Alphabétiquement     [«   »]
ψυχροῦ 1
ω 1
1
ὦ 115
14
ὠγαθέ 1
ὠγαθὲ 1
Fréquences     [«    »]
110 οὖν
113 τὰ
111 τὴν
115 ὦ
123
128 τὸν
132 δὴ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre


Pages
[260]   γε ἐπιεικῆ. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽ οὖν,     ἀγαθέ, ἀγροικότερον τοῦ δέοντος λελοιδορήκαμεν
[268]   ἅτε μουσικὸς ὢν πρᾳότερον ὅτι     ἄριστε, ἀνάγκη μὲν καὶ ~ταῦτ᾽
[269]   ἀλλὰ πῇ δή; ~(Σωκράτης) ~κινδυνεύει,     ἄριστε, εἰκότως Περικλῆς πάντων
[230]   παράπαν ἐξιέναι. ~(Σωκράτης) ~συγγίγνωσκέ μοι,     ἄριστε. φιλομαθὴς γάρ εἰμι· τὰ
[274]   τοῖς γράμμασιν ἦν, τοῦτο δέ,     ~βασιλεῦ, τὸ μάθημα, ἔφη
[228]   σου ἀπολειφθῶ. ~(Φαῖδρος) ~πῶς λέγεις,     βέλτιστε Σώκρατες; οἴει με,
[235]   καὶ ὧντινων ἤκουσα. ~(Φαῖδρος) ~ἀλλ᾽     γενναιότατε, κάλλιστα εἴρηκας. σὺ γὰρ
[268]   συνόδοις. ~(Σωκράτης) ~ἔχει γάρ. ἀλλ᾽     δαιμόνιε, ἰδὲ καὶ σὺ εἰ
[235]   δὴ ~τεκμαιρόμενος λέγω; πλῆρές πως,     δαιμόνιε, τὸ στῆθος ἔχων αἰσθάνομαι
[227]   τοῖς (δρόμοις. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γάρ,     ἑταῖρε, λέγει. ἀτὰρ Λυσίας ἦν,
[270]   μεθόδου ταύτης. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γάρ,     ἑταῖρε, λέγει· χρὴ μέντοι πρὸς
[242]   τὸ ἁμάρτημα. ὡς δή τοι,     ἑταῖρε, μαντικόν γέ ~τι καὶ
[230]   ἀτύφου μοίρας φύσει ~μετέχον. ἀτάρ,     ἑταῖρε, μεταξὺ τῶν λόγων, ἆρ᾽
[262]   ποτε. ~(Σωκράτης) ~λόγων ἄρα τέχνην,     ἑταῖρε, τὴν ἀλήθειαν μὴ
[273]   καὶ ὁπόθεν χαίρει ὀνομαζόμενος. ἀτάρ,     ἑταῖρε, τούτῳ ~ἡμεῖς πότερον λέγωμεν
[234]   εἰρῆσθαι; ~(Σωκράτης) ~δαιμονίως μὲν οὖν,     ἑταῖρε, ὥστε με ἐκπλαγῆναι. καὶ
[230]   Φαῖδρε. ~(Φαῖδρος) ~σὺ δέ γε,     θαυμάσιε, ἀτοπώτατός τις φαίνῃ. ἀτεχνῶς
[257]   ἀντιπαρατεῖναι. καὶ γάρ τις αὐτόν,     θαυμάσιε, ἔναγχος τῶν ~πολιτικῶν τοῦτ᾽
[260]   ἴσως ἂν εἴποι· τί ποτ᾽     θαυμάσιοι, ληρεῖτε; ἐγὼ γὰρ οὐδέν᾽
[266]   καὶ συναγωγῶν, ~ἵνα οἷός τε     λέγειν τε καὶ φρονεῖν· ἐάν
[241]   τί ~ἀποπαύῃ; ~(Σωκράτης) ~οὐκ ᾔσθου,     μακάριε, ὅτι ἤδη ἔπη φθέγγομαι
[236]   ~ἑκὼν λέγειν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ᾽     μακάριε Φαῖδρε, γελοῖος ἔσομαι παρ᾽
[236]   ~ἐπιδείξειν μήτε ἐξαγγελεῖν. ~(Σωκράτης) ~βαβαῖ,     μιαρέ, ὡς εὖ ἀνηῦρες τὴν
[237]   βούλει ποίει. ~(Σωκράτης) ~ἄγετε δή,     Μοῦσαι, εἴτε δι᾽ ᾠδῆς εἶδος
[268]   ποιεῖν, οὐκ ἀγρίως εἴποι ἄν·     μοχθηρέ, ~μελαγχολᾷς, ἀλλ᾽ ἅτε μουσικὸς
[257]   τοῦ γράφειν. ~(Σωκράτης) ~γελοῖόν γ᾽     νεανία, τὸ δόγμα λέγεις, καὶ
[267]   ἄττα; ~(Σωκράτης) ~ὀρθοέπειά γέ τις,     παῖ, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ
[256]   ὅταν γένωνται, γενέσθαι. ~ταῦτα τοσαῦτα,     παῖ, καὶ θεῖα οὕτω σοι
[243]   σὺ βούλῃ. ~(Σωκράτης) ~οὑτωσὶ τοίνυν,     παῖ καλέ, ἐννόησον, ~ὡς
[252]   πόνων. τοῦτο δὲ τὸ πάθος,     παῖ καλέ, πρὸς ὃν δή
[237]   ἔλεγέν τε ὧδε ~περὶ παντός,     παῖ, μία ἀρχὴ τοῖς μέλλουσι
[241]   ἔσται. ταῦτά ~τε οὖν χρή,     παῖ, συννοεῖν, καὶ εἰδέναι τὴν
[267]   ἀλλὰ μετρίων. ~(Φαῖδρος) σοφώτατά γε,     Πρόδικε. ~(Σωκράτης) ~Ἱππίαν δὲ οὐ
[234]   καὶ οὐχὶ ἐσπουδακέναι; ~(Φαῖδρος) ~μηδαμῶς,     Σώκρατες, ἀλλ᾽ ὡς ἀληθῶς εἰπὲ
[261]   ~(Φαῖδρος) ~τούτων δεῖ τῶν λόγων,     Σώκρατες· ἀλλὰ δεῦρο αὐτοὺς παράγων
[272]   ~λόγων τέχνης; ~(Φαῖδρος) ~ἀδύνατόν που,     Σώκρατες, ἄλλως· καίτοι οὐ σμικρόν
[235]   εἰπεῖν ἄριστα. ~(Φαῖδρος) ~οὐδὲν λέγεις,     Σώκρατες· αὐτὸ γὰρ τοῦτο καὶ
[273]   τέχνην πορίζειν. ~(Φαῖδρος) ~αὐτά γε,     Σώκρατες, διελήλυθας λέγουσιν οἱ
[263]   μή. ~(Φαῖδρος) ~καλὸν γοῦν ἄν,     Σώκρατες, εἶδος εἴη κατανενοηκὼς
[260]   ὦτα ~(Φαῖδρος) γελοῖόν γ᾽ ἄν,     Σώκρατες, εἴη. ~(Σωκράτης) ~οὔπω γε·
[257]   βίον ποιῆται. ~(Φαῖδρος) ~συνεύχομαί σοι,     Σώκρατες, εἴπερ ἄμεινον ταῦθ᾽ (ἡμῖν
[274]   ~(Φαῖδρος) ~παγκάλως ἔμοιγε δοκεῖ λέγεσθαι,     Σώκρατες, εἴπερ οἷός τέ τις
[268]   δύναμιν. ~(Φαῖδρος) καὶ μάλα ἐρρωμένην,     Σώκρατες, ἔν γε δὴ πλήθους
[228]   ~(Φαῖδρος) ~παῦε. ἐκκέκρουκάς με ἐλπίδος,     Σώκρατες, ἣν εἶχον ἐν σοὶ
[257]   ἔλεγεν. ~(Φαῖδρος) ~ἐφαίνετο γάρ,     Σώκρατες· καὶ σύνοισθά που καὶ
[269]   ~τοῖς λόγοις" ~(Φαῖδρος) ~ἀλλὰ μήν,     Σώκρατες, κινδυνεύει γε τοιοῦτόν τι
[234]   ἐρώτα. ~(Φαῖδρος) ~τί σοι φαίνεται,     Σώκρατες, λόγος; οὐχ ὑπερφυῶς
[268]   παραδιδόναι; ~(Φαῖδρος) ~καὶ οὗτοι ἄν,     Σώκρατες, οἶμαι καταγελῷεν εἴ τις
[229]   προάγοις ἄν. ~(Φαῖδρος) ~εἰπέ μοι,     Σώκρατες, οὐκ ἐνθένδε μέντοι ποθὲν
[243]   ὑπ᾽ αἰσχύνης ἐγκεκαλυμμένος. ~(Φαῖδρος) τουτωνί,     Σώκρατες, οὐκ ἔστιν ἅττ᾽ ἂν
[267]   ποίησιν εὐεπείας; ~(Φαῖδρος) Πρωταγόρεια δέ,     Σώκρατες, οὐκ ἦν μέντοι τοιαῦτ᾽
[270]   παραδώσειν. ~(Φαῖδρος) τὸ γοῦν εἰκός,     Σώκρατες, οὕτως. ~(Σωκράτης) ~ψυχῆς οὖν
[228]   τοίνυν ποιήσω. τῷ ὄντι γάρ,     Σώκρατες, παντὸς μᾶλλον τά γε
[238]   πεπονθέναι; ~(Φαῖδρος) πάνυ μὲν οὖν,     Σώκρατες, παρὰ τὸ εἰωθὸς εὔροιά
[242]   μεῖζον ἀναγκασθῆναι. ~(Φαῖδρος) ~μήπω γε,     Σώκρατες, πρὶν ἂν τὸ καῦμα
[227]   λέγοις ἄν. ~(Φαῖδρος) ~καὶ μήν,     Σώκρατες, προσήκουσα γέ σοι
[275]   δοξόσοφοι γεγονότες ἀντὶ σοφῶν. ~(Φαῖδρος)     Σώκρατες, ῥᾳδίως σὺ Αἰγυπτίους καὶ
[229]   νενόηκα· ἀλλ᾽ εἰπὲ πρὸς Διός,     Σώκρατες, σὺ τοῦτο τὸ μυθολόγημα
[236]   λέγειν ἐκεῖνο τὸ εἰ ἐγώ,     Σώκρατες, Σωκράτην ἀγνοῶ, ~καὶ ἐμαυτοῦ
[270]   παθεῖν ὑπὸ τοῦ; ~(Φαῖδρος) κινδυνεύει,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἡ γοῦν ἄνευ
[265]   ἕτερον δὴ εἶδος τί λέγεις,     Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~τὸ πάλιν κατ᾽
[243]   ἔρωτα; ~(Φαῖδρος) ἴσως νὴ Δί᾽     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~τοῦτόν γε τοίνυν
[264]   ~(Φαῖδρος) σκώπτεις τὸν λόγον ἡμῶν,     Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~τοῦτον μὲν τοίνυν,
[266]   ~(Φαῖδρος) ~καὶ μάλα που συχνά,     Σώκρατες, τά γ᾽ ἐν τοῖς
[276]   τέλος λαβόντα; ~(Φαῖδρος) ~οὕτω που,     Σώκρατες, τὰ μὲν σπουδῇ, τὰ
[264]   ~(Φαῖδρος) ἔστιν γέ τοι δή,     Σώκρατες, τελευτή, περὶ οὗ τὸν
[241]   ἔχει ἀγαθά· νῦν δὲ δή,     Σώκρατες, τί ~ἀποπαύῃ; ~(Σωκράτης) ~οὐκ
[278]   τὸν καλόν· τί ἀπαγγελεῖς,     Σώκρατες; τίνα αὐτὸν φήσομεν εἶναι;
[276]   ~παγκάλην λέγεις παρὰ φαύλην παιδιάν,     Σώκρατες, τοῦ ἐν λόγοις δυναμένου
[227]   καὶ πόθεν; ~(Φαῖδρος) παρὰ Λυσίου,     Σώκρατες, τοῦ Κεφάλου, πορεύομαι δὲ
[273]   ~(Φαῖδρος) τὸ ποῖον; ~(Σωκράτης) ~ὅτι,     Τεισία, πάλαι ἡμεῖς, πρὶν καὶ
[273]   δύναμιν. οὐ γὰρ δὴ ἄρα,     Τεισία, φασὶν οἱ ~σοφώτεροι ἡμῶν,
[274]   φάρμακον ηὑρέθη. δ᾽ ~εἶπεν·     τεχνικώτατε Θεύθ, ἄλλος μὲν τεκεῖν
[262]   παράγοι τοὺς ~ἀκούοντας. καὶ ἔγωγε,     Φαῖδρε, αἰτιῶμαι τοὺς ἐντοπίους θεούς·
[229]   οὐκ ἐνθένδε ἡρπάσθη. ἐγὼ δέ,     Φαῖδρε, ἄλλως μὲν τὰ τοιαῦτα
[228]   ἀκούοι βίᾳ ἐρεῖν. σὺ οὖν,     Φαῖδρε, αὐτοῦ δεήθητι ὅπερ τάχα
[242]   δὲ δὴ τί; ~(Σωκράτης) ~δεινόν,     Φαῖδρε, δεινὸν λόγον αὐτός τε
[272]   τί μήν; ~(Σωκράτης) λέγεται γοῦν,     Φαῖδρε, δίκαιον εἶναι καὶ τὸ
[277]   ~(Σωκράτης) ~νῦν δὴ ἐκεῖνα ἤδη,     Φαῖδρε, δυνάμεθα κρίνειν, τούτων ὡμολογημένων.
[228]   μοι πολὺ χρυσίον γενέσθαι. ~(Σωκράτης)  ~ὦ   Φαῖδρε, εἰ ἐγὼ Φαῖδρον ἀγνοῶ,
[235]   ~εἶναι. καὶ οὖν μοι ἔδοξεν,     Φαῖδρε, εἰ μή τι σὺ
[235]   εἶ καὶ ὡς ἀληθῶς χρυσοῦς,     Φαῖδρε, εἴ με οἴει λέγειν
[278]   δὲ τοιοῦτος ἀνὴρ κινδυνεύει,     Φαῖδρε, εἶναι οἷον ~ἐγώ τε
[279]   σώφρων. ἔτ᾽ ἄλλου του δεόμεθα,     Φαῖδρε; ἐμοὶ μὲν γὰρ μετρίως
[279]   φήσομεν εἶναι; ~(Σωκράτης) ~νέος ἔτι,     Φαῖδρε, Ἰσοκράτης· μέντοι μαντεύομαι
[242]   γ᾽ εἶ περὶ τοὺς λόγους,     Φαῖδρε, καὶ ἀτεχνῶς θαυμάσιος. οἶμαι
[278]   νέμεις; ~(Σωκράτης) ~τὸ μὲν σοφόν,     Φαῖδρε, καλεῖν ἔμοιγε μέγα εἶναι
[265]   τε καὶ σὸν δεσπότην ἔρωτα,     Φαῖδρε, καλῶν παίδων ἔφορον. ~(Φαῖδρος)
[257]   ~σοφισταὶ καλῶνται. ~(Σωκράτης) ~γλυκὺς ἀγκών,     Φαῖδρε, λέληθέν σε ὅτι ἀπὸ
[258]   καὶ μὴ γράφειν; δεόμεθά τι,     Φαῖδρε, Λυσίαν τε ~περὶ τούτων
[260]   ~οὔτοι ἀπόβλητον ἔπος" εἶναι δεῖ,     Φαῖδρε, ἂν εἴπωσι σοφοί,
[236]   ἐν Ὀλυμπίᾳ στάθητι. ~(Σωκράτης) ~ἐσπούδακας,     Φαῖδρε, ὅτι σου τῶν παιδικῶν
[241]   παῖδα φιλοῦσιν ἐρασταί. ~τοῦτ᾽ ἐκεῖνο,     Φαῖδρε. οὐκέτ᾽ ἂν τὸ πέρα
[234]   τοῦτο ἐγὼ ἔπαθον διὰ σέ,  ~ὦ   Φαῖδρε, πρὸς σὲ ἀποβλέπων, ὅτι
[272]   οὖν; φήσει ἴσως συγγραφεύς,     ~Φαῖδρέ τε καὶ Σώκρατες, δοκεῖ
[269]   σοφωτέρους κἂν νῷν ἐπιπλῆξαι εἰπόντας·     Φαῖδρέ τε καὶ Σώκρατες, οὐ
[275]   ὀρθότατα. ~(Σωκράτης) ~δεινὸν γάρ που,     Φαῖδρε, τοῦτ᾽ ἔχει γραφή, καὶ
[266]   δὴ ἔγωγε αὐτός τε ἐραστής,     Φαῖδρε, τῶν διαιρέσεων καὶ συναγωγῶν,
[273]   τὰ τέχνῃ λεγόμενα. οὐ γάρ,     Φαῖδρε; ~(Φαῖδρος) τί μήν; ~(Σωκράτης)
[269]   πορίσασθαι; ~(Σωκράτης) ~τὸ μὲν δύνασθαι,     Φαῖδρε, ὥστε ἀγωνιστὴν τέλεον γενέσθαι,
[238]   πάλιν τῷ λόγῳ ἰτέον. ~εἶεν,     φέριστε· μὲν δὴ τυγχάνει
[271]   οὕτως. ~(Σωκράτης) ~οὔτοι μὲν οὖν,     φίλε, ἄλλως ἐνδεικνύμενον λεγόμενον
[236]   ~ποικιλώτερον; ~(Φαῖδρος) ~περὶ μὲν τούτου,     φίλε, εἰς τὰς ὁμοίας λαβὰς
[275]   ποιεῖς. ~(Σωκράτης) ~οἱ δέ γ᾽     φίλε, ἐν τῷ τοῦ Διὸς
[279]   ἄγοι ὁρμὴ θειοτέρα· φύσει γάρ,     φίλε, ἔνεστί τις φιλοσοφία ~(τῇ
[257]   γῆς ἄνουν παρέξει. ~αὕτη σοι,     φίλε Ἔρως, εἰς ἡμετέραν δύναμιν
[243]   ἐν αὐτοῖς. ἐμοὶ ~μὲν οὖν,     φίλε, καθήρασθαι ἀνάγκη· ἔστιν δὲ
[279]   πορεύεσθαι; ~(Φαῖδρος) τί μήν; ~(Σωκράτης)  ~ὦ   φίλε Πάν τε καὶ ἄλλοι
[259]   ~(Φαῖδρος) ~οὑτωσὶ περὶ τούτου ἀκήκοα,     φίλε Σώκρατες, ~οὐκ (εἶναι ἀνάγκην
[229]   ἐστι σχολή· τὸ δὲ αἴτιον,     φίλε, τούτου τόδε. οὐ δύναμαί
[238]   ἐπωνυμίαν λαβοῦσα, ἔρως ~ἐκλήθη. ἀτάρ,     φίλε Φαῖδρε, δοκῶ τι σοί,
[276]   πέρι μυθολογοῦντα. ~(Σωκράτης) ~ἔστι γάρ,     φίλε Φαῖδρε, οὕτω· πολὺ δ᾽
[227]   ~Πλάτωνος Φαῖδρος. ~(Σωκράτης)     φίλε Φαῖδρε, ποῖ δὴ καὶ
[230]   ἔχειν. ὥστε ἄριστά σοι ἐξενάγηται,     φίλε Φαῖδρε. ~(Φαῖδρος) ~σὺ δέ
[228]   ~πρώτου. ~(Σωκράτης) ~δείξας γε πρῶτον,     φιλότης, τί ἄρα ἐν τῇ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/10/2007