Pages |
[266] |
τέχνη,
ᾗ
~Θρασύμαχός
τε
καὶ
|
οἱ |
ἄλλοι
χρώμενοι
σοφοὶ
μὲν
αὐτοὶ |
[269] |
τὸ
τῆς
τέχνης
ἣν
οὗτοι
|
οἱ |
~ἄνδρες
ὡς
ῥητορικὴν
διδάσκουσίν
τε |
[261] |
σὺ
δ᾽
εἰπέ,
ἐν
δικαστηρίοις
|
οἱ |
ἀντίδικοι
τί
δρῶσιν;
~οὐκ
ἀντιλέγουσιν |
[267] |
τε
πρῶτος
ηὗρεν
καὶ
παρεπαίνους
|
οἱ |
δ᾽
αὐτὸν
καὶ
παραψόγους
~φασὶν |
[230] |
δένδρα
~οὐδέν
μ᾽
ἐθέλει
διδάσκειν,
|
οἱ |
δ᾽
ἐν
τῷ
ἄστει
ἄνθρωποι. |
[253] |
τοῦτον
πάντα
δρῶσιν
τὰ
αὐτά.
|
οἱ |
δὲ
Ἀπόλλωνός
τε
καὶ
~ἑκάστου |
[275] |
ἂν
ἐθέλῃς
λόγους
ποιεῖς.
~(Σωκράτης)
|
~οἱ |
δέ
γ᾽
ὦ
φίλε,
ἐν |
[244] |
μοίρᾳ
~γίγνηται,
οὕτω
νομίσαντες
ἔθεντο,
|
οἱ |
δὲ
νῦν
ἀπειροκάλως
τὸ
ταῦ |
[271] |
~τοῖα,
ὅθεν
οἱ
μὲν
τοιοίδε,
|
οἱ |
δὲ
τοιοίδε
γίγνονται·
τούτων
δὲ |
[271] |
αἰτίαν
ἐς
τὰ
τοιάδε
εὐπειθεῖς,
|
οἱ |
δὲ
τοιοίδε
διὰ
τάδε
~δυσπειθεῖς· |
[239] |
μεγάλαι
οἱ
μὲν
ἐχθροὶ
θαρροῦσιν,
|
οἱ |
δὲ
φίλοι
καὶ
αὐτοὶ
οἱ |
[274] |
πόλιν
τοῦ
ἄνω
τόπου
~ἣν
|
οἱ |
Ἕλληνες
Αἰγυπτίας
Θήβας
καλοῦσι,
καὶ |
[235] |
ἀπεχόμενος,
καί
σοι
~ἐγώ,
ὥσπερ
|
οἱ |
ἐννέα
ἄρχοντες,
ὑπισχνοῦμαι
χρυσῆν
εἰκόνα |
[258] |
τε
αὑτὸν
ἔτι
ζῶν,
καὶ
|
οἱ |
ἔπειτα
γιγνόμενοι
ταὐτὰ
ταῦτα
~περὶ |
[243] |
ὡς
διὰ
σμικρὰ
~μεγάλας
ἔχθρας
|
οἱ |
ἐρασταὶ
ἀναιροῦνται
καὶ
ἔχουσι
πρὸς |
[239] |
οἱ
δὲ
φίλοι
καὶ
αὐτοὶ
|
οἱ |
ἐρασταὶ
~φοβοῦνται.
~τοῦτο
μὲν
οὖν |
[258] |
~συγγράφειν,
πενθεῖ
αὐτός
τε
καὶ
|
οἱ |
ἑταῖροι.
~(Φαῖδρος)
καὶ
μάλα.
~(Σωκράτης) |
[272] |
οἱ
λόγοι,
~νῦν
ἔργῳ
παροῦσά
|
οἱ, |
ᾗ
προσοιστέον
τούσδε
ὧδε
τοὺς |
[228] |
ἤκουσεν,
~ἀλλὰ
πολλάκις
ἐπαναλαμβάνων
ἐκέλευέν
|
οἱ |
λέγειν,
ὁ
δὲ
ἐπείθετο
~(προθύμως. |
[275] |
πάνυ
~σιγᾷ.
ταὐτὸν
δὲ
καὶ
|
οἱ |
λόγοι·
δόξαις
μὲν
ἂν
ὥς |
[227] |
ἂν
~ἀστεῖοι
καὶ
δημωφελεῖς
εἶεν
|
οἱ |
λόγοι.
ἔγωγ᾽
οὖν
οὕτως
ἐπιτεθύμηκα |
[272] |
φύσις
περὶ
ἧς
τότε
ἦσαν
|
οἱ |
λόγοι,
~νῦν
ἔργῳ
παροῦσά
οἱ, |
[257] |
σύνοισθά
που
καὶ
αὐτὸς
ὅτι
|
οἱ |
μέγιστον
~δυνάμενοί
τε
καὶ
σεμνότατοι |
[257] |
τῷ
ἀγκῶνι
λανθάνει
σε
ὅτι
|
οἱ |
μέγιστον
~φρονοῦντες
τῶν
πολιτικῶν
μάλιστα |
[252] |
ὡς
(τιμήσων
τε
καὶ
ὀργιάσων.
|
οἱ |
μὲν
δὴ
οὖν
Διὸς
δῖόν |
[231] |
αὑτῶν
εὖ
ποιοῦσιν.
ἔτι
δὲ
|
οἱ |
μὲν
~ἐρῶντες
σκοποῦσιν
ἅ
τε |
[239] |
καὶ
ἄλλαις
~χρείαις
ὅσαι
μεγάλαι
|
οἱ |
μὲν
ἐχθροὶ
θαρροῦσιν,
οἱ
δὲ |
[271] |
τόσα
ἔστιν
εἴδη,
τοιόνδε
ἕκαστον.
|
οἱ |
μὲν
οὖν
τοιοίδε
ὑπὸ
τῶν |
[271] |
καὶ
τοῖα
καὶ
~τοῖα,
ὅθεν
|
οἱ |
μὲν
τοιοίδε,
οἱ
δὲ
τοιοίδε |
[275] |
οὐκ
οὖσι
σοφοῖς
ὥσπερ
~ὑμεῖς
|
οἱ |
νέοι,
ἀπέχρη
δρυὸς
καὶ
πέτρας |
[244] |
νῦν
~οἰωνιστικὴν
τῷ
ω
σεμνύνοντες
|
οἱ |
νέοι
καλοῦσιν·
ὅσῳ
δὴ
οὖν |
[271] |
τι
(ἄλλο
οὔτε
τοῦτο.
ἀλλ᾽
|
οἱ |
νῦν
γράφοντες,
ὧν
σὺ
~ἀκήκοας, |
[244] |
τ᾽
ἔργου,
~τόσῳ
κάλλιον
μαρτυροῦσιν
|
οἱ |
παλαιοὶ
μανίαν
σωφροσύνης
τὴν
ἐκ |
[273] |
ὦ
Σώκρατες,
διελήλυθας
ἃ
λέγουσιν
|
οἱ |
περὶ
τοὺς
λόγους
τεχνικοὶ
~προσποιούμενοι |
[277] |
σπουδῆς
γραφῆναι,
οὐδὲ
λεχθῆναι
ὡς
|
οἱ |
ῥαψῳδούμενοι
ἄνευ
ἀνακρίσεως
~καὶ
διδαχῆς |
[229] |
~(Σωκράτης)
~ἀλλ᾽
εἰ
ἀπιστοίην,
ὥσπερ
|
οἱ |
σοφοί,
οὐκ
ἂν
ἄτοπος
εἴην, |
[273] |
δὴ
ἄρα,
ὦ
Τεισία,
φασὶν
|
οἱ |
~σοφώτεροι
ἡμῶν,
~ὁμοδούλοις
δεῖ
χαρίζεσθαι |
[255] |
τὸν
ἐρώμενον
~διαισθανόμενον
ὅτι
οὐδ᾽
|
οἱ |
σύμπαντες
ἄλλοι
φίλοι
τε
καὶ |
[242] |
πάνυ
~δὲ
σπουδαῖος,
ἀλλ᾽
ὥσπερ
|
οἱ |
τὰ
γράμματα
φαῦλοι,
ὅσον
μὲν |
[244] |
ἐπιμαρτύρασθαι,
~ὅτι
καὶ
τῶν
παλαιῶν
|
οἱ |
τὰ
ὀνόματα
τιθέμενοι
οὐκ
αἰσχρὸν |
[230] |
τὸ
φάρμακον
ηὑρηκέναι.
ὥσπερ
γὰρ
|
οἱ |
τὰ
πεινῶντα
θρέμματα
~θαλλὸν
ἤ |
[258] |
τῷ
πνίγει
ὑπὲρ
κεφαλῆς
~ἡμῶν
|
οἱ |
τέττιγες
ᾄδοντες
~καὶ
(ἀλλήλοις
διαλεγόμενοι |
[262] |
ἐντοπίους
θεούς·
ἴσως
δὲ
καὶ
|
οἱ |
~τῶν
Μουσῶν
προφῆται
οἱ
ὑπὲρ |
[262] |
καὶ
οἱ
~τῶν
Μουσῶν
προφῆται
|
οἱ |
ὑπὲρ
κεφαλῆς
ᾠδοὶ
ἐπιπεπνευκότες
ἂν |
[234] |
ἐνθυμοῦ,
ὅτι
τοὺς
μὲν
ἐρῶντας
|
οἱ |
φίλοι
~νουθετοῦσιν
ὡς
ὄντος
κακοῦ |