Pages |
[242] |
ἂν
εἴη
δεινότερος;
~(Φαῖδρος)
οὐδείς,
|
εἴ |
γε
σὺ
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Σωκράτης) |
[235] |
ὡς
ἀληθῶς
χρυσοῦς,
ὦ
Φαῖδρε,
|
εἴ |
με
οἴει
λέγειν
ὡς
Λυσίας |
[260] |
σκοπῶμεν
αὐτό.
~(Φαῖδρος)
πῶς;
~(Σωκράτης)
|
~εἴ |
σε
πείθοιμι
ἐγὼ
πολεμίους
ἀμύνειν |
[232] |
τινὰ
ἡδονήν.
καὶ
μὲν
δὴ
|
εἴ |
σοι
δέος
~παρέστηκεν
ἡγουμένῳ
χαλεπὸν |
[227] |
ὑμᾶς
Λυσίας
εἱστία;
~(Φαῖδρος)
~πεύσῃ,
|
εἴ |
σοι
σχολὴ
προϊόντι
ἀκούειν.
~(Σωκράτης) |
[260] |
τἀληθὲς
ἀναγκάζω
μανθάνειν
λέγειν,
ἀλλ᾽
|
εἴ |
τι
ἐμὴ
συμβουλή,
~κτησάμενον
ἐκεῖνο |
[257] |
εἶναι.
~(ἐν
τῷ
πρόσθεν
δ᾽
|
εἴ |
τι
λόγῳ
σοι
ἀπηχὲς
εἴπομεν |
[267] |
~εἰρημένων;
~(Σωκράτης)
ταῦτα
λέγω,
καὶ
|
εἴ |
τι
σὺ
ἄλλο
ἔχεις
εἰπεῖν |
[250] |
~δεινοὺς
γὰρ
ἂν
παρεῖχεν
ἔρωτας,
|
εἴ |
τι
τοιοῦτον
ἑαυτῆς
ἐναργὲς
εἴδωλον |
[272] |
ὀλίγην
τε
καὶ
λείαν.
~ἀλλ᾽
|
εἴ |
τινά
πῃ
βοήθειαν
ἔχεις
ἐπακηκοὼς |
[269] |
οὐ
~χρὴ
χαλεπαίνειν
ἀλλὰ
συγγιγνώσκειν,
|
εἴ |
τινες
μὴ
ἐπιστάμενοι
διαλέγεσθαι
~ἀδύνατοι |
[278] |
αὑτῷ,
ἐὰν
εὑρεθεὶς
ἐνῇ,
ἔπειτα
|
εἴ |
τινες
τούτου
ἔκγονοί
~(τε
καὶ |
[278] |
συντίθησι
λόγους,
καὶ
Ὁμήρῳ
~καὶ
|
εἴ |
τις
ἄλλος
αὖ
ποίησιν
ψιλὴν |
[278] |
~ἐπέστελλον
(λέγειν
Λυσίᾳ
τε
καὶ
|
εἴ |
τις
ἄλλος
συντίθησι
λόγους,
καὶ |
[229] |
ἀτοπίαι
~τερατολόγων
τινῶν
φύσεων·
αἷς
|
εἴ |
τις
ἀπιστῶν
προσβιβᾷ
κατὰ
τὸ |
[268] |
ἄν,
ὦ
Σώκρατες,
οἶμαι
καταγελῷεν
|
εἴ |
τις
οἴεται
τραγῳδίαν
ἄλλο
τι |
[272] |
ἄνω
καὶ
κάτω
~μεταστρέφοντα
ἐπισκοπεῖν
|
εἴ |
τίς
πῃ
(ῥᾴων
καὶ
βραχυτέρα |
[268] |
μόνον.
~(Σωκράτης)
~εἰπὲ
δή
μοι·
|
εἴ |
τις
προσελθὼν
τῷ
ἑταίρῳ
σου |