Pages
[260]	γε ἐπιεικῆ. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽ οὖν,	ὦ	ἀγαθέ, ἀγροικότερον τοῦ δέοντος λελοιδορήκαμεν
[268]	ἅτε μουσικὸς ὢν πρᾳότερον ὅτι	ὦ	ἄριστε, ἀνάγκη μὲν καὶ ~ταῦτ᾽
[269]	ἀλλὰ πῇ δή; ~(Σωκράτης) ~κινδυνεύει,	ὦ	ἄριστε, εἰκότως ὁ Περικλῆς πάντων
[230]	παράπαν ἐξιέναι. ~(Σωκράτης) ~συγγίγνωσκέ μοι,	ὦ	ἄριστε. φιλομαθὴς γάρ εἰμι· τὰ
[274]	τοῖς γράμμασιν ἦν, τοῦτο δέ,	ὦ	~βασιλεῦ, τὸ μάθημα, ἔφη ὁ
[228]	σου ἀπολειφθῶ. ~(Φαῖδρος) ~πῶς λέγεις,	ὦ	βέλτιστε Σώκρατες; οἴει με, ἃ
[235]	καὶ ὧντινων ἤκουσα. ~(Φαῖδρος) ~ἀλλ᾽	ὦ	γενναιότατε, κάλλιστα εἴρηκας. σὺ γὰρ
[268]	συνόδοις. ~(Σωκράτης) ~ἔχει γάρ. ἀλλ᾽	ὦ	δαιμόνιε, ἰδὲ καὶ σὺ εἰ
[235]	δὴ ~τεκμαιρόμενος λέγω; πλῆρές πως,	ὦ	δαιμόνιε, τὸ στῆθος ἔχων αἰσθάνομαι
[227]	τοῖς (δρόμοις. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γάρ,	ὦ	ἑταῖρε, λέγει. ἀτὰρ Λυσίας ἦν,
[270]	μεθόδου ταύτης. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γάρ,	ὦ	ἑταῖρε, λέγει· χρὴ μέντοι πρὸς
[242]	τὸ ἁμάρτημα. ὡς δή τοι,	ὦ	ἑταῖρε, μαντικόν γέ ~τι καὶ
[230]	ἀτύφου μοίρας φύσει ~μετέχον. ἀτάρ,	ὦ	ἑταῖρε, μεταξὺ τῶν λόγων, ἆρ᾽
[262]	ποτε. ~(Σωκράτης) ~λόγων ἄρα τέχνην,	ὦ	ἑταῖρε, ὁ τὴν ἀλήθειαν μὴ
[273]	καὶ ὁπόθεν χαίρει ὀνομαζόμενος. ἀτάρ,	ὦ	ἑταῖρε, τούτῳ ~ἡμεῖς πότερον λέγωμεν
[234]	εἰρῆσθαι; ~(Σωκράτης) ~δαιμονίως μὲν οὖν,	ὦ	ἑταῖρε, ὥστε με ἐκπλαγῆναι. καὶ
[230]	Φαῖδρε. ~(Φαῖδρος) ~σὺ δέ γε,	ὦ	θαυμάσιε, ἀτοπώτατός τις φαίνῃ. ἀτεχνῶς
[257]	ἀντιπαρατεῖναι. καὶ γάρ τις αὐτόν,	ὦ	θαυμάσιε, ἔναγχος τῶν ~πολιτικῶν τοῦτ᾽
[260]	ἴσως ἂν εἴποι· τί ποτ᾽	ὦ	θαυμάσιοι, ληρεῖτε; ἐγὼ γὰρ οὐδέν᾽
[266]	καὶ συναγωγῶν, ~ἵνα οἷός τε	ὦ	λέγειν τε καὶ φρονεῖν· ἐάν
[241]	τί ~ἀποπαύῃ; ~(Σωκράτης) ~οὐκ ᾔσθου,	ὦ	μακάριε, ὅτι ἤδη ἔπη φθέγγομαι
[236]	ἢ ~ἑκὼν λέγειν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ᾽	ὦ	μακάριε Φαῖδρε, γελοῖος ἔσομαι παρ᾽
[236]	~ἐπιδείξειν μήτε ἐξαγγελεῖν. ~(Σωκράτης) ~βαβαῖ,	ὦ	μιαρέ, ὡς εὖ ἀνηῦρες τὴν
[237]	βούλει ποίει. ~(Σωκράτης) ~ἄγετε δή,	ὦ	Μοῦσαι, εἴτε δι᾽ ᾠδῆς εἶδος
[268]	ποιεῖν, οὐκ ἀγρίως εἴποι ἄν·	ὦ	μοχθηρέ, ~μελαγχολᾷς, ἀλλ᾽ ἅτε μουσικὸς
[257]	τοῦ γράφειν. ~(Σωκράτης) ~γελοῖόν γ᾽	ὦ	νεανία, τὸ δόγμα λέγεις, καὶ
[267]	ἄττα; ~(Σωκράτης) ~ὀρθοέπειά γέ τις,	ὦ	παῖ, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ
[256]	ὅταν γένωνται, γενέσθαι. ~ταῦτα τοσαῦτα,	ὦ	παῖ, καὶ θεῖα οὕτω σοι
[243]	σὺ βούλῃ. ~(Σωκράτης) ~οὑτωσὶ τοίνυν,	ὦ	παῖ καλέ, ἐννόησον, ~ὡς ὁ
[252]	πόνων. τοῦτο δὲ τὸ πάθος,	ὦ	παῖ καλέ, πρὸς ὃν δή
[237]	ἔλεγέν τε ὧδε ~περὶ παντός,	ὦ	παῖ, μία ἀρχὴ τοῖς μέλλουσι
[241]	ἔσται. ταῦτά ~τε οὖν χρή,	ὦ	παῖ, συννοεῖν, καὶ εἰδέναι τὴν
[267]	ἀλλὰ μετρίων. ~(Φαῖδρος) σοφώτατά γε,	ὦ	Πρόδικε. ~(Σωκράτης) ~Ἱππίαν δὲ οὐ
[234]	καὶ οὐχὶ ἐσπουδακέναι; ~(Φαῖδρος) ~μηδαμῶς,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλ᾽ ὡς ἀληθῶς εἰπὲ
[261]	~(Φαῖδρος) ~τούτων δεῖ τῶν λόγων,	ὦ	Σώκρατες· ἀλλὰ δεῦρο αὐτοὺς παράγων
[272]	~λόγων τέχνης; ~(Φαῖδρος) ~ἀδύνατόν που,	ὦ	Σώκρατες, ἄλλως· καίτοι οὐ σμικρόν
[235]	εἰπεῖν ἄριστα. ~(Φαῖδρος) ~οὐδὲν λέγεις,	ὦ	Σώκρατες· αὐτὸ γὰρ τοῦτο καὶ
[273]	τέχνην πορίζειν. ~(Φαῖδρος) ~αὐτά γε,	ὦ	Σώκρατες, διελήλυθας ἃ λέγουσιν οἱ
[263]	μή. ~(Φαῖδρος) ~καλὸν γοῦν ἄν,	ὦ	Σώκρατες, εἶδος εἴη κατανενοηκὼς ὁ
[260]	ὦτα ~(Φαῖδρος) γελοῖόν γ᾽ ἄν,	ὦ	Σώκρατες, εἴη. ~(Σωκράτης) ~οὔπω γε·
[257]	βίον ποιῆται. ~(Φαῖδρος) ~συνεύχομαί σοι,	ὦ	Σώκρατες, εἴπερ ἄμεινον ταῦθ᾽ (ἡμῖν
[274]	~(Φαῖδρος) ~παγκάλως ἔμοιγε δοκεῖ λέγεσθαι,	ὦ	Σώκρατες, εἴπερ οἷός τέ τις
[268]	δύναμιν. ~(Φαῖδρος) καὶ μάλα ἐρρωμένην,	ὦ	Σώκρατες, ἔν γε δὴ πλήθους
[228]	~(Φαῖδρος) ~παῦε. ἐκκέκρουκάς με ἐλπίδος,	ὦ	Σώκρατες, ἣν εἶχον ἐν σοὶ
[257]	ἃ ἔλεγεν. ~(Φαῖδρος) ~ἐφαίνετο γάρ,	ὦ	Σώκρατες· καὶ σύνοισθά που καὶ
[269]	~τοῖς λόγοις" ~(Φαῖδρος) ~ἀλλὰ μήν,	ὦ	Σώκρατες, κινδυνεύει γε τοιοῦτόν τι
[234]	ἐρώτα. ~(Φαῖδρος) ~τί σοι φαίνεται,	ὦ	Σώκρατες, ὁ λόγος; οὐχ ὑπερφυῶς
[268]	παραδιδόναι; ~(Φαῖδρος) ~καὶ οὗτοι ἄν,	ὦ	Σώκρατες, οἶμαι καταγελῷεν εἴ τις
[229]	προάγοις ἄν. ~(Φαῖδρος) ~εἰπέ μοι,	ὦ	Σώκρατες, οὐκ ἐνθένδε μέντοι ποθὲν
[243]	ὑπ᾽ αἰσχύνης ἐγκεκαλυμμένος. ~(Φαῖδρος) τουτωνί,	ὦ	Σώκρατες, οὐκ ἔστιν ἅττ᾽ ἂν
[267]	ποίησιν εὐεπείας; ~(Φαῖδρος) Πρωταγόρεια δέ,	ὦ	Σώκρατες, οὐκ ἦν μέντοι τοιαῦτ᾽
[270]	παραδώσειν. ~(Φαῖδρος) τὸ γοῦν εἰκός,	ὦ	Σώκρατες, οὕτως. ~(Σωκράτης) ~ψυχῆς οὖν
[228]	τοίνυν ποιήσω. τῷ ὄντι γάρ,	ὦ	Σώκρατες, παντὸς μᾶλλον τά γε
[238]	πεπονθέναι; ~(Φαῖδρος) πάνυ μὲν οὖν,	ὦ	Σώκρατες, παρὰ τὸ εἰωθὸς εὔροιά
[242]	μεῖζον ἀναγκασθῆναι. ~(Φαῖδρος) ~μήπω γε,	ὦ	Σώκρατες, πρὶν ἂν τὸ καῦμα
[227]	λέγοις ἄν. ~(Φαῖδρος) ~καὶ μήν,	ὦ	Σώκρατες, προσήκουσα γέ σοι ἡ
[275]	δοξόσοφοι γεγονότες ἀντὶ σοφῶν. ~(Φαῖδρος)	ὦ	Σώκρατες, ῥᾳδίως σὺ Αἰγυπτίους καὶ
[229]	νενόηκα· ἀλλ᾽ εἰπὲ πρὸς Διός,	ὦ	Σώκρατες, σὺ τοῦτο τὸ μυθολόγημα
[236]	λέγειν ἐκεῖνο τὸ εἰ ἐγώ,	ὦ	Σώκρατες, Σωκράτην ἀγνοῶ, ~καὶ ἐμαυτοῦ
[270]	παθεῖν ὑπὸ τοῦ; ~(Φαῖδρος) κινδυνεύει,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἡ γοῦν ἄνευ
[265]	ἕτερον δὴ εἶδος τί λέγεις,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~τὸ πάλιν κατ᾽
[243]	ἔρωτα; ~(Φαῖδρος) ἴσως νὴ Δί᾽	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~τοῦτόν γε τοίνυν
[264]	~(Φαῖδρος) σκώπτεις τὸν λόγον ἡμῶν,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~τοῦτον μὲν τοίνυν,
[266]	~(Φαῖδρος) ~καὶ μάλα που συχνά,	ὦ	Σώκρατες, τά γ᾽ ἐν τοῖς
[276]	τέλος λαβόντα; ~(Φαῖδρος) ~οὕτω που,	ὦ	Σώκρατες, τὰ μὲν σπουδῇ, τὰ
[264]	~(Φαῖδρος) ἔστιν γέ τοι δή,	ὦ	Σώκρατες, τελευτή, περὶ οὗ τὸν
[241]	ἔχει ἀγαθά· νῦν δὲ δή,	ὦ	Σώκρατες, τί ~ἀποπαύῃ; ~(Σωκράτης) ~οὐκ
[278]	τὸν καλόν· ᾧ τί ἀπαγγελεῖς,	ὦ	Σώκρατες; τίνα αὐτὸν φήσομεν εἶναι;
[276]	~παγκάλην λέγεις παρὰ φαύλην παιδιάν,	ὦ	Σώκρατες, τοῦ ἐν λόγοις δυναμένου
[227]	καὶ πόθεν; ~(Φαῖδρος) παρὰ Λυσίου,	ὦ	Σώκρατες, τοῦ Κεφάλου, πορεύομαι δὲ
[273]	~(Φαῖδρος) τὸ ποῖον; ~(Σωκράτης) ~ὅτι,	ὦ	Τεισία, πάλαι ἡμεῖς, πρὶν καὶ
[273]	δύναμιν. οὐ γὰρ δὴ ἄρα,	ὦ	Τεισία, φασὶν οἱ ~σοφώτεροι ἡμῶν,
[274]	φάρμακον ηὑρέθη. ὁ δ᾽ ~εἶπεν·	ὦ	τεχνικώτατε Θεύθ, ἄλλος μὲν τεκεῖν
[262]	παράγοι τοὺς ~ἀκούοντας. καὶ ἔγωγε,	ὦ	Φαῖδρε, αἰτιῶμαι τοὺς ἐντοπίους θεούς·
[229]	οὐκ ἐνθένδε ἡρπάσθη. ἐγὼ δέ,	ὦ	Φαῖδρε, ἄλλως μὲν τὰ τοιαῦτα
[228]	ἀκούοι βίᾳ ἐρεῖν. σὺ οὖν,	ὦ	Φαῖδρε, αὐτοῦ δεήθητι ὅπερ τάχα
[242]	δὲ δὴ τί; ~(Σωκράτης) ~δεινόν,	ὦ	Φαῖδρε, δεινὸν λόγον αὐτός τε
[272]	τί μήν; ~(Σωκράτης) λέγεται γοῦν,	ὦ	Φαῖδρε, δίκαιον εἶναι καὶ τὸ
[277]	~(Σωκράτης) ~νῦν δὴ ἐκεῖνα ἤδη,	ὦ	Φαῖδρε, δυνάμεθα κρίνειν, τούτων ὡμολογημένων.
[228]	μοι πολὺ χρυσίον γενέσθαι. ~(Σωκράτης)	~ὦ	Φαῖδρε, εἰ ἐγὼ Φαῖδρον ἀγνοῶ,
[235]	~εἶναι. καὶ οὖν μοι ἔδοξεν,	ὦ	Φαῖδρε, εἰ μή τι σὺ
[235]	εἶ καὶ ὡς ἀληθῶς χρυσοῦς,	ὦ	Φαῖδρε, εἴ με οἴει λέγειν
[278]	δὲ ὁ τοιοῦτος ἀνὴρ κινδυνεύει,	ὦ	Φαῖδρε, εἶναι οἷον ~ἐγώ τε
[279]	σώφρων. ἔτ᾽ ἄλλου του δεόμεθα,	ὦ	Φαῖδρε; ἐμοὶ μὲν γὰρ μετρίως
[279]	φήσομεν εἶναι; ~(Σωκράτης) ~νέος ἔτι,	ὦ	Φαῖδρε, Ἰσοκράτης· ὃ μέντοι μαντεύομαι
[242]	γ᾽ εἶ περὶ τοὺς λόγους,	ὦ	Φαῖδρε, καὶ ἀτεχνῶς θαυμάσιος. οἶμαι
[278]	νέμεις; ~(Σωκράτης) ~τὸ μὲν σοφόν,	ὦ	Φαῖδρε, καλεῖν ἔμοιγε μέγα εἶναι
[265]	τε καὶ σὸν δεσπότην ἔρωτα,	ὦ	Φαῖδρε, καλῶν παίδων ἔφορον. ~(Φαῖδρος)
[257]	~σοφισταὶ καλῶνται. ~(Σωκράτης) ~γλυκὺς ἀγκών,	ὦ	Φαῖδρε, λέληθέν σε ὅτι ἀπὸ
[258]	καὶ μὴ γράφειν; δεόμεθά τι,	ὦ	Φαῖδρε, Λυσίαν τε ~περὶ τούτων
[260]	~οὔτοι ἀπόβλητον ἔπος" εἶναι δεῖ,	ὦ	Φαῖδρε, ὃ ἂν εἴπωσι σοφοί,
[236]	ἐν Ὀλυμπίᾳ στάθητι. ~(Σωκράτης) ~ἐσπούδακας,	ὦ	Φαῖδρε, ὅτι σου τῶν παιδικῶν
[241]	παῖδα φιλοῦσιν ἐρασταί. ~τοῦτ᾽ ἐκεῖνο,	ὦ	Φαῖδρε. οὐκέτ᾽ ἂν τὸ πέρα
[234]	τοῦτο ἐγὼ ἔπαθον διὰ σέ,	~ὦ	Φαῖδρε, πρὸς σὲ ἀποβλέπων, ὅτι
[272]	οὖν; φήσει ἴσως ὁ συγγραφεύς,	ὦ	~Φαῖδρέ τε καὶ Σώκρατες, δοκεῖ
[269]	σοφωτέρους κἂν νῷν ἐπιπλῆξαι εἰπόντας·	ὦ	Φαῖδρέ τε καὶ Σώκρατες, οὐ
[275]	ὀρθότατα. ~(Σωκράτης) ~δεινὸν γάρ που,	ὦ	Φαῖδρε, τοῦτ᾽ ἔχει γραφή, καὶ
[266]	δὴ ἔγωγε αὐτός τε ἐραστής,	ὦ	Φαῖδρε, τῶν διαιρέσεων καὶ συναγωγῶν,
[273]	τὰ τέχνῃ λεγόμενα. οὐ γάρ,	ὦ	Φαῖδρε; ~(Φαῖδρος) τί μήν; ~(Σωκράτης)
[269]	πορίσασθαι; ~(Σωκράτης) ~τὸ μὲν δύνασθαι,	ὦ	Φαῖδρε, ὥστε ἀγωνιστὴν τέλεον γενέσθαι,
[238]	πάλιν τῷ λόγῳ ἰτέον. ~εἶεν,	ὦ	φέριστε· ὃ μὲν δὴ τυγχάνει
[271]	οὕτως. ~(Σωκράτης) ~οὔτοι μὲν οὖν,	ὦ	φίλε, ἄλλως ἐνδεικνύμενον ἢ λεγόμενον
[236]	~ποικιλώτερον; ~(Φαῖδρος) ~περὶ μὲν τούτου,	ὦ	φίλε, εἰς τὰς ὁμοίας λαβὰς
[275]	ποιεῖς. ~(Σωκράτης) ~οἱ δέ γ᾽	ὦ	φίλε, ἐν τῷ τοῦ Διὸς
[279]	ἄγοι ὁρμὴ θειοτέρα· φύσει γάρ,	ὦ	φίλε, ἔνεστί τις φιλοσοφία ~(τῇ
[257]	γῆς ἄνουν παρέξει. ~αὕτη σοι,	ὦ	φίλε Ἔρως, εἰς ἡμετέραν δύναμιν
[243]	ἐν αὐτοῖς. ἐμοὶ ~μὲν οὖν,	ὦ	φίλε, καθήρασθαι ἀνάγκη· ἔστιν δὲ
[279]	πορεύεσθαι; ~(Φαῖδρος) τί μήν; ~(Σωκράτης)	~ὦ	φίλε Πάν τε καὶ ἄλλοι
[259]	~(Φαῖδρος) ~οὑτωσὶ περὶ τούτου ἀκήκοα,	ὦ	φίλε Σώκρατες, ~οὐκ (εἶναι ἀνάγκην
[229]	ἐστι σχολή· τὸ δὲ αἴτιον,	ὦ	φίλε, τούτου τόδε. οὐ δύναμαί
[238]	ἐπωνυμίαν λαβοῦσα, ἔρως ~ἐκλήθη. ἀτάρ,	ὦ	φίλε Φαῖδρε, δοκῶ τι σοί,
[276]	πέρι μυθολογοῦντα. ~(Σωκράτης) ~ἔστι γάρ,	ὦ	φίλε Φαῖδρε, οὕτω· πολὺ δ᾽
[227]	~Πλάτωνος Φαῖδρος. ~(Σωκράτης)	ὦ	φίλε Φαῖδρε, ποῖ δὴ καὶ
[230]	ἔχειν. ὥστε ἄριστά σοι ἐξενάγηται,	ὦ	φίλε Φαῖδρε. ~(Φαῖδρος) ~σὺ δέ
[228]	~πρώτου. ~(Σωκράτης) ~δείξας γε πρῶτον,	ὦ	φιλότης, τί ἄρα ἐν τῇ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007