Pages |
[269] |
~τὸ
μὲν
δύνασθαι,
ὦ
Φαῖδρε,
|
ὥστε |
ἀγωνιστὴν
τέλεον
γενέσθαι,
εἰκός
ἴσως |
[232] |
τῶν
ἄλλων
οἰκείων
ἔμπειροι
ἐγένοντο,
|
ὥστε |
ἄδηλον
αὐτοῖς
~εἰ
ἔτι
τότε |
[259] |
τῶν
τότε
ἐξεπλάγησαν
ὑφ᾽
ἡδονῆς,
|
~(ὥστε |
ᾄδοντες
ἠμέλησαν
σίτων
τε
καὶ |
[230] |
κατακλινέντι
τὴν
κεφαλὴν
~παγκάλως
ἔχειν.
|
ὥστε |
ἄριστά
σοι
ἐξενάγηται,
ὦ
φίλε |
[230] |
πλατάνου
ῥεῖ
μάλα
ψυχροῦ
ὕδατος,
|
ὥστε |
γε
τῷ
ποδὶ
τεκμήρασθαι.
Νυμφῶν |
[238] |
θεῖος
ἔοικεν
(ὁ
τόπος
εἶναι,
|
ὥστε |
ἐὰν
~ἄρα
πολλάκις
νυμφόληπτος
προϊόντος |
[266] |
τοῦτον
διώκω
κατόπισθε
μετ᾽
ἴχνιον
|
ὥστε |
θεοῖο.
~καὶ
μέντοι
καὶ
τοὺς |
[268] |
ἐπίσταμαι
τοιαῦτ᾽
ἄττα
σώμασι
προσφέρειν,
|
ὥστε |
~θερμαίνειν
(τ᾽
ἐὰν
βούλωμαι
καὶ |
[258] |
ἱκανὸς
γένηται
ῥήτωρ
ἢ
βασιλεύς,
|
ὥστε |
(λαβὼν
τὴν
Λυκούργου
ἢ
~Σόλωνος |
[234] |
~δαιμονίως
μὲν
οὖν,
ὦ
ἑταῖρε,
|
ὥστε |
με
ἐκπλαγῆναι.
καὶ
τοῦτο
ἐγὼ |
[240] |
πᾶσαν
αἴσθησιν
αἰσθανομένῳ
τοῦ
ἐρωμένου,
|
ὥστε |
μεθ᾽
ἡδονῆς
~ἀραρότως
αὐτῷ
ὑπηρετεῖν· |
[264] |
~σῶμά
τι
ἔχοντα
αὐτὸν
αὑτοῦ,
|
ὥστε |
μήτε
ἀκέφαλον
εἶναι
μήτε
ἄπουν, |
[257] |
ὅσῳ
καλλίω
τοῦ
προτέρου
~ἀπηργάσω·
|
ὥστε |
ὀκνῶ
μή
μοι
ὁ
Λυσίας |
[232] |
ἐρωμένοις
καὶ
ἔργον
τοῦτο
ποιουμένους,
|
~ὥστε |
ὅταν
ὀφθῶσι
διαλεγόμενοι
(ἀλλήλοις,
τότε |
[256] |
δὲ
~πτεροῦσθαι
ἐκβαίνουσι
τοῦ
σώματος,
|
ὥστε |
οὐ
σμικρὸν
ἆθλον
τῆς
ἐρωτικῆς |
[279] |
ἔτι
τε
~ἤθει
γεννικωτέρῳ
κεκρᾶσθαι·
|
ὥστε |
οὐδὲν
ἂν
γένοιτο
θαυμαστὸν
προϊούσης |
[235] |
ἐν
τῷ
πράγματι
οὐδὲν
παραλέλοιπεν,
|
ὥστε |
παρὰ
τὰ
~ἐκείνῳ
εἰρημένα
μηδέν᾽ |
[251] |
ἐγχρίει
ἑκάστη
τῇ
καθ᾽
αὑτήν,
|
ὥστε |
πᾶσα
κεντουμένη
κύκλῳ
ἡ
ψυχὴ |
[231] |
πρὸς
τοὺς
προσήκοντας
διαφορὰς
αἰτιάσασθαι·
|
~ὥστε |
περιῃρημένων
τοσούτων
κακῶν
οὐδὲν
ὑπολείπεται |
[233] |
παρ᾽
ἐκείνων
ἐπαίνου
ἀναγκάζει
~τυγχάνειν·
|
ὥστε |
πολὺ
μᾶλλον
ἐλεεῖν
τοῖς
ἐρωμένοις |
[231] |
τὸν
σαυτῷ
ἐπιτηδειότατον,
ἐκ
~πολλῶν·
|
ὥστε |
πολὺ
(πλείων
ἐλπὶς
ἐν
τοῖς |
[232] |
ὑπὸ
τῶν
~συνόντων
δὲ
ὠφελεῖσθαι,
|
ὥστε |
πολὺ
(πλείων
ἐλπὶς
φιλίαν
αὐτοῖς |
[257] |
λόγον,
οὕτως
ἀγαπῶσι
τοὺς
~ἐπαινέτας,
|
ὥστε |
προσπαραγράφουσι
πρώτους
οἳ
ἂν
ἑκασταχοῦ |
[231] |
ἀλλ᾽
οὐ
δύνασθαι
αὑτῶν
κρατεῖν·
|
~ὥστε |
πῶς
ἂν
εὖ
φρονήσαντες
ταῦτα |
[254] |
ἴδῃ
τὸν
καλόν,
φόβῳ
διόλλυται·
|
ὥστε |
συμβαίνει
τότ᾽
ἤδη
τὴν
τοῦ |
[245] |
ἀπὸ
θεῶν
λέγειν
~καλὰ
ἔργα.
|
ὥστε |
τοῦτό
γε
αὐτὸ
μὴ
φοβώμεθα, |
[250] |
οὔθ᾽
αἳ
δεῦρο
~πεσοῦσαι
ἐδυστύχησαν,
|
ὥστε |
ὑπό
τινων
ὁμιλιῶν
ἐπὶ
τὸ |
[261] |
Παλαμήδην
λέγοντα
οὐκ
ἴσμεν
τέχνῃ,
|
ὥστε |
φαίνεσθαι
τοῖς
~ἀκούουσι
τὰ
αὐτὰ |