Pages |
[232] |
διὰ
~φιλίαν
τῳ
διαλέγεσθαι
ἢ
|
δι᾽ |
ἄλλην
τινὰ
ἡδονήν.
καὶ
μὲν |
[252] |
ἑταίρων
~πάντων
λέλησται,
καὶ
οὐσίας
|
δι᾽ |
ἀμέλειαν
ἀπολλυμένης
παρ᾽
οὐδὲν
τίθεται, |
[250] |
ἐν
τοῖς
τῇδε
ὁμοιώμασιν,
ἀλλὰ
|
δι᾽ |
ἀμυδρῶν
ὀργάνων
~μόγις
αὐτῶν
καὶ |
[259] |
~νυστάζοντας
καὶ
κηλουμένους
ὑφ᾽
αὑτῶν
|
δι᾽ |
ἀργίαν
τῆς
διανοίας,
δικαίως
ἂν |
[232] |
δὲ
μὴ
ἐρῶντες
ἔτυχον,
~ἀλλὰ
|
δι᾽ |
ἀρετὴν
ἔπραξαν
ὧν
ἐδέοντο,
οὐκ |
[241] |
τότε
συνουσίαν
ἐπίπονον
οὖσαν
φέρειν
|
δι᾽ |
ἐλπίδα
ἀγαθῶν.
~τότε
δὴ
δέον |
[253] |
τε
καὶ
~εὐδαιμονικὴ
ὑπὸ
τοῦ
|
δι᾽ |
ἔρωτα
μανέντος
φίλου
τῷ
φιληθέντι |
[275] |
νῦν
(σύ,
πατὴρ
ὢν
γραμμάτων,
|
δι᾽ |
εὔνοιαν
τοὐναντίον
εἶπες
ἢ
δύναται. |
[271] |
οἵα
οὖσα
ὑφ᾽
~οἵων
λόγων
|
δι᾽ |
ἣν
αἰτίαν
ἐξ
ἀνάγκης
ἡ |
[250] |
~ταῦτα
μὲν
οὖν
μνήμῃ
κεχαρίσθω,
|
δι᾽ |
ἣν
πόθῳ
τῶν
τότε
νῦν |
[246] |
αἰτίαν
τῆς
τῶν
πτερῶν
ἀποβολῆς,
|
δι᾽ |
ἣν
ψυχῆς
~ἀπορρεῖ,
λάβωμεν.
ἔστι |
[273] |
~τοῦτο
τὸ
εἰκὸς
τοῖς
πολλοῖς
|
δι᾽ |
ὁμοιότητα
τοῦ
ἀληθοῦς
τυγχάνει
ἐγγιγνόμενον· |
[240] |
ἰσότης
ἐπ᾽
ἴσας
ἡδονὰς
ἄγουσα
|
δι᾽ |
~ὁμοιότητα
φιλίαν
παρέχεται
ἀλλ᾽
ὅμως |
[262] |
δῆλον
ὡς
τὸ
πάθος
τοῦτο
|
~δι᾽ |
ὁμοιοτήτων
τινῶν
εἰσερρύη.
~(Φαῖδρος)
γίγνεται |
[257] |
ἔδωκας
μήτε
~ἀφέλῃ
μήτε
πηρώσῃς
|
δι᾽ |
ὀργήν,
δίδου
τ᾽
ἔτι
μᾶλλον |
[237] |
~ἄγετε
δή,
ὦ
Μοῦσαι,
εἴτε
|
δι᾽ |
ᾠδῆς
εἶδος
λίγειαι,
εἴτε
διὰ |