Pages |
[261] |
οὐκ
ἴσμεν
τέχνῃ,
ὥστε
φαίνεσθαι
|
τοῖς |
~ἀκούουσι
τὰ
αὐτὰ
ὅμοια
καὶ |
[274] |
ἐπέδειξεν,
καὶ
ἔφη
δεῖν
διαδοθῆναι
|
τοῖς |
ἄλλοις
~Αἰγυπτίοις·
ὁ
δὲ
ἤρετο |
[231] |
λόγων
καὶ
ἐκ
τῶν
ἔργων
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἀπεχθανόμενοι
~τοῖς
ἐρωμένοις
χαρίζεσθαι, |
[262] |
~σμικράν
τε
καὶ
μεγάλην
ἐν
|
τοῖς |
ἄλλοις
διαγιγνώσκειν;
~(Φαῖδρος)
ἀδύνατον.
~(Σωκράτης) |
[233] |
δεομένοις
μάλιστα
χαρίζεσθαι,
προσήκει
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
μὴ
~τοὺς
βελτίστους
ἀλλὰ |
[245] |
οὔποτε
λήγει
κινούμενον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῖς |
~ἄλλοις
ὅσα
κινεῖται
τοῦτο
πηγὴ |
[233] |
δυστυχοῦντας
μέν,
ἃ
μὴ
λύπην
|
τοῖς |
ἄλλοις
~παρέχει,
ἀνιαρὰ
ποιεῖ
νομίζειν· |
[243] |
φίλε,
καθήρασθαι
ἀνάγκη·
ἔστιν
δὲ
|
τοῖς |
ἁμαρτάνουσι
περὶ
~μυθολογίαν
καθαρμὸς
ἀρχαῖος, |
[261] |
δρῶν
ποιήσει
φανῆναι
τὸ
(αὐτὸ
|
τοῖς |
αὐτοῖς
τοτὲ
μὲν
~δίκαιον,
ὅταν |
[266] |
ὦ
Σώκρατες,
τά
γ᾽
ἐν
|
τοῖς |
βιβλίοις
τοῖς
περὶ
λόγων
τέχνης |
[264] |
αὐτοῖς,
ὡς
δοκῶ,
προσῆκον
~ἰδεῖν
|
τοῖς |
βουλομένοις
περὶ
λόγων
σκοπεῖν.
~(Φαῖδρος) |
[274] |
εἴη
διελθεῖν·
ἐπειδὴ
δὲ
ἐπὶ
|
τοῖς |
γράμμασιν
ἦν,
τοῦτο
δέ,
ὦ |
[249] |
οἷσπερ
θεὸς
ὢν
θεῖός
ἐστιν.
|
τοῖς |
δὲ
~δὴ
τοιούτοις
ἀνὴρ
ὑπομνήμασιν |
[233] |
εἶναι,
ἐπειδὰν
τῆς
ἐπιθυμίας
παύσωνται·
|
~(τοῖς |
δὲ
μὴ
ἐρῶσιν,
οἳ
καὶ |
[234] |
ὡς
ὄντος
κακοῦ
τοῦ
ἐπιτηδεύματος,
|
τοῖς |
δὲ
μὴ
ἐρῶσιν
οὐδεὶς
~πώποτε |
[231] |
~ἀξίαν
ἀποδεδωκέναι
χάριν
τοῖς
ἐρωμένοις·
|
τοῖς |
δὲ
μὴ
ἐρῶσιν
οὔτε
τὴν |
[231] |
~ποιήσωσιν,
ἐπειδὰν
τῆς
ἐπιθυμίας
παύσωνται·
|
τοῖς |
δὲ
οὐκ
ἔστι
χρόνος
ἐν |
[233] |
ἐπιτηδευμάτων.
~ἔτι
δὲ
εἰ
χρὴ
|
τοῖς |
δεομένοις
μάλιστα
χαρίζεσθαι,
προσήκει
καὶ |
[278] |
εἰδότων
ὑπόμνησιν
γεγονέναι,
ἐν
δὲ
|
~τοῖς |
διδασκομένοις
καὶ
μαθήσεως
χάριν
λεγομένοις |
[272] |
τὸ
παράπαν
γὰρ
οὐδὲν
ἐν
|
τοῖς |
δικαστηρίοις
τούτων
ἀληθείας
μέλειν
~οὐδενί, |
[227] |
γὰρ
ἀκοπωτέρους
εἶναι
τῶν
ἐν
|
τοῖς |
(δρόμοις.
~(Σωκράτης)
~καλῶς
γάρ,
ὦ |
[246] |
αἰσχρῷ
δὲ
καὶ
κακῷ
καὶ
|
τοῖς |
~ἐναντίοις
φθίνει
τε
καὶ
διόλλυται. |
[279] |
τἄνδοθεν·
~ἔξωθεν
δὲ
ὅσα
ἔχω,
|
τοῖς |
ἐντὸς
(εἶναί
μοι
φίλια.
πλούσιον |
[258] |
λέγει
~δὴ
μετὰ
τοῦτο,
ἐπιδεικνύμενος
|
τοῖς |
ἐπαινέταις
τὴν
ἑαυτοῦ
σοφίαν,
ἐνίοτε |
[275] |
πανταχοῦ
πᾶς
λόγος
ὁμοίως
παρὰ
|
~τοῖς |
ἐπαΐουσιν,
ὡς
δ᾽
αὕτως
παρ᾽ |
[233] |
~τυγχάνειν·
ὥστε
πολὺ
μᾶλλον
ἐλεεῖν
|
τοῖς |
ἐρωμένοις
ἢ
ζηλοῦν
αὐτοὺς
προσήκει. |
[232] |
ἀνάγκη
~πυθέσθαι
καὶ
ἰδεῖν
ἀκολουθοῦντας
|
τοῖς |
ἐρωμένοις
καὶ
ἔργον
τοῦτο
ποιουμένους, |
[231] |
πάλαι
τὴν
~ἀξίαν
ἀποδεδωκέναι
χάριν
|
τοῖς |
ἐρωμένοις·
τοῖς
δὲ
μὴ
ἐρῶσιν |
[231] |
τῶν
ἔργων
τοῖς
ἄλλοις
ἀπεχθανόμενοι
|
~τοῖς |
ἐρωμένοις
χαρίζεσθαι,
ῥᾴδιον
γνῶναι,
εἰ |
[259] |
τῇ
δὲ
Ἐρατοῖ
τοὺς
ἐν
|
τοῖς |
~ἐρωτικοῖς,
καὶ
ταῖς
ἄλλαις
οὕτως, |
[259] |
~ἆρ᾽
οὖν
οὐχ
ὑπάρχειν
δεῖ
|
τοῖς |
εὖ
γε
καὶ
καλῶς
ῥηθησομένοις |
[274] |
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
καὶ
ἐπιχειροῦντί
τοι
|
τοῖς |
καλοῖς
καλὸν
καὶ
(πάσχειν
ὅτι |
[257] |
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
νῦν
παρὰ
|
τοῖς |
καλοῖς
~τίμιον
εἶναι.
~(ἐν
τῷ |
[256] |
οὐ
νόμος
ἐστὶν
ἔτι
~ἐλθεῖν
|
τοῖς |
κατηργμένοις
ἤδη
τῆς
ὑπουρανίου
πορείας, |
[269] |
τοὺς
μαθητὰς
σφῶν
πορίζεσθαι
ἐν
|
~τοῖς |
λόγοις"
~(Φαῖδρος)
~ἀλλὰ
μήν,
ὦ |
[275] |
ὑπομνήσεως
φάρμακον
ηὗρες.
~σοφίας
δὲ
|
τοῖς |
μαθηταῖς
δόξαν,
οὐκ
ἀλήθειαν
πορίζεις· |
[233] |
τοῖς
σφόδρα
δεομένοις
~χαρίζεσθαι,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
μάλιστα
ἀποδοῦναι
χάριν
δυναμένοις·
~οὐδὲ |
[237] |
παντός,
ὦ
παῖ,
μία
ἀρχὴ
|
τοῖς |
μέλλουσι
καλῶς
(βουλεύσεσθαι·
εἰδέναι
~δεῖ |
[274] |
μοῖραν
βλάβης
τε
καὶ
ὠφελίας
|
τοῖς |
μέλλουσι
χρῆσθαι·
~καὶ
νῦν
(σύ, |
[275] |
λόγους
ἔφησαν
~μαντικοὺς
πρώτους
γενέσθαι.
|
τοῖς |
μὲν
οὖν
τότε,
ἅτε
οὐκ |
[234] |
με
εἰ
ἅπασίν
σοι
παραινῶ
|
τοῖς |
μὴ
ἐρῶσι
χαρίζεσθαι.
ἐγὼ
μὲν |
[262] |
~μᾶλλον
ἢ
ὀλίγον;
~(Φαῖδρος)
ἐν
|
τοῖς |
ὀλίγον.
~(Σωκράτης)
~ἀλλά
γε
δὴ |
[234] |
αἰσχυνόμενοι
πρὸς
ἅπαντας
σιωπήσονται·
οὐδὲ
|
τοῖς |
ὀλίγον
χρόνον
~σπουδάζουσιν,
ἀλλὰ
τοῖς |
[234] |
τοῖς
ὀλίγον
χρόνον
~σπουδάζουσιν,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
ὁμοίως
διὰ
παντὸς
τοῦ
βίου |
[234] |
ὑπερφυῶς
τά
τε
ἄλλα
καὶ
|
τοῖς |
~ὀνόμασιν
εἰρῆσθαι;
~(Σωκράτης)
~δαιμονίως
μὲν |
[257] |
παλινῳδία,
τά
τε
ἄλλα
καὶ
|
τοῖς |
ὀνόμασιν
ἠναγκασμένη
~ποιητικοῖς
τισιν
διὰ |
[263] |
ἄρα
τοῖς
συμφωνοῦμεν,
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
οὔ.
~(Φαῖδρος)
οὕτω.
~(Σωκράτης)
~ποτέρωθι |
[254] |
ἤδη
τὴν
τοῦ
ἐραστοῦ
~ψυχὴν
|
τοῖς |
παιδικοῖς
αἰδουμένην
~τε
καὶ
δεδιυῖαν |
[254] |
χρεμετίζων,
ἕλκων
ἠνάγκασεν
αὖ
προσελθεῖν
|
τοῖς |
~παιδικοῖς
ἐπὶ
τοὺς
αὐτοὺς
λόγους, |
[251] |
ἂν
ὡς
ἀγάλματι
καὶ
θεῷ
|
τοῖς |
παιδικοῖς.
ἰδόντα
δ᾽
~αὐτὸν
οἷον |
[262] |
διαγιγνώσκειν;
~(Φαῖδρος)
ἀδύνατον.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
τοῖς |
παρὰ
τὰ
ὄντα
δοξάζουσι
καὶ |
[266] |
τά
γ᾽
ἐν
τοῖς
βιβλίοις
|
τοῖς |
περὶ
λόγων
τέχνης
~γεγραμμένοις.
~(Σωκράτης) |
[273] |
δοκεῖ
δὲ
τοῦτο
πάμμεγα
εἶναι
|
τοῖς |
περὶ
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὴν |
[240] |
κακά,
ἀλλά
τις
δαίμων
ἔμειξε
|
τοῖς |
(πλείστοις
ἐν
τῷ
~παραυτίκα
ἡδονήν, |
[273] |
ὡς
ἄρα
~τοῦτο
τὸ
εἰκὸς
|
τοῖς |
πολλοῖς
δι᾽
ὁμοιότητα
τοῦ
ἀληθοῦς |
[227] |
ἄλλα
(ἐμοί
τε
πρόσεστι
καὶ
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἡμῶν·
ἦ
γὰρ
ἂν |
[231] |
ὥστε
πολὺ
(πλείων
ἐλπὶς
ἐν
|
τοῖς |
πολλοῖς
ὄντα
τυχεῖν
τὸν
ἄξιον |
[234] |
μάλιστα
ἀποδοῦναι
χάριν
δυναμένοις·
~οὐδὲ
|
τοῖς |
προσαιτοῦσι
(μόνον,
ἀλλὰ
τοῖς
τοῦ |
[263] |
οὖν.
~(Σωκράτης)
~ἐν
μὲν
ἄρα
|
τοῖς |
συμφωνοῦμεν,
ἐν
δὲ
τοῖς
οὔ. |
[232] |
ἔπραξαν
ὧν
ἐδέοντο,
οὐκ
ἂν
|
τοῖς |
συνοῦσι
φθονοῖεν,
ἀλλὰ
τοὺς
~μὴ |
[233] |
εὔξονται.
ἀλλ᾽
ἴσως
προσήκει
οὐ
|
τοῖς |
σφόδρα
δεομένοις
~χαρίζεσθαι,
ἀλλὰ
τοῖς |
[250] |
~οὐκ
ἔνεστι
φέγγος
οὐδὲν
ἐν
|
τοῖς |
τῇδε
ὁμοιώμασιν,
ἀλλὰ
δι᾽
ἀμυδρῶν |
[234] |
~οὐδὲ
τοῖς
προσαιτοῦσι
(μόνον,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
τοῦ
πράγματος
ἀξίοις·
οὐδὲ
~ὅσοι |
[259] |
Τερψιχόρᾳ
μὲν
οὖν
τοὺς
ἐν
|
τοῖς |
χοροῖς
τετιμηκότας
~αὐτὴν
ἀπαγγέλλοντες
(ποιοῦσι |