32, 85]   ἐπὶ τοῖς τοιούτοις· ἀκόλαστος ὄχλος ναυτική τ´ ἀταξία. ἔστι γὰρ ὅμοιον

[32, 45]   ἀπολωλότων διὰ τὴν τοιαύτην πρόφασιν νεανιεύσασθαι, μὴ παραιτουμένους τὸν θάνατον, ἀλλὰ

[32, 55]   Σατύρους· οὐκοῦν ὑμῖν τὰ τῶν νεβρίδων τε καὶ θύρσων ἐνδεῖ καὶ

[32, 1]   οἵ τε τάχιστα ἤγειραν μέγα νεῖκος ἀπαιδεύτοισι θεαταῖς, νηπιάχοις, ξυνὸν δὲ

[32, 35]   δέ, ἂν ἐγκωμιάζῃ τις τὸν Νεῖλον, ἐπαίρεσθε, ὥσπερ αὐτοὶ ῥέοντες ἀπὸ

[32, 40]   μικρὸν ἔμπροσθεν εἶπον, τὰ τοῦ Νείλου καὶ τῆς χώρας καὶ τῆς

[32, 60]   πανταχόθεν ἀκούοντα {αὐτοῦ} ὁμοῦ καὶ νεμόμενα· καὶ γὰρ ἐκεῖνον ἔν τε

[32, 85]   τινὰ κόπρον βαθεῖαν ἐν ταὐτῷ νενημένην ἐκ παντοδαπῶν λυμάτων. οὐδὲ γὰρ

[32, 40]   ὄντες καὶ ἀστράτευτοι πολλὰς ἤδη νενικήκατε ἱππομαχίας. σκοπεῖτε δὲ μὴ περὶ

[32, 70]   εἰ μὲν αὐτὸς ἐκεῖ προέλθοι, νενικηκὼς εἴη καὶ δέοι ὑμᾶς ἀπαλλάττεσθαι

[32, 60]   βασιλεῦσι τοὺς δήμους κἀγὼ παρέβαλον, Νέρωνι φαίνεσθαι τὴν αὐτὴν ἔχοντες νόσον;

[32, 20]   ὤρορ´ ἐπαΐξας πατρὸς Διὸς ἐκ νεφελάων· ἑτέρου δὲ πάλιν αὖ, δῆμος

[32, 80]   κελεύθου. οἱ δ´ ὥστε ψαρῶν νέφος ἔρχεται ἠὲ κολοιῶν οὖλον κεκλήγοντες,

[32, 35]   πλήθους ὑπερβολὴ καὶ ὠνίων καὶ νεῶν πανηγύρεως καὶ λιμένος καὶ ἀγορᾶς

[32, 50]   ἐν ἄλλαις πόλεσιν ᾄδουσι καὶ νὴ Δία αὐλοῦσι καὶ τρέχουσι καὶ

[32, 90]   περὶ τοῦτο καὶ ἐκφρονῇ· καὶ νὴ Δία ἑαλωκέναι λέγοιτ´ ἂν καὶ

[32, 50]   ἀνθρώπους, οἷς ἐλευθερία μὴ συμφέρει; νὴ Δία, τὸ γὰρ πρᾶγμά ἐστι

[32, 1]   ἤγειραν μέγα νεῖκος ἀπαιδεύτοισι θεαταῖς, νηπιάχοις, ξυνὸν δὲ κακὸν πολέεσσι φέρουσιν.

[32, 35]   κρίνουσιν, ἂν οἰκῶσι καθ´ Ὅμηρον νῆσον δενδρήεσσαν ἢ βαθεῖαν {ἤ} τινα

[32, 35]   ἦν· ὥστε τὰς ἐμπορίας οὐ νήσων οὐδὲ λιμένων οὐδὲ πορθμῶν τινων

[32, 70]   ἔφη, τέτταρα ἢ πέντε βήματα νικᾶτε, κἀγὼ βαδιοῦμαι· ταῦτα δὲ ἔλεγε,

[32, 80]   δείους πεφοβημένοι, οἱ δ´ ὑπὸ νίκης ἀλλήλοισί τε κεκλόμενοι καὶ πᾶσι

[32, 75]   δίφροισι, πάτασσε δὲ θυμὸς ἑκάστου νίκης ἱεμένων, κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστος

[32, 20]   ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκης ῥηιδίως, τοτὲ δ´ αὐτὸς ἐποτρύνει

[32, 75]   νῦν μὲν ἡττωμένων, νῦν δὲ νικώντων, ἀεὶ τῶν αὐτῶν· εἰ λέγοι

[32, 1]   νοήσαντες εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ ἀκούσαντες νοῆσαι. χοροῦ μὲν γὰρ ἔπαινος τὸ

[32, 1]   ὅτι οὐ μόνον ἐστὲ ἱκανοὶ νοήσαντες εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ ἀκούσαντες νοῆσαι.

[32, 5]   πράγματος καὶ τούτου φορὰ γέγονε· νόθον μέντοι γε καὶ ἀγεννὲς ἀνθρώπων

[32, 30]   πάντων ὁρώντων, καταφρονήσετε αὐτοῦ καὶ νομιεῖτε οὐδενὸς ἄξιον, κἂν μυριάκις ὑμῶν

[32, 90]   φρουροῖς, τὰ δυσχερῆ δεῖ ταῦτα νομίζειν αἰχμαλωσίαν καὶ δουλείαν καὶ ἀπαγωγήν,

[32, 5]   προθύμως δέχεσθαι δεῖ καὶ τότε νομίζειν ἑορτὴν ἄγειν, ἀλλὰ μὴ βαρύνεσθαι,

[32, 95]   ἐθέλειν διαλέγεσθαι. καίτοι τίνα γνώμην νομίζετε αὐτὸν ἔχειν; πότερον ὡς σοφοὺς

[32, 35]   ἴσως οὖν χαίρετε ἀκούοντες, καὶ νομίζετε ἐπαινεῖσθαι ταῦτα ἐμοῦ λέγοντος, ὥσπερ

[32, 15]   τομῇ, προσήκουσα μᾶλλον ἄρχουσι καὶ νόμοις καὶ δικασταῖς, οἳ τὸ περιττὸν

[32, 45]   ἐπὶ τοῦτο ἦλθεν, ὑπὲρ τοὺς νόμους ἀμύνασθαι πειρώμενος, καὶ τάχα τι

[32, 60]   καὶ περίεργοι μάγειροι συντρίψαντες {τοὺς νόμους} ἰδιώτας καὶ λίχνους ἀκροατὰς κινοῦσιν.

[32, 50]   ἀρετῆς καὶ πατρῴων γερῶν καὶ νόμων καὶ χρηστοῦ βασιλέως, εἰ δέοι,

[32, 90]   φαινόμενα. καὶ γὰρ αἱ λοιπαὶ νόσοι μέχρι μὲν τῶν καθ´ ἕνα

[32, 60]   Νέρωνι φαίνεσθαι τὴν αὐτὴν ἔχοντες νόσον; ἀλλ´ οὐδ´ ἐκεῖνον ὤνησεν ἡ

[32, 55]   ταῖς ψυχαῖς καὶ σώμασιν, οὐ νόσον οὐδὲ μανίαν· τὰς δὲ παρθένους,

[32, 30]   κάθησθε σωφρονοῦντες. καὶ γὰρ τοῖς νοσοῦσι μεγάλη ῥοπὴ πρὸς σωτηρίαν μικρὸν

[32, 30]   ὥραν σωφρονῆσαι. καὶ γὰρ τοῖς νοσοῦσι μεγάλη ῥοπὴ πρὸς σωτηρίαν μικρὸν

[32, 15]   καὶ πρόνοια, καθάπερ τῶν ἄλλων νόσων· ἡ μὲν ἐοικυῖα διαίτῃ καὶ

[32, 20]   τὰ μέν τ´ Εὖρός τε Νότος τε ὤρορ´ ἐπαΐξας πατρὸς Διὸς

[32, 95]   ἐσχάτην ἀπορίαν, οὐ χρημάτων, ἀλλὰ νοῦ καὶ συνέσεως. τοιγαροῦν τέθνηκε κατασιωπήσας

[32, 25]   καὶ ἄνδρας καὶ λόγους, τοῖς νουθετοῦσι καὶ διδάσκουσι χάριν εἰδώς· ὃν

[32, 45]   ῥᾳδίως παρέβαλλε· κἀκεῖ δ´ ὁ νοῦν ἔχων ἐσώθη καὶ μεθ´ ἡσυχίας

[32, 5]   περὶ τοιαῦτά ἐστε, ἀφ´ ὧν νοῦν μὲν ἢ φρόνησιν ἢ δικαίαν

[32, 80]   δ´ ἐπιπείθεο μύθῳ· ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων, βραδέες δέ τοι

[32, 55]   καὶ πάνυ μοι δοκεῖτε ἐοικέναι Νύμφαις καὶ Σατύροις. ἱλαροί τε γὰρ

[32, 60]   καὶ πόσῳ κρεῖττον μιμεῖσθαι τὸν νῦν ἄρχοντα παιδείᾳ καὶ λόγῳ προσέχοντα;

[32, 75]   τυχόντος ἀργυρίου, νῦν μὲν ἡττωμένων, νῦν δὲ νικώντων, ἀεὶ τῶν αὐτῶν·

[32, 20]   δίχα μέλους τινὸς ἢ ᾄσματος. νῦν δὲ τούτου μὲν ἀπορῶ τοῦ

[32, 35]   δὲ ὡς οἷόν τε. καὶ νῦν εἶπον τὰ περὶ τῆς πόλεως,

[32, 75]   καὶ παρ´ ὑμῖν εὐδοκιμοῦν· καὶ νῦν ἐστιν ἐν τῇ πόλει τόπος

[32, 65]   περὶ γὰρ τῆς τέχνης καὶ νῦν ἡμῖν διαλέγονται ᾄδοντες. κινδυνεύει δ´

[32, 55]   μέτριον. ταῦτα δὴ πάντα ἀνέστραπται νῦν καὶ μεθέστηκεν εἰς τοὐναντίον. οὐ

[32, 95]   φρόνιμος, ἀλλ´ οὐχ οἷα τὰ νῦν λεγόμενα, ὡς ἐπτοημένος, ὡς εὐχερής,

[32, 30]   θεωρῆτε, οἷοί ἐστε. ἐμοὶ γὰρ νῦν μὲν ἀξιοθέατοι δοκεῖτε εἶναι καὶ

[32, 1]   δήμου δὲ τὸ καλῶς ἀκοῦσαι. νῦν μὲν γὰρ ἁμαρτάνετε τὸ Ἀθηναίων

[32, 30]   τοῦ διδάσκοντος. ἐγὼ δὲ καὶ νῦν μὲν ἡγοῦμαι πολλὰ καὶ χρήσιμα

[32, 75]   ἀνδραπόδων ὑπὲρ τοῦ τυχόντος ἀργυρίου, νῦν μὲν ἡττωμένων, νῦν δὲ νικώντων,

[32, 90]   τῆς δόξης ἀπολαύουσιν ἔτι καὶ νῦν; ὅτι κοινῇ ἐκτήσαντο τὴν φιλοτιμίαν.

[32, 70]   ὀρχούμενοι τὴν πόλιν ἀπωλέσατε. καὶ νῦν οὕτως ἐπιεικεῖς ἔχοντες ἡγεμόνας εἰς

[32, 80]   ἐν ἀγῶνι; εἰ δ´ ἄγε νυν πείρησαι, ἵνα κναφθεὶς ἀποτίνῃς. τὸν

[32, 1]   ὀρθῶς δὲ διανοουμένους, ὃ καὶ νῦν ποιήσατε, ἵνα κτήσησθε πρὸς ἐκείνῳ

[32, 55]   βακχειῶν καὶ προσέχειν μᾶλλον αὑτοῖς. νυνὶ δὲ ἂν μόνον ἀκούσητε χορδῆς,

[32, 45]   τῶν ᾀδόντων, ἂν εὐσχημονῆτε ὑμεῖς. νυνὶ δὲ τὸ μὲν τῶν ἡνιόχων

Discours, par.
[32, 60]	τοῖς ὄρεσι καὶ περὶ τὰς	νάπας	τὰ πολλὰ διατρίβειν· ἀποθανόντος δὲ
[32, 55]	ἐκ πέτρας ποθέν τινος ἢ	νάπης,	οὐδὲ γάλα καὶ μέλι δύνασθε
[32, 80]	καὶ τοῦ χειμῶνος καὶ τῆς	ναυαγίας	τοῖς πᾶσιν αἴτιος γενόμενος. ὁ
[32, 60]	τοὺς δελφῖνας ἀφικέσθαι πρὸς τὴν	ναῦν,	καὶ μετὰ ταῦτα ἐκπεσόντα αὐτὸν
[32, 5]	ἀγείρουσι καὶ ἀπατῶσι παιδάρια καὶ	ναύτας	καὶ τοιοῦτον ὄχλον, σκώμματα καὶ
[32, 85]	ἐπὶ τοῖς τοιούτοις· ἀκόλαστος ὄχλος	ναυτική	τ´ ἀταξία. ἔστι γὰρ ὅμοιον
[32, 45]	ἀπολωλότων διὰ τὴν τοιαύτην πρόφασιν	νεανιεύσασθαι,	μὴ παραιτουμένους τὸν θάνατον, ἀλλὰ
[32, 55]	Σατύρους· οὐκοῦν ὑμῖν τὰ τῶν	νεβρίδων	τε καὶ θύρσων ἐνδεῖ καὶ
[32, 1]	οἵ τε τάχιστα ἤγειραν μέγα	νεῖκος	ἀπαιδεύτοισι θεαταῖς, νηπιάχοις, ξυνὸν δὲ
[32, 35]	δέ, ἂν ἐγκωμιάζῃ τις τὸν	Νεῖλον,	ἐπαίρεσθε, ὥσπερ αὐτοὶ ῥέοντες ἀπὸ
[32, 40]	μικρὸν ἔμπροσθεν εἶπον, τὰ τοῦ	Νείλου	καὶ τῆς χώρας καὶ τῆς
[32, 60]	πανταχόθεν ἀκούοντα {αὐτοῦ} ὁμοῦ καὶ	νεμόμενα·	καὶ γὰρ ἐκεῖνον ἔν τε
[32, 85]	τινὰ κόπρον βαθεῖαν ἐν ταὐτῷ	νενημένην	ἐκ παντοδαπῶν λυμάτων. οὐδὲ γὰρ
[32, 40]	ὄντες καὶ ἀστράτευτοι πολλὰς ἤδη	νενικήκατε	ἱππομαχίας. σκοπεῖτε δὲ μὴ περὶ
[32, 70]	εἰ μὲν αὐτὸς ἐκεῖ προέλθοι,	νενικηκὼς	εἴη καὶ δέοι ὑμᾶς ἀπαλλάττεσθαι
[32, 60]	βασιλεῦσι τοὺς δήμους κἀγὼ παρέβαλον,	Νέρωνι	φαίνεσθαι τὴν αὐτὴν ἔχοντες νόσον;
[32, 20]	ὤρορ´ ἐπαΐξας πατρὸς Διὸς ἐκ	νεφελάων·	ἑτέρου δὲ πάλιν αὖ, δῆμος
[32, 80]	κελεύθου. οἱ δ´ ὥστε ψαρῶν	νέφος	ἔρχεται ἠὲ κολοιῶν οὖλον κεκλήγοντες,
[32, 35]	πλήθους ὑπερβολὴ καὶ ὠνίων καὶ	νεῶν	πανηγύρεως καὶ λιμένος καὶ ἀγορᾶς
[32, 50]	ἐν ἄλλαις πόλεσιν ᾄδουσι καὶ	νὴ	Δία αὐλοῦσι καὶ τρέχουσι καὶ
[32, 90]	περὶ τοῦτο καὶ ἐκφρονῇ· καὶ	νὴ	Δία ἑαλωκέναι λέγοιτ´ ἂν καὶ
[32, 50]	ἀνθρώπους, οἷς ἐλευθερία μὴ συμφέρει;	νὴ	Δία, τὸ γὰρ πρᾶγμά ἐστι
[32, 1]	ἤγειραν μέγα νεῖκος ἀπαιδεύτοισι θεαταῖς,	νηπιάχοις,	ξυνὸν δὲ κακὸν πολέεσσι φέρουσιν.
[32, 35]	κρίνουσιν, ἂν οἰκῶσι καθ´ Ὅμηρον	νῆσον	δενδρήεσσαν ἢ βαθεῖαν {ἤ} τινα
[32, 35]	ἦν· ὥστε τὰς ἐμπορίας οὐ	νήσων	οὐδὲ λιμένων οὐδὲ πορθμῶν τινων
[32, 70]	ἔφη, τέτταρα ἢ πέντε βήματα	νικᾶτε,	κἀγὼ βαδιοῦμαι· ταῦτα δὲ ἔλεγε,
[32, 80]	δείους πεφοβημένοι, οἱ δ´ ὑπὸ	νίκης	ἀλλήλοισί τε κεκλόμενοι καὶ πᾶσι
[32, 75]	δίφροισι, πάτασσε δὲ θυμὸς ἑκάστου	νίκης	ἱεμένων, κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστος
[32, 20]	ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο	νίκης	ῥηιδίως, τοτὲ δ´ αὐτὸς ἐποτρύνει
[32, 75]	νῦν μὲν ἡττωμένων, νῦν δὲ	νικώντων,	ἀεὶ τῶν αὐτῶν· εἰ λέγοι
[32, 1]	νοήσαντες εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ ἀκούσαντες	νοῆσαι.	χοροῦ μὲν γὰρ ἔπαινος τὸ
[32, 1]	ὅτι οὐ μόνον ἐστὲ ἱκανοὶ	νοήσαντες	εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ ἀκούσαντες νοῆσαι.
[32, 5]	πράγματος καὶ τούτου φορὰ γέγονε·	νόθον	μέντοι γε καὶ ἀγεννὲς ἀνθρώπων
[32, 30]	πάντων ὁρώντων, καταφρονήσετε αὐτοῦ καὶ	νομιεῖτε	οὐδενὸς ἄξιον, κἂν μυριάκις ὑμῶν
[32, 90]	φρουροῖς, τὰ δυσχερῆ δεῖ ταῦτα	νομίζειν	αἰχμαλωσίαν καὶ δουλείαν καὶ ἀπαγωγήν,
[32, 5]	προθύμως δέχεσθαι δεῖ καὶ τότε	νομίζειν	ἑορτὴν ἄγειν, ἀλλὰ μὴ βαρύνεσθαι,
[32, 95]	ἐθέλειν διαλέγεσθαι. καίτοι τίνα γνώμην	νομίζετε	αὐτὸν ἔχειν; πότερον ὡς σοφοὺς
[32, 35]	ἴσως οὖν χαίρετε ἀκούοντες, καὶ	νομίζετε	ἐπαινεῖσθαι ταῦτα ἐμοῦ λέγοντος, ὥσπερ
[32, 15]	τομῇ, προσήκουσα μᾶλλον ἄρχουσι καὶ	νόμοις	καὶ δικασταῖς, οἳ τὸ περιττὸν
[32, 45]	ἐπὶ τοῦτο ἦλθεν, ὑπὲρ τοὺς	νόμους	ἀμύνασθαι πειρώμενος, καὶ τάχα τι
[32, 60]	καὶ περίεργοι μάγειροι συντρίψαντες {τοὺς	νόμους}	ἰδιώτας καὶ λίχνους ἀκροατὰς κινοῦσιν.
[32, 50]	ἀρετῆς καὶ πατρῴων γερῶν καὶ	νόμων	καὶ χρηστοῦ βασιλέως, εἰ δέοι,
[32, 90]	φαινόμενα. καὶ γὰρ αἱ λοιπαὶ	νόσοι	μέχρι μὲν τῶν καθ´ ἕνα
[32, 60]	Νέρωνι φαίνεσθαι τὴν αὐτὴν ἔχοντες	νόσον;	ἀλλ´ οὐδ´ ἐκεῖνον ὤνησεν ἡ
[32, 55]	ταῖς ψυχαῖς καὶ σώμασιν, οὐ	νόσον	οὐδὲ μανίαν· τὰς δὲ παρθένους,
[32, 30]	κάθησθε σωφρονοῦντες. καὶ γὰρ τοῖς	νοσοῦσι	μεγάλη ῥοπὴ πρὸς σωτηρίαν μικρὸν
[32, 30]	ὥραν σωφρονῆσαι. καὶ γὰρ τοῖς	νοσοῦσι	μεγάλη ῥοπὴ πρὸς σωτηρίαν μικρὸν
[32, 15]	καὶ πρόνοια, καθάπερ τῶν ἄλλων	νόσων·	ἡ μὲν ἐοικυῖα διαίτῃ καὶ
[32, 20]	τὰ μέν τ´ Εὖρός τε	Νότος	τε ὤρορ´ ἐπαΐξας πατρὸς Διὸς
[32, 95]	ἐσχάτην ἀπορίαν, οὐ χρημάτων, ἀλλὰ	νοῦ	καὶ συνέσεως. τοιγαροῦν τέθνηκε κατασιωπήσας
[32, 25]	καὶ ἄνδρας καὶ λόγους, τοῖς	νουθετοῦσι	καὶ διδάσκουσι χάριν εἰδώς· ὃν
[32, 45]	ῥᾳδίως παρέβαλλε· κἀκεῖ δ´ ὁ	νοῦν	ἔχων ἐσώθη καὶ μεθ´ ἡσυχίας
[32, 5]	περὶ τοιαῦτά ἐστε, ἀφ´ ὧν	νοῦν	μὲν ἢ φρόνησιν ἢ δικαίαν
[32, 80]	δ´ ἐπιπείθεο μύθῳ· ἠπεδανὸς δέ	νύ	τοι θεράπων, βραδέες δέ τοι
[32, 55]	καὶ πάνυ μοι δοκεῖτε ἐοικέναι	Νύμφαις	καὶ Σατύροις. ἱλαροί τε γὰρ
[32, 60]	καὶ πόσῳ κρεῖττον μιμεῖσθαι τὸν	νῦν	ἄρχοντα παιδείᾳ καὶ λόγῳ προσέχοντα;
[32, 75]	τυχόντος ἀργυρίου, νῦν μὲν ἡττωμένων,	νῦν	δὲ νικώντων, ἀεὶ τῶν αὐτῶν·
[32, 20]	δίχα μέλους τινὸς ἢ ᾄσματος.	νῦν	δὲ τούτου μὲν ἀπορῶ τοῦ
[32, 35]	δὲ ὡς οἷόν τε. καὶ	νῦν	εἶπον τὰ περὶ τῆς πόλεως,
[32, 75]	καὶ παρ´ ὑμῖν εὐδοκιμοῦν· καὶ	νῦν	ἐστιν ἐν τῇ πόλει τόπος
[32, 65]	περὶ γὰρ τῆς τέχνης καὶ	νῦν	ἡμῖν διαλέγονται ᾄδοντες. κινδυνεύει δ´
[32, 55]	μέτριον. ταῦτα δὴ πάντα ἀνέστραπται	νῦν	καὶ μεθέστηκεν εἰς τοὐναντίον. οὐ
[32, 95]	φρόνιμος, ἀλλ´ οὐχ οἷα τὰ	νῦν	λεγόμενα, ὡς ἐπτοημένος, ὡς εὐχερής,
[32, 30]	θεωρῆτε, οἷοί ἐστε. ἐμοὶ γὰρ	νῦν	μὲν ἀξιοθέατοι δοκεῖτε εἶναι καὶ
[32, 1]	δήμου δὲ τὸ καλῶς ἀκοῦσαι.	νῦν	μὲν γὰρ ἁμαρτάνετε τὸ Ἀθηναίων
[32, 30]	τοῦ διδάσκοντος. ἐγὼ δὲ καὶ	νῦν	μὲν ἡγοῦμαι πολλὰ καὶ χρήσιμα
[32, 75]	ἀνδραπόδων ὑπὲρ τοῦ τυχόντος ἀργυρίου,	νῦν	μὲν ἡττωμένων, νῦν δὲ νικώντων,
[32, 90]	τῆς δόξης ἀπολαύουσιν ἔτι καὶ	νῦν;	ὅτι κοινῇ ἐκτήσαντο τὴν φιλοτιμίαν.
[32, 70]	ὀρχούμενοι τὴν πόλιν ἀπωλέσατε. καὶ	νῦν	οὕτως ἐπιεικεῖς ἔχοντες ἡγεμόνας εἰς
[32, 80]	ἐν ἀγῶνι; εἰ δ´ ἄγε	νυν	πείρησαι, ἵνα κναφθεὶς ἀποτίνῃς. τὸν
[32, 1]	ὀρθῶς δὲ διανοουμένους, ὃ καὶ	νῦν	ποιήσατε, ἵνα κτήσησθε πρὸς ἐκείνῳ
[32, 55]	βακχειῶν καὶ προσέχειν μᾶλλον αὑτοῖς.	νυνὶ	δὲ ἂν μόνον ἀκούσητε χορδῆς,
[32, 45]	τῶν ᾀδόντων, ἂν εὐσχημονῆτε ὑμεῖς.	νυνὶ	δὲ τὸ μὲν τῶν ἡνιόχων

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 25/10/2007