Pages |
[251] |
ἐκεῖθεν
μέρη
ἐπιόντα
καὶ
ῥέοντ᾽
|
ἃ |
δὴ
διὰ
ταῦτα
ἵμερος
~καλεῖται |
[244] |
γε
καὶ
πόνων
τῶν
μεγίστων,
|
ἃ |
δὴ
~παλαιῶν
ἐκ
μηνιμάτων
ποθὲν |
[239] |
ἄλλα
τούτοις
ἕπεται
πάντα
~ἐπιτηδεύοντα,
|
ἃ |
δῆλα
καὶ
οὐκ
ἄξιον
περαιτέρω |
[267] |
καὶ
εἰκονολογίαν
ὀνομάτων
τε
Λικυμνίων
|
ἃ |
ἐκείνῳ
ἐδωρήσατο
~πρὸς
ποίησιν
εὐεπείας; |
[257] |
λοιδορούμενον
~αὐτῷ
οἴει
ὀνειδίζοντα
λέγειν
|
ἃ |
ἔλεγεν.
~(Φαῖδρος)
~ἐφαίνετο
γάρ,
ὦ |
[268] |
αὐτὸν
~οἷόν
τ᾽
εἶναι
(ποιεῖν)
|
ἃ |
ἐρωτᾷς;
~(Φαῖδρος)
~εἰπεῖν
ἂν
οἶμαι |
[236] |
ἄπιμεν
πρὶν
ἂν
σὺ
εἴπῃς
|
ἃ |
ἔφησθα
ἐν
τῷ
στήθει
~ἔχειν. |
[240] |
ἑπομένων
δὲ
τῶν
ἄλλων
ταύτῃ,
|
ἃ |
~καὶ
λόγῳ
(ἐστὶν
ἀκούειν
οὐκ |
[278] |
ἔγωγε
βούλομαί
τε
καὶ
εὔχομαι
|
ἃ |
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἤδη
πεπαίσθω |
[273] |
~αὐτά
γε,
ὦ
Σώκρατες,
διελήλυθας
|
ἃ |
λέγουσιν
οἱ
περὶ
τοὺς
λόγους |
[274] |
Θαμοῦν
τῷ
Θεὺθ
λέγεται
ἀποφήνασθαι,
|
ἃ |
~λόγος
πολὺς
ἂν
εἴη
διελθεῖν· |
[228] |
ὦ
βέλτιστε
Σώκρατες;
οἴει
με,
|
ἃ |
(Λυσίας
ἐν
πολλῷ
χρόνῳ
κατὰ |
[228] |
ἀλλὰ
τελευτῶν
παραλαβὼν
τὸ
βιβλίον
|
ἃ |
~μάλιστα
ἐπεθύμει
ἐπεσκόπει,
καὶ
τοῦτο |
[233] |
ὁ
ἔρως
ἐπιδείκνυται·
δυστυχοῦντας
μέν,
|
ἃ |
μὴ
λύπην
τοῖς
ἄλλοις
~παρέχει, |
[249] |
ψυχὴ
~συμπορευθεῖσα
θεῷ
καὶ
ὑπεριδοῦσα
|
ἃ |
νῦν
εἶναί
φαμεν,
καὶ
ἀνακύψασα |
[263] |
οἴει
ἄν
σοι
ἐγχωρῆσαι
εἰπεῖν
|
ἃ |
νυνδὴ
εἶπες
περὶ
~αὐτοῦ,
ὡς |
[251] |
ἐτάκη
τὰ
περὶ
τὴν
~ἔκφυσιν,
|
ἃ |
πάλαι
ὑπὸ
σκληρότητος
συμμεμυκότα
εἶργε |
[231] |
αὑτῶν
διὰ
τὸν
ἔρωτα
καὶ
|
ἃ |
~πεποιήκασιν
εὖ,
καὶ
ὃν
εἶχον |
[232] |
τὴν
(συμφοράν,
~προεμένου
δέ
σου
|
ἃ |
περὶ
πλείστου
ποιῇ
μεγάλην
ἄν |
[274] |
δοξασμάτων;
~(Φαῖδρος)
γελοῖον
ἤρου·
ἀλλ᾽
|
ἃ |
φῂς
ἀκηκοέναι
λέγε.
~(Σωκράτης)
ἤκουσα |
[243] |
δ᾽
ἂν
δεῖν
~(ἡμῖν
ὁμολογεῖν
|
ἃ |
ψέγομεν
τὸν
ἔρωτα;
~(Φαῖδρος)
ἴσως |