Pages |
[261] |
καὶ
~πῶς
λέγουσιν.
~(Σωκράτης)
~πάριτε
|
δή, |
θρέμματα
γενναῖα,
καλλίπαιδά
τε
Φαῖδρον |
[229] |
καὶ
τῆς
ἡμέρας.
~(Σωκράτης)
πρόαγε
|
δή, |
καὶ
σκόπει
ἅμα
ὅπου
καθιζησόμεθα. |
[236] |
ἐπελαβόμην
ἐρεσχηλῶν
σε,
καὶ
οἴει
|
~δή |
με
ὡς
ἀληθῶς
ἐπιχειρήσειν
εἰπεῖν |
[262] |
δήλωσον
ὃ
φῄς.
~(Σωκράτης)
ἴθι
|
δή |
μοι
ἀνάγνωθι
τὴν
τοῦ
Λυσίου |
[268] |
~(Φαῖδρος)
δείκνυε
μόνον.
~(Σωκράτης)
~εἰπὲ
|
δή |
μοι·
εἴ
τις
προσελθὼν
τῷ |
[276] |
~(Σωκράτης)
~παντάπασι
μὲν
οὖν.
τόδε
|
δή |
μοι
εἰπέ·
ὁ
νοῦν
ἔχων |
[235] |
μέλον
τοῦ
τοιούτου·
καὶ
ἐφαίνετο
|
δή |
μοι
νεανιεύεσθαι
ἐπιδεικνύμενος
ὡς
~οἷός |
[252] |
ὦ
παῖ
καλέ,
πρὸς
ὃν
|
δή |
μοι
ὁ
λόγος,
~ἄνθρωποι
μὲν |
[243] |
λέγε
τοίνυν
θαρρῶν.
~(Σωκράτης)
~ποῦ
|
δή |
μοι
ὁ
παῖς
πρὸς
ὃν |
[230] |
Δελφικὸν
γράμμα
γνῶναι
ἐμαυτόν·
~γελοῖον
|
δή |
μοι
φαίνεται
(τοῦτο
ἔτι
ἀγνοοῦντα |
[255] |
ὁρᾶν,
~ἅπτεσθαι,
φιλεῖν,
συγκατακεῖσθαι·
καὶ
|
δή, |
οἷον
εἰκός,
ποιεῖ
τὸ
μετὰ |
[246] |
ταῦτα
συμπεφυκότα.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
|
δή, |
ὅπῃ
τῷ
θεῷ
φίλον,
ταύτῃ |
[277] |
δεδηλῶσθαι
~μετρίως.
~(Φαῖδρος)
ἔδοξέ
γε
|
δή· |
πάλιν
δὲ
ὑπόμνησόν
με
πῶς. |
[230] |
τοῦθ᾽
~ἑλόμενος
ἀναγίγνωσκε.
~(Φαῖδρος)
ἄκουε
|
δή. |
~περὶ
μὲν
τῶν
ἐμῶν
πραγμάτων |
[273] |
ὁ
Τεισίας
ἢ
ἄλλος
ὅστις
|
~δή |
ποτ᾽
ὢν
τυγχάνει
καὶ
ὁπόθεν |
[279] |
~λέγειν
ἐθέλω.
~(Φαῖδρος)
τὸ
ποῖον
|
δή; |
~(Σωκράτης)
~δοκεῖ
μοι
ἀμείνων
ἢ |
[265] |
~τις,
οὐκ
ἄχαρι.
~(Φαῖδρος)
τίνων
|
δή; |
~(Σωκράτης)
~εἰς
μίαν
τε
ἰδέαν |
[270] |
ὅσπερ
καὶ
ῥητορικῆς.
~(Φαῖδρος)
πῶς
|
δή; |
~(Σωκράτης)
~ἐν
ἀμφοτέραις
δεῖ
διελέσθαι |
[271] |
ἐνδέχεται,
λέγειν
ἐθέλω.
~(Φαῖδρος)
λέγε
|
δή. |
~(Σωκράτης)
~ἐπειδὴ
λόγου
δύναμις
τυγχάνει |
[242] |
τε
ἠνάγκασας
εἰπεῖν.
~(Φαῖδρος)
πῶς
|
δή; |
~(Σωκράτης)
εὐήθη
καὶ
ὑπό
τι |
[269] |
ἡ
μέθοδος.
~(Φαῖδρος)
ἀλλὰ
πῇ
|
δή; |
~(Σωκράτης)
~κινδυνεύει,
ὦ
ἄριστε,
εἰκότως |
[227] |
Λυσίου
διατριβὴν
ἀκοῦσαι;
~(Φαῖδρος)
πρόαγε
|
δή. |
~(Σωκράτης)
λέγοις
ἄν.
~(Φαῖδρος)
~καὶ |
[237] |
τοιαύτης
θοίνης
~ἀπέχεσθαι;
~(Φαῖδρος)
λέγε
|
δή. |
~(Σωκράτης)
οἶσθ᾽
οὖν
ὡς
ποιήσω; |
[242] |
τινα
ἡγῇ;
~(Φαῖδρος)
λέγεταί
γε
|
δή. |
~(Σωκράτης)
~οὔ
τι
ὑπό
γε |
[269] |
τὴν
ῥητορικὴν
~γενέσθαι.
~(Φαῖδρος)
τί
|
δή; |
~(Σωκράτης)
~πᾶσαι
ὅσαι
μεγάλαι
τῶν |
[258] |
~τε
καὶ
κακῶς.
~(Φαῖδρος)
δῆλον
|
δή. |
~(Σωκράτης)
~τίς
οὖν
ὁ
τρόπος |
[242] |
ἀπιέναι
πρὶν
ἂν
~ἀφοσιώσωμαι,
ὡς
|
δή |
τι
ἡμαρτηκότα
εἰς
τὸ
θεῖον. |
[242] |
ἤδη
μανθάνω
τὸ
ἁμάρτημα.
ὡς
|
δή |
τοι,
ὦ
ἑταῖρε,
μαντικόν
γέ |
[237] |
ὅπως
βούλει
ποίει.
~(Σωκράτης)
~ἄγετε
|
δή, |
ὦ
Μοῦσαι,
εἴτε
δι᾽
ᾠδῆς |
[264] |
κεφαλή;
~(Φαῖδρος)
ἔστιν
γέ
τοι
|
δή, |
ὦ
Σώκρατες,
τελευτή,
περὶ
οὗ |
[241] |
αὖ
ἔχει
ἀγαθά·
νῦν
δὲ
|
δή, |
ὦ
Σώκρατες,
τί
~ἀποπαύῃ;
~(Σωκράτης) |
[258] |
~ἀνδραποδώδεις
κέκληνται.
~(Σωκράτης)
~σχολὴ
μὲν
|
δή, |
ὡς
ἔοικε·
καὶ
ἅμα
μοι |
[273] |
τί
γὰρ
ἄλλο;
~(Σωκράτης)
~τοῦτο
|
δή, |
ὡς
ἔοικε,
σοφὸν
εὑρὼν
ἅμα |