Pages
[244]	ἐλέγετο· νῦν ~δὲ τὰ μέγιστα	τῶν	ἀγαθῶν ἡμῖν γίγνεται διὰ μανίας,
[263]	καὶ αὖθις ὡς μέγιστον ὂν>	τῶν	~ἀγαθῶν τυγχάνει; ~(Σωκράτης) ~ἄριστα λέγεις·
[248]	θεῷ συνοπαδὸς γενομένη κατίδῃ τι	τῶν	ἀληθῶν, μέχρι τε τῆς ~ἑτέρας
[267]	τε ~ἐάσομεν εὕδειν, οἳ πρὸ	τῶν	ἀληθῶν τὰ εἰκότα εἶδον ὡς
[238]	λόγου τε τοῦ ἀρίστου καὶ	τῶν	ἄλλων ~ἐπιθυμιῶν ἐπιθυμία (γαστριμαργία τε
[232]	οὕτως ἂν οἰομένους καὶ ~ὑπὸ	τῶν	ἄλλων ζηλοῦσθαι ὥσπερ αὐτοὺς ὑφ᾽
[246]	καὶ ἐξ ἀγαθῶν, (τὸ δὲ	τῶν	ἄλλων μέμεικται. καὶ πρῶτον ~μὲν
[232]	ἢ τὸν ~τρόπον ἔγνωσαν καὶ	τῶν	ἄλλων οἰκείων ἔμπειροι ἐγένοντο, ὥστε
[244]	διά τε ~ὀρνίθων ποιουμένων καὶ	τῶν	ἄλλων σημείων, ἅτ᾽ ἐκ διανοίας
[240]	οὐκ ἐν ὥρᾳ, ἑπομένων δὲ	τῶν	ἄλλων ταύτῃ, ἃ ~καὶ λόγῳ
[231]	ἔκλεξις εἴη· εἰ δ᾽ ἐκ	τῶν	ἄλλων τὸν σαυτῷ ἐπιτηδειότατον, ἐκ
[263]	ἀμφισβητησίμων ἢ τῶν μή; ~(Φαῖδρος)	~τῶν	ἀμφισβητησίμων δήπου· ἢ οἴει ἄν
[263]	τὸν ἔρωτα πότερον φῶμεν εἶναι	τῶν	ἀμφισβητησίμων ἢ τῶν μή; ~(Φαῖδρος)
[274]	ἂν ἔθ᾽ ἡμῖν μέλοι τι	τῶν	ἀνθρωπίνων δοξασμάτων; ~(Φαῖδρος) γελοῖον ἤρου·
[249]	ὄντως μόνος γίγνεται· ἐξιστάμενος δὲ	τῶν	~(ἀνθρωπίνων σπουδασμάτων καὶ πρὸς τῷ
[232]	ἀντὶ τῆς δόξης τῆς ~παρὰ	τῶν	ἀνθρώπων αἱρεῖσθαι. ἔτι δὲ τοὺς
[231]	τὸν καθεστηκότα δέδοικας, ~μὴ πυθομένων	τῶν	ἀνθρώπων ὄνειδός σοι γένηται, ~εἰκός
[252]	δὲ οἶμαί τινες Ὁμηριδῶν ἐκ	τῶν	ἀποθέτων ἐπῶν δύο ~ἔπη εἰς
[270]	~εἰ μὲν Ἱπποκράτει γε τῷ	τῶν	Ἀσκληπιαδῶν δεῖ τι πιθέσθαι, οὐδὲ
[236]	ἀγαθὸν ποιητὴν ἰδιώτης ~αὐτοσχεδιάζων περὶ	τῶν	αὐτῶν. ~(Φαῖδρος) ~οἶσθ᾽ ὡς ἔχει;
[231]	σκοποῦσιν ἅ τε κακῶς διέθεντο	τῶν	αὑτῶν διὰ τὸν ἔρωτα καὶ
[254]	παιδικὰ καὶ μνείαν ποιεῖσθαι τῆς	τῶν	ἀφροδισίων χάριτος. τὼ δὲ ~κατ᾽
[235]	καὶ μάλιστα ὁ λόγος ἔχει.	τῶν	γὰρ ~ἐνόντων ἀξίως ῥηθῆναι ἐν
[243]	μὲν οὐκ ᾔσθετο, Στησίχορος δέ.	τῶν	~γὰρ ὀμμάτων στερηθεὶς διὰ τὴν
[267]	καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ καλά.	τῶν	γε μὴν οἰκτρογόων ἐπὶ ~γῆρας
[244]	ἐκ μηνιμάτων ποθὲν ἔν τισι	τῶν	γενῶν ἡ μανία ἐγγενομένη καὶ
[232]	~πεπαιδευμένους μὴ συνέσει κρείττους γένωνται·	τῶν	δὲ ἄλλο τι κεκτημένων ~(ἀγαθὸν
[247]	Ἑστία ἐν θεῶν οἴκῳ μόνη·	~τῶν	δὲ ἄλλων ὅσοι ἐν τῷ
[242]	προσαναγκάζοντα ~Σιμμίαν Θηβαῖον ἐξαιρῶ λόγου·	τῶν	δὲ ἄλλων πάμπολυ κρατεῖς καὶ
[253]	νῦν ἔτι ἡμῖν ταῦτα μενέτω.	~τῶν	δὲ δὴ ἵππων ὁ μέν,
[236]	μᾶλλον νοσεῖν δώσω σοι ὑποτίθεσθαι,	~τῶν	δὲ λοιπῶν ἕτερα πλείω καὶ
[236]	εὕρεσιν ἀλλὰ τὴν διάθεσιν ἐπαινετέον,	τῶν	δὲ μὴ ἀναγκαίων τε καὶ
[261]	ἃς ἐν ~Ἰλίῳ σχολάζοντες συνεγραψάτην,	τῶν	δὲ Παλαμήδους ἀνήκοος γέγονας; ~(Φαῖδρος)
[250]	ἐναργέστατα. ὄψις γὰρ ἡμῖν ~ὀξυτάτη	τῶν	διὰ τοῦ σώματος ἔρχεται αἰσθήσεων,
[266]	αὐτός τε ἐραστής, ὦ Φαῖδρε,	τῶν	διαιρέσεων καὶ συναγωγῶν, ~ἵνα οἷός
[251]	χωρὶς γένηται καὶ αὐχμήσῃ, τὰ	τῶν	διεξόδων ~στόματα ᾗ τὸ πτερὸν
[261]	τ᾽ ἔσται πᾶν παντὶ ὁμοιοῦν	τῶν	δυνατῶν καὶ οἷς δυνατόν, καὶ
[247]	δὲ ἄλλων ὅσοι ἐν τῷ	τῶν	δώδεκα ἀριθμῷ τεταγμένοι θεοὶ ἄρχοντες
[238]	ἀχθεῖσα κάλλους, καὶ ~ὑπὸ αὖ	τῶν	ἑαυτῆς συγγενῶν ἐπιθυμιῶν ἐπὶ σωμάτων
[242]	ἀλλὰ περιμείναντες καὶ ἅμα περὶ	~τῶν	εἰρημένων διαλεχθέντες, τάχα ἐπειδὰν ἀποψυχῇ
[267]	ἐπὶ τελευτῆς τοὺς ἀκούοντας περὶ	τῶν	~εἰρημένων; ~(Σωκράτης) ταῦτα λέγω, καὶ
[265]	τὴν δὲ ὑπὸ θείας ~ἐξαλλαγῆς	τῶν	εἰωθότων νομίμων γιγνομένην. ~(Φαῖδρος) πάνυ
[250]	~πάρεστιν· αὗται δέ, ὅταν τι	τῶν	ἐκεῖ ὁμοίωμα ἴδωσιν, ἐκπλήττονται καὶ
[274]	περὶ Ναύκρατιν τῆς Αἰγύπτου γενέσθαι	τῶν	ἐκεῖ παλαιῶν ~τινα θεῶν, οὗ
[234]	ἄν τινα ἔχειν ~εἰπεῖν ἄλλον	τῶν	Ἑλλήνων ἕτερα τούτων μείζω καὶ
[244]	ἐκάλεσαν. ἐπεὶ καὶ τήν γε	τῶν	ἐμφρόνων, ζήτησιν τοῦ μέλλοντος διά
[262]	λόγου ἀρχήν. ~(Φαῖδρος) ~περὶ μὲν	τῶν	ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι, καὶ ὡς
[263]	αὐτοῦ ἐκείνου. ~(Φαῖδρος) ~περὶ μὲν	τῶν	ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι, καὶ ὡς
[230]	~(Φαῖδρος) ἄκουε δή. ~περὶ μὲν	τῶν	ἐμῶν πραγμάτων ἐπίστασαι, καὶ ὡς
[227]	περιπάτους· ~φησὶ γὰρ ἀκοπωτέρους εἶναι	τῶν	ἐν τοῖς (δρόμοις. ~(Σωκράτης) ~καλῶς
[235]	δὲ αὐτὸ ὃ λέγεις ποίησον·	τῶν	ἐν τῷ βιβλίῳ ~βελτίω τε
[259]	ἀπαγγέλλειν τίς τίνα ~αὐτῶν τιμᾷ	τῶν	ἐνθάδε. Τερψιχόρᾳ μὲν οὖν τοὺς
[249]	διακείμενος ὡς ~(ἄρα αὕτη πασῶν	τῶν	ἐνθουσιάσεων ἀρίστη τε καὶ ἐξ
[242]	ἀτεχνῶς θαυμάσιος. οἶμαι γὰρ ἐγὼ	~τῶν	ἐπὶ τοῦ σοῦ βίου γεγονότων
[231]	ἐκ τῶν λόγων καὶ ἐκ	τῶν	ἔργων τοῖς ἄλλοις ἀπεχθανόμενοι ~τοῖς
[232]	καὶ τὰς ~πρὸς τοὺς ἄλλους	τῶν	ἐρωμένων συνουσίας ἀποτρέπουσιν, φοβούμενοι τοὺς
[231]	μὲν δὴ εἰ μὲν ἐκ	τῶν	ἐρώντων τὸν βέλτιστον αἱροῖο, ~ἐξ
[252]	γε αἰτία καὶ τὸ πάθος	~τῶν	ἐρώντων τοῦτο ἐκεῖνο τυγχάνει ὄν.
[260]	ὅτι (Φαῖδρος) ἵππον ἡγεῖται ~τὸ	τῶν	ἡμέρων ζῴων μέγιστα ἔχον ὦτα
[250]	αὐτὸ διὰ τῆς ~ἐναργεστάτης αἰσθήσεως	τῶν	ἡμετέρων στίλβον ἐναργέστατα. ὄψις γὰρ
[247]	ᾧ μὴ καλῶς ἦν τεθραμμένος	τῶν	ἡνιόχων. ἔνθα ~δὴ πόνος τε
[246]	ἄγειν ἄνω μετεωρίζουσα ᾗ τὸ	τῶν	θεῶν ~γένος οἰκεῖ, κεκοινώνηκε δέ
[253]	δὲ Ἀπόλλωνός τε καὶ ~ἑκάστου	τῶν	θεῶν οὕτω κατὰ τὸν θεὸν
[279]	οὖν ἐγὼ μὲν παρὰ τῶνδε	τῶν	θεῶν ὡς ~ἐμοῖς παιδικοῖς Ἰσοκράτει
[238]	γὰρ καὶ πολυμερές καὶ ~τούτων	τῶν	ἰδεῶν ἐκπρεπὴς ἣ ἂν τύχῃ
[229]	αὐτῷ ἀνάγκη μετὰ τοῦτο τὸ	τῶν	Ἱπποκενταύρων εἶδος ~ἐπανορθοῦσθαι, καὶ αὖθις
[254]	ὁ μὲν εὐπειθὴς τῷ ~ἡνιόχῳ	τῶν	ἵππων, ἀεί τε καὶ τότε
[248]	~συμπεριηνέχθη τὴν περιφοράν, θορυβουμένη ὑπὸ	τῶν	ἵππων καὶ μόγις ~καθορῶσα τὰ
[246]	ὁ ἄρχων συνωρίδος ἡνιοχεῖ, εἶτα	τῶν	ἵππων ὁ μὲν αὐτῷ καλός
[248]	τοτὲ δ᾽ ἔδυ, βιαζομένων δὲ	τῶν	ἵππων τὰ ~μὲν εἶδεν, τὰ
[249]	μετέχων τῆς μανίας ὁ ἐρῶν	τῶν	~καλῶν ἐραστὴς καλεῖται. καθάπερ γὰρ
[237]	αὖ καὶ μὴ ~ἐρῶντες ἐπιθυμοῦσι	τῶν	καλῶν, ἴσμεν. τῷ δὴ τὸν
[227]	δὴ ὁ Λυσίας ~πειρώμενόν τινα	τῶν	καλῶν, οὐχ ὑπ᾽ ἐραστοῦ δέ,
[252]	προσφέρεται. τόν τε οὖν ἔρωτα	τῶν	καλῶν πρὸς τρόπου ἐκλέγεται ἕκαστος,
[249]	δέ, ὄρνιθος δίκην ~βλέπων ἄνω,	τῶν	κάτω δὲ ἀμελῶν, αἰτίαν ἔχει
[230]	τινων καὶ Ἀχελῴου ἱερὸν ἀπὸ	τῶν	κορῶν τε καὶ ἀγαλμάτων ἔοικεν
[236]	τε εἶ, ἵνα μὴ τὸ	τῶν	κωμῳδῶν φορτικὸν ~πρᾶγμα ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν
[275]	λέγειν, ἐὰν ~δέ τι ἔρῃ	τῶν	λεγομένων βουλόμενος μαθεῖν, ἕν τι
[230]	~μετέχον. ἀτάρ, ὦ ἑταῖρε, μεταξὺ	τῶν	λόγων, ἆρ᾽ οὐ τόδε ἦν
[277]	Λυσίου τε ὄνειδος ~ἐξετάσαιμεν τῆς	τῶν	λόγων (γραφῆς πέρι, καὶ αὐτοὺς
[228]	ἐκέλευε. δεομένου δὲ λέγειν τοῦ	τῶν	~λόγων ἐραστοῦ, ἐθρύπτετο ὡς δὴ
[231]	~καὶ ἕτοιμοί εἰσι καὶ ἐκ	τῶν	λόγων καὶ ἐκ τῶν ἔργων
[267]	κράτιστος. τὸ δὲ δὴ τέλος	τῶν	λόγων κοινῇ πᾶσιν ἔοικε ~συνδεδογμένον
[260]	ἀγροικότερον τοῦ δέοντος λελοιδορήκαμεν τὴν	τῶν	λόγων ~τέχνην; ἡ δ᾽ ἴσως
[270]	~Ἀναξαγόρας, ἐντεῦθεν εἵλκυσεν ἐπὶ τὴν	τῶν	λόγων τέχνην τὸ πρόσφορον αὐτῇ.
[227]	ἡ διατριβή; ἢ δῆλον ὅτι	τῶν	λόγων ὑμᾶς Λυσίας εἱστία; ~(Φαῖδρος)
[261]	ὕστερον γένηται. ~(Φαῖδρος) ~τούτων δεῖ	τῶν	λόγων, ὦ Σώκρατες· ἀλλὰ δεῦρο
[275]	εἶπες ἢ δύναται. ~τοῦτο γὰρ	τῶν	μαθόντων λήθην μὲν ἐν ψυχαῖς
[245]	καὶ ἡ ποίησις ὑπὸ τῆς	τῶν	μαινομένων ἡ τοῦ ~σωφρονοῦντος ἠφανίσθη.
[244]	μὴν νόσων γε καὶ πόνων	τῶν	μεγίστων, ἃ δὴ ~παλαιῶν ἐκ
[252]	κάλλος (ἔχοντα ἰατρὸν ηὕρηκε μόνον	~τῶν	μεγίστων πόνων. τοῦτο δὲ τὸ
[233]	ποιῆσαι, ~ἀλλὰ ταῦτα μνημεῖα καταλειφθῆναι	τῶν	μελλόντων ἔσεσθαι. καὶ μὲν δὴ
[233]	~μεγάλα βραδέως ὀλίγην ὀργὴν ποιούμενος,	τῶν	μὲν ἀκουσίων συγγνώμην ἔχων, ~τὰ
[232]	ἔχθραν γενέσθαι. ~καὶ μὲν δὴ	τῶν	μὲν ἐρώντων πολλοὶ πρότερον τοῦ
[239]	γιγνομένων τε καὶ φύσει ἐνόντων	~(τῶν)	μὲν ἥδεσθαι, τὰ δὲ παρασκευάζειν,
[252]	ἐρώντων τοῦτο ἐκεῖνο τυγχάνει ὄν.	~τῶν	μὲν οὖν Διὸς ὀπαδῶν ὁ
[236]	ἐατέα καὶ συγγνωστέα λέγοντι· καὶ	τῶν	μὲν τοιούτων ~οὐ τὴν εὕρεσιν
[263]	φῶμεν εἶναι τῶν ἀμφισβητησίμων ἢ	τῶν	μή; ~(Φαῖδρος) ~τῶν ἀμφισβητησίμων δήπου·
[259]	μουσικὴν ἀγγέλλουσιν, αἳ δὴ μάλιστα	τῶν	Μουσῶν περί ~τε οὐρανὸν καὶ
[262]	θεούς· ἴσως δὲ καὶ οἱ	~τῶν	Μουσῶν προφῆται οἱ ὑπὲρ κεφαλῆς
[261]	~καὶ ναὶ μὰ Δί᾽ ἔγωγε	τῶν	Νέστορος, εἰ μὴ Γοργίαν Νέστορά
[241]	ποιήσειν; ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ~ὅτι ὑπὸ	τῶν	Νυμφῶν, αἷς με σὺ προύβαλες
[228]	κατὰ ~σχολὴν συνέθηκε, δεινότατος ὢν	τῶν	νῦν γράφειν, ταῦτα ἰδιώτην ὄντα
[251]	καὶ ἀνακηκίει, καὶ ὅπερ τὸ	τῶν	ὀδοντοφυούντων ~πάθος περὶ τοὺς ὀδόντας
[254]	μᾶλλον τοῦ ~ὑβριστοῦ ἵππου ἐκ	τῶν	ὀδόντων βίᾳ ὀπίσω σπάσας τὸν
[231]	δὲ μὴ ἐρῶσιν οὔτε τὴν	τῶν	~οἰκείων ἀμέλειαν διὰ τοῦτο ἔστιν
[231]	ἑκόντες, ὡς ἂν ἄριστα περὶ	τῶν	~οἰκείων βουλεύσαιντο, πρὸς τὴν δύναμιν
[234]	δὲ μὴ ἐρῶσιν οὐδεὶς ~πώποτε	τῶν	οἰκείων ἐμέμψατο ὡς διὰ τοῦτο
[251]	τοῦ κάλλους τὴν ἀπορροὴν διὰ	τῶν	ὀμμάτων ~ἐθερμάνθη ᾗ ἡ τοῦ
[255]	~πάλιν εἰς τὸν καλὸν διὰ	τῶν	ὀμμάτων ἰόν, ᾗ πέφυκεν ἐπὶ
[262]	ἔσται μεταβιβάζειν κατὰ σμικρὸν διὰ	τῶν	ὁμοιοτήτων ~ἀπὸ τοῦ ὄντος ἑκάστοτε
[243]	μᾶλλον ἢ μὴ ἐρῶντι ἐκ	τῶν	ὁμοίων χαρίζεσθαι. ~(Φαῖδρος) ~ἀλλ᾽ εὖ
[234]	καὶ στρογγύλα, καὶ ~ἀκριβῶς ἕκαστα	τῶν	ὀνομάτων ἀποτετόρνευται; εἰ γὰρ δεῖ,
[262]	δὲ μὴ ἀπατήσεσθαι, τὴν ~ὁμοιότητα	τῶν	ὄντων καὶ ἀνομοιότητα ἀκριβῶς διειδέναι.
[263]	ὑπολαβεῖν τὸν ἔρωτα ἕν τι	τῶν	ὄντων ~ὃ (αὐτὸς ἐβουλήθη, καὶ
[262]	μὴ ~ἐγνωρικὼς ὃ ἔστιν ἕκαστον	τῶν	ὄντων; ~(Φαῖδρος) οὐ μή ποτε.
[269]	ἀκούσειαν ὧν νυνδὴ ~ἡμεῖς διῇμεν	τῶν	παγκάλων τεχνημάτων βραχυλογιῶν τε καὶ
[254]	καὶ εἶδον τὴν ὄψιν τὴν	τῶν	παιδικῶν ἀστράπτουσαν. ἰδόντος δὲ τοῦ
[236]	~ἐσπούδακας, ὦ Φαῖδρε, ὅτι σου	τῶν	παιδικῶν ἐπελαβόμην ἐρεσχηλῶν σε, καὶ
[256]	πόνων (σμικρὰ ἀπολαῦσαι· ὁ δὲ	~τῶν	παιδικῶν ἔχει μὲν οὐδὲν εἰπεῖν,
[245]	κατὰ τὴν ἄλλην ποίησιν, ~μυρία	τῶν	παλαιῶν ἔργα κοσμοῦσα τοὺς ἐπιγιγνομένους
[244]	μὴν ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι, ~ὅτι καὶ	τῶν	παλαιῶν οἱ τὰ ὀνόματα τιθέμενοι
[245]	ὀρθῶς μανέντι τε καὶ κατασχομένῳ	(τῶν	παρόντων κακῶν ~εὑρομένη. τρίτη δὲ
[248]	τελεστικὸν ~ἕξουσαν· ἕκτῃ ποιητικὸς ἢ	τῶν	περὶ μίμησίν τις ἄλλος ἁρμόσει,
[272]	ἐγώ τιν᾽ εἴπω λόγον ὃν	τῶν	περὶ ταῦτά τινων ἀκήκοα; ~(Φαῖδρος)
[246]	οἰκεῖ, κεκοινώνηκε δέ πῃ μάλιστα	τῶν	περὶ τὸ σῶμα τοῦ θείου
[229]	φαίην ~αὐτὴν πνεῦμα Βορέου κατὰ	τῶν	πλησίον πετρῶν σὺν Φαρμακείᾳ παίζουσαν
[257]	σε ὅτι οἱ μέγιστον ~φρονοῦντες	τῶν	πολιτικῶν μάλιστα ἐρῶσι λογογραφίας τε
[257]	τις αὐτόν, ὦ θαυμάσιε, ἔναγχος	τῶν	~πολιτικῶν τοῦτ᾽ αὐτὸ λοιδορῶν ὠνείδιζε,
[256]	συναγαγόντε εἰς ~ταὐτόν, τὴν ὑπὸ	τῶν	πολλῶν μακαριστὴν αἵρεσιν εἱλέσθην τε
[249]	θείῳ γιγνόμενος, νουθετεῖται μὲν ὑπὸ	~τῶν	πολλῶν ὡς παρακινῶν, ἐνθουσιάζων δὲ
[259]	~ὥς ποτ᾽ ἦσαν οὗτοι ἄνθρωποι	τῶν	πρὶν μούσας γεγονέναι, γενομένων δὲ
[257]	τισιν διὰ Φαῖδρον εἰρῆσθαι. ἀλλὰ	τῶν	προτέρων τε συγγνώμην καὶ ~τῶνδε
[274]	~(Σωκράτης) ~ἀκοήν γ᾽ ἔχω λέγειν	τῶν	προτέρων, τὸ δ᾽ ἀληθὲς αὐτοὶ
[246]	λεγέσθω· τὴν δὲ αἰτίαν τῆς	τῶν	πτερῶν ἀποβολῆς, δι᾽ ἣν ψυχῆς
[255]	~ἀφικόμενον καὶ ἀναπτερῶσαν, (τὰς διόδους	τῶν	πτερῶν ἄρδει τε καὶ ~ὥρμησε
[279]	ἐπιχειρεῖ, πλέον ἢ παίδων ~διενέγκοι	τῶν	πώποτε ἁψαμένων λόγων, ἔτι τε
[264]	δεῖν τεθῆναι, ἤ τι ἄλλο	τῶν	ῥηθέντων; ἐμοὶ ~μὲν γὰρ ἔδοξεν,
[232]	ὑπ᾽ ἐκείνων μὲν ὑπερορᾶσθαι, ὑπὸ	τῶν	~συνόντων δὲ ὠφελεῖσθαι, ὥστε πολὺ
[234]	ἀπολαύσονται, ἀλλ᾽ οἵτινες πρεσβυτέρῳ γενομένῳ	τῶν	σφετέρων ~ἀγαθῶν μεταδώσουσιν· οὐδὲ οἳ
[273]	πεισόμεθα, ὡς ἐὰν μή τις	τῶν	τε ἀκουσομένων ~(τὰς φύσεις διαριθμήσηται,
[234]	αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξονται. σὺ οὖν	τῶν	τε ~εἰρημένων μέμνησο καὶ ἐκεῖνο
[250]	θεῶν, εἶδόν τε καὶ ~ἐτελοῦντο	τῶν	τελετῶν ἣν θέμις λέγειν (μακαριωτάτην,
[230]	τε καὶ λιγυρὸν ὑπηχεῖ τῷ	τῶν	τεττίγων χορῷ. πάντων δὲ κομψότατον
[270]	δή; ~(Σωκράτης) ~πᾶσαι ὅσαι μεγάλαι	τῶν	τεχνῶν προσδέονται (ἀδολεσχίας καὶ ~μετεωρολογίας
[247]	τόπον οὔτε τις ὕμνησέ πω	τῶν	τῇδε ποιητὴς οὔτε ποτὲ ~ὑμνήσει
[240]	ψέξειεν ἄν, καὶ ~ἄλλα πολλὰ	τῶν	τοιουτοτρόπων θρεμμάτων τε καὶ ἐπιτηδευμάτων,
[259]	δὴ πρέπει γε φιλόμουσον ἄνδρα	τῶν	τοιούτων ἀνήκοον εἶναι. λέγεται δ᾽
[258]	ὡς εἰπεῖν ζῴη, ἀλλ᾽ ἢ	τῶν	~τοιούτων ἡδονῶν ἕνεκα; οὐ γάρ
[257]	τοῦ λόγου πατέρα αἰτιώμενος παῦε	τῶν	τοιούτων λόγων, ἐπὶ ~φιλοσοφίαν δέ,
[263]	τοιόνδε, ὡς περὶ μὲν ἔνια	τῶν	τοιούτων ~ὁμονοητικῶς ἔχομεν, περὶ δ᾽
[258]	μάλα. ~(Σωκράτης) ~οἴει τινὰ οὖν	τῶν	τοιούτων, ὅστις καὶ ὁπωστιοῦν δύσνους
[234]	μᾶλλον ἢ ἐμὲ ἐπαΐειν περὶ	τῶν	τοιούτων σοὶ ~εἱπόμην, καὶ ἑπόμενος
[271]	οἱ μὲν οὖν τοιοίδε ὑπὸ	τῶν	~τοιῶνδε λόγων διὰ τήνδε τὴν
[259]	φανείσης ᾠδῆς οὕτως ἄρα τινὲς	τῶν	τότε ἐξεπλάγησαν ὑφ᾽ ἡδονῆς, ~(ὥστε
[250]	μνήμῃ κεχαρίσθω, δι᾽ ἣν πόθῳ	τῶν	τότε νῦν μακρότερα εἴρηται· ~περὶ
[251]	~διώκων· ὁ δὲ ἀρτιτελής, ὁ	τῶν	τότε πολυθεάμων, ὅταν θεοειδὲς πρόσωπον
[251]	πρῶτον μὲν ἔφριξε καί τι	τῶν	τότε ὑπῆλθεν ~αὐτὸν δειμάτων, εἶτα
[241]	ὁ μὲν αὐτὸν χάριν ἀπαιτεῖ	τῶν	τότε, ὑπομιμνῄσκων τὰ ~πραχθέντα καὶ
[256]	δὴ ὑπόπτεροι ~καὶ ἐλαφροὶ γεγονότες	τῶν	τριῶν παλαισμάτων τῶν ὡς ἀληθῶς
[239]	μάλιστα δὲ τῷ ἐραστῇ, ὅτι	τῶν	φιλτάτων τε καὶ ~εὐνουστάτων καὶ
[279]	ταῦτα συνεύχου· κοινὰ γὰρ τὰ	τῶν	φίλων. ~(Σωκράτης) ἴωμεν.
[253]	οὕτω ποιοῦσι. προθυμία μὲν οὖν	τῶν	ὡς ἀληθῶς ἐρώντων καὶ ~τελετή,
[256]	ἐλαφροὶ γεγονότες τῶν τριῶν παλαισμάτων	τῶν	ὡς ἀληθῶς Ὀλυμπιακῶν ἓν ~νενικήκασιν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007