Pages
[254]	πάλιν εἶδεν αὐτὴν ~μετὰ σωφροσύνης	ἐν	ἁγνῷ βάθρῳ βεβῶσαν· ἰδοῦσα δὲ
[229]	τρία στάδια, ᾗ πρὸς τὸ	ἐν	Ἄγρας διαβαίνομεν· καὶ ~πού τίς
[278]	ἔκγονοί ~(τε καὶ ἀδελφοὶ ἅμα	ἐν	ἄλλαισιν ἄλλων ψυχαῖς κατ᾽ ἀξίαν
[246]	~πάντα δὲ οὐρανὸν περιπολεῖ, ἄλλοτ᾽	ἐν	ἄλλοις εἴδεσι γιγνομένη. τελέα (μὲν
[277]	ἀλλὰ ~ἔχοντες σπέρμα, ὅθεν ἄλλοι	ἐν	ἄλλοις ἤθεσι φυόμενοι τοῦτ᾽ ἀεὶ
[270]	ῥητορικῆς. ~(Φαῖδρος) πῶς δή; ~(Σωκράτης)	~ἐν	ἀμφοτέραις δεῖ διελέσθαι φύσιν, σώματος
[249]	~Δίκης κουφισθεῖσαι διάγουσιν ἀξίως οὗ	ἐν	(ἀνθρώπου εἴδει ἐβίωσαν βίου. ~τῷ
[258]	μανθάνω. ~(Σωκράτης) ~οὐ μανθάνεις ὅτι	ἐν	ἀρχῇ ἀνδρὸς πολιτικοῦ (συγγράμματι) πρῶτος
[266]	ὡς δεῖ τοῦ λόγου ~λέγεσθαι	ἐν	ἀρχῇ· ταῦτα λέγεις ἦ γάρ;
[237]	ὡς οὖν εἰδότες οὐ διομολογοῦνται	ἐν	ἀρχῇ τῆς ~σκέψεως, προελθόντες δὲ
[253]	ὁ αἱρεθεὶς τοιῷδε τρόπῳ. ~καθάπερ	ἐν	ἀρχῇ τοῦδε τοῦ μύθου τριχῇ
[227]	ἀτὰρ Λυσίας ἦν, ὡς ἔοικεν,	ἐν	ἄστει. ~(Φαῖδρος) ~ναί, παρ᾽ Ἐπικράτει,
[250]	φάσματα μυούμενοί ~τε καὶ ἐποπτεύοντες	ἐν	αὐγῇ καθαρᾷ, καθαροὶ ὄντες καὶ
[243]	ἄρα ἀνθρωπίσκους τινὰς ἐξαπατήσαντε εὐδοκιμήσετον	ἐν	αὐτοῖς. ἐμοὶ ~μὲν οὖν, ὦ
[266]	τοῦτο τέμνων οὐκ ἐπανῆκεν πρὶν	~ἐν	αὐτοῖς ἐφευρὼν ὀνομαζόμενον σκαιόν τινα
[264]	λόγους ἴωμεν. ἦν γάρ τι	ἐν	αὐτοῖς, ὡς δοκῶ, προσῆκον ~ἰδεῖν
[277]	πολιτικὸν γράφων καὶ μεγάλην τινὰ	ἐν	αὐτῷ βεβαιότητα ~ἡγούμενος καὶ σαφήνειαν,
[278]	γνησίους εἶναι, ~πρῶτον μὲν τὸν	ἐν	αὑτῷ, ἐὰν εὑρεθεὶς ἐνῇ, ἔπειτα
[241]	δέον ἐκτίνειν, μεταβαλὼν ἄλλον ἄρχοντα	ἐν	αὑτῷ καὶ προστάτην, ~νοῦν καὶ
[250]	ὁμοίωμα ἴδωσιν, ἐκπλήττονται καὶ οὐκέτ᾽	~ἐν>	αὑτῶν γίγνονται, ὃ δ᾽ ἔστι
[230]	σὺ ἐμοὶ λόγους οὕτω προτείνων	ἐν	~βιβλίοις τήν τε (Ἀττικὴν φαίνῃ
[275]	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ὁ τέχνην οἰόμενος	ἐν	γράμμασι καταλιπεῖν, καὶ αὖ ὁ
[276]	~οὐ γάρ· ἀλλὰ τοὺς μὲν	ἐν	γράμμασι κήπους, ὡς ἔοικε, παιδιᾶς
[247]	ἡ περιφορὰ εἰς ταὐτὸν περιενέγκῃ.	ἐν	δὲ τῇ ~περιόδῳ καθορᾷ μὲν
[256]	~λύσαντας εἰς ἔχθραν ποτὲ ἐλθεῖν.	ἐν	δὲ τῇ τελευτῇ ἄπτεροι μέν,
[278]	τοὺς βελτίστους εἰδότων ὑπόμνησιν γεγονέναι,	ἐν	δὲ ~τοῖς διδασκομένοις καὶ μαθήσεως
[263]	~ἐν μὲν ἄρα τοῖς συμφωνοῦμεν,	ἐν	δὲ τοῖς οὔ. ~(Φαῖδρος) οὕτω.
[244]	~διδομένης. ἥ τε γὰρ δὴ	ἐν	Δελφοῖς προφῆτις αἵ τ᾽ ἐν
[266]	δίκῃ, ὁ δ᾽ ~εἰς τὰ	ἐν	δεξιᾷ τῆς μανίας ἀγαγὼν ἡμᾶς,
[248]	σοφιστικὸς ἢ δημοκοπικός, ἐνάτῃ τυραννικός.	~ἐν	δὴ τούτοις ἅπασιν ὃς μὲν
[261]	~(Φαῖδρος) τί μήν; ~(Σωκράτης) ~καὶ	ἐν	δημηγορίᾳ δὴ τῇ πόλει δοκεῖν
[261]	τις διὰ λόγων, οὐ ~μόνον	ἐν	δικαστηρίοις καὶ ὅσοι ἄλλοι δημόσιοι
[261]	τούτους ἐῶμεν· σὺ δ᾽ εἰπέ,	ἐν	δικαστηρίοις οἱ ἀντίδικοι τί δρῶσιν;
[277]	καὶ γράφειν, καὶ ὅπῃ ~γιγνόμενον	ἐν	δίκῃ λέγοιτ᾽ ἂν ὄνειδος ἢ
[275]	μή. πλημμελούμενος δὲ καὶ οὐκ	ἐν	δίκῃ λοιδορηθεὶς τοῦ πατρὸς ἀεὶ
[266]	σκαιόν τινα ἔρωτα ἐλοιδόρησεν μάλ᾽	ἐν	δίκῃ, ὁ δ᾽ ~εἰς τὰ
[278]	ἄλληλα (κολλῶν τε καὶ ἀφαιρῶν,	ἐν	δίκῃ που ποιητὴν ἢ ~λόγων
[244]	ἐν Δελφοῖς προφῆτις αἵ τ᾽	ἐν	(Δωδώνῃ ἱέρειαι ~μανεῖσαι μὲν πολλὰ
[237]	δεῖ ~αὖ νοῆσαι ὅτι ἡμῶν	ἐν	ἑκάστῳ δύο τινέ ἐστον ἰδέα
[236]	στήθει ~ἔχειν. ἐσμὲν δὲ μόνω	ἐν	ἐρημίᾳ, (ἰσχυρότερος δ᾽ ἐγὼ καὶ
[247]	οὐδ᾽ ἥ ἐστίν που ἑτέρα	(ἐν	ἑτέρῳ οὖσα ~ὧν ἡμεῖς νῦν
[239]	καὶ οὐ στερεὸν διώκων, οὐδ᾽	ἐν	ἡλίῳ καθαρῷ ~τεθραμμένον ἀλλὰ ὑπὸ
[276]	~κήπους ἀρῶν χαίροι θεωρῶν καλοὺς	ἐν	ἡμέραισιν ὀκτὼ γιγνομένους, ἢ ταῦτα
[266]	τὸ τῆς παρανοίας ὡς ἓν>	ἐν	ἡμῖν πεφυκὸς εἶδος ἡγησαμένω τὼ
[238]	ἑλκούσης ἐπὶ ἡδονὰς καὶ ἀρξάσης	ἐν	ἡμῖν τῇ ἀρχῇ ~ὕβρις ἐπωνομάσθη.
[237]	ἐφιεμένη τοῦ ἀρίστου. τούτω δὲ	ἐν	ἡμῖν τοτὲ μὲν ὁμονοεῖτον, (ἔστι
[230]	κομψότατον τὸ ~τῆς πόας, ὅτι	ἐν	ἠρέμα προσάντει ἱκανὴ πέφυκε κατακλινέντι
[229]	ἴωμεν, εἶτα ὅπου ἂν δόξῃ	ἐν	ἡσυχίᾳ ~καθιζησόμεθα. ~(Φαῖδρος) ~εἰς καιρόν,
[247]	μέρη κεκοσμημένη. μένει γὰρ Ἑστία	ἐν	θεῶν οἴκῳ μόνη· ~τῶν δὲ
[261]	ἄλλοι δημόσιοι σύλλογοι, ἀλλὰ καὶ	ἐν	ἰδίοις, ἡ ~αὐτὴ σμικρῶν (τε
[261]	μόνον περὶ λόγων ἀκήκοας, ἃς	ἐν	~Ἰλίῳ σχολάζοντες συνεγραψάτην, τῶν δὲ
[267]	γε καὶ ἐπεξέλεγχον ὡς ποιητέον	ἐν	κατηγορίᾳ τε καὶ ~ἀπολογίᾳ. τὸν
[255]	εἰπεῖν οὐκ ἔχει, ὥσπερ δὲ	ἐν	~κατόπτρῳ ἐν τῷ ἐρῶντι ἑαυτὸν
[228]	~ἐρῶντος ἢ τὰ τοῦ μή,	ἐν	κεφαλαίοις ἕκαστον ἐφεξῆς δίειμι, ἀρξάμενος
[267]	ἄλλο τίθενται ὄνομα. ~(Φαῖδρος) ~τὸ	ἐν	κεφαλαίῳ ἕκαστα λέγεις ὑπομνῆσαι ἐπὶ
[276]	φαύλην παιδιάν, ὦ Σώκρατες, τοῦ	ἐν	λόγοις δυναμένου ~παίζειν, δικαιοσύνης τε
[262]	ὁ εἰδὼς τὸ ἀληθὲς προσπαίζων	ἐν	λόγοις παράγοι τοὺς ~ἀκούοντας. καὶ
[256]	δὲ χρήσωνται, τάχ᾽ ἄν που	ἐν	μέθαις ἤ τινι ἄλλῃ ἀμελείᾳ
[263]	~(Φαῖδρος) πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης)	~ἐν	μὲν ἄρα τοῖς συμφωνοῦμεν, ἐν
[277]	οὖν. ~(Σωκράτης) ~ὁ δέ γε	ἐν	μὲν τῷ γεγραμμένῳ λόγῳ περὶ
[259]	καὶ νὼ καθάπερ τοὺς πολλοὺς	ἐν	μεσημβρίᾳ μὴ διαλεγομένους ἀλλὰ ~νυστάζοντας
[267]	δ᾽ αὐτὸν καὶ παραψόγους ~φασὶν	ἐν	μέτρῳ λέγειν μνήμης χάριν σοφὸς
[277]	εἶναι, καὶ οὐδένα πώποτε λόγον	ἐν	μέτρῳ οὐδ᾽ ἄνευ μέτρου μεγάλης
[258]	εἴτε ~πολιτικὸν σύγγραμμα εἴτε ἰδιωτικόν,	ἐν	μέτρῳ ὡς ποιητὴς ἢ ἄνευ
[278]	τε καὶ καλῶν καὶ ἀγαθῶν	(ἐν)	μόνοις ἡγούμενος τό τε ἐναργὲς
[243]	ἂν οἴει αὐτὸν ἡγεῖσθαι ἀκούειν	ἐν	ναύταις που ~τεθραμμένων καὶ οὐδένα
[243]	ἔτυμος λόγος οὗτος, ~οὐδ᾽ ἔβας	ἐν	νηυσὶν εὐσέλμοις, ~(οὐδ᾽ ἵκεο Πέργαμα
[276]	εἰς τὸ προσῆκον, ἀγαπῴη ἂν	ἐν	ὀγδόῳ ~μηνὶ ὅσα ἔσπειρεν τέλος
[262]	Λυσίου λόγῳ ὃν φέρεις, καὶ	ἐν	οἷς ἡμεῖς εἴπομεν ἰδεῖν τι
[263]	μεῖζον δύναται; ~(Φαῖδρος) δῆλον ὅτι	ἐν	οἷς πλανώμεθα. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὸν
[236]	παρὰ τὸ ~Κυψελιδῶν ἀνάθημα σφυρήλατος	ἐν	Ὀλυμπίᾳ στάθητι. ~(Σωκράτης) ~ἐσπούδακας, ὦ
[230]	μοι δοκῶ ~κατακείσεσθαι, σὺ δ᾽	ἐν	ὁποίῳ σχήματι οἴει ῥᾷστα ἀναγνώσεσθαι,
[255]	τὸ μετὰ τοῦτο ταχὺ ~ταῦτα.	ἐν	οὖν τῇ συγκοιμήσει τοῦ μὲν
[246]	ὁ μὲν δὴ μέγας ἡγεμὼν	ἐν	οὐρανῷ Ζεύς, ~ἐλαύνων πτηνὸν ἅρμα,
[258]	Δαρείου δύναμιν ἀθάνατος γενέσθαι λογογράφος	ἐν	πόλει, ἆρ᾽ οὐκ ~ἰσόθεον ἡγεῖται
[239]	ἰέναι· τὸ γὰρ τοιοῦτον σῶμα	ἐν	πολέμῳ τε καὶ ἄλλαις ~χρείαις
[278]	τρίτον δὲ Σόλωνι καὶ ὅστις	~ἐν	πολιτικοῖς λόγοις νόμους ὀνομάζων συγγράμματα
[228]	Σώκρατες; οἴει με, ἃ (Λυσίας	ἐν	πολλῷ χρόνῳ κατὰ ~σχολὴν συνέθηκε,
[261]	δοκῶ ζητοῦσιν φανεῖσθαι. ἀπάτη πότερον	ἐν	πολὺ διαφέρουσι γίγνεται ~μᾶλλον ἢ
[263]	εὐαπατητότεροί ἐσμεν, καὶ ἡ ῥητορικὴ	ἐν	ποτέροις μεῖζον δύναται; ~(Φαῖδρος) δῆλον
[228]	ἐλπίδος, ὦ Σώκρατες, ἣν εἶχον	ἐν	σοὶ ὡς ἐγγυμνασόμενος. ~ἀλλὰ ποῦ
[255]	ἅπτεσθαι ἔν τε γυμνασίοις καὶ	ἐν	ταῖς ἄλλαις ὁμιλίαις, ~(τότ᾽ ἤδη
[233]	εἴσονται. καὶ μὲν δὴ καὶ	ἐν	ταῖς (ἰδίαις ~δαπάναις οὐ τοὺς
[257]	μέγιστον ~δυνάμενοί τε καὶ σεμνότατοι	ἐν	ταῖς πόλεσιν αἰσχύνονται λόγους τε
[271]	νοήσαντα, μετὰ ταῦτα θεώμενον αὐτὰ	ἐν	ταῖς ~πράξεσιν ὄντα τε καὶ
[228]	πρῶτον, ὦ φιλότης, τί ἄρα	ἐν	τῇ ἀριστερᾷ ἔχεις ὑπὸ τῷ
[270]	ἐν τῇ ἑτέρᾳ, ψυχῆς δὲ	ἐν	τῇ ~ἑτέρᾳ, εἰ μέλλεις, μὴ
[270]	δεῖ διελέσθαι φύσιν, σώματος μὲν	ἐν	τῇ ἑτέρᾳ, ψυχῆς δὲ ἐν
[253]	λεκτέον. ὁ μὲν τοίνυν αὐτοῖν	ἐν	τῇ καλλίονι στάσει ~ὢν τό
[259]	λεκτέον τι καὶ οὐ καθευδητέον	ἐν	τῇ μεσημβρίᾳ. ~(Φαῖδρος) λεκτέον γὰρ
[248]	φυτεῦσαι εἰς μηδεμίαν θήρειον φύσιν	ἐν	τῇ ~πρώτῃ γενέσει, ἀλλὰ τὴν
[276]	~(Σωκράτης) ~ὃς μετ᾽ ἐπιστήμης γράφεται	ἐν	τῇ τοῦ μανθάνοντος ψυχῇ, δυνατὸς
[227]	ἄστει. ~(Φαῖδρος) ~ναί, παρ᾽ Ἐπικράτει,	ἐν	τῇδε τῇ πλησίον τοῦ Ὀλυμπίου
[262]	ὁμοιότητα ~σμικράν τε καὶ μεγάλην	ἐν	τοῖς ἄλλοις διαγιγνώσκειν; ~(Φαῖδρος) ἀδύνατον.
[266]	συχνά, ὦ Σώκρατες, τά γ᾽	ἐν	τοῖς βιβλίοις τοῖς περὶ λόγων
[272]	~ἔσεσθαι. τὸ παράπαν γὰρ οὐδὲν	ἐν	τοῖς δικαστηρίοις τούτων ἀληθείας μέλειν
[227]	~φησὶ γὰρ ἀκοπωτέρους εἶναι τῶν	ἐν	τοῖς (δρόμοις. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γάρ,
[259]	προσφιλεστέρους, τῇ δὲ Ἐρατοῖ τοὺς	ἐν	τοῖς ~ἐρωτικοῖς, καὶ ταῖς ἄλλαις
[269]	ἑαυτῶν τοὺς μαθητὰς σφῶν πορίζεσθαι	ἐν	~τοῖς λόγοις" ~(Φαῖδρος) ~ἀλλὰ μήν,
[262]	γίγνεται ~μᾶλλον ἢ ὀλίγον; ~(Φαῖδρος)	ἐν	τοῖς ὀλίγον. ~(Σωκράτης) ~ἀλλά γε
[231]	~πολλῶν· ὥστε πολὺ (πλείων ἐλπὶς	ἐν	τοῖς πολλοῖς ὄντα τυχεῖν τὸν
[250]	ψυχαῖς ~οὐκ ἔνεστι φέγγος οὐδὲν	ἐν	τοῖς τῇδε ὁμοιώμασιν, ἀλλὰ δι᾽
[259]	ἐνθάδε. Τερψιχόρᾳ μὲν οὖν τοὺς	ἐν	τοῖς χοροῖς τετιμηκότας ~αὐτὴν ἀπαγγέλλοντες
[251]	τὸ πάλαι πτερωτή. ~(ζεῖ οὖν	ἐν	τούτῳ ὅλη καὶ ἀνακηκίει, καὶ
[271]	πρὸς τοῦτο πᾶσα· πειθὼ γὰρ	ἐν	τούτῳ ποιεῖν ~ἐπιχειρεῖ. ἦ γάρ;
[230]	μ᾽ ἐθέλει διδάσκειν, οἱ δ᾽	ἐν	τῷ ἄστει ἄνθρωποι. σὺ μέντοι
[235]	αὐτὸ ὃ λέγεις ποίησον· τῶν	ἐν	τῷ βιβλίῳ ~βελτίω τε καὶ
[255]	ἔχει, ὥσπερ δὲ ἐν ~κατόπτρῳ	ἐν	τῷ ἐρῶντι ἑαυτὸν ὁρῶν λέληθεν.
[262]	~(Φαῖδρος) κινδυνεύει. ~(Σωκράτης) ~βούλει οὖν	ἐν	τῷ Λυσίου λόγῳ ὃν φέρεις,
[247]	νῦν ὄντων καλοῦμεν, ἀλλὰ τὴν	ἐν	τῷ ὅ ἐστιν ὂν ὄντως
[240]	τις δαίμων ἔμειξε τοῖς (πλείστοις	ἐν	τῷ ~παραυτίκα ἡδονήν, οἷον κόλακι,
[230]	ἄλλοσε ~βούλῃ. νῦν δ᾽ οὖν	ἐν	τῷ παρόντι δεῦρ᾽ ἀφικόμενος ἐγὼ
[252]	~ἡδονὴν δ᾽ αὖ ταύτην γλυκυτάτην	ἐν	τῷ (παρόντι καρποῦται. ~ὅθεν δὴ
[258]	καὶ ἅμα μοι δοκοῦσιν ὡς	ἐν	τῷ πνίγει ὑπὲρ κεφαλῆς ~ἡμῶν
[235]	τῶν γὰρ ~ἐνόντων ἀξίως ῥηθῆναι	ἐν	τῷ πράγματι οὐδὲν παραλέλοιπεν, ὥστε
[273]	~προσποιούμενοι εἶναι· ἀνεμνήσθην γὰρ ὅτι	ἐν	τῷ πρόσθεν βραχέως τοῦ τοιούτου
[257]	παρὰ τοῖς καλοῖς ~τίμιον εἶναι.	~(ἐν	τῷ πρόσθεν δ᾽ εἴ τι
[255]	τῷ θεραπεύοντι, ἐὰν ~ἄρα καὶ	ἐν	τῷ πρόσθεν ὑπὸ συμφοιτητῶν ἤ
[236]	ἂν σὺ εἴπῃς ἃ ἔφησθα	ἐν	τῷ στήθει ~ἔχειν. ἐσμὲν δὲ
[241]	ὑπισχνούμενος μόγις ~(κατεῖχε τήν γ᾽	ἐν	τῷ τότε συνουσίαν ἐπίπονον οὖσαν
[275]	~οἱ δέ γ᾽ ὦ φίλε,	ἐν	τῷ τοῦ Διὸς τοῦ Δωδωναίου
[247]	μόνη· ~τῶν δὲ ἄλλων ὅσοι	ἐν	τῷ τῶν δώδεκα ἀριθμῷ τεταγμένοι
[276]	~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα σπουδῇ αὐτὰ	ἐν	ὕδατι γράψει μέλανι σπείρων διὰ
[250]	καὶ ἀπαθεῖς κακῶν ὅσα ἡμᾶς	ἐν	ὑστέρῳ χρόνῳ ~ὑπέμενεν, ὁλόκληρα δὲ
[259]	τῇ μετ᾽ αὐτὴν Οὐρανίᾳ τοὺς	ἐν	φιλοσοφίᾳ διάγοντάς τε καὶ ~τιμῶντας
[278]	ἢ ἔγραψεν ἄνω κάτω στρέφων	~ἐν	χρόνῳ, πρὸς ἄλληλα (κολλῶν τε
[275]	γὰρ τῶν μαθόντων λήθην μὲν	ἐν	ψυχαῖς παρέξει μνήμης ἀμελετησίᾳ, ἅτε
[278]	λεγομένοις καὶ τῷ ὄντι γραφομένοις	ἐν	ψυχῇ ~περὶ δικαίων τε καὶ
[231]	τοῖς δὲ οὐκ ἔστι χρόνος	ἐν	ᾧ ~μεταγνῶναι προσήκει. οὐ γὰρ
[263]	ἀνάγκη τὸ ~πλῆθος πλανᾶσθαι καὶ	ἐν	ᾧ μή. ~(Φαῖδρος) ~καλὸν γοῦν
[263]	τινὰ χαρακτῆρα ἑκατέρου τοῦ εἴδους,	ἐν	ᾧ τε ἀνάγκη τὸ ~πλῆθος
[278]	ἄλλος αὖ ποίησιν ψιλὴν ἢ	ἐν	ᾠδῇ συντέθηκε, τρίτον δὲ Σόλωνι
[240]	μὲν ὄψιν πρεσβυτέραν καὶ οὐκ	ἐν	ὥρᾳ, ἑπομένων δὲ τῶν ἄλλων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007