Pages
[237]	δι᾽ ᾠδῆς εἶδος λίγειαι, εἴτε	διὰ	γένος μουσικὸν τὸ ~Λιγύων ταύτην
[276]	ἐν ὕδατι γράψει μέλανι σπείρων	διὰ	καλάμου μετὰ λόγων ~ἀδυνάτων μὲν
[261]	ἂν εἴη τέχνη ψυχαγωγία τις	διὰ	λόγων, οὐ ~μόνον ἐν δικαστηρίοις
[244]	μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ἡμῖν γίγνεται	διὰ	μανίας, θείᾳ μέντοι δόσει ~διδομένης.
[233]	σμικρὰ ἰσχυρὰν ἔχθραν ἀναιρούμενος ἀλλὰ	διὰ	~μεγάλα βραδέως ὀλίγην ὀργὴν ποιούμενος,
[252]	δὲ ὃ καλοῦσιν ἀκούσας εἰκότως	διὰ	~νεότητα γελάσῃ. λέγουσι δὲ οἶμαί
[240]	φυλακάς τε δὴ καχυποτόπους φυλαττομένῳ	διὰ	~παντὸς καὶ πρὸς ἅπαντας, ἀκαίρους
[234]	χρόνον ~σπουδάζουσιν, ἀλλὰ τοῖς ὁμοίως	διὰ	παντὸς τοῦ βίου φίλοις ἐσομένοις·
[273]	χαίρειν τῷ ἀληθεῖ· ~τοῦτο γὰρ	διὰ	(παντὸς τοῦ λόγου γιγνόμενον τὴν
[257]	τοῦτ᾽ αὐτὸ λοιδορῶν ὠνείδιζε, καὶ	διὰ	πάσης τῆς λοιδορίας ἐκάλει ~λογογράφον·
[275]	ψυχαῖς παρέξει μνήμης ἀμελετησίᾳ, ἅτε	διὰ	~πίστιν γραφῆς ἔξωθεν ὑπ᾽ ἀλλοτρίων
[252]	καλοῦσι ποτηνόν, ~ἀθάνατοι δὲ Πτέρωτα,	διὰ	πτεροφύτορ᾽ ἀνάγκην. ~τούτοις δὴ ἔξεστι
[267]	τὰ μεγάλα σμικρὰ φαίνεσθαι ποιοῦσιν	διὰ	ῥώμην λόγου, ~(καινά τε ἀρχαίως
[234]	ἐκπλαγῆναι. καὶ τοῦτο ἐγὼ ἔπαθον	διὰ	σέ, ~ὦ Φαῖδρε, πρὸς σὲ
[233]	ἡττώμενος ~ἀλλ᾽ ἐμαυτοῦ κρατῶν, οὐδὲ	διὰ	σμικρὰ ἰσχυρὰν ἔχθραν ἀναιρούμενος ἀλλὰ
[243]	πρότερόν ποτε ἐρασθείς, λεγόντων ὡς	διὰ	σμικρὰ ~μεγάλας ἔχθρας οἱ ἐρασταὶ
[271]	τοιάδε εὐπειθεῖς, οἱ δὲ τοιοίδε	διὰ	τάδε ~δυσπειθεῖς· δεῖ δὴ ταῦτα
[265]	καὶ τὸ αὐτὸ ~αὑτῷ ὁμολογούμενον	διὰ	ταῦτα ἔσχεν εἰπεῖν ὁ λόγος.
[251]	ἐπιόντα καὶ ῥέοντ᾽ ἃ δὴ	διὰ	ταῦτα ἵμερος ~καλεῖται δεχομένη (τὸν
[246]	λαβοῦσα, αὐτὸ αὑτὸ δοκοῦν κινεῖν	διὰ	τὴν ἐκείνης δύναμιν, ζῷον τὸ
[243]	δέ. τῶν ~γὰρ ὀμμάτων στερηθεὶς	διὰ	τὴν Ἑλένης κακηγορίαν οὐκ ἠγνόησεν
[233]	τὰ δὲ (καὶ αὐτοὶ χεῖρον	διὰ	τὴν ἐπιθυμίαν γιγνώσκοντες. ~τοιαῦτα γὰρ
[232]	δὲ μὴ ἐρῶντας ~οὐδ᾽ αἰτιᾶσθαι	διὰ	τὴν συνουσίαν ἐπιχειροῦσιν, εἰδότες ὅτι
[243]	τοῦτο· πρὶν γάρ τι παθεῖν	διὰ	~τὴν τοῦ Ἔρωτος κακηγορίαν πειράσομαι
[271]	τοιοίδε ὑπὸ τῶν ~τοιῶνδε λόγων	διὰ	τήνδε τὴν αἰτίαν ἐς τὰ
[235]	οἶμαι ἐξ ἀλλοτρίων ~ποθὲν (ναμάτων	διὰ	τῆς ἀκοῆς πεπληρῶσθαί με δίκην
[250]	δεῦρό τ᾽ ἐλθόντες κατειλήφαμεν αὐτὸ	διὰ	τῆς ~ἐναργεστάτης αἰσθήσεως τῶν ἡμετέρων
[263]	καὶ τόδε ἐγὼ γάρ τοι	διὰ	τὸ ἐνθουσιαστικὸν οὐ πάνυ ~μέμνημαι
[254]	τὼ ἵππω, τὸν μὲν ἑκόντα	διὰ	τὸ μὴ ~ἀντιτείνειν, τὸν δὲ
[250]	δ᾽ ἔστι τὸ πάθος ἀγνοοῦσι	(διὰ	τὸ μὴ ἱκανῶς ~διαισθάνεσθαι. δικαιοσύνης
[253]	τοῦ σφετέρου θεοῦ φύσιν ~εὐποροῦσι	διὰ	τὸ συντόνως ἠναγκάσθαι πρὸς τὸν
[231]	τε κακῶς διέθεντο τῶν αὑτῶν	διὰ	τὸν ἔρωτα καὶ ἃ ~πεποιήκασιν
[242]	ὑπὸ τοῦ σοῦ λόγου, ὃς	(διὰ	τοῦ ἐμοῦ στόματος ~καταφαρμακευθέντος ὑπὸ
[250]	ὄψις γὰρ ἡμῖν ~ὀξυτάτη τῶν	διὰ	τοῦ σώματος ἔρχεται αἰσθήσεων, ᾗ
[231]	πράξαντες χαριεῖσθαι. ἔτι δὲ εἰ	διὰ	τοῦτο ἄξιον (τοὺς ~ἐρῶντας περὶ
[255]	ὡς αἰσχρὸν ἐρῶντι πλησιάζειν, καὶ	διὰ	τοῦτο ἀπωθῇ τὸν ἐρῶντα, ~προϊόντος
[231]	τούτων ἀκήκοας· ~ἀξιῶ δὲ μὴ	διὰ	(τοῦτο ἀτυχῆσαι ὧν δέομαι, ~ὅτι
[262]	γενομένων, ἀκήκοας. ἀξιῶ δὲ μὴ	διὰ	τοῦτο ἀτυχῆσαι ὧν δέομαι, ὅτι
[264]	γενομένων, ἀκήκοας. ~ἀξιῶ (δὲ μὴ	διὰ	τοῦτο ἀτυχῆσαι ὧν δέομαι, ὅτι
[231]	οὔτε τὴν τῶν ~οἰκείων ἀμέλειαν	διὰ	τοῦτο ἔστιν προφασίζεσθαι, οὔτε τοὺς
[234]	~πώποτε τῶν οἰκείων ἐμέμψατο ὡς	διὰ	τοῦτο κακῶς βουλευομένοις περὶ ἑαυτῶν.
[251]	γὰρ τοῦ κάλλους τὴν ἀπορροὴν	διὰ	τῶν ὀμμάτων ~ἐθερμάνθη ᾗ ἡ
[255]	ῥεῦμα ~πάλιν εἰς τὸν καλὸν	διὰ	τῶν ὀμμάτων ἰόν, ᾗ πέφυκεν
[262]	τεχνικὸς ἔσται μεταβιβάζειν κατὰ σμικρὸν	διὰ	τῶν ὁμοιοτήτων ~ἀπὸ τοῦ ὄντος
[257]	τοῖς ὀνόμασιν ἠναγκασμένη ~ποιητικοῖς τισιν	διὰ	Φαῖδρον εἰρῆσθαι. ἀλλὰ τῶν προτέρων
[232]	εἰδότες ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστιν ἢ	διὰ	~φιλίαν τῳ διαλέγεσθαι ἢ δι᾽
[247]	μέλῃ τὸ ~προσῆκον δέξασθαι, ἰδοῦσα	διὰ	χρόνου τὸ ὂν ἀγαπᾷ τε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007