Pages |
[228] |
Φαῖδρον
ἀγνοῶ,
καὶ
ἐμαυτοῦ
ἐπιλέλησμαι.
|
ἀλλὰ |
γὰρ
οὐδέτερά
~ἐστι
τούτων·
εὖ |
[261] |
καὶ
Θεόδωρον
Ὀδυσσέα.
~(Σωκράτης)
~ἴσως.
|
ἀλλὰ |
γὰρ
τούτους
ἐῶμεν·
σὺ
δ᾽ |
[274] |
νοῦν
ἔχοντα,
~ὅτι
μὴ
πάρεργον,
|
ἀλλὰ |
δεσπόταις
ἀγαθοῖς
τε
καὶ
ἐξ |
[261] |
δεῖ
τῶν
λόγων,
ὦ
Σώκρατες·
|
ἀλλὰ |
δεῦρο
αὐτοὺς
παράγων
ἐξέταζε
τί |
[269] |
καὶ
ἔμοιγε
δοκεῖς
ἀληθῆ
~εἰρηκέναι·
|
ἀλλὰ |
δὴ
τὴν
τοῦ
τῷ
ὄντι |
[270] |
μετιόντα
ὁτιοῦν
τυφλῷ
οὐδὲ
κωφῷ,
|
ἀλλὰ |
δῆλον
ὡς,
ἄν
~τῴ
τις |
[250] |
οὐδὲν
ἐν
τοῖς
τῇδε
ὁμοιώμασιν,
|
ἀλλὰ |
δι᾽
ἀμυδρῶν
ὀργάνων
~μόγις
αὐτῶν |
[232] |
ὅσοι
δὲ
μὴ
ἐρῶντες
ἔτυχον,
|
~ἀλλὰ |
δι᾽
ἀρετὴν
ἔπραξαν
ὧν
ἐδέοντο, |
[233] |
διὰ
σμικρὰ
ἰσχυρὰν
ἔχθραν
ἀναιρούμενος
|
ἀλλὰ |
διὰ
~μεγάλα
βραδέως
ὀλίγην
ὀργὴν |
[236] |
ἐπεθύμει
μὲν
λέγειν,
ἐθρύπτετο
δέ·
|
ἀλλὰ |
~διανοήθητι
ὅτι
ἐντεῦθεν
οὐκ
ἄπιμεν |
[239] |
καὶ
οὐκ
ἄξιον
περαιτέρω
προβαίνειν,
|
ἀλλὰ |
ἓν
κεφάλαιον
~ὁρισαμένους
ἐπ᾽
ἄλλο |
[277] |
(βοηθεῖν
ἱκανοὶ
καὶ
οὐχὶ
ἄκαρποι
|
ἀλλὰ |
~ἔχοντες
σπέρμα,
ὅθεν
ἄλλοι
ἐν |
[279] |
σοῖς
Λυσίᾳ.
~(Φαῖδρος)
~ταῦτ᾽
ἔσται·
|
ἀλλὰ |
ἴωμεν,
ἐπειδὴ
καὶ
τὸ
πνῖγος |
[236] |
μηδαμῶς
τοίνυν
εἴπῃς.
~(Φαῖδρος)
~οὔκ,
|
ἀλλὰ |
καὶ
δὴ
λέγω·
ὁ
δέ |
[261] |
καὶ
ὅσοι
ἄλλοι
δημόσιοι
σύλλογοι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐν
ἰδίοις,
ἡ
~αὐτὴ |
[274] |
οἷός
τέ
τις
εἴη.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
καὶ
ἐπιχειροῦντί
τοι
τοῖς
καλοῖς |
[263] |
λόγους
εἶναι.
ἢ
οὐδὲν
λέγω,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὁ
Λυσίας
~ἀρχόμενος
τοῦ |
[235] |
~Δελφοὺς
ἀναθήσειν,
οὐ
(μόνον
ἐμαυτοῦ
|
ἀλλὰ |
καὶ
σήν.
~(Σωκράτης)
~φίλτατος
εἶ |
[233] |
παροῦσαν
ἡδονὴν
θεραπεύων
συνέσομαί
~σοι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
(τὴν
μέλλουσαν
ὠφελίαν
ἔσεσθαι, |
[245] |
ἀπολεῖπον
ἑαυτό,
οὔποτε
λήγει
κινούμενον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
~ἄλλοις
ὅσα
κινεῖται |
[229] |
παίζειν
παρ᾽
αὐτά.
~(Σωκράτης)
~οὔκ,
|
ἀλλὰ |
κάτωθεν
ὅσον
δύ᾽
ἢ
τρία |
[261] |
τὸν
Δί᾽
οὐ
παντάπασιν
οὕτως,
|
ἀλλὰ |
μάλιστα
μέν
πως
περὶ
τὰς |
[264] |
μήτε
ἀκέφαλον
εἶναι
μήτε
ἄπουν,
|
ἀλλὰ |
μέσα
~τε
ἔχειν
καὶ
ἄκρα, |
[267] |
δὲ
οὔτε
μακρῶν
οὔτε
~βραχέων
|
ἀλλὰ |
μετρίων.
~(Φαῖδρος)
σοφώτατά
γε,
ὦ |
[244] |
θεοῦ
τῆς
παρ᾽
~ἀνθρώπων
γιγνομένης.
|
ἀλλὰ |
μὴν
νόσων
γε
καὶ
πόνων |
[240] |
τῆς
ἡδίστης
πρὸς
αὐτὸν
~ὁμιλίας.
|
ἀλλὰ |
μὴν
οὐσίαν
γ᾽
ἔχοντα
χρυσοῦ |
[273] |
εἶναι
τοῖς
περὶ
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
μὴν
τόν
γε
Τεισίαν
αὐτὸν |
[269] |
πορίζεσθαι
ἐν
~τοῖς
λόγοις"
~(Φαῖδρος)
|
~ἀλλὰ |
μήν,
ὦ
Σώκρατες,
κινδυνεύει
γε |
[252] |
τοῦ
καλοῦ
~περὶ
πλείονος
ποιεῖται,
|
ἀλλὰ |
μητέρων
τε
καὶ
ἀδελφῶν
καὶ |
[259] |
πολλοὺς
ἐν
μεσημβρίᾳ
μὴ
διαλεγομένους
|
ἀλλὰ |
~νυστάζοντας
καὶ
κηλουμένους
ὑφ᾽
αὑτῶν |
[260] |
ὡς
ἵππου
τὸν
ἔπαινον
ποιούμενος,
|
ἀλλὰ |
περὶ
κακοῦ
ὡς
~ἀγαθοῦ,
δόξας |
[242] |
ἵσταται
ἡ
δὴ
καλουμένη
σταθερά;
|
ἀλλὰ |
περιμείναντες
καὶ
ἅμα
περὶ
~τῶν |
[269] |
μοι
φαίνεσθαι
ἡ
μέθοδος.
~(Φαῖδρος)
|
ἀλλὰ |
πῇ
δή;
~(Σωκράτης)
~κινδυνεύει,
ὦ |
[246] |
οὐδ᾽
ἐξ
ἑνὸς
λόγου
λελογισμένου,
|
ἀλλὰ |
πλάττομεν
οὔτε
ἰδόντες
οὔτε
ἱκανῶς |
[228] |
ἐκεῖνος
οὐ
μόνον
ἅπαξ
ἤκουσεν,
|
~ἀλλὰ |
πολλάκις
ἐπαναλαμβάνων
ἐκέλευέν
οἱ
λέγειν, |
[241] |
καὶ
ὑπ᾽
ἀνάγκης
ἀνοήτῳ
χαρίζεσθαι,
|
(ἀλλὰ |
πολὺ
μᾶλλον
μὴ
~ἐρῶντι
καὶ |
[228] |
εἶχον
ἐν
σοὶ
ὡς
ἐγγυμνασόμενος.
|
~ἀλλὰ |
ποῦ
δὴ
βούλει
καθιζόμενοι
ἀναγνῶμεν; |
[242] |
~(Φαῖδρος)
οὐ
πόλεμόν
γε
ἀγγέλλεις.
|
ἀλλὰ |
πῶς
δὴ
καὶ
τίνι
τούτῳ; |
[241] |
ὅτι
οὐ
μετ᾽
εὐνοίας
~γίγνεται,
|
ἀλλὰ |
σιτίου
τρόπον,
χάριν
πλησμονῆς,
(ὡς |
[260] |
Φαῖδρε,
ὃ
ἂν
εἴπωσι
σοφοί,
|
ἀλλὰ |
σκοπεῖν
μή
~τι
λέγωσι·
καὶ |
[269] |
καὶ
Σώκρατες,
οὐ
~χρὴ
χαλεπαίνειν
|
ἀλλὰ |
συγγιγνώσκειν,
εἴ
τινες
μὴ
ἐπιστάμενοι |
[260] |
τὰ
τῷ
ὄντι
δίκαια
~μανθάνειν
|
ἀλλὰ |
τὰ
δόξαντ᾽
ἂν
πλήθει
οἵπερ |
[272] |
ἐὰν
μὴ
~εἰκότως
ᾖ
πεπραγμένα,
|
ἀλλὰ |
τὰ
εἰκότα,
ἔν
τε
κατηγορίᾳ |
[238] |
~(Σωκράτης)
~τούτων
μέντοι
σὺ
αἴτιος.
|
ἀλλὰ |
τὰ
λοιπὰ
ἄκουε·
ἴσως
γὰρ |
[246] |
ἀεὶ
~δὲ
χρόνον
ταῦτα
συμπεφυκότα.
|
ἀλλὰ |
ταῦτα
μὲν
δή,
ὅπῃ
τῷ |
[233] |
ἐλάττω
τὴν
φιλίαν
αὐτοῖς
ποιῆσαι,
|
~ἀλλὰ |
ταῦτα
μνημεῖα
καταλειφθῆναι
τῶν
μελλόντων |
[228] |
δὲ
οὐδὲ
ταῦτα
ἦν
ἱκανά,
|
ἀλλὰ |
τελευτῶν
παραλαβὼν
τὸ
βιβλίον
ἃ |
[270] |
μὴ
τριβῇ
μόνον
καὶ
ἐμπειρίᾳ
|
ἀλλὰ |
τέχνῃ,
τῷ
μὲν
φάρμακα
καὶ |
[236] |
μὲν
τοιούτων
~οὐ
τὴν
εὕρεσιν
|
ἀλλὰ |
τὴν
διάθεσιν
ἐπαινετέον,
τῶν
δὲ |
[247] |
~ὧν
ἡμεῖς
νῦν
ὄντων
καλοῦμεν,
|
ἀλλὰ |
τὴν
ἐν
τῷ
ὅ
ἐστιν |
[248] |
φύσιν
ἐν
τῇ
~πρώτῃ
γενέσει,
|
ἀλλὰ |
τὴν
μὲν
πλεῖστα
ἰδοῦσαν
εἰς |
[264] |
ἐκείνου
(οὕτως
ἀκριβῶς
διιδεῖν.
~(Σωκράτης)
|
~ἀλλὰ |
τόδε
γε
οἶμαί
σε
φάναι |
[245] |
τὸν
σώφρονα
δεῖ
προαιρεῖσθαι
φίλον·
|
~ἀλλὰ |
τόδε
πρὸς
ἐκείνῳ
δείξας
φερέσθω |
[233] |
οὐ
τοῖς
σφόδρα
δεομένοις
~χαρίζεσθαι,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
μάλιστα
ἀποδοῦναι
χάριν
δυναμένοις· |
[234] |
οὐδὲ
τοῖς
ὀλίγον
χρόνον
~σπουδάζουσιν,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
ὁμοίως
διὰ
παντὸς
τοῦ |
[234] |
δυναμένοις·
~οὐδὲ
τοῖς
προσαιτοῦσι
(μόνον,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
τοῦ
πράγματος
ἀξίοις·
οὐδὲ |
[273] |
δεῖ
δὴ
τἀληθὲς
μηδέτερον
λέγειν,
|
ἀλλὰ |
τὸν
μὲν
δειλὸν
μὴ
~ὑπὸ |
[273] |
ἀνθρώπους
δεῖ
~διαπονεῖσθαι
τὸν
σώφρονα,
|
ἀλλὰ |
τοῦ
θεοῖς
κεχαρισμένα
μὲν
λέγειν |
[272] |
δικαστηρίοις
τούτων
ἀληθείας
μέλειν
~οὐδενί,
|
ἀλλὰ |
τοῦ
πιθανοῦ·
(τοῦτο
δ᾽
εἶναι |
[233] |
τοῖς
ἄλλοις
μὴ
~τοὺς
βελτίστους
|
ἀλλὰ |
τοὺς
ἀπορωτάτους
εὖ
ποιεῖν·
μεγίστων |
[276] |
γ᾽
εἰκός.
~(Σωκράτης)
~οὐ
γάρ·
|
ἀλλὰ |
τοὺς
μὲν
ἐν
γράμμασι
κήπους, |
[232] |
οὐκ
ἂν
τοῖς
συνοῦσι
φθονοῖεν,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
~μὴ
ἐθέλοντας
μισοῖεν,
ἡγούμενοι |
[233] |
οὐ
τοὺς
φίλους
ἄξιον
παρακαλεῖν,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
προσαιτοῦντας
καὶ
τοὺς
~δεομένους |
[266] |
δὴ
ἐπιστήμονές
γε
ὧν
ἐρωτᾷς.
|
ἀλλὰ |
τοῦτο
μὲν
τὸ
~εἶδος
ὀρθῶς |
[278] |
~καὶ
διδαχῆς
πειθοῦς
ἕνεκα
ἐλέχθησαν,
|
~ἀλλὰ |
τῷ
(ὄντι
αὐτῶν
τοὺς
βελτίστους |
[257] |
~ποιητικοῖς
τισιν
διὰ
Φαῖδρον
εἰρῆσθαι.
|
ἀλλὰ |
τῶν
προτέρων
τε
συγγνώμην
καὶ |
[239] |
οὐδ᾽
ἐν
ἡλίῳ
καθαρῷ
~τεθραμμένον
|
ἀλλὰ |
ὑπὸ
συμμιγεῖ
σκιᾷ,
πόνων
μὲν |
[275] |
ὑφ᾽
αὑτῶν
~ἀναμιμνῃσκομένους·
οὔκουν
μνήμης
|
ἀλλὰ |
ὑπομνήσεως
φάρμακον
ηὗρες.
~σοφίας
δὲ |
[256] |
κατηργμένοις
ἤδη
τῆς
ὑπουρανίου
πορείας,
|
ἀλλὰ |
φανὸν
βίον
~διάγοντας
εὐδαιμονεῖν
(μετ᾽ |
[255] |
αὐτὸν
καὶ
οἴεται
οὐκ
ἔρωτα
|
ἀλλὰ |
~φιλίαν
εἶναι.
ἐπιθυμεῖ
δὲ
ἐκείνῳ |