Alphabétiquement     [«   »]
τῇ 40
τῇδε 9
τῇδέ 1
τὴν 111
τήν 4
τήνδε 2
τῆς 76
Fréquences     [«    »]
110
110 οὖν
107 περὶ
111 τὴν
113 τὰ
115
123
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre

τὴν


Pages
[271]   τῶν ~τοιῶνδε λόγων διὰ τήνδε  τὴν   αἰτίαν ἐς τὰ τοιάδε εὐπειθεῖς,
[243]   ἀλλ᾽ ἅτε μουσικὸς ὢν ἔγνω  τὴν   αἰτίαν, καὶ ποιεῖ εὐθὺς ~οὐκ
[273]   ἄρτι διήλθομεν ὅτι πανταχοῦ  τὴν   ἀλήθειαν εἰδὼς κάλλιστα ~ἐπίσταται εὑρίσκειν.
[249]   ~γὰρ γε μήποτε ἰδοῦσα  τὴν   ἀλήθειαν εἰς τόδε ἥξει τὸ
[262]   ἄρα τέχνην, ἑταῖρε,  τὴν   ἀλήθειαν μὴ εἰδώς, δόξας δὲ
[245]   κατά τε ᾠδὰς καὶ κατὰ  τὴν   ἄλλην ποίησιν, ~μυρία τῶν παλαιῶν
[275]   εὐηθείας γέμοι καὶ τῷ ~ὄντι  τὴν   Ἄμμωνος μαντείαν ἀγνοοῖ, πλέον τι
[236]   μιαρέ, ὡς εὖ ἀνηῦρες  τὴν   ἀνάγκην ἀνδρὶ φιλολόγῳ ποιεῖν
[231]   εἶχον πόνον προστιθέντες (ἡγοῦνται πάλαι  τὴν   ~ἀξίαν ἀποδεδωκέναι χάριν τοῖς ἐρωμένοις·
[273]   διὰ (παντὸς τοῦ λόγου γιγνόμενον  τὴν   ἅπασαν τέχνην πορίζειν. ~(Φαῖδρος) ~αὐτά
[251]   ~λαμβάνει· δεξάμενος γὰρ τοῦ κάλλους  τὴν   ἀπορροὴν διὰ τῶν ὀμμάτων ~ἐθερμάνθη
[263]   ~λόγον διεπεράνατο; βούλει πάλιν ἀναγνῶμεν  τὴν   ἀρχὴν αὐτοῦ; ~(Φαῖδρος) εἰ σοί
[238]   ἐκπρεπὴς ἂν τύχῃ γενομένη,  τὴν   αὑτῆς ἐπωνυμίαν ~ὀνομαζόμενον τὸν ἔχοντα
[234]   οἳ ~παυσαμένου τῆς ὥρας τότε  (τὴν   αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξονται. σὺ οὖν
[231]   ~οἰκείων βουλεύσαιντο, πρὸς τὴν δύναμιν  τὴν   αὑτῶν εὖ ποιοῦσιν. ἔτι δὲ
[251]   πτερὸν ὁρμᾷ, συναυαινόμενα μύσαντα ἀποκλῄει  τὴν   βλάστην τοῦ ~πτεροῦ, δ᾽
[254]   τε καὶ τὰ ἰσχία ~πρὸς  τὴν   γῆν ἐρείσας ὀδύναις ἔδωκεν. ὅταν
[248]   δὲ πτερορρυήσῃ τε καὶ ἐπὶ  τὴν   γῆν ~πέσῃ, τότε νόμος ταύτην
[247]   τῆς κάκης ἵππος μετέχων, ἐπὶ  ~τὴν   γῆν ῥέπων τε καὶ βαρύνων
[246]   ταύτῃ ~ἐχέτω τε καὶ λεγέσθω·  τὴν   δὲ αἰτίαν τῆς τῶν πτερῶν
[248]   μουσικοῦ τινος καὶ ἐρωτικοῦ,  τὴν   δὲ δευτέραν εἰς ~βασιλέως ἐννόμου
[239]   οὐδαμῇ ~λυσιτελὴς ἀνὴρ ἔχων ἔρωτα.  ~τὴν   δὲ τοῦ σώματος ἕξιν τε
[265]   τὴν μὲν ὑπὸ νοσημάτων ἀνθρωπίνων,  τὴν   δὲ ὑπὸ θείας ~ἐξαλλαγῆς τῶν
[236]   τοιούτων ~οὐ τὴν εὕρεσιν ἀλλὰ  τὴν   διάθεσιν ἐπαινετέον, τῶν δὲ μὴ
[239]   κακῶν καὶ ἔτι πλειόνων ~κατὰ  τὴν   διάνοιαν ἐραστὴν ἐρωμένῳ ἀνάγκη γιγνομένων
[234]   κελεύειν τοὺς ἐρῶντας ταύτην ἔχειν  ~τὴν   (διάνοιαν. οὔτε γὰρ τῷ λαμβάνοντι
[270]   ἂν μὲν ἁπλοῦν ᾖ, σκοπεῖν  τὴν   δύναμιν αὐτοῦ, τίνα πρὸς τί
[232]   δὲ ἄλλο τι κεκτημένων ~(ἀγαθὸν  τὴν   δύναμιν ἑκάστου φυλάττονται. πείσαντες μὲν
[265]   ῥηθέντων δυοῖν εἰδοῖν, (εἰ αὐτοῖν  τὴν   δύναμιν τέχνῃ λαβεῖν δύναιτό ~τις,
[231]   περὶ τῶν ~οἰκείων βουλεύσαιντο, πρὸς  τὴν   δύναμιν τὴν αὑτῶν εὖ ποιοῦσιν.
[273]   δ᾽ οὐκ ἐρεῖ δὴ  τὴν   ἑαυτοῦ κάκην, ἀλλά τι ἄλλο
[258]   μετὰ τοῦτο, ἐπιδεικνύμενος τοῖς ἐπαινέταις  τὴν   ἑαυτοῦ σοφίαν, ἐνίοτε πάνυ ~μακρὸν
[244]   μαρτυροῦσιν οἱ παλαιοὶ μανίαν σωφροσύνης  τὴν   ἐκ θεοῦ τῆς παρ᾽ ~ἀνθρώπων
[246]   αὐτὸ αὑτὸ δοκοῦν κινεῖν διὰ  τὴν   ἐκείνης δύναμιν, ζῷον τὸ ~σύμπαν
[236]   ὡς ἀληθῶς ἐπιχειρήσειν εἰπεῖν παρὰ  τὴν   ἐκείνου σοφίαν ἕτερόν τι ~ποικιλώτερον;
[259]   φιλοσοφίᾳ διάγοντάς τε καὶ ~τιμῶντας  τὴν   ἐκείνων μουσικὴν ἀγγέλλουσιν, αἳ δὴ
[251]   θερμανθέντος δὲ ἐτάκη τὰ περὶ  τὴν   ~ἔκφυσιν, πάλαι ὑπὸ σκληρότητος
[243]   τῶν ~γὰρ ὀμμάτων στερηθεὶς διὰ  τὴν   Ἑλένης κακηγορίαν οὐκ ἠγνόησεν ὥσπερ
[244]   καλὰ ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ  τὴν   Ἑλλάδα ἠργάσαντο, ~σωφρονοῦσαι δὲ βραχέα
[247]   ἡμεῖς νῦν ὄντων καλοῦμεν, ἀλλὰ  τὴν   ἐν τῷ ἐστιν ὂν
[233]   δὲ (καὶ αὐτοὶ χεῖρον διὰ  τὴν   ἐπιθυμίαν γιγνώσκοντες. ~τοιαῦτα γὰρ
[241]   παῖ, συννοεῖν, καὶ εἰδέναι  τὴν   ἐραστοῦ φιλίαν ὅτι οὐ μετ᾽
[257]   χάριν ἔχων, εὐμενὴς καὶ ἵλεως  τὴν   ἐρωτικήν μοι τέχνην ἣν ἔδωκας
[272]   ἂν εἴδη μάθῃ ~λόγων, τούτων  τὴν   εὐκαιρίαν τε καὶ ἀκαιρίαν διαγνόντι,
[236]   καὶ τῶν μὲν τοιούτων ~οὐ  τὴν   εὕρεσιν ἀλλὰ τὴν διάθεσιν ἐπαινετέον,
[236]   εὑρεῖν πρὸς τῇ διαθέσει καὶ  τὴν   εὕρεσιν. ~(Φαῖδρος) ~συγχωρῶ λέγεις·
[230]   μὲν οὖν αὐτό. ~(Σωκράτης) ~νὴ  τὴν   Ἥραν, καλή γε καταγωγή.
[243]   Τροίας· ~καὶ ποιήσας δὴ πᾶσαν  τὴν   καλουμένην Παλινῳδίαν παραχρῆμα ἀνέβλεψεν. ἐγὼ
[254]   ἐγγὺς ἦσαν, ἐγκύψας καὶ ἐκτείνας  ~τὴν   κέρκον, ἐνδακὼν τὸν χαλινόν, μετ᾽
[230]   ἠρέμα προσάντει ἱκανὴ πέφυκε κατακλινέντι  τὴν   κεφαλὴν ~παγκάλως ἔχειν. ὥστε ἄριστά
[259]   καταγώγιον ~ὥσπερ προβάτια μεσημβριάζοντα περὶ  τὴν   κρήνην εὕδειν· ἐὰν δὲ ὁρῶσι
[239]   ὠφελίαν ~τίνα βλάβην περὶ  τὴν   κτῆσιν τοῦ ἐρῶντος ὁμιλία
[258]   ῥήτωρ βασιλεύς, ὥστε (λαβὼν  τὴν   Λυκούργου ~Σόλωνος Δαρείου
[274]   ὄντος Αἰγύπτου ὅλης Θαμοῦ περὶ  τὴν   μεγάλην πόλιν τοῦ ἄνω τόπου
[233]   θεραπεύων συνέσομαί ~σοι, ἀλλὰ καὶ  (τὴν   μέλλουσαν ὠφελίαν ἔσεσθαι, οὐχ ὑπ᾽
[248]   ἐν τῇ ~πρώτῃ γενέσει, ἀλλὰ  τὴν   μὲν πλεῖστα ἰδοῦσαν εἰς γονὴν
[265]   ~μανίας δέ γε εἴδη δύο,  τὴν   μὲν ὑπὸ νοσημάτων ἀνθρωπίνων, τὴν
[228]   τά γε ῥήματα ~οὐκ ἐξέμαθον·  τὴν   μέντοι διάνοιαν σχεδὸν ἁπάντων, οἷς
[262]   ἄλλον, αὐτὸν δὲ μὴ ἀπατήσεσθαι,  τὴν   ~ὁμοιότητα τῶν ὄντων καὶ ἀνομοιότητα
[270]   ~τῴ τις τέχνῃ λόγους διδῷ,  τὴν   οὐσίαν δείξει ἀκριβῶς τῆς φύσεως
[237]   πολλοὺς λέληθεν ~ὅτι οὐκ ἴσασι  τὴν   οὐσίαν ἑκάστου. ὡς οὖν εἰδότες
[254]   αὐτῷ τ᾽ ~ἐγένοντο καὶ εἶδον  τὴν   ὄψιν τὴν τῶν παιδικῶν ἀστράπτουσαν.
[243]   Ἔρωτος κακηγορίαν πειράσομαι αὐτῷ ἀποδοῦναι  τὴν   παλινῳδίαν, ~γυμνῇ τῇ κεφαλῇ καὶ
[233]   μοι πείθῃ, πρῶτον μὲν οὐ  τὴν   παροῦσαν ἡδονὴν θεραπεύων συνέσομαί ~σοι,
[248]   τοῦ ἡνιόχου κεφαλήν, καὶ ~συμπεριηνέχθη  τὴν   περιφοράν, θορυβουμένη ὑπὸ τῶν ἵππων
[236]   μέντοι, ~τίνα θεῶν; βούλει  (τὴν   πλάτανον ταυτηνί; μήν, ἐάν
[269]   Περικλῆς πάντων τελεώτατος εἰς  τὴν   ῥητορικὴν ~γενέσθαι. ~(Φαῖδρος) τί δή;
[260]   ἂ< ν> οἴει μετὰ ταῦτα  τὴν   ῥητορικὴν (καρπὸν ὧν ἔσπειρε θερίζειν;
[268]   μηδὲ ~σμικρὸν ἁρμονίας ἐπαΐειν τὸν  τὴν   σὴν ἕξιν ἔχοντα· τὰ γὰρ
[237]   εἰς τοῦτο ~ἀποβλέποντες καὶ ἀναφέροντες  τὴν   σκέψιν ποιώμεθα εἴτε ὠφελίαν εἴτε
[232]   γενομένης κοινὴν ἂν> ἀμφοτέροις καταστῆναι  τὴν   (συμφοράν, ~προεμένου δέ σου
[232]   μὴ ἐρῶντας ~οὐδ᾽ αἰτιᾶσθαι διὰ  τὴν   συνουσίαν ἐπιχειροῦσιν, εἰδότες ὅτι ἀναγκαῖόν
[254]   δειλίᾳ τε ~καὶ ἀνανδρίᾳ λιπόντε  τὴν   τάξιν καὶ (ὁμολογίαν· καὶ πάλιν
[250]   αὐτὸ τὸ ~κάλλος, θεώμενος αὐτοῦ  τὴν   τῇδε ἐπωνυμίαν, ὥστ᾽ οὐ σέβεται
[252]   ἕως ἂν ἀδιάφθορος καὶ  τὴν   τῇδε πρώτην γένεσιν ~βιοτεύῃ, καὶ
[251]   σέβεται, καὶ εἰ μὴ ἐδεδίει  τὴν   τῆς ~σφόδρα μανίας δόξαν, θύοι
[268]   ἴδωμεν, τίνα καὶ πότ᾽ ἔχει  ~τὴν   τῆς τέχνης δύναμιν. ~(Φαῖδρος) καὶ
[241]   ἕξιν, πολὺ δὲ βλαβερωτάτῳ πρὸς  τὴν   τῆς ψυχῆς παίδευσιν, ἧς οὔτε
[262]   τε ἔσται, ἀλήθειαν ἀγνοῶν ἑκάστου,  τὴν   τοῦ ἀγνοουμένου ὁμοιότητα ~σμικράν τε
[254]   διόλλυται· ὥστε συμβαίνει τότ᾽ ἤδη  τὴν   τοῦ ἐραστοῦ ~ψυχὴν τοῖς παιδικοῖς
[255]   καὶ ~ὥρμησε πτεροφυεῖν τε καὶ  τὴν   τοῦ ἐρωμένου αὖ ψυχὴν ἔρωτος
[253]   ἀρύτωσιν ὥσπερ αἱ ~βάκχαι, ἐπὶ  τὴν   τοῦ ἐρωμένου ψυχὴν ἐπαντλοῦντες ποιοῦσιν
[243]   πρὶν γάρ τι παθεῖν διὰ  ~τὴν   τοῦ Ἔρωτος κακηγορίαν πειράσομαι αὐτῷ
[248]   ὑπερῆρεν εἰς τὸν ἔξω τόπον  τὴν   τοῦ ἡνιόχου κεφαλήν, καὶ ~συμπεριηνέχθη
[254]   τοῦ ~ἡνιόχου μνήμη πρὸς  τὴν   τοῦ κάλλους φύσιν ἠνέχθη, καὶ
[259]   εὖ γε καὶ καλῶς ῥηθησομένοις  τὴν   τοῦ λέγοντος ~διάνοιαν εἰδυῖαν τὸ
[262]   ~(Σωκράτης) ἴθι δή μοι ἀνάγνωθι  τὴν   τοῦ Λυσίου λόγου ἀρχήν. ~(Φαῖδρος)
[253]   ~ἰχνεύοντες δὲ παρ᾽ ἑαυτῶν ἀνευρίσκειν  (τὴν   τοῦ σφετέρου θεοῦ φύσιν ~εὐποροῦσι
[241]   πρὸς οὐσίαν, βλαβερῷ δὲ πρὸς  τὴν   τοῦ ~σώματος ἕξιν, πολὺ δὲ
[269]   δοκεῖς ἀληθῆ ~εἰρηκέναι· ἀλλὰ δὴ  τὴν   τοῦ τῷ ὄντι ῥητορικοῦ τε
[268]   καὶ ἄλλον ποιεῖν ἂν  τὴν   τούτων ἐπιστήμην παραδῶ, τί ἂν
[268]   τραγῳδίαν ἄλλο τι εἶναι ~ἢ  τὴν   τούτων σύστασιν πρέπουσαν ἀλλήλοις τε
[260]   ἀγαθέ, ἀγροικότερον τοῦ δέοντος λελοιδορήκαμεν  τὴν   τῶν λόγων ~τέχνην; δ᾽
[270]   ἐποιεῖτο ~Ἀναξαγόρας, ἐντεῦθεν εἵλκυσεν ἐπὶ  τὴν   τῶν λόγων τέχνην τὸ πρόσφορον
[231]   τοῖς δὲ μὴ ἐρῶσιν οὔτε  τὴν   τῶν ~οἰκείων ἀμέλειαν διὰ τοῦτο
[254]   ~ἐγένοντο καὶ εἶδον τὴν ὄψιν  τὴν   τῶν παιδικῶν ἀστράπτουσαν. ἰδόντος δὲ
[272]   τούσδε ὧδε τοὺς λόγους ἐπὶ  τὴν   τῶνδε πειθώ, ~ταῦτα δ᾽ ἤδη
[230]   ἐκ τοῦ ἄστεος οὔτ᾽ εἰς  ~τὴν   ὑπερορίαν ἀποδημεῖς, οὔτ᾽ ἔξω τείχους
[256]   φέρονται· εἰς γὰρ σκότον καὶ  τὴν   ὑπὸ γῆς πορείαν οὐ νόμος
[256]   ψυχὰς ἀφρούρους, συναγαγόντε εἰς ~ταὐτόν,  τὴν   ὑπὸ τῶν πολλῶν μακαριστὴν αἵρεσιν
[247]   ἐπὶ θοίνην ἴωσιν, ἄκραν ἐπὶ  τὴν   (ὑπουράνιον ἁψῖδα ~πορεύονται πρὸς ἄναντες,
[229]   καθιζησόμεθα. ~(Φαῖδρος) ὁρᾷς οὖν ἐκείνην  τὴν   ὑψηλοτάτην πλάτανον; ~(Σωκράτης) τί μήν;
[247]   δὲ αὐτῆς ἡνίοχος πρὸς  ~τὴν   φάτνην τοὺς ἵππους στήσας παρέβαλεν
[233]   εὖ πάθωσι ταῦτα εἰκὸς ἐλάττω  τὴν   φιλίαν αὐτοῖς ποιῆσαι, ~ἀλλὰ ταῦτα
[252]   εἰ φιλόσοφός ~τε καὶ ἡγεμονικὸς  τὴν   φύσιν, καὶ ὅταν αὐτὸν εὑρόντες
[253]   ἐρωτικὸν ὄμμα, πᾶσαν αἰσθήσει διαθερμήνας  τὴν   ψυχήν, ~γαργαλισμοῦ τε καὶ πόθου
[255]   ὀμμάτων ἰόν, πέφυκεν ἐπὶ  τὴν   ψυχὴν ἰέναι ~ἀφικόμενον καὶ ἀναπτερῶσαν,
[254]   καὶ θάμβους ἱδρῶτι πᾶσαν ἔβρεξε  τὴν   ψυχήν, δὲ λήξας τῆς
[252]   Διὸς δῖόν τινα ~εἶναι ζητοῦσι  τὴν   ψυχὴν τὸν ὑφ᾽ αὑτῶν ἐρώμενον·
[229]   ἀηδές, ἄλλως τε καὶ τήνδε  ~τὴν   ὥραν τοῦ ἔτους τε καὶ
[229]   τοῦ Ἰλισοῦ λέγεται ~Βορέας  τὴν   Ὠρείθυιαν ἁρπάσαι; ~(Σωκράτης) λέγεται γάρ.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/10/2007