Pages
[240]	~καὶ μὴν τό γε ἀναγκαῖον	αὖ	βαρὺ παντὶ περὶ πᾶν λέγεται·
[230]	ἀγαλμάτων ἔοικεν εἶναι. ~(εἰ δ᾽	αὖ	βούλει, τὸ εὔπνουν τοῦ τόπου
[242]	ἄλλων πάμπολυ κρατεῖς καὶ νῦν	αὖ	~δοκεῖς αἴτιός μοι γεγενῆσθαι λόγῳ
[241]	~ἐκείνῳ χαρίζεσθαι μᾶλλον, λέγων ὅσα	αὖ	ἔχει ἀγαθά· νῦν δὲ δή,
[251]	~οἰστρᾷ καὶ ὀδυνᾶται, μνήμην δ᾽	αὖ	ἔχουσα τοῦ καλοῦ γέγηθεν. ἐκ
[235]	δίκην ἀγγείου. ὑπὸ δὲ ~νωθείας	αὖ	καὶ αὐτὸ τοῦτο ἐπιλέλησμαι, ὅπως
[272]	λεκτέον καὶ ἐπισχετέον, ~βραχυλογίας τε	αὖ	καὶ ἐλεινολογίας καὶ δεινώσεως ἑκάστων
[237]	ἔρως, ἅπαντι δῆλον· ὅτι δ᾽	αὖ	καὶ μὴ ~ἐρῶντες ἐπιθυμοῦσι τῶν
[229]	ἐξ Ἀρείου πάγου· λέγεται γὰρ	αὖ	καὶ οὗτος ὁ λόγος, ὡς
[261]	ἓν καὶ πολλά, μένοντά τε	αὖ	καὶ φερόμενα; ~(Φαῖδρος) μάλα γε.
[268]	μοι, ἐμεῖν ποιεῖν, ~ἐὰν δ᾽	αὖ,	κάτω διαχωρεῖν, καὶ ἄλλα πάμπολλα
[253]	τῷ σφετέρῳ θεῷ. ὅσοι δ᾽	αὖ	μεθ᾽ Ἥρας εἵποντο, βασιλικὸν ζητοῦσι,
[238]	τοῦτο ~κεκλημένον παρέξεται· περὶ δ᾽	αὖ	μέθας τυραννεύσασα, τὸν κεκτημένον ταύτῃ
[256]	δεηθείη ~τυχεῖν· ὁ δὲ ὁμόζυξ	αὖ	μετὰ τοῦ ἡνιόχου πρὸς ταῦτα
[267]	~τὰ δὲ Πώλου πῶς φράσωμεν	αὖ	μουσεῖα λόγων ὡς (διπλασιολογίαν καὶ
[237]	τε καὶ μὴ κρινοῦμεν; δεῖ	~αὖ	νοῆσαι ὅτι ἡμῶν ἐν ἑκάστῳ
[275]	οἰόμενος ἐν γράμμασι καταλιπεῖν, καὶ	αὖ	ὁ παραδεχόμενος ὥς ~τι σαφὲς
[243]	Λυσίαν ὑπ᾽ ἐμοῦ ~(ἀναγκασθῆναι γράψαι	αὖ	περὶ τοῦ αὐτοῦ λόγον. ~(Σωκράτης)
[277]	πως ἐφάνη. ~(Σωκράτης) ~τί δ᾽	αὖ	περὶ τοῦ καλὸν ἢ αἰσχρὸν
[230]	παρέχοι τὸν τόπον· ἥ τε	αὖ	πηγὴ χαριεστάτη ὑπὸ ~τῆς πλατάνου
[255]	ὅταν δὲ ἀπῇ, κατὰ ταὐτὰ	αὖ	ποθεῖ καὶ ποθεῖται, ~εἴδωλον (ἔρωτος
[278]	Ὁμήρῳ ~καὶ εἴ τις ἄλλος	αὖ	ποίησιν ψιλὴν ἢ ἐν ᾠδῇ
[265]	Διονύσου δὲ τελεστικήν, Μουσῶν δ᾽	αὖ	ποιητικήν, τετάρτην ~δὲ ἀφροδίτης καὶ
[267]	τοῦ ~Χαλκηδονίου σθένος, ὀργίσαι τε	αὖ	πολλοὺς ἅμα δεινὸς ἁνὴρ (γέγονεν,
[254]	~ἀναμιμνῄσκων, βιαζόμενος, χρεμετίζων, ἕλκων ἠνάγκασεν	αὖ	προσελθεῖν τοῖς ~παιδικοῖς ἐπὶ τοὺς
[268]	~(Σωκράτης) ~τί δ᾽ εἰ Σοφοκλεῖ	αὖ	προσελθὼν καὶ Εὐριπίδῃ τις λέγοι
[253]	καὶ (λόγῳ ἡνιοχεῖται· ὁ δ᾽	αὖ	~σκολιός, πολύς, εἰκῇ συμπεφορημένος, κρατεραύχην,
[267]	ὡς τιμητέα μᾶλλον, τά τε	αὖ	~σμικρὰ μεγάλα καὶ τὰ μεγάλα
[261]	τοτὲ μὲν ἀγαθά, τοτὲ δ᾽	αὖ	τἀναντία; ~(Φαῖδρος) οὕτως. ~(Σωκράτης) ~τὸν
[252]	καὶ ὠδίνων ἔληξεν, ~ἡδονὴν δ᾽	αὖ	ταύτην γλυκυτάτην ἐν τῷ (παρόντι
[266]	ὁμώνυμον μὲν ἐκείνῳ, θεῖον δ᾽	αὖ	τινα ~ἔρωτα ἐφευρὼν καὶ (προτεινάμενος
[278]	γε ἀπὸ τρόπου. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν	αὖ	τὸν μὴ ἔχοντα τιμιώτερα ὧν
[271]	δὲ δὴ οὕτω διῃρημένων, ~λόγων	αὖ	τόσα καὶ τόσα ἔστιν εἴδη,
[274]	δὴ καὶ γράμματα. βασιλέως ~δ᾽	αὖ	τότε ὄντος Αἰγύπτου ὅλης Θαμοῦ
[245]	θεῶν ἐπιπέμπεται. ἡμῖν δὲ ἀποδεικτέον	αὖ	~τοὐναντίον, ὡς ἐπ᾽ εὐτυχίᾳ τῇ
[238]	ἡδονὴν ἀχθεῖσα κάλλους, καὶ ~ὑπὸ	αὖ	τῶν ἑαυτῆς συγγενῶν ἐπιθυμιῶν ἐπὶ
[268]	τε ~βούληται οἰκτράς, καὶ τοὐναντίον	αὖ	φοβερὰς καὶ ἀπειλητικὰς ὅσα τ᾽
[255]	τε καὶ τὴν τοῦ ἐρωμένου	αὖ	ψυχὴν ἔρωτος ἐνέπλησεν. ἐρᾷ ~μὲν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2007