Alphabétiquement     [«   »]
ξένον 1
ξηρῶν 1
ξύμ 1
ὁ 110
2
32
ὀγδόῃ 1
Fréquences     [«    »]
106 γὰρ
107 περὶ
105 τῷ
110 ὁ
110 οὖν
111 τὴν
113 τὰ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedre


Pages
[247]   αὐτῶν τὸ αὑτοῦ, ἕπεται ~δὲ     ἀεὶ ἐθέλων τε καὶ δυνάμενος·
[253]   ἐὰν ~αἱρεθῇ· ἁλίσκεται δὲ δὴ     αἱρεθεὶς τοιῷδε τρόπῳ. ~καθάπερ ἐν
[255]   τῇ συγκοιμήσει τοῦ μὲν ἐραστοῦ     ἀκόλαστος ἵππος ἔχει ὅτι λέγῃ
[269]   ~ἀλλ᾽ οὐ τὰ τραγικά, καὶ     Ἀκουμενὸς τὰ πρὸ ἰατρικῆς ἀλλ᾽
[270]   ποτε λέγει Ἱπποκράτης τε καὶ     ἀληθὴς λόγος. ~ἆρ᾽ οὐχ ὧδε
[246]   μέμεικται. καὶ πρῶτον ~μὲν ἡμῶν     ἄρχων συνωρίδος ἡνιοχεῖ, εἶτα τῶν
[241]   πρόσθεν ὅμοιός τε ἐκείνῳ καὶ     αὐτὸς ~πάλιν γένηται. φυγὰς δὴ
[270]   ~(Φαῖδρος) πῶς τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης)  ~ὁ   αὐτός που τρόπος τέχνης ἰατρικῆς
[237]   τοῦ μύθου, ὅν με ~ἀναγκάζει     βέλτιστος οὑτοσὶ λέγειν, ἵν᾽
[229]   ποθὲν ἀπὸ τοῦ Ἰλισοῦ λέγεται     ~Βορέας τὴν Ὠρείθυιαν ἁρπάσαι; ~(Σωκράτης)
[227]   προσήκουσα γέ σοι ἀκοή·     γάρ τοι λόγος ἦν, περὶ
[276]   λέγεις ζῶντα καὶ ἔμψυχον, οὗ     γεγραμμένος εἴδωλον ἄν ~τι λέγοιτο
[253]   κελεύσματι μόνον καὶ (λόγῳ ἡνιοχεῖται·     δ᾽ αὖ ~σκολιός, πολύς, εἰκῇ
[274]   γὰρ καὶ σοφίας φάρμακον ηὑρέθη.     δ᾽ ~εἶπεν· τεχνικώτατε Θεύθ,
[266]   ἔρωτα ἐλοιδόρησεν μάλ᾽ ἐν δίκῃ,     δ᾽ ~εἰς τὰ ἐν δεξιᾷ
[246]   καὶ ~ἀγαθὸς καὶ ἐκ τοιούτων,     δ᾽ ἐξ ἐναντίων τε καὶ
[254]   τὸν χαλινόν, μετ᾽ ἀναιδείας ἕλκει·     δ᾽ (ἡνίοχος ἔτι ~μᾶλλον ταὐτὸν
[253]   ἵππων μέν, φαμέν, ἀγαθός,     δ᾽ οὔ· ἀρετὴ δὲ τίς
[273]   ἂν ἐγὼ τοιόσδε τοιῷδε ~ἐπεχείρησα;     δ᾽ οὐκ ἐρεῖ δὴ τὴν
[265]   μὲν γὰρ ὡς τῷ ἐρῶντι,     δ᾽ ὡς τῷ μὴ δεῖ
[241]   ὀστράκου μεταπεσόντος, ἵεται φυγῇ μεταβαλών·     δὲ ἀναγκάζεται ~διώκειν ἀγανακτῶν καὶ
[251]   αἰσχύνεται παρὰ φύσιν ἡδονὴν ~διώκων·     δὲ ἀρτιτελής, τῶν τότε
[277]   ~(Φαῖδρος) οὐ γὰρ οὖν. ~(Σωκράτης)  ~ὁ   δέ γε ἐν μὲν τῷ
[228]   πολλάκις ἐπαναλαμβάνων ἐκέλευέν οἱ λέγειν,     δὲ ἐπείθετο ~(προθύμως. τῷ δὲ
[274]   δεῖν διαδοθῆναι τοῖς ἄλλοις ~Αἰγυπτίοις·     δὲ ἤρετο ἥντινα ἑκάστη ἔχοι
[254]   ἱδρῶτι πᾶσαν ἔβρεξε τὴν ψυχήν,     δὲ λήξας τῆς ὀδύνης, ~ἣν
[236]   ~οὔκ, ἀλλὰ καὶ δὴ λέγω·     δέ μοι λόγος ὅρκος ἔσται.
[256]   τῷ ἐρῶντι, εἰ δεηθείη ~τυχεῖν·     δὲ ὁμόζυξ αὖ μετὰ τοῦ
[254]   κατέχει μὴ ἐπιπηδᾶν ~τῷ ἐρωμένῳ·     δὲ οὔτε κέντρων ἡνιοχικῶν οὔτε
[244]   διότι δὴ μὲν μαίνεται,     δὲ ~σωφρονεῖ. εἰ μὲν γὰρ
[256]   ἀντὶ πολλῶν πόνων (σμικρὰ ἀπολαῦσαι·     δὲ ~τῶν παιδικῶν ἔχει μὲν
[241]   λεχθέντα, ὡς τῷ αὐτῷ διαλεγόμενος·     δὲ ὑπ᾽ αἰσχύνης οὔτε ~εἰπεῖν
[262]   ἔχοντέ τι ~παράδειγμα, ὡς ἂν     εἰδὼς τὸ ἀληθὲς προσπαίζων ἐν
[243]   τὼ λόγω, οὗτός τε καὶ     ἐκ ~τοῦ βιβλίου ῥηθείς. εἰ
[277]   τι πρὸς τὸ πεῖσαι, ὡς     ἔμπροσθεν πᾶς ~μεμήνυκεν ἡμῖν λόγος.
[258]   ἀρχῇ ἀνδρὸς πολιτικοῦ (συγγράμματι) πρῶτος     ἐπαινέτης ~γέγραπται. ~(Φαῖδρος) πῶς; ~(Σωκράτης)
[264]   ἀφ᾽ ὧν ~πεπαυμένος ἂν ἤδη     ἐραστὴς λέγοι πρὸς τὰ παιδικά.
[257]   Πολέμαρχος τέτραπται, τρέψον, ἵνα καὶ     ~ἐραστὴς ὅδε αὐτοῦ μηκέτι ἐπαμφοτερίζῃ
[249]   ὅτι ταύτης μετέχων τῆς μανίας     ἐρῶν τῶν ~καλῶν ἐραστὴς καλεῖται.
[237]   μὲν οὖν δὴ ἐπιθυμία τις     ἔρως, ἅπαντι δῆλον· ὅτι δ᾽
[233]   τὴν ἐπιθυμίαν γιγνώσκοντες. ~τοιαῦτα γὰρ     ἔρως ἐπιδείκνυται· δυστυχοῦντας μέν,
[242]   ἔστι, θεὸς τι ~θεῖον     Ἔρως, οὐδὲν ἂν κακὸν εἴη,
[245]   νικητήρια, ὡς οὐκ ἐπ᾽ ὠφελίᾳ     ἔρως ~τῷ ἐρῶντι καὶ τῷ
[237]   βέλτιστος οὑτοσὶ λέγειν, ἵν᾽     ἑταῖρος αὐτοῦ, καὶ πρότερον ~(δοκῶν
[253]   μόγις ὑπείκων. ὅταν δ᾽ ~οὖν     ἡνίοχος ἰδὼν τὸ ἐρωτικὸν ὄμμα,
[247]   οἴκαδε ἦλθεν. ἐλθούσης δὲ αὐτῆς     ἡνίοχος πρὸς ~τὴν φάτνην τοὺς
[274]   ~βασιλεῦ, τὸ μάθημα, ἔφη     Θεύθ, σοφωτέρους Αἰγυπτίους καὶ ~μνημονικωτέρους
[274]   θεὸν Ἄμμωνα, παρὰ τοῦτον ~ἐλθὼν     Θεὺθ τὰς τέχνας ἐπέδειξεν, καὶ
[275]   δοκεῖ περὶ γραμμάτων ἔχειν ᾗπερ     Θηβαῖος λέγει. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[271]   ναί. ~(Σωκράτης) ~δῆλον ἄρα ὅτι     Θρασύμαχός τε καὶ ὃς ἂν
[260]   τριβή· τοῦ δὲ λέγειν, φησὶν     Λάκων, ἔτυμος τέχνη ἄνευ τοῦ
[275]   σοὶ δ᾽ ἴσως διαφέρει τίς     λέγων καὶ ποδαπός. οὐ γὰρ
[252]   ~τῶν μὲν οὖν Διὸς ὀπαδῶν     ληφθεὶς ἐμβριθέστερον δύναται φέρειν τὸ
[252]   καλέ, πρὸς ὃν δή μοι     λόγος, ~ἄνθρωποι μὲν ἔρωτα ὀνομάζουσιν,
[235]   αὐτὸ γὰρ τοῦτο καὶ μάλιστα     λόγος ἔχει. τῶν γὰρ ~ἐνόντων
[265]   ψέγειν πρὸς τὸ ἐπαινεῖν ἔσχεν     ~λόγος μεταβῆναι. ~(Φαῖδρος) πῶς δὴ
[234]   ~τί σοι φαίνεται, Σώκρατες,     λόγος; οὐχ ὑπερφυῶς τά τε
[237]   ἀλλ᾽ ἐπειδὴ σοὶ ~καὶ ἐμοὶ     λόγος πρόκειται πότερα ἐρῶντι
[235]   παθεῖν συγγραφέα. αὐτίκα περὶ οὗ     λόγος, τίνα οἴει ~λέγοντα ὡς
[241]   ἀλλ᾽ ἤδη σοι ~τέλος ἐχέτω     λόγος. ~(Φαῖδρος) ~καίτοι ᾤμην γε
[265]   ὁμολογούμενον διὰ ταῦτα ἔσχεν εἰπεῖν     λόγος. ~(Φαῖδρος) τὸ δ᾽ ἕτερον
[274]   σὺ δοκεῖς. ἔσται ~μήν, ὡς     λόγος φησίν, ἐάν τις ἐθέλῃ,
[229]   λέγεται γὰρ αὖ καὶ οὗτος     λόγος, ὡς ἐκεῖθεν ~ἀλλ᾽ οὐκ
[263]   οὐδὲν λέγω, ἀλλὰ καὶ     Λυσίας ~ἀρχόμενος τοῦ ἐρωτικοῦ ἠνάγκασεν
[227]   τρόπον ἐρωτικός. γέγραφε γὰρ δὴ     Λυσίας ~πειρώμενόν τινα τῶν καλῶν,
[257]   ~ἀπηργάσω· ὥστε ὀκνῶ μή μοι     Λυσίας ταπεινὸς φανῇ, ἐὰν ἄρα
[241]   γεγονὼς ~λέληθεν τὰ παιδικά. καὶ     μὲν αὐτὸν χάριν ἀπαιτεῖ τῶν
[246]   συνωρίδος ἡνιοχεῖ, εἶτα τῶν ἵππων     μὲν αὐτῷ καλός τε καὶ
[265]   λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ἐναντίω που ἤστην·     μὲν γὰρ ὡς τῷ ἐρῶντι,
[246]   ~ἐναντίοις φθίνει τε καὶ διόλλυται.     μὲν δὴ μέγας ἡγεμὼν ἐν
[254]   τε καὶ πόθου (κέντρων ὑποπλησθῇ,     μὲν εὐπειθὴς τῷ ~ἡνιόχῳ τῶν
[244]   φῇ δεῖν χαρίζεσθαι, διότι δὴ     μὲν μαίνεται, δὲ ~σωφρονεῖ.
[250]   ὥστ᾽ ἐκφανέστατον εἶναι (καὶ ἐρασμιώτατον.     μὲν οὖν μὴ ~νεοτελὴς
[244]   παῖ καλέ, ἐννόησον, ~ὡς     μὲν (πρότερος ἦν λόγος Φαίδρου
[266]   πεφυκὸς εἶδος ἡγησαμένω τὼ ~λόγω,     μὲν τὸ ἐπ᾽ ἀριστερὰ τεμνόμενος
[253]   οὐ διείπομεν, νῦν δὲ λεκτέον.     μὲν τοίνυν αὐτοῖν ἐν τῇ
[254]   μάλ᾽ ἄκοντα. ἀπελθόντε δὲ ἀπωτέρω,     μὲν ὑπ᾽ ~αἰσχύνης τε καὶ
[253]   μενέτω. ~τῶν δὲ δὴ ἵππων     μέν, φαμέν, ἀγαθός, δ᾽
[262]   ἀπάγων, αὐτὸς τοῦτο διαφεύγειν,     μὴ ~ἐγνωρικὼς ἔστιν ἕκαστον
[272]   γράφων, φῇ δὲ ~τέχνῃ λέγειν,     μὴ πειθόμενος κρατεῖ. τί δὴ
[241]   ἱκανῶς ~εἴρηται. καὶ οὕτω δὴ     μῦθος ὅτι πάσχειν προσήκει αὐτῷ,
[276]   οὖν. τόδε δή μοι εἰπέ·     νοῦν ἔχων γεωργός, ὧν σπερμάτων
[243]   θαρρῶν. ~(Σωκράτης) ~ποῦ δή μοι     παῖς πρὸς ὃν ἔλεγον; ἵνα
[240]   (ἀηδέστατον. ἥλικα γὰρ δὴ καὶ     παλαιὸς ~λόγος τέρπειν τὸν ἥλικα
[275]   ἐν γράμμασι καταλιπεῖν, καὶ αὖ     παραδεχόμενος ὥς ~τι σαφὲς καὶ
[249]   πολλούς. ~ἔστι δὴ οὖν δεῦρο     πᾶς ἥκων λόγος περὶ τῆς
[277]   οὐκ ἐπονείδιστον εἶναι, οὐδὲ ἂν     πᾶς ~ὄχλος αὐτὸ ἐπαινέσῃ. ~(Φαῖδρος)
[269]   ~(Σωκράτης) ~κινδυνεύει, ἄριστε, εἰκότως     Περικλῆς πάντων τελεώτατος εἰς τὴν
[258]   γεγηθὼς ἀπέρχεται ἐκ τοῦ θεάτρου     ποιητής· ἐὰν ~δὲ ἐξαλειφθῇ καὶ
[254]   ὅταν δὲ ταὐτὸν πολλάκις πάσχων     ~πονηρὸς τῆς ὕβρεως λήξῃ, ταπεινωθεὶς
[241]   τούτων, καὶ ἀπεστερηκὼς ὑπ᾽ ἀνάγκης     ~πρὶν ἐραστής, ὀστράκου μεταπεσόντος, ἵεται
[260]   ~(Φαῖδρος) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~ὅταν οὖν     ῥητορικὸς ἀγνοῶν ἀγαθὸν καὶ κακόν,
[269]   ὀρθότατά γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν καὶ     Σοφοκλῆς τόν σφισιν ἐπιδεικνύμενον τὰ
[258]   λέγων μάλα σεμνῶς καὶ ἐγκωμιάζων     συγγραφεύς ἔπειτα λέγει ~δὴ μετὰ
[272]   τί δὴ οὖν; φήσει ἴσως     συγγραφεύς, ~Φαῖδρέ τε καὶ
[279]   μήτε ἄγειν δύναιτο ἄλλος ~ἢ     σώφρων. ἔτ᾽ ἄλλου του δεόμεθα,
[273]   γ᾽ ἔοικεν ἀποκεκρυμμένην τέχνην ἀνευρεῖν     Τεισίας ἄλλος ὅστις ~δή
[273]   εἰπέτω τοίνυν καὶ τόδε ἡμῖν  ~ὁ   Τεισίας, μή τι ἄλλο λέγει
[261]   ἀδίκου; ~(Φαῖδρος) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν     τέχνῃ τοῦτο δρῶν ποιήσει φανῆναι
[275]   Θηβαῖος λέγει. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν     τέχνην οἰόμενος ἐν γράμμασι καταλιπεῖν,
[273]   ὁμοιότητας ἄρτι διήλθομεν ὅτι πανταχοῦ     τὴν ἀλήθειαν εἰδὼς κάλλιστα ~ἐπίσταται
[262]   ~λόγων ἄρα τέχνην, ἑταῖρε,     τὴν ἀλήθειαν μὴ εἰδώς, δόξας
[247]   δὲ ἄλλα μόγις· βρίθει γὰρ     τῆς κάκης ἵππος μετέχων, ἐπὶ
[278]   ἄλλους χαίρειν ἐῶν οὗτος δὲ     τοιοῦτος ἀνὴρ κινδυνεύει, Φαῖδρε,
[238]   τῷ ὄντι γὰρ θεῖος ἔοικεν  (ὁ   τόπος εἶναι, ὥστε ἐὰν ~ἄρα
[251]   ὥρμησε φύεσθαι ἀπὸ τῆς ῥίζης     τοῦ ~πτεροῦ καυλὸς ὑπὸ πᾶν
[263]   Σώκρατες, εἶδος εἴη κατανενοηκὼς     τοῦτο λαβών. ~(Σωκράτης) ~ἔπειτά γε
[258]   δῆλον δή. ~(Σωκράτης) ~τίς οὖν     τρόπος τοῦ καλῶς τε καὶ
[251]   ἡδονὴν ~διώκων· δὲ ἀρτιτελής,     τῶν τότε πολυθεάμων, ὅταν θεοειδὲς
[261]   ἔσται περὶ οὐδενός. ἀποκρινέσθω δὴ     ~Φαῖδρος. ~(Φαῖδρος) ἐρωτᾶτε. ~(Σωκράτης) ~ἆρ᾽




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/10/2007