Pages
[272]	πως ἀποδεκτέον λεγομένης ~λόγων τέχνης;	~(Φαῖδρος)	~ἀδύνατόν που, ὦ Σώκρατες, ἄλλως·
[262]	μεγάλην ἐν τοῖς ἄλλοις διαγιγνώσκειν;	~(Φαῖδρος)	ἀδύνατον. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τοῖς παρὰ
[230]	ῥᾷστα ἀναγνώσεσθαι, τοῦθ᾽ ~ἑλόμενος ἀναγίγνωσκε.	~(Φαῖδρος)	ἄκουε δή. ~περὶ μὲν τῶν
[266]	ὡς μεγίστων αἴτιον ἡμῖν ~ἀγαθῶν.	~(Φαῖδρος)	ἀληθέστατα λέγεις. ~(Σωκράτης) ~τούτων δὴ
[238]	~γὰρ οὐκέτι πόρρω διθυράμβων φθέγγομαι.	~(Φαῖδρος)	ἀληθέστατα λέγεις. ~(Σωκράτης) ~τούτων μέντοι
[243]	ἐρῶντι ἐκ τῶν ὁμοίων χαρίζεσθαι.	~(Φαῖδρος)	~ἀλλ᾽ εὖ ἴσθι ὅτι ἕξει
[235]	ὅπως τε καὶ ὧντινων ἤκουσα.	~(Φαῖδρος)	~ἀλλ᾽ ὦ γενναιότατε, κάλλιστα εἴρηκας.
[269]	σφῶν πορίζεσθαι ἐν ~τοῖς λόγοις"	~(Φαῖδρος)	~ἀλλὰ μήν, ὦ Σώκρατες, κινδυνεύει
[269]	δοκεῖ μοι φαίνεσθαι ἡ μέθοδος.	~(Φαῖδρος)	ἀλλὰ πῇ δή; ~(Σωκράτης) ~κινδυνεύει,
[262]	ὄντων καὶ ἀνομοιότητα ἀκριβῶς διειδέναι.	~(Φαῖδρος)	ἀνάγκη μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἦ
[229]	Ὠρείθυιαν ἁρπάσαι; ~(Σωκράτης) λέγεται γάρ.	~(Φαῖδρος)	~ἆρ᾽ οὖν ἐνθένδε; χαρίεντα γοῦν
[273]	γιγνόμενον τὴν ἅπασαν τέχνην πορίζειν.	~(Φαῖδρος)	~αὐτά γε, ὦ Σώκρατες, διελήλυθας
[266]	δωροφορεῖν αὐτοῖς ὡς βασιλεῦσιν ἐθέλωσιν;	~(Φαῖδρος)	~βασιλικοὶ μὲν ἇνδρες, οὐ μὲν
[260]	ἡμέρων ζῴων μέγιστα ἔχον ὦτα	~(Φαῖδρος)	γελοῖόν γ᾽ ἄν, ὦ Σώκρατες,
[274]	μέλοι τι τῶν ἀνθρωπίνων δοξασμάτων;	~(Φαῖδρος)	γελοῖον ἤρου· ἀλλ᾽ ἃ φῂς
[262]	τοῦτο ~δι᾽ ὁμοιοτήτων τινῶν εἰσερρύη.	~(Φαῖδρος)	γίγνεται γοῦν οὕτως. ~(Σωκράτης) ~ἔστιν
[268]	αὐτῶν τὸ ~ἤτριον ὥσπερ ἐμοί.	~(Φαῖδρος)	δείκνυε μόνον. ~(Σωκράτης) ~εἰπὲ δή
[258]	ἀλλ᾽ αἰσχρῶς ~τε καὶ κακῶς.	~(Φαῖδρος)	δῆλον δή. ~(Σωκράτης) ~τίς οὖν
[263]	ῥητορικὴ ἐν ποτέροις μεῖζον δύναται;	~(Φαῖδρος)	δῆλον ὅτι ἐν οἷς πλανώμεθα.
[259]	γράφειν καὶ ὅπῃ μή, σκεπτέον.	~(Φαῖδρος)	δῆλον. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽ οὖν οὐχ
[263]	ἔχομεν, περὶ δ᾽ ἔνια στασιωτικῶς;	~(Φαῖδρος)	δοκῶ μὲν ὃ λέγεις μανθάνειν,
[277]	μὴ δοκεῖ μοι δεδηλῶσθαι ~μετρίως.	~(Φαῖδρος)	ἔδοξέ γε δή· πάλιν δὲ
[270]	ἄνευ τῆς τοῦ ὅλου ~φύσεως;	~(Φαῖδρος)	~εἰ μὲν Ἱπποκράτει γε τῷ
[263]	πάλιν ἀναγνῶμεν τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ;	~(Φαῖδρος)	εἰ σοί γε δοκεῖ· ὃ
[234]	μετὰ σοῦ τῆς θείας κεφαλῆς.	~(Φαῖδρος)	εἶεν· οὕτω δὴ δοκεῖ παίζειν;
[229]	βουλώμεθα ~κατακλινῆναι. ~(Σωκράτης) προάγοις ἄν.	~(Φαῖδρος)	~εἰπέ μοι, ὦ Σώκρατες, οὐκ
[268]	τ᾽ εἶναι (ποιεῖν) ἃ ἐρωτᾷς;	~(Φαῖδρος)	~εἰπεῖν ἂν οἶμαι ὅτι μαίνεται
[229]	ἂν δόξῃ ἐν ἡσυχίᾳ ~καθιζησόμεθα.	~(Φαῖδρος)	~εἰς καιρόν, ὡς ἔοικεν, ἀνυπόδητος
[229]	ὑψηλοτάτην πλάτανον; ~(Σωκράτης) τί μήν;	~(Φαῖδρος)	~ἐκεῖ σκιά τ᾽ ἐστὶν καὶ
[228]	~πάντως ποιήσει νῦν ἤδη ποιεῖν.	~(Φαῖδρος)	~ἐμοὶ ὡς ἀληθῶς πολὺ κράτιστόν
[262]	διαφέρουσι γίγνεται ~μᾶλλον ἢ ὀλίγον;	~(Φαῖδρος)	ἐν τοῖς ὀλίγον. ~(Σωκράτης) ~ἀλλά
[272]	τινος ἄλλου, πειρῶ λέγειν ~ἀναμιμνῃσκόμενος.	~(Φαῖδρος)	ἕνεκα μὲν πείρας ἔχοιμ᾽ ἄν,
[258]	ἢ ἄνευ μέτρου ὡς ἰδιώτης;	~(Φαῖδρος)	~ἐρωτᾷς εἰ δεόμεθα; τίνος μὲν
[261]	οὐδενός. ἀποκρινέσθω δὴ ὁ ~Φαῖδρος.	~(Φαῖδρος)	ἐρωτᾶτε. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽ οὖν οὐ
[264]	οὐδὲν εἶπον, Φαῖδρε, ~φίλη κεφαλή;	~(Φαῖδρος)	ἔστιν γέ τοι δή, ὦ
[262]	τέχνης τινὸς τοῦ λέγειν μέτοχος.	~(Φαῖδρος)	ἔστω ὡς λέγεις· μόνον δήλωσον
[257]	οἴει ὀνειδίζοντα λέγειν ἃ ἔλεγεν.	~(Φαῖδρος)	~ἐφαίνετο γάρ, ὦ Σώκρατες· καὶ
[259]	διδόναι, τάχ᾽ ἂν δοῖεν ἀγασθέντες.	~(Φαῖδρος)	ἔχουσι δὲ δὴ τί τοῦτο;
[276]	ἔχειν εἰς τὰ ἑαυτοῦ σπέρματα;	~(Φαῖδρος)	ἥκιστά γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα
[260]	τυγχάνοιμι εἰδὼς περὶ σοῦ, ὅτι	(Φαῖδρος)	ἵππον ἡγεῖται ~τὸ τῶν ἡμέρων
[278]	δεῖ παρελθεῖν. ~(Σωκράτης) τίνα τοῦτον;	~(Φαῖδρος)	~Ἰσοκράτη τὸν καλόν· ᾧ τί
[243]	ὁμολογεῖν ἃ ψέγομεν τὸν ἔρωτα;	~(Φαῖδρος)	ἴσως νὴ Δί᾽ ὦ Σώκρατες.
[279]	ἐμοὶ μὲν γὰρ μετρίως ηὖκται.	~(Φαῖδρος)	καὶ ἐμοὶ ταῦτα συνεύχου· κοινὰ
[265]	τῷ μὴ δεῖ χαρίζεσθαι, ~ἐλεγέτην.	~(Φαῖδρος)	καὶ μάλ᾽ ἀνδρικῶς. ~(Σωκράτης) ~ὤιμην
[265]	ὦ Φαῖδρε, καλῶν παίδων ἔφορον.	~(Φαῖδρος)	καὶ μάλα ἔμοιγε οὐκ ἀηδῶς
[268]	ἔχει ~τὴν τῆς τέχνης δύναμιν.	~(Φαῖδρος)	καὶ μάλα ἐρρωμένην, ὦ Σώκρατες,
[266]	ἔστι τὸ ~λειπόμενον τῆς ῥητορικῆς.	~(Φαῖδρος)	~καὶ μάλα που συχνά, ὦ
[258]	αὐτός τε καὶ οἱ ἑταῖροι.	~(Φαῖδρος)	καὶ μάλα. ~(Σωκράτης) ~δῆλόν γε
[258]	νομίζουσι, θεώμενοι αὐτοῦ τὰ συγγράμματα;	~(Φαῖδρος)	καὶ μάλα. ~(Σωκράτης) ~οἴει τινὰ
[274]	ὅτι ἄν τῳ συμβῇ ~παθεῖν.	~(Φαῖδρος)	καὶ μάλα. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν τὸ
[263]	οὐ τὸ αὐτὸ πάντες διενοήθημεν;	~(Φαῖδρος)	καὶ μάλα. ~(Σωκράτης) ~τί δ᾽
[227]	πρόαγε δή. ~(Σωκράτης) λέγοις ἄν.	~(Φαῖδρος)	~καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, προσήκουσα
[261]	τῶν δὲ Παλαμήδους ἀνήκοος γέγονας;	~(Φαῖδρος)	~καὶ ναὶ μὰ Δί᾽ ἔγωγε
[278]	καὶ ἁρμόττοι καὶ ἐμμελεστέρως ἔχοι.	~(Φαῖδρος)	καὶ οὐδέν γε ἀπὸ τρόπου.
[268]	αὐτὰ τραγῳδίας ποίησιν οἴεται παραδιδόναι;	~(Φαῖδρος)	~καὶ οὗτοι ἄν, ὦ Σώκρατες,
[272]	καὶ τὸ τοῦ λύκου εἰπεῖν.	~(Φαῖδρος)	καὶ σύ γε οὕτω ποίει.
[275]	ἀμύνασθαι οὔτε βοηθῆσαι δυνατὸς αὑτῷ.	~(Φαῖδρος)	καὶ ταῦτά σοι ὀρθότατα εἴρηται.
[241]	σοι ~τέλος ἐχέτω ὁ λόγος.	~(Φαῖδρος)	~καίτοι ᾤμην γε μεσοῦν αὐτόν,
[271]	μὲν πείθεται, ἡ δὲ ἀπειθεῖ.	~(Φαῖδρος)	κάλλιστα γοῦν ἄν, ὡς ἔοικ᾽
[263]	πλανᾶσθαι καὶ ἐν ᾧ μή.	~(Φαῖδρος)	~καλὸν γοῦν ἄν, ὦ Σώκρατες,
[262]	ὡς ἔοικε, καὶ ἄτεχνον παρέξεται.	~(Φαῖδρος)	κινδυνεύει. ~(Σωκράτης) ~βούλει οὖν ἐν
[270]	τῷ τί παθεῖν ὑπὸ τοῦ;	~(Φαῖδρος)	κινδυνεύει, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἡ
[271]	καθ᾽ ὅσον ἐνδέχεται, λέγειν ἐθέλω.	~(Φαῖδρος)	λέγε δή. ~(Σωκράτης) ~ἐπειδὴ λόγου
[237]	τ᾽ εἴην τοιαύτης θοίνης ~ἀπέχεσθαι;	~(Φαῖδρος)	λέγε δή. ~(Σωκράτης) οἶσθ᾽ οὖν
[237]	πρὸς σὲ ~ὑπ᾽ αἰσχύνης διαπορῶμαι.	~(Φαῖδρος)	λέγε μόνον, τὰ δ᾽ ἄλλα
[243]	ἕωσπερ ἂν ᾖς ὃς εἶ.	~(Φαῖδρος)	λέγε τοίνυν θαρρῶν. ~(Σωκράτης) ~ποῦ
[242]	~νῦν δ᾽ ᾔσθημαι τὸ ἁμάρτημα.	~(Φαῖδρος)	λέγεις δὲ δὴ τί; ~(Σωκράτης)
[242]	Ἀφροδίτης καὶ θεόν τινα ἡγῇ;	~(Φαῖδρος)	λέγεταί γε δή. ~(Σωκράτης) ~οὔ
[259]	οὐ καθευδητέον ἐν τῇ μεσημβρίᾳ.	~(Φαῖδρος)	λεκτέον γὰρ οὖν. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν,
[261]	μένοντά τε αὖ καὶ φερόμενα;	~(Φαῖδρος)	μάλα γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα
[234]	σοι παίζειν καὶ οὐχὶ ἐσπουδακέναι;	~(Φαῖδρος)	~μηδαμῶς, ὦ Σώκρατες, ἀλλ᾽ ὡς
[242]	~ὑπὸ σοῦ τι μεῖζον ἀναγκασθῆναι.	~(Φαῖδρος)	~μήπω γε, ὦ Σώκρατες, πρὶν
[227]	ἦν, ὡς ἔοικεν, ἐν ἄστει.	~(Φαῖδρος)	~ναί, παρ᾽ Ἐπικράτει, ἐν τῇδε
[263]	ἄτεχνον ποιεῖ λεκτέον· ἦ γάρ;	~(Φαῖδρος)	ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽ οὖν οὐ
[266]	γάρ; τὰ κομψὰ τῆς τέχνης;	~(Φαῖδρος)	ναί. ~(Σωκράτης) ~δεύτερον δὲ δὴ
[271]	τούτῳ ποιεῖν ~ἐπιχειρεῖ. ἦ γάρ;	~(Φαῖδρος)	ναί. ~(Σωκράτης) ~δῆλον ἄρα ὅτι
[265]	εἶναι τὸν ἔρωτα. ἦ γάρ;	~(Φαῖδρος)	ναί. ~(Σωκράτης) ~μανίας δέ γε
[274]	ὅπῃ ἀπρεπῶς, λοιπόν. ἦ γάρ;	~(Φαῖδρος)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οἶσθ᾽ οὖν ὅπῃ
[261]	τοῦ δικαίου τε καὶ ἀδίκου;	~(Φαῖδρος)	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ὁ τέχνῃ
[263]	ὡρισάμην ἔρωτα ἀρχόμενος τοῦ λόγου.	~(Φαῖδρος)	νὴ Δία ἀμηχάνως γε ὡς
[236]	ἰδιώτης ~αὐτοσχεδιάζων περὶ τῶν αὐτῶν.	~(Φαῖδρος)	~οἶσθ᾽ ὡς ἔχει; παῦσαι πρός
[229]	καὶ σκόπει ἅμα ὅπου καθιζησόμεθα.	~(Φαῖδρος)	ὁρᾷς οὖν ἐκείνην τὴν ὑψηλοτάτην
[268]	ἐπίστασαι ἀλλ᾽ οὐ τὰ ἁρμονικά.	~(Φαῖδρος)	ὀρθότατά γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ
[275]	ὧν ἂν ᾖ τὰ γεγραμμένα.	~(Φαῖδρος)	ὀρθότατα. ~(Σωκράτης) ~δεινὸν γάρ που,
[275]	εἴτε οὕτως εἴτε ἄλλως ἔχει;	~(Φαῖδρος)	~ὀρθῶς ἐπέπληξας, καί μοι δοκεῖ
[260]	τὸ νῦν λεχθὲν οὐκ ἀφετέον.	~(Φαῖδρος)	ὀρθῶς λέγεις. ~(Σωκράτης) ὧδε δὴ
[277]	ὁ πᾶς ~ὄχλος αὐτὸ ἐπαινέσῃ.	~(Φαῖδρος)	οὐ γὰρ οὖν. ~(Σωκράτης) ~ὁ
[261]	ἢ πῶς σὺ ταῦτ᾽ ἀκήκοας;	~(Φαῖδρος)	~οὐ μὰ τὸν Δί᾽ οὐ
[262]	ὃ ἔστιν ἕκαστον τῶν ὄντων;	~(Φαῖδρος)	οὐ μή ποτε. ~(Σωκράτης) ~λόγων
[260]	ῥητορικὴν (καρπὸν ὧν ἔσπειρε θερίζειν;	~(Φαῖδρος)	οὐ πάνυ γε ἐπιεικῆ. ~(Σωκράτης)
[229]	τίς ἐστι βωμὸς αὐτόθι Βορέου.	~(Φαῖδρος)	~οὐ πάνυ νενόηκα· ἀλλ᾽ εἰπὲ
[242]	μοι γεγενῆσθαι λόγῳ τινὶ ῥηθῆναι.	~(Φαῖδρος)	οὐ πόλεμόν γε ἀγγέλλεις. ἀλλὰ
[274]	λόγων πέρι πράττων ἢ λέγων;	~(Φαῖδρος)	οὐδαμῶς· σὺ δέ; ~(Σωκράτης) ~ἀκοήν
[242]	οὗ τίς ἂν εἴη δεινότερος;	~(Φαῖδρος)	οὐδείς, εἴ γε σὺ ἀληθῆ
[235]	ἑτέρως λέγων ἀμφοτέρως εἰπεῖν ἄριστα.	~(Φαῖδρος)	~οὐδὲν λέγεις, ὦ Σώκρατες· αὐτὸ
[258]	τὸ τοιοῦτον ἢ λόγος ~συγγεγραμμένος;	~(Φαῖδρος)	οὐκ ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἐὰν
[236]	λέγειν. ~(Σωκράτης) μηδαμῶς τοίνυν εἴπῃς.	~(Φαῖδρος)	~οὔκ, ἀλλὰ καὶ δὴ λέγω·
[260]	τι μᾶλλον ἔσται πείθειν τέχνῃ.	~(Φαῖδρος)	οὐκοῦν δίκαια ἐρεῖ, λέγουσα ταῦτα;
[276]	ἀδυνάτων δὲ ἱκανῶς τἀληθῆ διδάξαι.	~(Φαῖδρος)	οὔκουν δὴ τό γ᾽ εἰκός.
[258]	ὀνειδίζειν αὐτὸ ~τοῦτο ὅτι συγγράφει;	~(Φαῖδρος)	~οὔκουν εἰκός γε ἐξ ὧν
[243]	~φθάσῃ χαρισάμενος τῷ μὴ ἐρῶντι.	~(Φαῖδρος)	οὗτος παρά σοι μάλα πλησίον
[276]	~μηνὶ ὅσα ἔσπειρεν τέλος λαβόντα;	~(Φαῖδρος)	~οὕτω που, ὦ Σώκρατες, τὰ
[263]	συμφωνοῦμεν, ἐν δὲ τοῖς οὔ.	~(Φαῖδρος)	οὕτω. ~(Σωκράτης) ~ποτέρωθι οὖν εὐαπατητότεροί
[261]	ἀγαθά, τοτὲ δ᾽ αὖ τἀναντία;	~(Φαῖδρος)	οὕτως. ~(Σωκράτης) ~τὸν οὖν Ἐλεατικὸν
[259]	ὧν ἂν ἐρεῖν πέρι μέλλῃ;	~(Φαῖδρος)	~οὑτωσὶ περὶ τούτου ἀκήκοα, ὦ
[228]	πάνυ γάρ σοι ἀληθῆ δοκῶ.	~(Φαῖδρος)	~οὑτωσὶ τοίνυν ποιήσω. τῷ ὄντι
[260]	(σκεύη καὶ ἄλλα πολλὰ ὠφέλιμον.	~(Φαῖδρος)	παγγέλοιόν γ᾽ ἂν ἤδη εἴη.
[276]	τούτων οἷς λέγω παίζων διάξει.	~(Φαῖδρος)	~παγκάλην λέγεις παρὰ φαύλην παιδιάν,
[274]	ταῦτα κάλλιστα ἐξ ἐκείνων γιγνόμενα.	~(Φαῖδρος)	~παγκάλως ἔμοιγε δοκεῖ λέγεσθαι, ὦ
[278]	σέ τε καὶ ἐμὲ γενέσθαι.	~(Φαῖδρος)	παντάπασι μὲν οὖν ἔγωγε βούλομαί
[271]	γάρ φαμεν φύσιν εἶναι ~δεικνύναι.	~(Φαῖδρος)	παντάπασι μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) δεύτερον
[269]	ἰατρικῆς ἀλλ᾽ οὐ τὰ ἰατρικά.	~(Φαῖδρος)	παντάπασι μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~τί
[277]	ἔμπροσθεν πᾶς ~μεμήνυκεν ἡμῖν λόγος.	~(Φαῖδρος)	παντάπασι μὲν οὖν τοῦτό γε
[262]	ἀτέχνων τε καὶ ἐντέχνων εἶναι;	~(Φαῖδρος)	~πάντων γέ που μάλιστα, ὡς
[265]	~ἐξαλλαγῆς τῶν εἰωθότων νομίμων γιγνομένην.	~(Φαῖδρος)	πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~τῆς δὲ
[263]	~ἀλλήλοις τε καὶ ἡμῖν αὐτοῖς;	~(Φαῖδρος)	πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἐν
[258]	τοῦ ἐπιτηδεύματος, ἀλλ᾽ ὡς τεθαυμακότες.	~(Φαῖδρος)	πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~τί
[238]	ὥσπερ ἐμαυτῷ, θεῖον πάθος πεπονθέναι;	~(Φαῖδρος)	πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατες,
[227]	Φαῖδρε, ποῖ δὴ καὶ πόθεν;	~(Φαῖδρος)	παρὰ Λυσίου, ὦ Σώκρατες, τοῦ
[228]	πάνυ δέδοκται. ἀλλ᾽ ἴθι, δείκνυε.	~(Φαῖδρος)	~παῦε. ἐκκέκρουκάς με ἐλπίδος, ὦ
[236]	ἐκείνου σοφίαν ἕτερόν τι ~ποικιλώτερον;	~(Φαῖδρος)	~περὶ μὲν τούτου, ὦ φίλε,
[262]	τὴν τοῦ Λυσίου λόγου ἀρχήν.	~(Φαῖδρος)	~περὶ μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων
[263]	λέγε, ἵνα ἀκούσω αὐτοῦ ἐκείνου.	~(Φαῖδρος)	~περὶ μὲν τῶν ἐμῶν πραγμάτων
[227]	τῶν λόγων ὑμᾶς Λυσίας εἱστία;	~(Φαῖδρος)	~πεύσῃ, εἴ σοι σχολὴ προϊόντι
[264]	τῷ Φρυγί φασίν τινες ~ἐπιγεγράφθαι.	~(Φαῖδρος)	ποῖον τοῦτο, καὶ τί πεπονθός;
[277]	εἰς ὅσον ἀνθρώπῳ δυνατὸν μάλιστα.	~(Φαῖδρος)	πολὺ γὰρ τοῦτ᾽ ἔτι κάλλιον
[227]	τε καὶ Λυσίου διατριβὴν ἀκοῦσαι;	~(Φαῖδρος)	πρόαγε δή. ~(Σωκράτης) λέγοις ἄν.
[267]	ἐκείνῳ ἐδωρήσατο ~πρὸς ποίησιν εὐεπείας;	~(Φαῖδρος)	Πρωταγόρεια δέ, ὦ Σώκρατες, οὐκ
[264]	ἀλλήλοις καὶ τῷ ὅλῳ γεγραμμένα.	~(Φαῖδρος)	πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης) ~σκέψαι
[262]	τὸ ἐναντίον ἢ ~κατὰ μέγα.	~(Φαῖδρος)	πῶς δ᾽ οὔ; ~(Σωκράτης) ~δεῖ
[265]	ἐπαινεῖν ἔσχεν ὁ ~λόγος μεταβῆναι.	~(Φαῖδρος)	πῶς δὴ οὖν αὐτὸ λέγεις;
[270]	τέχνης ἰατρικῆς ὅσπερ καὶ ῥητορικῆς.	~(Φαῖδρος)	πῶς δή; ~(Σωκράτης) ~ἐν ἀμφοτέραις
[242]	ἐκόμισας ἐμέ τε ἠνάγκασας εἰπεῖν.	~(Φαῖδρος)	πῶς δή; ~(Σωκράτης) εὐήθη καὶ
[261]	καὶ ἀποκρυπτομένου εἰς φῶς ἄγειν.	~(Φαῖδρος)	πῶς δὴ τὸ τοιοῦτον λέγεις;
[257]	οἳ ἂν ἑκασταχοῦ ἐπαινῶσιν ~αὐτούς.	~(Φαῖδρος)	πῶς λέγεις τοῦτο; οὐ γὰρ
[228]	ἀπίῃς, οὐ μή σου ἀπολειφθῶ.	~(Φαῖδρος)	~πῶς λέγεις, ὦ βέλτιστε Σώκρατες;
[258]	(συγγράμματι) πρῶτος ὁ ἐπαινέτης ~γέγραπται.	~(Φαῖδρος)	πῶς; ~(Σωκράτης) ~ἔδοξέ" πού φησιν
[260]	~(Σωκράτης) ὧδε δὴ σκοπῶμεν αὐτό.	~(Φαῖδρος)	πῶς; ~(Σωκράτης) ~εἴ σε πείθοιμι
[270]	λόγων τέχνην τὸ πρόσφορον αὐτῇ.	~(Φαῖδρος)	πῶς τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ὁ
[264]	λέγεσθαι, ἐννοεῖς που, ὡς ~ἐγᾦμαι.	~(Φαῖδρος)	σκώπτεις τὸν λόγον ἡμῶν, ὦ
[267]	ἔχεις εἰπεῖν λόγων τέχνης πέρι.	~(Φαῖδρος)	σμικρά γε καὶ οὐκ ἄξια
[267]	μακρῶν οὔτε ~βραχέων ἀλλὰ μετρίων.	~(Φαῖδρος)	σοφώτατά γε, ὦ Πρόδικε. ~(Σωκράτης)
[230]	σοι ἐξενάγηται, ὦ φίλε Φαῖδρε.	~(Φαῖδρος)	~σὺ δέ γε, ὦ θαυμάσιε,
[236]	τῇ διαθέσει καὶ τὴν εὕρεσιν.	~(Φαῖδρος)	~συγχωρῶ ὃ λέγεις· μετρίως γάρ
[257]	φιλοσόφων λόγων τὸν βίον ποιῆται.	~(Φαῖδρος)	~συνεύχομαί σοι, ὦ Σώκρατες, εἴπερ
[227]	~Πλάτωνος	Φαῖδρος.	~(Σωκράτης) ὦ φίλε Φαῖδρε, ποῖ
[277]	Φαῖδρε, δυνάμεθα κρίνειν, τούτων ὡμολογημένων.	~(Φαῖδρος)	τὰ ποῖα; ~(Σωκράτης) ~ὧν δὴ
[277]	δεδήλωκεν τὰ λεχθέντα ~ὀλίγον ἔμπροσθεν	~(Φαῖδρος)	τὰ ποῖα; ~(Σωκράτης) ~ὡς εἴτε
[279]	δ᾽ ἐκεῖνα ὡς σοῖς Λυσίᾳ.	~(Φαῖδρος)	~ταῦτ᾽ ἔσται· ἀλλὰ ἴωμεν, ἐπειδὴ
[273]	ἢ τὸ τῷ πλήθει δοκοῦν.	~(Φαῖδρος)	τί γὰρ ἄλλο; ~(Σωκράτης) ~τοῦτο
[258]	αὐτό γε τὸ γράφειν λόγους.	~(Φαῖδρος)	τί γάρ; ~(Σωκράτης) ~ἀλλ᾽ ἐκεῖνο
[268]	τί ἂν ~οἴει ἀκούσαντας εἰπεῖν;	~(Φαῖδρος)	~τί δ᾽ ἄλλο γε ἢ
[267]	καὶ τὸν Ἠλεῖον ξένον ~γενέσθαι.	~(Φαῖδρος)	τί δ᾽ οὔ; ~(Σωκράτης) ~τὰ
[278]	ταῦτα τοίνυν τῷ ἑταίρῳ φράζε.	~(Φαῖδρος)	τί δὲ σύ; πῶς ποιήσεις;
[269]	τελεώτατος εἰς τὴν ῥητορικὴν ~γενέσθαι.	~(Φαῖδρος)	τί δή; ~(Σωκράτης) ~πᾶσαι ὅσαι
[236]	φιλολόγῳ ποιεῖν ὃ ἂν κελεύῃς.	~(Φαῖδρος)	τί δῆτα ἔχων στρέφῃ; ~(Σωκράτης)
[261]	~δίκαιον, ὅταν δὲ βούληται, ἄδικον;	~(Φαῖδρος)	τί μήν; ~(Σωκράτης) ~καὶ ἐν
[272]	τῶν περὶ ταῦτά τινων ἀκήκοα;	~(Φαῖδρος)	τί μήν; ~(Σωκράτης) λέγεται γοῦν,
[270]	ἔσται δέ που ψυχὴ τοῦτο.	~(Φαῖδρος)	τί μήν; ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἡ
[278]	~λόγων συγγραφέα ἢ νομογράφον προσερεῖς;	~(Φαῖδρος)	τί μήν; ~(Σωκράτης) ταῦτα τοίνυν
[263]	ποτέρου ὂν τυγχάνει τοῦ γένους.	~(Φαῖδρος)	τί μήν; ~(Σωκράτης) ~τί οὖν;
[274]	ἀτεχνίας λόγων πέρι ἱκανῶς ἐχέτω.	~(Φαῖδρος)	τί μήν; ~(Σωκράτης) ~τὸ δ᾽
[271]	ἢ παθεῖν ὑπὸ τοῦ πέφυκεν.	~(Φαῖδρος)	τί μήν; ~(Σωκράτης) ~τρίτον δὲ
[273]	λεγόμενα. οὐ γάρ, ὦ Φαῖδρε;	~(Φαῖδρος)	τί μήν; ~(Σωκράτης) ~φεῦ, δεινῶς
[279]	οὐκοῦν εὐξαμένῳ πρέπει τοῖσδε πορεύεσθαι;	~(Φαῖδρος)	τί μήν; ~(Σωκράτης) ~ὦ φίλε
[234]	σὺ ποθεῖς, ἡγούμενος παραλελεῖφθαι, ἐρώτα.	~(Φαῖδρος)	~τί σοι φαίνεται, ὦ Σώκρατες,
[276]	ἀμείνων καὶ δυνατώτερος τούτου φύεται;	~(Φαῖδρος)	τίνα τοῦτον καὶ πῶς λέγεις
[271]	μὴ ~πειθώμεθα αὐτοῖς τέχνῃ γράφειν.	~(Φαῖδρος)	τίνα τοῦτον; ~(Σωκράτης) ~αὐτὰ μὲν
[278]	ἀλλ᾽ ἐφ᾽ οἷς ἐσπούδακεν ~ἐκείνων.	~(Φαῖδρος)	τίνας οὖν τὰς ἐπωνυμίας αὐτῷ
[235]	με, ἐάν σοι ~χαριζόμενος συγχωρῶ.	~(Φαῖδρος)	τίνες οὗτοι; καὶ ποῦ σὺ
[265]	λαβεῖν δύναιτό ~τις, οὐκ ἄχαρι.	~(Φαῖδρος)	τίνων δή; ~(Σωκράτης) ~εἰς μίαν
[270]	ἂν βούλῃ καὶ ἀρετὴν παραδώσειν.	~(Φαῖδρος)	τὸ γοῦν εἰκός, ὦ Σώκρατες,
[265]	ταῦτα ἔσχεν εἰπεῖν ὁ λόγος.	~(Φαῖδρος)	τὸ δ᾽ ἕτερον δὴ εἶδος
[267]	ἄλλοι δ᾽ ἄλλο τίθενται ὄνομα.	~(Φαῖδρος)	~τὸ ἐν κεφαλαίῳ ἕκαστα λέγεις
[265]	τοῖς βουλομένοις περὶ λόγων σκοπεῖν.	~(Φαῖδρος)	τὸ ποῖον δὴ λέγεις; ~(Σωκράτης)
[279]	μαντεύομαι (κατ᾽ αὐτοῦ, ~λέγειν ἐθέλω.	~(Φαῖδρος)	τὸ ποῖον δή; ~(Σωκράτης) ~δοκεῖ
[273]	~ἡμεῖς πότερον λέγωμεν ἢ μὴ	~(Φαῖδρος)	τὸ ποῖον; ~(Σωκράτης) ~ὅτι, ὦ
[276]	καὶ σιγᾶν πρὸς οὓς δεῖ.	~(Φαῖδρος)	~τὸν τοῦ εἰδότος λόγον λέγεις
[266]	γε βέλτιστον ~λογοδαίδαλον Βυζάντιον ἄνδρα.	~(Φαῖδρος)	τὸν χρηστὸν λέγεις Θεόδωρον; ~(Σωκράτης)
[237]	~(Σωκράτης) οἶσθ᾽ οὖν ὡς ποιήσω;	~(Φαῖδρος)	τοῦ πέρι; ~(Σωκράτης) ~ἐγκαλυψάμενος ἐρῶ,
[261]	ἀντιλέγουσιν μέντοι; ἢ τί φήσομεν;	~(Φαῖδρος)	τοῦτ᾽ αὐτό. ~(Σωκράτης) περὶ τοῦ
[230]	δένδρον ἐφ᾽ ὅπερ ~ἦγες ἡμᾶς;	~(Φαῖδρος)	τοῦτο μὲν οὖν αὐτό. ~(Σωκράτης)
[261]	οὔτε μή ποτε ὕστερον γένηται.	~(Φαῖδρος)	~τούτων δεῖ τῶν λόγων, ὦ
[243]	ὥσπερ τότε ὑπ᾽ αἰσχύνης ἐγκεκαλυμμένος.	~(Φαῖδρος)	τουτωνί, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἔστιν
[263]	τῶν ἀμφισβητησίμων ἢ τῶν μή;	~(Φαῖδρος)	~τῶν ἀμφισβητησίμων δήπου· ἢ οἴει
[261]	περὶ οὐδενός. ἀποκρινέσθω δὴ ὁ	~Φαῖδρος.	~(Φαῖδρος) ἐρωτᾶτε. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽ οὖν
[260]	καὶ ἐχθρὸν (εἶναι ἢ φίλον)	~(Φαῖδρος)	φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~ὅταν οὖν ὁ
[270]	λόγον ~ἐξετάζοντα σκοπεῖν εἰ συμφωνεῖ.	~(Φαῖδρος)	φημί. ~(Σωκράτης) ~τὸ τοίνυν περὶ
[264]	οὕτως ἐφεξῆς παρ᾽ ἄλληλα ~ἔθηκεν;	~(Φαῖδρος)	~χρηστὸς εἶ, ὅτι με ἡγῇ
[275]	συνεῖναι, δοξόσοφοι γεγονότες ἀντὶ σοφῶν.	~(Φαῖδρος)	ὦ Σώκρατες, ῥᾳδίως σὺ Αἰγυπτίους

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007