Pages |
[275] |
σοφῶν.
~(Φαῖδρος)
ὦ
Σώκρατες,
ῥᾳδίως
|
σὺ |
Αἰγυπτίους
καὶ
ὁποδαποὺς
ἂν
ἐθέλῃς |
[238] |
ἀληθέστατα
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~τούτων
μέντοι
|
σὺ |
αἴτιος.
ἀλλὰ
τὰ
λοιπὰ
ἄκουε· |
[271] |
ἀλλ᾽
οἱ
νῦν
γράφοντες,
ὧν
|
σὺ |
~ἀκήκοας,
τέχνας
λόγων
πανοῦργοί
εἰσιν |
[242] |
δεινότερος;
~(Φαῖδρος)
οὐδείς,
εἴ
γε
|
σὺ |
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Σωκράτης)
τί
οὖν; |
[267] |
ταῦτα
λέγω,
καὶ
εἴ
τι
|
σὺ |
ἄλλο
ἔχεις
εἰπεῖν
λόγων
τέχνης |
[235] |
ὦ
Φαῖδρε,
εἰ
μή
τι
|
σὺ |
ἄλλο
λέγεις,
δὶς
καὶ
τρὶς |
[264] |
~τοῦτον
μὲν
τοίνυν,
ἵνα
μὴ
|
σὺ |
ἄχθῃ,
ἐάσωμεν
καίτοι
συχνά
γε |
[235] |
~(Φαῖδρος)
τίνες
οὗτοι;
καὶ
ποῦ
|
σὺ |
βελτίω
τούτων
ἀκήκοας;
~(Σωκράτης)
~νῦν |
[243] |
μάλα
πλησίον
ἀεὶ
πάρεστιν,
ὅταν
|
σὺ |
βούλῃ.
~(Σωκράτης)
~οὑτωσὶ
τοίνυν,
ὦ |
[235] |
~ἀλλ᾽
ὦ
γενναιότατε,
κάλλιστα
εἴρηκας.
|
σὺ |
γὰρ
ἐμοὶ
ὧντινων
μὲν
καὶ |
[261] |
~ἴσως.
ἀλλὰ
γὰρ
τούτους
ἐῶμεν·
|
σὺ |
δ᾽
εἰπέ,
ἐν
δικαστηρίοις
οἱ |
[279] |
ὡς
~ἐμοῖς
παιδικοῖς
Ἰσοκράτει
ἐξαγγέλλω,
|
σὺ |
δ᾽
ἐκεῖνα
ὡς
σοῖς
Λυσίᾳ. |
[230] |
ἐγὼ
μέν
μοι
δοκῶ
~κατακείσεσθαι,
|
σὺ |
δ᾽
ἐν
ὁποίῳ
σχήματι
οἴει |
[264] |
τὸ
ἐπιὸν
εἰρῆσθαι
τῷ
γράφοντι·
|
σὺ |
~δ᾽
ἔχεις
τινὰ
ἀνάγκην
λογογραφικὴν |
[230] |
ἐξενάγηται,
ὦ
φίλε
Φαῖδρε.
~(Φαῖδρος)
|
~σὺ |
δέ
γε,
ὦ
θαυμάσιε,
ἀτοπώτατός |
[274] |
πράττων
ἢ
λέγων;
~(Φαῖδρος)
οὐδαμῶς·
|
σὺ |
δέ;
~(Σωκράτης)
~ἀκοήν
γ᾽
ἔχω |
[274] |
γὰρ
ἕνεκα
περιιτέον,
οὐχ
ὡς
|
σὺ |
δοκεῖς.
ἔσται
~μήν,
ὡς
ὁ |
[268] |
ἀλλ᾽
ὦ
δαιμόνιε,
ἰδὲ
καὶ
|
σὺ |
εἰ
ἄρα
καὶ
σοὶ
φαίνεται |
[236] |
ἐντεῦθεν
οὐκ
ἄπιμεν
πρὶν
ἂν
|
σὺ |
εἴπῃς
ἃ
ἔφησθα
ἐν
τῷ |
[230] |
ἤ
τινα
καρπὸν
προσείοντες
ἄγουσιν,
|
σὺ |
ἐμοὶ
λόγους
οὕτω
προτείνων
ἐν |
[278] |
εἶναι
οἷον
~ἐγώ
τε
καὶ
|
σὺ |
εὐξαίμεθ᾽
ἂν
σέ
τε
καὶ |
[258] |
~οὔκουν
εἰκός
γε
ἐξ
ὧν
|
σὺ |
λέγεις·
καὶ
γὰρ
ἂν
τῇ |
[229] |
ὡς
ἔοικεν,
ἀνυπόδητος
ὢν
ἔτυχον·
|
σὺ |
μὲν
γὰρ
δὴ
ἀεί.
ῥᾷστον |
[230] |
δ᾽
ἐν
τῷ
ἄστει
ἄνθρωποι.
|
σὺ |
μέντοι
δοκεῖς
μοι
τῆς
~ἐμῆς |
[237] |
ἀλλήλοις
~ὁμολογοῦσιν.
ἐγὼ
οὖν
καὶ
|
σὺ |
μὴ
πάθωμεν
ὃ
ἄλλοις
ἐπιτιμῶμεν, |
[228] |
δύναμαι
λέγειν,
ὥς
μοι
δοκεῖς
|
~σὺ |
οὐδαμῶς
με
ἀφήσειν
πρὶν
ἂν |
[234] |
τότε
(τὴν
αὑτῶν
ἀρετὴν
ἐπιδείξονται.
|
σὺ |
οὖν
τῶν
τε
~εἰρημένων
μέμνησο |
[228] |
τις
ἑκὼν
ἀκούοι
βίᾳ
ἐρεῖν.
|
σὺ |
οὖν,
ὦ
Φαῖδρε,
αὐτοῦ
δεήθητι |
[234] |
~εἰρημένα·
εἰ
δ᾽
ἔτι
τι>
|
σὺ |
ποθεῖς,
ἡγούμενος
παραλελεῖφθαι,
ἐρώτα.
~(Φαῖδρος) |
[241] |
ὑπὸ
τῶν
Νυμφῶν,
αἷς
με
|
σὺ |
προύβαλες
ἐκ
προνοίας,
σαφῶς
ἐνθουσιάσω; |
[261] |
περὶ
φαῦλα
γιγνόμενον;
ἢ
πῶς
|
σὺ |
ταῦτ᾽
ἀκήκοας;
~(Φαῖδρος)
~οὐ
μὰ |
[229] |
εἰπὲ
πρὸς
Διός,
ὦ
Σώκρατες,
|
σὺ |
τοῦτο
τὸ
μυθολόγημα
~πείθῃ
ἀληθὲς |